BlogGang.com : : scimovie : เปิดทัศนะ “ปฏิรูปฯ รอบ 2”... ที่เห็น และ เป็นไป “การศึกษาไทย”

เปิดทัศนะ “ปฏิรูปฯ รอบ 2”... ที่เห็น และ เป็นไป “การศึกษาไทย”

เปิดทัศนะ “ปฏิรูปฯ รอบ 2”... ที่เห็น และ เป็นไป “การศึกษาไทย”

เชื่อว่า ตลอดช่วงปีที่ผ่านมา “ปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษที่ 2” (พ.ศ.2552-2561) คือ สิ่งที่คนในแวดวงการศึกษาท่องขึ้นใจ และมีการพูดถึงอยู่เสมอที่ประกาศชูธง “คนไทยต้องได้เรียนรู้ตลอดชีวิตอย่างมีคุณภาพ” นำไปสู่การผุดนโยบายแล้ว นโยบายเล่า ออกมาจากรั้ววังจันทรเกษม

ขณะที่มุมมองจากผู้คร่ำหวอดวงการการศึกษาไทยก็ยังมองว่าการปฏิรูปฯ ครั้งนี้ ยังคงมีส่วนที่ยังไม่เติมเต็ม หรืออาจจะโดนมองข้ามไปบ้าง พวกเขาเหล่านี้มองแนวทางการปฏิรูปฯ ของกระทรวงศึกษาธิการ (ศธ.) อย่างไร จะช่วยเร่งเครื่องคุณภาพได้จริงแท้แค่ไหน และส่วนใดที่คงหลงอยู่กับการหาทางออก

นายสัมพันธ์ ทองสมัคร

อย่าลืมสร้าง “สำนึกในบ้านเกิด”
“สัมพันธ์ ทองสมัคร” ที่ปรึกษาคณะกรรมาธิการศึกษา สภาผู้แทนราษฎร ในฐานะอดีตรัฐมนตรีว่าการกระทรวงศึกษาธิการ (ศธ.) ตั้งข้อสังเกตว่า การปฏิรูปฯ รอบนี้ยังมองข้ามโจทย์สำคัญไปคือ “สังคมพื้นฐานของคนไทย” เนื่องจากแนวทางปฏิรูปฯ เช่น โรงเรียนดีประจำตำบลนั้นอาจเป็นนโยบายที่สวยหรู แต่จับต้องแค่ไหนยังไม่มีใครรู้ ในระยะ 3 ปี 5 ปี 10 ปี ทิศทางจะออกมาอย่างไร เมื่อโรงเรียนดีแล้ว ชุมชนรอบๆ โรงเรียนดีขึ้นด้วยหรือไม่ อีกทั้งคุณภาพเด็กที่จบออกมาจากโรงเรียนดีประจำตำบลต้องเก่งกี่ด้าน ดูแลชุมชนได้หรือไม่ ตรงนี้เรียกว่า “ความสำนึกในถิ่นฐานบ้านเกิด” คือ โจทย์ที่ปฏิรูปฯ รอบนี้ยังยากที่จะเป็นรูปธรรม เช่นเดียวกันกับการให้มหาวิทยาลัยออกนอกระบบ เพราะออกแล้วก็ออกนอกสังคมไปโดยสิ้นเชิง คุณภาพวิชาการอาจจะเด่น แต่สังคมในวันข้างหน้าจะอยู่ได้หรือไม่นั้นกลับไม่สนใจ

อดีต รมว.ศธ ยังเสนอแนวทางว่า ต้องมีการทำแผนแม่บทในการพัฒนการศึกษาที่ชัดเจน ถูกต้องเมื่อต้องการมุ่งพัฒนาคุณภาพโรงเรียนขนาดเล็กก็ต้องเป็นกงจักรขับเคลื่อนสำคัญในอนาคต โรงเรียนเหล่านั้นก็ต้องไม่ใช่แค่ให้เด็กมาเรียน แต่ต้องเป็นศูนย์รวมของหมู่บ้าน ชุมชน ทุกคนสามารถใช้ประโยชน์ได้ด้วย

ศ.ดร.สมหวัง พิธิยานุวัฒน์

อัปคุณภาพครู “รวบรัด” ไร้ผล
“ศ.ดร.สมหวัง พิธิยานุวัฒน์” อดีตผู้อำนวยการสำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (สมศ.) ให้ทัศนะว่า น่าเสียดายที่ในการปฏิรูปฯ รอบนี้ทำการพัฒนาครู ผู้บริหาร ทั้งประเทศอย่าง “เร่งรีบ รวบรัด” ไปหน่อย โดยใช้กรอบความคิดเดิมๆ คือขอให้มหาวิทยาลัยช่วยอบรมวิทยากร แล้วไปอบรมครูต่อเป็นทอดๆ ซึ่งแน่นอนว่าคุณภาพคงไม่ได้ 100% แน่นอน ซึ่งน่าเสียดาย เพราะทุ่มเม็ดเงินลงไปอย่างมหาศาล จนมีความพยายามที่จะตั้ง “สถาบันคุรุศึกษาแห่งชาติ” ขึ้นมาประสาน อีกทั้งจะยก “สถาบันพัฒนาครู อาจารย์ และบุคลากรทางการศึกษา(สคบศ.) ณ วัดไร่ขิง” ขึ้นเป็นองค์การมหาชน เพื่อทำส่วนนี้แต่ก็ยังไม่เป็นรูปร่างชัดเจน ปัจจัยเกื้อหนุนการพัฒนาครูจึงยังไม่เต็มเม็ด เต็มหน่วย ขณะที่ “โครงการครูพันธุ์ใหม่” ที่คิดจะให้เป็นความหวังทดแทนปัญหาขาดครูนั้น อาจต้องเสนอเพิ่มจำนวนครูที่จบออกไป จะได้ไปปักธงอยู่ที่ “ขอบฟ้าการศึกษาไทย” นั่นคือ “ชนบท”

ทั้งนี้ ศ.ดร.สมหวัง มองว่า ปัจจัยหนึ่งที่สำคัญต่อการพัฒนาครูคือ ต้องทำให้ “คณะครุศาสตร์/ศึกษาศาสตร์” กลับมาเข้มแข็ง เพราะปัจจุบันได้รับการสนับสนุนน้อย กลายเป็นว่าคณะไปอยู่ในซอกหลืบของมหาวิทยาลัยใหญ่ๆ ซึ่งในอดีตเราเคยมีวิทยาลัยครู ก็ทำหน้าที่สร้างครูอย่างเดียว แต่ตอนนี้ก็หายหมด บทบาทของคณะถูกกลืนไป เพราะเมื่อวิทยาลัยครู ยกระดับจนกลายมาเป็น “มหาวิทยาลัยราชภัฏ” มีความอิสระกว่า จึงต้องเปิดสาขาอื่นเพิ่มขึ้นตามไปด้วย

อย่างไรก็ตาม อดีต ผอ.สมศ.ยังทิ้งท้ายว่า วันนี้บทบาทของคนทำงานปฏิรูปฯ ชัดเจนหรือยัง เพราะคนที่อยู่ในตำแหน่ง หน้าที่ ต้องสนุกกับงานแบบฏิรูปฯ ไม่ใช่เอางานรูทีน มาปัดฝุ่น แล้วบอกว่าปฏิรูปฯ ต้องพยายามผุดแนวคิดใหม่ๆ มาทำ และเน้นให้ทุกภาคส่วนเป็นเจ้าภาพร่วมกันจะดีกว่า

ศ.(พิเศษ) ดร.ภาวิช ทองโรจน์

เรียนรู้ตลอดชีวิตกับของ “ล้าสมัย”
“ศ.(พิเศษ) ดร.ภาวิช ทองโรจน์” รองประธานคณะกรรมการการอุดมศึกษา (กกอ.) มองว่า การศึกษาตลอดชีวิตเป็นเรื่องจำเป็นเพราะคนเราหยุดเรียนรู้ไม่ได้ ซึ่งบ้านก็มี กศน.แต่ที่ทำอยู่ทุกวันนี้ยังเหมือนกระจัดกระจาย ทำไม่เป็นระบบ เลยไม่รู้ว่าส่วนไหนคือการเรียนรู้ตลอดชีวิตจริงๆ อยู่ตรงส่วนไหน เพราะเท่าที่พบคือตำราเรียนยังล้าสมัย นักเรียนต่างจังหวัดยังเข้าไม่ถึงเทคโนโลยีสารสนเทศ ครูเรียนไม่มีการอัปเกรดความรู้ใหม่ๆ ดังนั้นต้องยกเครื่องใหม่ตั้งแต่ตำราเรียน สื่อไอที ยกเลิกหรือปรับระบบการจัดซื้อจัดจ้างที่คร่ำครึ เพื่อให้ได้คอมพิวเตอร์ราคาถูกได้คุณภาพมาตรฐาน

ศ.(พิเศษ) ดร.ภาวิช ยังให้มุมมองเกี่ยวกับงบประมาณด้วยว่า รัฐบาลทุ่มงบเพื่อการศึกษา เป็นอันดับ 1 ของประเทศ แต่งบส่วนใหญ่เป็นเงินเดือนประจำ งบพัฒนาจึงมีน้อย แถมยังมีการนำไปใช้อย่างสุรุ่ยสุร่าย ไม่คุ้มกับประโยชน์ที่ได้รับ อย่างโครงการตามแผนปฏิบัติการไทยเข้มแข็ง หรือ SP2 ที่มีการทุจริตคอรัปชัน ถือเป็นจุดอ่อนด้านการศึกษาไทยที่ต้องปรับครั้งใหญ่ และต้องตอบคำถามสังคมให้ได้ว่างบนำไปใประโยชน์ด้านใดบ้างอย่างเป็นรูปธรรม ต้องชัดเจนไม่ใช่เขียนแผนแบบหลวมๆ เหมือนทุกวันนี้

ศ.ดร.เกรียงศักดิ์ เจริญวงศักดิ์

เปิดโอกาส “เอกชน” พัฒนาการศึกษา
“ศ.ดร.เกรียงศักดิ์ เจริญวงศักดิ์” หรือที่รู้จักกันดีในชื่อ “ดร.แดน” นักวิชาการอาวุโสมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด บอกอย่างตรงไปตรงมาว่า ปัจจุบันการศึกษาไทย “ล้มเหลว” ตั้งแต่อนุบาลยันอุดมศึกษา โดยเฉพาะเชิงคุณภาพซึ่งดูจากผลสัมฤทธิ์ทางการศึกษา ไม่ว่าหน่วยงานใดที่ทำการประเมินผลคือต่ำกว่าเกณฑ์ทั้งสิ้น และอย่าอาเพียงแค่เหรียญรางวัลวิชาการต่างๆ นานามาเปรียบเทียบ ว่ามีคุณภาพ เพราะนั่นเป็นเด็กเพียงหยิบมือเดียวไม่ใช่ภาพรวมของเด็กทั้งประเทศ

ดร.แดน ชี้ให้เห็นว่า กับกรณีที่เด็กแย่งเก้าอี้โรงเรียนยอดนิยมกว่า 400 แห่งนั้นแสดงว่า การศึกษาไทยล้มเหลว เพราะโรงเรียนทั่วประเทศมีหลายหมื่นแห่ง กลับมีโรงเรียนที่เด็กอยากเข้าแค่หลักร้อย สะท้อนถึงคุณภาพที่แตกต่างกันชัดเจน ดังนั้นปฏิรูปการศึกษาฯ รอบนี้ต้อง “ยกเครื่อง” ทั้งระบบ อย่าเพียงแค่ “คิดดี แต่มาตกม้าตาย ที่ทำไม่ได้ เพราะขาดรายละเอียด” จึงขอให้คิดครบวงจร ที่สำคัญต้องเร่งส่งเสริมภาษาอังกฤษให้มากกว่านี้เพราะจะเสียเปรียบประเทศอื่น

“วันนี้การศึกษารัฐเป็นพระเอก เอกชนเป็นเพียงตัวประกอบ ซึ่งเรากำลังหลงทาง รัฐลงทุนด้านการศึกษาไปมหาศาล แต่ผลที่ได้ไม่คุ้มทุน ควรให้เอกชนเข้ามีส่วนพัฒนาการศึกษาเด็กปกติมากขึ้น รัฐมาเสริมเด็กพิการ เด็กอัจฉริยะ และอื่นๆ หรือรัฐจับมือเอกชน ให้เอกชนนำหน้า เพื่อช่วยกันพัฒนาการศึกษาให้มีคุณภาพเพิ่มขึ้น เพราะต่างประเทศเองโรงเรียนและมหาวิทยาลัยมีชื่อเสียง ล้วนแล้วแต่เป็นของเอกชน” ดร.แดน สะท้อนปัญหา

ที่มา
//www.manager.co.th/QOL/ViewNews.aspx?NewsID=9530000183757

Create Date : 01 มกราคม 2554

Last Update : 1 มกราคม 2554 9:28:47 น.

0 comments

Counter : 1070 Pageviews.