พระพุทธเจ้าทำนา ความเข้าใจผิดว่าพระพุทธเจ้าไม่มีอาชีพเลี้ยงตนเอง

พระพุทธเจ้าทำนา ความเข้าใจผิดว่าพระพุทธเจ้าไม่มีอาชีพเลี้ยงตนเอง

กสิภารทวาชพราหมณ์กำลังเลี้ยงอาหาร (มื้อเช้า) ฯ

ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคเสด็จเข้าไปยังที่เลี้ยงอาหาร(ของเขา) ครั้น

แล้วประทับยืนอยู่ ณ ที่ควรส่วนข้างหนึ่ง ฯ

กสิภารทวาชพราหมณ์ ได้เห็นพระผู้มีพระภาคประทับยืนบิณฑบาตอยู่

ครั้นแล้วได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระสมณะข้าพเจ้าไถและหว่าน

ครั้นไถและหว่านแล้ว ย่อมบริโภค ข้าแต่พระสมณะแม้พระองค์ก็จงไถและ

หว่าน ครั้นไถและหว่านแล้ว จงบริโภคเถิด ฯ

พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า ดูกรพราหมณ์ แม้เราก็ไถและหว่านครั้น

ไถและหว่านแล้วก็บริโภค ฯ

กสิภารทวาชพราหมณ์กราบทูลว่า ก็ข้าพเจ้าไม่เห็นแอก ไถ ผาลประตัก

หรือโคทั้งหลายของท่านพระโคดมเลยเมื่อเช่นนี้ท่านพระโคดมยังกล่าวอย่างนี้ว่า

ดูกรพราหมณ์ แม้เราก็ไถและหว่าน ครั้นไถและหว่านแล้วก็บริโภค ฯ

ครั้งนั้นแล กสิภารทวาชพราหมณ์ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาค

ด้วยคาถาว่า

พระองค์ปฏิญาณว่าเป็นชาวนา แต่ข้าพเจ้าไม่เห็นการไถของ

พระองค์ พระองค์ผู้เป็นชาวนา ข้าพเจ้าถามแล้วขอจงตรัส

บอก ไฉน ข้าพเจ้าจะรู้การทำนาของพระองค์นั้นได้ ฯ

พระผู้มีพระภาคตรัสตอบว่า

ศรัทธาเป็นพืช ความเพียรเป็นฝน ปัญญาของเราเป็นแอก

และไถ หิริเป็นงอนไถ ใจเป็นเชือก สติของเราเป็นผาล

และประตัก เรามีกายคุ้มครองแล้ว มีวาจาคุ้มครองแล้ว เป็นผู้

สำรวมแล้วในการบริโภคอาหาร เราทำการดายหญ้า (คือวาจา

สับปรับ) ด้วยคำสัตย์ โสรัจจะของเราเป็นเครื่องให้แล้ว

เสร็จงาน ความเพียรของเราเป็นเครื่องนำธุระไปให้สมหวัง

นำไปถึงความเกษมจากโยคะ ไปไม่ถอยหลัง ยังที่ซึ่งบุคคล

ไปแล้วไม่เศร้าโศก ฯ

เราทำนาอย่างนี้ นาที่เราทำนั้นย่อมมีผลเป็นอมตะ บุคคล

ทำนาอย่างนี้แล้ว ย่อมพ้นจากทุกข์ทั้งปวงได้ ฯ

กสิภารทวาชพราหมณ์กราบทูลว่า ท่านพระโคดมผู้เป็นชาวนา ขอจง

บริโภคอมฤตผลที่ท่านพระโคดมไถนั้นเถิด ฯ

พระผู้มีพระภาคตรัสว่า เราไม่พึงบริโภคโภชนะ ซึ่งได้

เพราะความขับกล่อม ดูกรพราหมณ์ นี่เป็นธรรมของบุคคล

ผู้เห็นอรรถและธรรมอยู่ ท่านผู้รู้ทั้งหลาย ย่อมรังเกียจโภชนะ

ที่ได้เพราะการขับกล่อม ดูกรพราหมณ์ เมื่อธรรมมีอยู่ ความ

เป็นไป (อาชีวะ) นี้ก็ยังมีอยู่ แต่ท่านจงบำรุง ซึ่งพระ

ขีณาสพทั้งสิ้น ผู้แสวงหาคุณใหญ่ มีความคะนองระงับแล้ว

ด้วยข้าวน้ำอันอื่น ด้วยว่าการบำรุงนั้นเป็นนาบุญของผู้มุ่งบุญฯ

เมื่อพระผู้มีพระภาคตรัสเช่นนี้แล้ว กสิภารทวาชพราหมณ์ได้

กราบทูลพระผู้มีพระภาคว่า ข้าแต่พระโคดมภาษิตของพระองค์แจ่มแจ้งนัก ข้าแต่

พระโคดม ภาษิตของพระองค์แจ่มแจ้งนักพระองค์ทรงประกาศธรรมโดยอเนก-

*ปริยาย ดุจหงายภาชนะที่คว่ำ เปิดของที่ปิดไว้บอกทางแก่คนหลงทาง ส่อง

ประทีปในที่มืด ด้วยหวังว่า คนมีจักษุจักมองเห็นได้ข้าแต่พระโคดม ข้าพระองค์

นี้ขอถึงพระผู้มีพระภาคกับพระธรรมและพระภิกษุสงฆ์ว่าเป็นสรณะขอพระผู้มี-

*พระภาคทรงจำข้าพระองค์ว่าเป็นอุบาสกผู้ถึงพระรัตนตรัยเป็นสรณะจนตลอดชีวิต

ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฯ

Create Date : 24 ตุลาคม 2558 Last Update : 24 ตุลาคม 2558 14:50:25 น. Counter : 547 Pageviews.		0 comments
Share Tweet