18.9 พระสูตรหลักถัดไป คือจูฬธรรมสมาทานสูตร [พระสูตรที่ 45] การสนทนาธรรมนี้ต่อเนื่องมาจาก 18.8 พระสูตรหลักถัดไป คือจูฬธรรมสมาทานสูตร [พระสูตรที่ 45] ความคิดเห็นที่ 4-94 ความคิดเห็นที่ 4-95 ฐานาฐานะ, 22 มิถุนายน เวลา 15:59 น. GravityOfLove, 17 นาทีที่แล้ว คำถามมารตัชชนียสูตร //84000.org/tipitaka/read/v.php?B=12&A=10287&Z=10458 ๑. พระผู้ติดตาม และพระนำหน้า ท่านทำหน้าที่อะไรหรือคะ ปัจฉาสมณะ พระตามหลัง, พระผู้ติดตาม เช่น พระพุทธเจ้ามักทรงมีพระอานนท์เป็นปัจฉาสมณะ เป็นศัพท์คู่กับ ปุเรสมณะ พระนำหน้า //84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=ปัจฉาสมณะ สันนิษฐานว่า ปัจฉาสมณะ พระตามหลัง น่าจะเพื่อคอยอุปฐากต่างๆ ปุเรสมณะ พระนำหน้า น่าจะเพื่อบอกทาง หรือเพื่อทำกิจให้เสร็จสิ้นก่อน เช่น จัดแจงอาสนะเป็นต้น. ในกรณีของปุเรสมณะ วัตถุประสงค์แท้จริงเพื่อบอกทางแก่พระผู้มีพระภาค วัตถุประสงค์นั้นไม่มี เพราะเหตุว่าพระผู้มีพระภาคทรงรู้ทางทั้งสิ้น แต่อาจจะเป็นไปเพื่อแสดงคุณของปุเรสมณะนั้นหรือวัตถุประสงค์อื่นๆ. ๖. เรื่องจุลกาลและมหากาล [๖] [บางส่วน] ระเบียบปูอาสนะสมัยพุทธกาล ก็ในสถานที่พระพุทธเจ้าทั้งหลายไม่ทรงคุ้นเคย ควรที่ภิกษุรูปหนึ่งผู้บอกการปูอาสนะ จะต้องล่วงหน้าไปก่อน. //84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=11&p=6#ระเบียบปูอาสนะสมัยพุทธกาล อรรถกถารถวินีตสูตร [บางส่วน] ครั้นสามเณรเสร็จภัตตกิจแล้ว พระศาสดาตรัสมงคลแล้ว เสด็จออกไปประทับยืนใกล้ประตูบ้าน ตรัสถามว่า ติสสะ ทางไปที่อยู่ของเธอทางไหน. สามเณรกราบทูลว่า ทางนี้ พระเจ้าข้า. ตรัสว่า ติสสะ เธอจงชี้ทางเดินไปข้างหน้า. ได้ยินว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงเป็นผู้แสดงทางแก่โลกพร้อมทั้งเทวโลก แต่ทรงกระทำ สามเณรนั้นให้เป็นมัคคุเทสก์ ด้วยพุทธประสงค์ว่า จักได้เห็นสามเณรตลอดทางสิ้น ๓ คาวุต. สามเณรไปยังที่อยู่ของตนได้กระทำวัตรแด่พระผู้มีพระภาคเจ้า. //84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=12&i=292&p=2 ๒. กรุณาอธิบายค่ะ และมีอนุสนธิของอะไร (อ่านไม่ค่อยรู้เรื่องเลยค่ะ) ภิกษุใดแล อันพระพุทธเจ้าทรงเตือนแล้ว เมื่อภิกษุสงฆ์เห็นอยู่ ยังปราสาทของมิคารมารดาให้ไหวด้วยปลายนิ้วเท้า ภิกษุใดเป็นสาวกของพระพุทธเจ้า ย่อมรู้จักเหตุนั้น ---------------------------------- ภิกษุใดเข้มแข็งด้วยกำลังฤทธิ์ ยังเวชยันตปราสาท ให้ไหวด้วยปลายนิ้วเท้า และยังพวกเทวดาให้สังเวช ภิกษุใดเป็นสาวกของพระพุทธเจ้าย่อมรู้จักเหตุนั้น ---------------------------------- ภิกษุใด ย่อมสอบถามพรหม ณ ที่ใกล้สุธรรมาสภาว่า ดูกรท่านผู้มีอายุ ทิฏฐิของท่านในวันนี้ และทิฏฐิของท่านมีในวันก่อน ท่านย่อมเห็นทิฏฐินั้นล่วงไปแล้ว และรัศมีเป็นประภัสสรในพรหมโลกบ้างหรือ พรหมพยากรณ์แก่ภิกษุนั้นตามลำดับ โดยควรแก่กถาว่า ดูกรท่านผู้นฤทุกข์ ข้าพเจ้าไม่มีทิฏฐินั้น และทิฏฐิในวันก่อน ข้าพเจ้าเห็นทิฏฐินั้นล่วงไปแล้ว และเห็นรัศมีเป็นประภัสสรในพรหมโลก (ฉะนั้น) วันนี้ ข้าพเจ้าจะกล่าวว่า เราเป็นผู้เที่ยง ยั่งยืน ได้อย่างไร ภิกษุใดเป็นสาวกของพระพุทธเจ้า ย่อมรู้จักเหตุนั้น ---------------------------------- ภิกษุใดได้กระทบยอดภูเขามหาเนรุด้วย ชมพูทวีปด้วย ทวีปของชาวปุพพวิเทหะด้วย พวกนรชนผู้อยู่ในแผ่นดิน [ชาวอมรโคยานทวีป และชาวอุตตรกุรุทวีป] ด้วยวิโมกข์ ภิกษุใดเป็นสาวกของพระพุทธเจ้า ย่อมรู้เหตุนั้น ตอบว่า คาถาเหล่านี้อยู่ในอวสานคาถา พระเถระกล่าวคาถานี้ เพื่อตักเตือนมารนั้น โดยนัยว่า การล่วงเกิน/ประทุษร้ายพระผู้มีพระภาค และ/หรือสาวกของพระผู้มีพระภาค การล่วงเกิน/ประทุษร้ายนั้นมีโทษมาก. อวสานคาถานั้น พระมหาโมคคัลลานะกล่าวถึงอดีตชาติและปัจจุบันชาติของท่าน เช่น ทูสีมารประทุษร้ายพระสาวกชื่อวิธุระ และพระผู้มีพระภาคผู้ประเสริฐ พระนามว่ากกุสันธะ แล้วไหม้อยู่ในนรกใด นรกนั้นเป็นเช่นไร นี้เป็นอดีตชาติเป็นต้น. หรือ ภิกษุใดแล อันพระพุทธเจ้าทรงเตือนแล้ว เมื่อภิกษุสงฆ์เห็นอยู่ ยังปราสาท ของมิคารมารดาให้ไหวด้วยปลายนิ้วเท้า ภิกษุใดเป็นสาวกของพระพุทธเจ้า ย่อมรู้จักเหตุนั้น มารประทุษร้ายภิกษุเช่นนั้น ย่อมประสบทุกข์อย่างหนัก นี้เป็นปัจจุบันชาติ. ๓. เทวโลกชั้นวสวัตดี คือชั้น ปรนิมมิตวสวัตดี ใช่ไหมคะ ขอบพระคุณค่ะ 2:53 PM 6/22/2013 ตอบว่า ใช่ครับ น่าจะเรียกตามชื่อพญามาร (ชั้นปรนิมมิตวสวัตดี) ความคิดเห็นที่ 4-96 ฐานาฐานะ, 22 มิถุนายน เวลา 16:02 น. เพิ่มเติมลิงค์ส่วนปัจจุบันชาติ :- ภิกษุใดแล อันพระพุทธเจ้าทรงเตือนแล้ว เมื่อภิกษุสงฆ์เห็นอยู่ ยังปราสาท ของมิคารมารดาให้ไหวด้วยปลายนิ้วเท้า ภิกษุใดเป็นสาวกของพระพุทธเจ้า ย่อมรู้จักเหตุนั้น มารประทุษร้ายภิกษุเช่นนั้น ย่อมประสบทุกข์อย่างหนัก นี้เป็นปัจจุบันชาติ. โมคคัลลานสูตร //84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=19&A=6750&Z=6795 ความคิดเห็นที่ 4-97 GravityOfLove, 22 มิถุนายน เวลา 16:18 น. เข้าใจแล้วค่ะ ขอบพระคุณค่ะ ความคิดเห็นที่ 4-98 GravityOfLove, 22 มิถุนายน เวลา 16:30 น. พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๒ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๔ มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ จูฬยมกวรรค ๑๐. มารตัชชนียสูตร ว่าด้วยการคุกคามมาร //84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=12&A=10287&bgc=papayawhip&pagebreak=0 สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ ณ มิคทายวัน ในเภสกลาวัน เขตเมืองสุงสุมารคีระ ในภัคคชนบท สมัยนั้น ท่านพระมหาโมคคัลลานะจงกรมอยู่ในที่แจ้ง ถูกมารผู้ลามก (ชั่ว) เข้าไปในท้องในไส้ ได้มีความดำริว่า ท้องเราเหมือนมีก้อนหินหนักๆ และเป็นเหมือนกะทอ (กระสอบ) อันเต็มด้วยถั่วหมัก เพราะเหตุอะไรหนอ จึงลงจากจงกรมแล้วเข้าไปสู่วิหาร นั่งแล้วได้ใส่ใจถึงมารที่ลามก ด้วยอุบายอันแยบคายเฉพาะตน ท่านพระมหาโมคคัลลานะได้เห็นมารผู้ลามก เข้าไปในท้องในไส้แล้ว ครั้นแล้วจึงเรียกให้มารออกมา และกล่าวว่า อย่าเบียดเบียนพระตถาคตและสาวกของพระตถาคตเลย (เมื่อสาวกของพระตถาคตถูกเบียดเบียน พระตถาคตก็เป็นอันถูกเบียดเบียนด้วย) วิเหสนกรรม (การเบียดเบียน) นั้น อย่าได้มีเพื่อโทษไม่เป็นประโยชน์ เพื่อทุกข์แก่ท่านตลอดกาลนาน มารคิดว่า ที่ท่านพระมหาโมคคัลลานะกล่าวดังนั้นเพราะยังไม่รู้และยังไม่เห็นตน กระทั่งสมณะที่เป็นศาสดายังไม่รู้ตัวเร็วขนาดนี้ สมณะที่เป็นสาวกไฉนจะรู้จักตนได้ ท่านพระมหาโมคคัลลานะได้บอกว่า เรารู้จักท่าน และรู้ว่าท่านคิดว่า เราไม่รู้จักท่าน ท่านเป็นมาร มารจึงคิดว่า สมณะนี้รู้จักและเห็นเรา จึงได้กล่าวอย่างนั้น ดังนั้นจึงออกจากปากท่านพระมหาโมคคัลลานะ มายืนอยู่ที่ข้างบานประตู ท่านพระมหาโมคคัลลานะเห็นดังนั้นแล้ว จึงกล่าวว่า มาร เราเห็นท่านยืนอยู่ข้างบานประตู เราเคยเป็นมารชื่อทูสี มีน้องสาวชื่อกาลี ท่านเป็นบุตรน้องสาวของเรา ท่านเป็นหลานชายของเรา ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคพระนามว่ากกุสันธะ เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์มีคู่พระมหาสาวกอันเลิศชื่อวิธุระและชื่อสัญชีวะ ท่านพระวิธุระเป็นเลิศในทางธรรมเทศนา ด้วยเหตุนี้ ท่านจึงมีนามว่า วิธุระ ส่วนท่านพระสัญชีวะ ไม่ว่าไปที่ใด ย่อมเข้าสัญญาเวทยิตนิโรธด้วยความไม่ลำบากนัก มีอยู่ครั้งหนึ่ง ท่านพระสัญชีวะนั่งเข้าสัญญาเวทยิตนิโรธอยู่ที่โคนต้นไม้แห่งหนึ่ง คนแถวนั้นเมื่อได้เห็น ก็เข้าใจว่าท่านมรณภาพแล้ว (เพราะไม่มีลมหายใจ ซึ่งดับไปตั้งแต่ฌาณที่ ๔) เมื่อปรึกษากันแล้วจึงเผาท่าน แล้วจากไป ตอนเช้า ท่านพระสัญชีวะออกจากสมาบัตินั้นแล้ว ก็สลัดจีวร นุ่งห่ม แล้วไปบิณฑบาตในหมู่บ้าน คนเหล่านั้นเมื่อเห็นท่าน ต่างก็พากันอัศจรรย์ใจ คิดว่าท่านฟื้นชีวิตขึ้นมาอีก คือกลับมามีสัญญาอีก ด้วยเหตุนี้ ท่านพระสัญชีวะจึงได้มีชื่อว่า สัญชีวะ กุกกุสันธพุทธวงศ์ที่ ๒๒ ว่าด้วยพระประวัติพระกกุสันธพุทธเจ้า //84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=33&A=8347&Z=8393 ค้นคำว่า กกุสันธะ //84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=กกุสันธะ&detail=on คำว่า สัญญาเวทยิตนิโรธ //84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=นิโรธสมาบัติ ทูสีมารคิดว่า เราไม่รู้จักความมาและความไปของภิกษุผู้มีศีล มีกัลยาณธรรมเหล่านี้ ถ้ากระไร เราพึงดลใจพวกพราหมณ์และคฤหบดีให้ด่าทอภิกษุเหล่านั้น (วัตถุสำหรับด่า ๑๐ ข้อ) เผื่อว่าภิกษุเหล่านั้นเมื่อถูกด่าทอแล้ว จะมีจิตเป็นอย่างอื่น แล้วเปิดช่องให้ตนได้ (ได้อารมณ์ที่เป็นปัจจัยแห่งการเกิดขึ้นของกิเลส) พวกพราหมณ์และคฤหบดีถูกทูสีมารดลใจแล้ว ก็ด่าทอพวกภิกษุว่า "เป็นสมณะหัวโล้น เป็นคฤหบดี เป็นค่าง เป็นผู้เกิดจากหลังเท้าของพรหม พูดว่า ตนเองเป็นพวกเจริญฌาน แต่กลับเกียจคร้านเหมือนนกเค้าจ้องหาหนูที่กิ่งต้นไม้ เหมือนสุนัขจิ้งจอกจ้องหาปลาใกล้ฝั่งน้ำ เหมือนแมวจ้องหาหนูที่ที่ต่อเรือนอันรุงรัง และกองหยากเหยื่อ และเหมือนลาที่ปลดต่างแล้ว" สมัยนั้น คนทั้งหลายที่ตายไป ย่อมเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรกโดยมาก พระผู้มีพระภาคผู้ทรงพระนามว่ากกุสันธะ รับสั่งแ่ก่ภิกษุทั้งหลายว่า พวกพราหมณ์และคฤหบดีถูกทูสีมารดลใจให้ด่าพวกภิกษุ เพราะมารทูสีคาดว่า จะทำให้พวกภิกษุจะมีจิตเป็นอย่างอื่น แล้วทำให้มารทูสีได้ช่อง พวกเธอจงมีจิตสหรคตด้วยเมตตา แผ่ไปทุกทิศ ไม่มีพยาบาท แผ่ไปสู่สัตว์ทั้งมวล มีจิตสหรคตด้วยกรุณา ... มีจิตสหรคตด้วยมุทิตา ... มีจิตสหรคตด้วยอุเบกขา แผ่ไปทุกทิศ ไม่มีพยาบาท แผ่ไปสู่สัตว์ทั้งมวล ทรงพร่ำสอนอยู่อย่างนี้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ใด ก็ทรงให้ปฏิบัติเช่นนี้ คำว่า พรหมวิหาร ๔ หรือ อัปปมัญญา ๔ //84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=พรหมวิหาร_4 คำว่า วัตถุสำหรับด่า ๑๐ ข้อ //84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=อักโกสวัตถุ ทูสีมารคิดว่า แม้ตนจะทำอย่างนี้ก็ยังไม่รู้ความมาหรือความไปของภิกษุเหล่านี้ ถ้ากระไร เราพึงดลใจพวกพราหมณ์และคฤหบดีให้สักการะพวกภิกษุ เผื่อว่าภิกษุเหล่านั้นเมื่อถูกสักการะแล้ว จะมีจิตเป็นอย่างอื่น แล้วเปิดช่องให้ตนได้ พราหมณ์และคฤหบดีเหล่านั้น ถูกทูสีมารดลใจแล้ว พากันสักการะภิกษุ สมัยนั้น คนทั้งหลายที่ตายไป ย่อมเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์โดยมาก พระผู้มีพระภาคพระนามว่า กกุสันธะ รับสั่งแก่ภิกษุทั้งหลายว่า พวกพราหมณ์และคฤหบดีถูกทูสีมารดลใจให้สักการะพวกภิกษุ เพราะมารทูสีคาดว่า จะทำให้พวกภิกษุมีจิตเป็นอย่างอื่น แล้วทำให้มารทูสีได้ช่อง พวกเธอจงพิจารณาเห็นในกายว่าไม่งาม (อสุภสัญญา) มีความสำคัญในอาหารว่าเป็นของปฏิกูล (อาหาเร ปฏิกูลสัญญา) มีความสำคัญในโลกทั้งปวงว่าไม่น่ายินดี (สัพพโลเก อนภิรตสัญญา) พิจารณาเห็นในสังขารทั้งปวงว่าเป็นของไม่เที่ยงอยู่เถิด (อนิจจสัญญา) ทรงพร่ำสอนอยู่อย่างนี้ ไม่ว่าจะอยู่ที่ใด ก็ทรงให้ปฏิบัติเช่นนี้ คำว่า อสุภสัญญา, สัพพ โลเก อนภิรตสัญญา, และอนิจจสัญญา //84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=สัญญา_10 คำว่า อัปปมัญญา ๔, และอาหาเร ปฏิกูลสัญญา //84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=กรรมฐาน_40 ครั้งนั้น ในเวลาเช้า พระผู้มีพระภาคพระนามว่า กกุสันธะ มีท่านพระวิธุระ เป็นปัจฉาสมณะ (พระผู้ติดตาม) เสด็จเข้าไปสู่บ้านเพื่อบิณฑบาต ทูสีมารเข้าสิงเด็กคนหนึ่ง แล้วเอาก้อนหินขว้างที่ศีรษะท่านพระวิธุระจนศีรษะท่านแตก ท่านพระวิธุระมีศีรษะแตกเลือดไหลอยู่ เดินตามเสด็จพระผู้มีพระภาคไปข้างหลังๆ พระผู้มีพระภาคทรงชำเลือง ดูเหมือนช้างชายตาดู (ทรงกลับพระสรีระทั้งหมดเพื่อทอดพระเนตร) แล้วตรัสว่า ทูสีมารนี้มิได้รู้ประมาณเลย ทูสีมารเคลื่อนแล้วจากที่นั้นและเข้าถึงมหานรก พร้อมด้วยพระกิริยาที่ทรงชำเลืองดู (เคลื่อนจากเทวโลกชั้นปรนิมมิตสวัตดี แล้วเข้าสู่มหานรก) //84000.org/tipitaka/dic/d_seek.php?text=ภูมิ_31 มหานรกนั้นมีชื่อ ๓ อย่าง คือ ๑. ฉผัสสายตนิกะ (นรกที่มีผัสสายตนะ ๖ เป็นเหตุเกิดทุกขเวทนาอันเผ็ดร้อน) ๒. สังกุสมาหตะ (นรกที่สัตว์นรกต้องถูกแทงด้วยขอเหล็ก) ๓. ปัจจัตตเวทนียะ (นรกที่สัตว์นรกก่อทุกขเวทนาให้เกิดแก่ตนเอง) พวกนายนิรยบาลเข้ามาหาทูสีมารแล้วบอกว่า เมื่อใด หลาวเหล็กกับหลาวเหล็กมารวมกันที่กลางหทัยของท่าน เมื่อนั้น ท่านพึงรู้ว่า ท่านไหม้อยู่ในนรกพันปีแล้ว ทูสีมารหมกไหม้อยู่ในมหานรกนั้นหลายปี หลายร้อยปี หลายพันปี และหมกไหม้อยู่ในอุสสทนรก (อันเป็นบริวาร) แห่งมหานรก เสวยทุกขเวทนาหนักกว่าก่อนอีกหมื่นปี เรา (ทูสีมาร) นั้นมีกายเห็นปานนี้คือ มีศีรษะเหมือนศีรษะมนุษย์ก็มี เหมือนศีรษะปลาก็มี อวสานคาถา (พระเถระกล่าวคาถานี้ เพื่อตักเตือนมารนั้น โดยนัยว่า การล่วงเกิน/ประทุษร้ายพระผู้มีพระภาค และ/หรือสาวกของพระผู้มีพระภาค การล่วงเกิน/ประทุษร้ายนั้นมีโทษมาก อวสานคาถานั้น พระมหาโมคคัลลานะกล่าวถึงอดีตชาติและปัจจุบันชาติของท่าน) ทูสีมารประทุษร้ายพระสาวกชื่อวิธุระ และพระผู้มีพระภาคพระนามว่า กกุสันธะ ต้องไหม้อยู่ในนรกที่มีหลาวเหล็กร้อยหนึ่ง ล้วนให้ทุกขเวทนาเกิดขึ้น ภิกษุผู้เป็นสาวกของพระพุทธเจ้าย่อมรู้จักนรก ย่อมรู้จักวิมาน ผู้ที่ประทุษร้ายพระภิกษุผู้มีศีล มีกัลยาณธรรม ย่อมประสบทุกข์อย่างหนัก ผู้ที่เบียดเบียนพระตถาคตเหมือนเผาตัวเอง อย่าคิดว่า บาปทำแล้วไม่ให้ผล ผู้ที่สั่งสมบาป ย่อมโอดครวญตลอดกาลนาน มารเบื่อหน่ายพระพุทธเจ้า แต่อย่าได้หวังว่าจะทำความพินาศในภิกษุ ทั้งหลายเลย ท่านพระมหาโมคคัลลานะได้คุกคามมารในเภสกลาวันดังนี้ มารนั้นมีความเสียใจได้หายไปในที่นั้น อ่านลักษณะนรกใน เทวทูตสูตร //84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=14&A=6750&Z=7030 [แก้ไขตาม #4-99, #4-101] ความคิดเห็นที่ 4-99 ฐานาฐานะ, 23 มิถุนายน เวลา 15:18 น. GravityOfLove, 10 ชั่วโมงที่แล้ว พระไตรปิฎก เล่มที่ ๑๒ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๔ มัชฌิมนิกาย มูลปัณณาสก์ ๕. จูฬยมกวรรค ๑๐. มารตัชชนียสูตร ว่าด้วยการคุกคามมาร //84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=12&A=10287&bgc=papayawhip&pagebreak=0 ... 4:29 PM 6/22/2013 ย่อความได้ดีครับ มีข้อติงดังนี้ :- ท่านพระมหาโมคคัลลานะได้บอกว่า เรารู้จักท่าน และรู้ว่าท่านคิดว่า เราไม่รู้จักท่าน ท่านเป็นมาร แก้ไขบรรทัดเป็น ท่านพระมหาโมคคัลลานะได้บอกว่า เรารู้จักท่าน และรู้ว่าท่านคิดว่า เราไม่รู้จักท่าน ท่านเป็นมาร - - - - - - - - - - - - - - - - - ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคพระนามว่ากกุสันธะ เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์มีคู่พระมหาสาวกชื่อวิธุระและชื่อสัญชีวะ เพิ่มเติมเป็น ครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคพระนามว่ากกุสันธะ เป็นพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์มีคู่พระมหาสาวกอันเลิศชื่อวิธุระและชื่อสัญชีวะ - - - - - - - - - - - - - - - - - //84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=กกุสันธะ&detail=on คำว่า สัญญาเวทยิตนิโรธ //84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=นิโรธสมาบัติ แก้ไขเป็น กุกกุสันธพุทธวงศ์ที่ ๒๒ ว่าด้วยพระประวัติพระกกุสันธพุทธเจ้า //84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=33&A=8347&Z=8393 ค้นคำว่า กกุสันธะ //84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=กกุสันธะ&detail=on คำว่า สัญญาเวทยิตนิโรธ //84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=นิโรธสมาบัติ - - - - - - - - - - - - - - - - - หมือนสุนัขจิ้งจอกจ้องหาปลาใกล้ฝั่งน้ำ แก้ไขเป็น เหมือนสุนัขจิ้งจอกจ้องหาปลาใกล้ฝั่งน้ำ - - - - - - - - - - - - - - - - - ในประโยคว่า ทูสีมารเข้าสิงเด็กคนหนึ่ง แล้วเอาก้อนหินขว้างที่ศีรษะท่านพระวิธุระศีรษะแตก ขอถามว่า คำว่า ท่านพระวิธุระ นี้เป็นประธานของประโยคว่า ท่านพระวิธุระศีรษะแตก หรือเป็นบทขยายของคำว่า ศีรษะ คือ ศีรษะท่านพระวิธุระ >> ศีรษะของท่านพระวิธุระ ? อ่านลักษณะนรกใน เทวทูตสูตร //84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=14&A=6750&Z= ทำไมลิงค์มีเท่านี้? ควรแก้ไขลิงค์ให้ถูกต้องเป็น //84000.org/tipitaka/attha/v.php?B=14&A=6750&Z=7030 ความคิดเห็นที่ 4-100 ฐานาฐานะ, 23 มิถุนายน เวลา 19:19 น. คำถามในมารตัชชนียสูตร //84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=12&A=10287 เมื่อศึกษาพระสูตรนี้แล้ว ได้อะไรบ้าง? ความคิดเห็นที่ 4-101 GravityOfLove, 23 มิถุนายน เวลา 19:26 น. ขอบพระคุณค่ะ -------------- เป็นประธานของประโยคค่ะ ขอเพิ่มคำสันธานดังนี้ ทูสีมารเข้าสิงเด็กคนหนึ่ง แล้วเอาก้อนหินขว้างที่ศีรษะท่านพระวิธุระจนศีรษะท่านแตก พอได้ไหมคะ ------------- ตอบคำถามในมารตัชชนียสูตร //84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=12&A=10287 เมื่อศึกษาพระสูตรนี้แล้ว ได้อะไรบ้าง? ๑. พระผู้มีพระภาคพระนามว่ากกุสันธะ ทรงมีคู่พระมหาสาวกชื่อวิธุระและชื่อสัญชีวะ ๒. ที่มาของชื่อท่านพระวิธุระและท่านพระสัญชีวะ ๓. ภิกษุที่เข้านิโรธสมาบัติ จะไม่ได้รับอันตราย แม้จีวรก็ไม่เป็นอะไร ๔. เมื่อถูกด่า ให้มนสิการโดยเจริญพรหมวิหาร ๔ เมื่อถูกชมหรือได้รับลาภสักการะ ให้มนสิการอสุภสัญญา, อาหาเรปฏิกูลสัญญา, สัพพ โลเก อนภิรตสัญญา, และอนิจจสัญญาอันเป็นปฏิปักษ์กับราคะ โทสะ และโมหะ ๕. ทูสีมาร (อดีตชาติของท่านพระมหาโมคคัลลานะ) ดลใจชาวบ้านให้ด่า เบียดเบียนภิกษุ ชนเหล่านั้นตายไปย่อมเข้าถึงอบาย ทุคติ วินิบาต นรก ๖. ทูสีมารชักชวนชาวบ้านให้สักการะ เคารพภิกษุผู้มีศีล ชนเหล่านั้นตายไปย่อมเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์ ๗. ทูสีมารเข้าสิงเด็ก แล้วขว้างก้อนหินใส่หัวพระวิธุระ พระกกุสันธพุทธเจ้าทรงชําเลืองดูทูสีมารแล้วตรัสว่า "ทูสีมารนี้มิได้รู้ประมาณเลย" พร้อมกันนั้นทูสีมารก็เคลื่อนลงมหานรก ๘. กระดูกทั้งหลายของมหาชนปลายจดกันตั้งอยู่ ของพระปัจเจกพุทธเจ้าตรงปลายเป็นขอ ของพระพุทธเจ้าทั้งหลายเป็นพืดเดียวกันดุจปลอกเหล็ก เพราะฉะนั้น ไม่อาจเอี้ยวพระศอได้ เวลาจะทรงแลดูข้างหลัง จะหมุนพระกายไปทั้งตัว ๙. มารอยู่ในเทวโลกชั้นวสวัตดี (ปรนิมมิตวสวัตดี) ๑๐. กลิ่นของพวกมนุษย์ย่อมเบียดเบียนพวกอากาศเทวดาซึ่งอยู่ไกลตั้งร้อยโยชน์ ๑๑. การทรมานในนรกที่ทูสีมารได้รับ ความคิดเห็นที่ 4-102 ฐานาฐานะ, 23 มิถุนายน เวลา 23:00 น. GravityOfLove, 31 นาทีที่แล้ว ขอบพระคุณค่ะ -------------- เป็นประธานของประโยคค่ะ ขอเพิ่มคำสันธานดังนี้ ทูสีมารเข้าสิงเด็กคนหนึ่ง แล้วเอาก้อนหินขว้างที่ศีรษะท่านพระวิธุระจนศีรษะท่านแตก พอได้ไหมคะ ตอบว่า พอได้ครับ ตอบคำถามในมารตัชชนียสูตร //84000.org/tipitaka/pitaka_item/v.php?B=12&A=10287 ตอบคำถามได้ดีครับ. พระสูตรนี้แสดงว่า หากยังเป็นปุถุชนอยู่ ก็เป็นไปได้ที่ถือเอาทางผิดได้. ประวัติของพระมหาสาวกรูปอื่นที่เคยทำบาปกรรมไว้ในอดีตชาติ ก็พอมีให้ศึกษา เช่น ท่านพระกุณฑธานะ หรือพระโกณฑธานเถระ พระผู้มีพระภาคตรัสว่า พระกุณฑธานะ เลิศกว่าพวกภิกษุสาวกของเราผู้รับสลากก่อน ฯ //84000.org/tipitaka/read/?20/148 อรรถกถาสูตรที่ ๓ ประวัติพระโกณฑธานเถระ //84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=20&&i=148&p=3 ๔. เรื่องพระโกณฑธานเถระ [๑๑๐] //84000.org/tipitaka/attha/attha.php?b=25&i=20&p=4 ย้ายไปที่ สารบัญ ๑
|
แก้วมณีโชติรส
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?] Group Blog
All Blog
Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
คำถามมารตัชชนียสูตร
//84000.org/tipitaka/read/v.php?B=12&A=10287&Z=10458
๑. พระผู้ติดตาม และพระนำหน้า ท่านทำหน้าที่อะไรหรือคะ
ปัจฉาสมณะ พระตามหลัง, พระผู้ติดตาม
เช่น พระพุทธเจ้ามักทรงมีพระอานนท์เป็นปัจฉาสมณะ
เป็นศัพท์คู่กับ ปุเรสมณะ พระนำหน้า
//84000.org/tipitaka/dic/v_seek.php?text=ปัจฉาสมณะ
๒. กรุณาอธิบายค่ะ และมีอนุสนธิของอะไร (อ่านไม่ค่อยรู้เรื่องเลยค่ะ)
ภิกษุใดแล อันพระพุทธเจ้าทรงเตือนแล้ว เมื่อภิกษุสงฆ์เห็นอยู่
ยังปราสาทของมิคารมารดาให้ไหวด้วยปลายนิ้วเท้า
ภิกษุใดเป็นสาวกของพระพุทธเจ้า ย่อมรู้จักเหตุนั้น
-----------------
ภิกษุใดเข้มแข็งด้วยกำลังฤทธิ์ ยังเวชยันตปราสาท ให้ไหวด้วยปลายนิ้วเท้า
และยังพวกเทวดาให้สังเวช
ภิกษุใดเป็นสาวกของพระพุทธเจ้าย่อมรู้จักเหตุนั้น
-----------------
ภิกษุใด ย่อมสอบถามพรหม ณ ที่ใกล้สุธรรมาสภาว่า
ดูกรท่านผู้มีอายุ ทิฏฐิของท่านในวันนี้ และทิฏฐิของท่านมีในวันก่อน
ท่านย่อมเห็นทิฏฐินั้นล่วงไปแล้ว และรัศมีเป็นประภัสสรในพรหมโลกบ้างหรือ
พรหมพยากรณ์แก่ภิกษุนั้นตามลำดับ โดยควรแก่กถาว่า
ดูกรท่านผู้นฤทุกข์ ข้าพเจ้าไม่มีทิฏฐินั้น และทิฏฐิในวันก่อน
ข้าพเจ้าเห็นทิฏฐินั้นล่วงไปแล้ว และเห็นรัศมีเป็นประภัสสรในพรหมโลก
(ฉะนั้น) วันนี้ ข้าพเจ้าจะกล่าวว่า เราเป็นผู้เที่ยง ยั่งยืน ได้อย่างไร
ภิกษุใดเป็นสาวกของพระพุทธเจ้า ย่อมรู้จักเหตุนั้น
-----------------
ภิกษุใดได้กระทบยอดภูเขามหาเนรุด้วย ชมพูทวีปด้วย ทวีปของชาวปุพพวิเทหะด้วย
พวกนรชนผู้อยู่ในแผ่นดิน [ชาวอมรโคยานทวีป และชาวอุตตรกุรุทวีป] ด้วยวิโมกข์
ภิกษุใดเป็นสาวกของพระพุทธเจ้า ย่อมรู้เหตุนั้น
๓. เทวโลกชั้นวสวัตดี คือชั้น ปรนิมมิตวสวัตดี ใช่ไหมคะ
ขอบพระคุณค่ะ