นักธุรกิจหนุ่มใหญ่ผู้วาดลีลาสร้างสีสันให้กับวงการธุรกิจ “ตัน ภาสกรนที” เรียนจบแค่ ม.3 ด้วยความคิดต่างจากเพื่อนวัยเดียวกัน อยากค้าขายพิสูจน์ความคิดของตัวเอง ตามหาความสำเร็จด้วยแรงกาย และที่สุดความคิดที่กล้าคิดกล้าทำ อาศัยความอดทน ขยัน และศึกษาในงานที่ทำอย่างถ่องแท้ จึงผงาดสร้างชื่อกระฉ่อนในธุรกิจชาเขียว จาก “โออิชิ” สู่ “อิชิตัน” แม้จะต้องล้มแล้วลุกอยู่หลายหน โดยครั้งล่าสุดธุรกิจจมน้ำเสียหายถึง 2,000 ล้านบาท ทุกข์แค่เพียงไม่กี่นาทีก็ตัดใจเลิกทุกข์ เริ่มคิด เริ่มต้นใหม่ แถมยังคิดปันสุขให้กับคนมีความทุกข์ด้วยการตั้งมูลนิธิเพื่อแบ่งปันให้กับผู้ด้อยโอกาสอีกด้วย

พังเป็นพันล้าน ทุกข์ถนัด แต่ต้องไม่เสียดายความทุกข์ รีบปล่อยลอยน้ำทิ้งไปเลย

“ตอนน้ำท่วมผมโดนไปเป็นพันล้านเลยครับ เสียหายหมด โรงงานผมมูลค่า 3,500 ล้านบาท เฉพาะเครื่องจักรประมาณ 2,000 ล้านบาท ที่เหลือคือตัวโรงงาน เครื่องจักร 80% ซ่อมไม่ได้ต้องทิ้งไปเลย ตอนนั้นเกิดอาการวูบประมาณ 10-15 นาที ผมไม่เสียดายกับความทุกข์ ทุกข์ปล่อยไปเลย ไม่ต้องเสียดายความทุกข์ มาเริ่มต้นใหม่”

เพื่อนสมัยเรียนไม่ให้เข้ากลุ่ม กลายเป็นแรงผลักดันให้พิสูจน์ตัวเอง

“รูปไม่หล่อ พ่อไม่รวย เรียนไม่เก่ง ที่บอกว่าขี้เกียจเรียนอาจจะเป็นข้ออ้าง อาจจะโง่มั้งครับ ตัวเองไม่ชอบเรื่องเรียน ลึกๆใจเราอยากทำธุรกิจ ตอนที่เรียนอยู่ ม.3 ตัดสินใจเลิกเรียนเลย เรียนไม่เก่ง ส่วนเรื่องไม่หล่อคือสิวเยอะ ตอนนั้นวัยรุ่น มีคบผู้หญิง มีเพื่อน แต่ผมเป็นสิว ไม่มีใครอยากไปเที่ยวด้วย ดูหนังด้วย เหมือนเป็นปมด้อย น้อยใจ เหมือนคนรังเกียจ ตอนนั้นเลยไปทำงาน ขี้ไก่ยังหอมเลย ไปทำงานกวาดขี้ไก่ แค่เรื่องเป็นสิวไม่มีใครอยากคบกับเรา คิดเองเออเอง ผมคิดว่าผมทำงานเก็บตังค์แล้วไปเลี้ยงเขาน่าจะมีเพื่อนนะ ยอมกินน้ำก๊อกเพื่ออด เก็บเงิน จะพาเพื่อนไปเลี้ยงเขาก็ไม่ไปกัน ผมรู้สึกแวบหนึ่งขึ้นมา ไม่อยากอยู่ต่อไปเลย ผมไม่หล่อ ไม่รวย เรียนไม่เก่ง แต่ทำงานมีความสำเร็จได้ ผมเลยหันเหมาทำงานค้าขาย”

บ้าทำงานสุดๆ

“ทิ้งเรียนไปทำงาน ต้องการประสบความสำเร็จ ตอนเด็กๆผมจินตนาการ เคยสู้ไม่ได้ต้องเข้าวัดเส้าหลิน อีก 10 ปีจะมาเจอเพื่อนกลุ่มเดียวกันอีกครั้ง ผมอยากบอกเด็กรุ่นใหม่อย่าเลียนแบบผม ผมลำบากมาก ผมทุ่มเททำงานมาก ต้องเรียน การเรียนสำคัญ เป็นพื้นฐานที่ดี ตอนเด็กๆครอบครัวผมอยู่แต่บ้านเช่า รถไม่มี ไม่มีเงินฝาก ชีวิตไม่ปลอดภัยเลย เดือนหน้าจะมีเงินจ่ายค่าเช่าหรือเปล่า พอตอนทำงานปิดเทอมก็ค้นหาคำตอบ ทางออกได้ ตอนนั้นเรียกว่าบ้าทำงานสุดๆ ผมทำงานแล้วมีความสุข ใครๆก็อยากใช้เรา ผมจะรักษาเวลา มีอัธยาศัยดี เห็นแววว่าเราไปทางนี้มีสิทธิรุ่งแน่ๆ”

บางคนมีเงินกลับมีความทุกข์

“ผมเชื่อว่ารวยก็มีความสุข มีเงินก็สุข แต่บางคนมีเงินก็มีความทุกข์ ผมโชคดี ได้เปรียบ คือผมเคยจน ไม่ใช่เคยรวย ถ้าผมกลับมาลำบาก ใจเราก็จะรับได้ เคยลำบากมาก่อนก็จะได้เปรียบ มีเงินสุขหรือทุกข์ เงินเหมือนเกลือ เวลาทำกับข้าว น้ำซุปต้มกระดูก ถ้าไม่ใส่เกลือนิดหน่อยก็ไม่อร่อย ใส่เยอะไปก็เค็ม ชีวิตคนเราอย่าไปปฏิเสธว่าเราไม่ต้องการเงิน แต่มีเงินมากไปก็อันตรายเหมือนกัน ผมเคยล้มและลุกหลายรอบ แต่ผมไม่ทุกข์ ล้มแล้วยังไงต้องลุก หัวใจไม่ยอมแพ้ซะอย่างมันก็จะไปได้ ทุกครั้งที่เจอปัญหาก็ทำให้ประสบการณ์มากขึ้น ครั้งต่อไปจะแก้ปัญหายังไง น้ำท่วมเคยแล้ว ท่วมอีกทีจะแก้ไขอย่างไร ทุกคนต้องคิดว่าเราจะอยู่กับมันยังไง

ผมเปิดร้านอาหารมา ผมไม่เคยทอดไข่เองเลย ผมทำงานสตูดิโอถ่ายภาพมา 20 ปี ผมถ่ายรูปไม่เป็นครับ ทำกับข้าวผมทำไม่เป็น ลูกชิ้นกุ้งไม่อร่อยผมตอบได้ ผมรู้จริง รู้ลึก รู้แต่ไม่ต้องลงไปทำเอง ทอดไข่เอง แต่จะต้องไม่รู้ผิวๆ ผมปฏิบัติโดยไม่ได้ลงมือทำ เคล็ดลับของธุรกิจ ความสำเร็จคือ ต้องใช้เวลากับมัน จะยืนดูก็ได้ เรายืนดู ฟัง เข้าใจจริงๆ เราไปซื้อกับข้าวในตำรา ซื้อกับข้าวมาเหมือนกัน ทำแล้วอาจจะไม่อร่อยเหมือนต้นตำรับ ตรงนี้ขึ้นกับชั่วโมงบิน”

อย่าทำอะไรเกินตัว ทั้งสุขเกินตัว ทุกข์เกินตัว

“เมื่อก่อนมีเงินแล้วก็ให้ลูกน้อง แต่เดี๋ยวนี้มุมมอง ผมรู้สึกเป็นหนี้สังคม ธรรมชาติ เมื่อก่อนทำกำไรเพื่อตัวเอง ได้ประโยชน์จากสังคม ต่อจากนี้ก็เอากำไรครึ่งหนึ่งมอบให้กับมูลนิธิไปช่วยสังคม ที่ไม่มอบ 100% ก็ต้องมีส่วนหนึ่งเอาไว้ของเรา ทำบุญอย่าทำให้เดือดร้อน ไม่ช่วยจนตัวเองเดือดร้อน ทำธุรกิจก็อย่าเกินตัว ทำอะไรก็อย่าเกินตัว”

ติดตามความคิดดีๆของ “ตัน ภาสกรนที” ได้ในรายการ “ฅนไทยหายจน” วันพุธที่ 2 พ.ค. นี้ เวลาดีสี่ทุ่มครึ่ง ทางช่อง 11

ที่มา นสพ โลกวันนี้มีสุข

Create Date : 01 พฤษภาคม 2555
Last Update : 1 พฤษภาคม 2555 21:36:09 น.		0 comments
Counter : 1300 Pageviews.
Share Tweet