@ จากเมือง โม่เหอ （漠河）เราจะเดินทางต่อไปยังหมู่บ้านเป่ยจี๋ชุน .. หมู่บ้านที่อยู่เหนือสุดของประเทศจีน ..
:: ในเส้นทางมุ่งหน้าสู่จุดหมายปลายทางของทริปนี้ นั่นก็คือ " หมู่บ้านเป่ยจี๋ชุน 北极村 " ซึ่งอยู่ในจุดเหนือสุดของประเทศจีน .. รอยต่อระหว่างจีนเเละรัสเซีย .. เเต่กว่าจะถึงก็จะผ่านแหล่งท่องเที่ยว (ที่เค้าพยายามจะทำให้มันเป็นแหล่งท่องเที่ยว) .. มีผู้ประกอบการเข้ามาพัฒนาพื้นที่ .. แล้วก็เก็บค่าเข้าชมจากนักท่องเที่ยวตามระเบียบค่ะ .. จุดแรกที่เราแวะกันก็คือ
:: 漠河九曲十八湾国家湿地公园 ( Mohe Jiu Qu Shi Ba Wan National Wetland Park ) เป็นบึงในพื้นที่ชุ่มน้ำของแถบนี้ ที่คาดว่าเค้าพัฒนาให้เป็นเเหล่งท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์ .. ค่าเข้าคนละ 50 Yuan เเน่ะ !! เเต่ใช้เข้าได้ 2 สถานที่ค่ะ ..
:: ตรงนี้มันไม่มีอะไรให้ดูเรย .. ก็มีแค่หอคอยสูงๆให้เราเดินขึ้นไปทีละชั้นๆ .. เเต่ละชั้นก็สามารถชมวิวได้โดยรอบ .. เเต่อย่างว่าช่วงที่เราไปมันเป็นรอยต่อฤดู .. ก็เรยไม่ค่อยมีอะไรให้ดู
งานนี้เหมือนได้มายืนดูเส้นทางการไหลของแม่น้ำยังไงยังงั้น .. แต่ที่สำคัญอย่างหนึงคือ .. เราได้มาเห็นลักษณะทางภูมิศาสตร์ของพื้นที่ในโซนไซบีเรีย .. ถือว่าคุ้มค่าอยู่ค่ะ
พยายามหามุมถ่ายรูปสวยๆ เเต่ตอนนั้นคือ ลมแรงมากกกกก .. เรยได้รูปมาไม่กี่รูป อากาศเย็นมาก .. รีบวิ่งกลับไปขึ้นรถหลบแรงลม ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
:: จากจุดชมวิวบึงน้ำที่เป็นหอคอย ณ จุดนี้ .. รถพาเรานั่งต่อไปอีกสักพักนึง .. เเล้วเราก็ถึงอีกสถานที่หนึ่ง ในชื่อเดียวกัน คาดว่าเราน่าจะอ้อมมาอีกฝั่งหนึ่งของบึงน้ำนี้ค่ะ .. เเต่เป็นจุดที่มีสะพานไม้ทอดยาว ให้นักท่องเที่ยวเดินชมระบบนิเวศน์ ...
น้ำเป็นน้ำ .. ฟ้าเป็นฟ้า .. แถมน้ำกำลังจะเริ่มจับตัวเป็นน้ำเเข็งด้วยค่ะ .. ได้เห็นประติมากรรมธรรมชาติสวยๆ ในฤดูใบไม้ร่วงที่เริ่มจะหนาวเหน็บ ..
ทางเดินไม้ .. ทอดยาวไปไกล .. คิดว่าน่าจะถึงกิโลนะ เพราะเราก็เดินกันไปเรื่อยๆ ถือว่าไกลในระดับหนึ่ง .. เเต่อากาศก็ค่อยๆเปลี่ยนจากฟ้าใสๆ กลายเป็นฟ้าครึ้มๆขึ้นเรื่อย ...
ช่วงที่เรามา .. น้ำน้อยมาก เเทบจะกลายเป็นน้ำแข็งแล้ว .. บรรยากาศดูแห้งเเล้งเเละเงียบเหงา .. คือเหงามากๆๆๆๆๆ .. เหงาถึงระดับที่ว่า " ถ้าเดินมาคนเดียว .. อาจจะค่อยๆร้องไห้ออกมาได้ " .. แต่ดีที่เรามีเพื่อนไปด้วย .. เดินไปแวะพักถ่ายรูปไป .. ตลอดเส้นทางเราเรยไม่เหงา ^^
พืชพันธุ๋ไม้ในความคล้ายไซบีเรีย ..
:: 龙江第一湾风景区 (The first Longjiang Bay Scenic Area) โค้งน้ำแห่งแม่น้ำเฮยหลงเจียง .. เกิดเป็นอ่าวที่มีรูปร่างเป็นเอกลักษณ์ .. ถือเป็นอ่าวเเรกของเเม่น้ำในมณฑลเฮยหลงเจียง ..ตลอดทั้ง 4 ฤดู จะมีวิวทิวทัศน์ที่สวยงามแตกต่างกันออกไป .. ช่วงที่เราไป คือเราได้เห็นใบไม้เปลี่ยนสี ใบไม้ร่วง .. ในอากาศที่เริ่มเข้าสู่หน้าหนาว .. เคยมีเพื่อนจีนเราเคยมาที่นี่เหมือนกัน เเต่เค้ามาตอนที่ไม่มีวิวแบบนี้ .. มาหน้าร้อนก็มีเเต่สีเขียว .. มาหน้าหนาวก็มีแต่หิมะขาวโพลน ใบไม้โกร๋น .. เราว่าเราโชคดีนะที่ได้มาเห็นวิวแบบนี้ ..
เดินขึ้นบันไดขึ้นเขาไป .. เเล้วซูมสุดเลนส์เรย ฮ่าๆๆๆๆๆๆ
:: จากพื้นราบ .. ซื้อบัตรผ่านในราคา 50 Yuan (เราใช้บัตรนักศึกษาลดได้ครึ่งราคา : 25 Yuan) .. จากนั้นเดินขึ้นบันไดไม้ไปบนเนินเขา .. ปีนกันไปเรื่อยๆเท่าที่จะปีนกันไหว .. บนนั้นสามารถมองเห็นวิวแบบพาโนรามา .. มันดูยิ่งใหญ่และงดงามมาก .. เเต่ขึ้นไปถึงจุดชมวิวได้ไม่นานก็ต้องรีบเผ่นลงมาอีกตามเคย ฮ่าๆๆ .. ก็ลมแรงมากกกกกกก เซลฟี่ไปมือก็สั่นไป
:: จุดเหนือสุดเเดนมังกร 中国最北点 (China's Northernmost Point) .. ในที่สุดเราก็มาถึงจุดนี้แล้ว เย้ๆๆๆๆ .. จุดเหนือสุดของประเทศจีน .. อุตส่าห์มาอยู่ถึงฮาร์บิน อย่างน้อยก็ได้พาตัวเองมาถึงจุดนี้ .. ดีใจมากมาย ^^
สองสาวไทย ออย & อัง .. เรามาถึงเเล้วนะคะ เย้ๆๆๆ
:: ฝั่งตรงข้าม ข้างหน้าเรา .. ก็คือ ดินเเดนแห่งประเทศรัสเซียค่ะ .. มองซ้ายกลับมาฝั่งจีน เเล้วมองขวาไปฝั่งรัสเซีย เเล้วรู้สึกแปลกๆ มองซ้ายขวาๆๆๆๆๆ อยู่หลายรอบ .. ฝั่งจีนนี่ดูแห้งเเล้ง ต้นไม้โกร๋น .. เเต่ฝั่งรัสเซีย ต้นไม้นี่รกครึ้มไปหมด ดูอุดมสมบูรณ์มากกกก .. ในขณะที่ห่างกันเเค่แม่น้ำกั้นเท่านั้น เเต่ทำไมความสมบูรณ์ของป่าไม้มันช่างเเตกต่างกันอย่างลิบลับอย่างงี้ !!! สรุป หันมาถามเหล่าซือค่ะ ...
ออย : อาจารย์คะ ทำไมฝั่งนั้นเค้าสมบูรณ์จังฮะ ? เหล่าซือ : ก็ฝั่งรัสเซียเค้าไม่ให้ตัดเอาต้นสนมาทำบ้านเรือน หรือรีสอร์ททีพัก แบบที่จีนเราทำ ออย : อ่าว .. คือสนมันคนละแบบเหรอ เหล่าซือ : ใช่เเล้ว .. สนที่จีนเอามาตัดทำบ้านน่ะ มันเป็นสนแบบที่ไม่ผลัดใบซะส่วนใหญ่ .. ไอ้พวกที่ผลัดใบก็โกร๋นไปตามฤดูกาล .. ส่วนที่ไม่ผลัดใบคนจีนที่นี่ก็ตัดเอามาทำบ้าน รีสอร์ทที่พัก .. มันเรยดูโหลงเหลงไง .. แต่ฝั่งรัสเซียเค้าไม่ตัดเอามาใช้ มันเลยทำให้สนแบบที่ไม่ผลัดใบก็ยังคงอยู่ในป่า .. มันก็เรยดูรกครึ้ม อุดมสมบูรณ์อยู่เสมอ ...
:: จากจุดนี้ จุดเหนือสุดของประเทศจีน .. คณะเราก็ใช้เวลาซึมซับในความประทับใจกัอยู่นาน .. โดยเฉพาะคนจีนค่ะ .. ก็เหมือนคนไทยเราเวลาที่ได้ไปถึงยอดดอยอินทนนท์ ไปถ่ายรูปกับ " เหนือสุดแดนสยาม " .. อารมณ์เดียวกันเลยค่ะ .. เราเองเป็นคนไทย ยังดีใจที่ได้เป็นสองคนไทยที่มาถึงจุดนี้ ตรงนี้ได้ .. เเละไม่ลืมที่จะพาธงชาติไทยมาโบกสะบัดที่นี่ด้วย ภูมิใจจัง .. คนเเถวนั้นมาถ่ายรูปพวกเรากันใหญ่เรย ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆ
:: ตอนนี้ก็เย็นเเล้ว .. วันนี้เราก็ยังคงไปกันไม่ถึงจุดหมายปลายทางสะที .. เราเรยว่าเเวะพักค้างคืนก้นที่ " หมู่บ้าน เป่ย หง ชุน 北红村 " .. หมู่บ้านเล็กๆ เล็กมากๆๆๆๆ ที่เป็นทางผ่านไปยัง เป่ยจี๋ชุนค่ะ .. คืนนี้ก็พักบ้านพักสไตล์คล้ายๆโฮมสเตย์ เล็กๆ .. เจ้าของอัธยาศัยดี อาหารอร่อย เลี้ยงไก่ตัวโต๊โต บรรยากาศดี เเละอากาศหนาวมากกกกกก
*** เราจะจดจำหมู่บ้านเล็กๆ ที่ให้เราพักพิงในค่ำคืนนี้ " เป่ย หง ชุน " ...
ปล. จำไม่ได้เเล้วค่าที่พักพร้อมอาหารเย็น เเละเช้า เป็นเงินเท่าไหร่ .. รู้เเต่ว่าถูกมากๆ
| Create Date : 28 เมษายน 2560 |
| Last Update : 28 เมษายน 2560 13:34:05 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 1226 Pageviews. |
 |
|
