เหตุผลที่มีคนช่วยเหลือเจือจุนให้ไม่ตกต่ำไม่ขัดสน

ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย, เมตตาอันเป็นไปเพื่อความหลุดพ้นแห่งจิตนี้,

,อันบุคลบำเพ็ญจนคุ้นแล้วทำให้มากแล้ว

ย่อมมีอานิสงส์ สิบเอ็ดประการ,

(๑) สุขังสุปะติ, คือ (ผู้เจริญเมตตาจิตนั้น)หลับอยู่ก็เป็นสุฃสบาย
(๒) สุขังพุชฌะติ, ตื่นขึ้นก็เป็นสุขสบาย,
(๓) นะปาปะกังสุปินัง ปัสสะติ, ไม่ฝันร้าย
(๔) มะนุสสานังปิโยโหติ, เป็นที่รักของเหล่ามนุษย์ทั้งหลาย,
(๕)อะมะนุสสานัง ปิโยโหติ, เป็นที่รักของเหล่าอมนุษย์ทั่วไป,
(๖)เทวะตารักขันติ, เทวดาย่อมคุ้มครองรักษา
(๗) นาสสะอัคคิวา วิสัง วา สัตถัง วา กะมะติ, ไฟก็ดี ยาพิษก็ดี ศัตราก็ดี ย่อมทำอันตรายไม่ได้,
(๘) ตุวะฎังจิตตังสะมาธิยะติ, จิตย่อมเป็นสมาธิได้โดยเร็ว,
(๙) มุขะวัณโณวิปปะสีทะติ, ผิวหน้าย่อมผ่องใส,
(๑๐)อะสัมมุฬโห กาลัง กะโรติ, เป็นผู้ไม่ลุ่มหลง ทำกาลกิริยาตาย,
(๑๑) อุตตะรังอัปปะฎิวำชฌันโต, พรัหมะโลกูปะโคโหติ, เมื่อยังไม่บรรลุคุณวิเศษอันยิ่งๆขึ้นไป,ย่อมเป็นผู้เข้าถึงพรหมโลกแล,

พระอรหันต์ทั้งหลายย่อมอยู่ในที่ใดคือ

บ้านหรือป่า ที่ลุ่มหรือที่ดอน ที่นั้นเป็นภาคพื้นอันบุคคล

พึงรื่นรมย์