สำหรับวันนี้ที่ไป Orientation ตอนแรกก็หวั่นใจมากว่ายังไงอาจจะไม่ผ่านเพราะปัญหาที่เราเคยกล่าวเอาไว้ แต่พอมาวันนี้เรารู้สึกว่าปัญหาของเราไม่ได้เป็นปัญหาใหญ่สำหรับเค้าเท่าไร เพราะถ้าเค้าซีเรียสเค้าคงจะบอกไว้ตั้งแต่ก่อนมาวันนี้แล้ววันนี้ทางสายการบินก็บอกรายละเอียดต่างๆหลายๆอย่างเบื้องต้นกับสิ่งที่เราจะต้องเผชิญในเร็ววันนี้ซึ่งเราเตรียมใจไว้แล้ว ดีที่เราเคยมีประสบการณ์ และนอกจากนั้นยัง SignContract กันในวันนี้ด้วยค่ะ ซึ่งเอกสารเยอะเชียวเค้าเก็บ passport ไปด้วยเพื่อไปทำวีซ่าให้

มีรายละเอียดหลายๆอย่างที่ไม่ควรนำมาเขียนหรือเปิดเผยเพราะเป็นเรื่องของบริษัทเท่าที่ฟังดูเราก็โอเคนะ เพราะมีหลายอย่างตรงกับความต้องการของเราซึ่งมันอาจจะไม่ได้อย่างต้องการ 100 แต่ก็มีข้อดีดังนี้

1. เบสที่ Bangkok ดังนั้นเราจึงมีเวลาให้ป๊อกได้สามารถไปบางแสนหาพ่อแม่ได้ไม่ต่างจากเดิม สำหรับจุดนี้เป็นจุดที่เราคิดมากสุดเพราะเราโตแล้ว เรื่องครอบครัวสำคัญ ไหนจะพ่อแม่ไหนจะป๊อกแม่ก็บอกว่าสำคัญคือป๊อกนะ คุยกันดีหรือยัง ป๊อกก็บอกว่าป๊อกโอเคป๊อกจะดูแลร้านด้วย อาจจะเหนื่อยมากกว่าเดิมแต่ก็ทำได้แน่นอน

2. บินไม่หนักจากไฟลท์ที่เรามีบินและจำนวนชั่วโมงที่ฟังๆมาว่าคร่าวๆเค้าบินกันประมาณ กี่ชม.เปรียบเทียบกับตอนสายการบินเก่าทำให้เราทราบว่าที่นี่บินเบาและพี่ๆแอร์บอกว่ามีเวลาอยู่ BKKคือว่างๆเกินเดือนละ 10 วันแน่นอน ซึ่งเวลาตรงนี้แหละเราจะไปดูแลร้านของเราอย่างน้อยเรามาทำงานตรงนี้ ร้านเราก็ยังดูแลได้อยู่อาจจะไม่ได้นั่งเฝ้าตลอดเวลาแบบแต่ก่อน แต่อย่างน้อยเราก็ไม่ทิ้งร้าน

3. สวัสดิการต่างๆ ก็ตามปกติแอร์ที่สำคัญข้อดีคือ กะว่าจะซื้อตั๋ว IDให้พ่อแม่ได้ ไปเยี่ยมนทที่ญี่ปุ่นได้ด้วย

4. เท่าที่ฟังวัฒนธรรมองค์กรดีคืออยู่กันแบบพี่น้อง

สิ่งที่กังวลมากที่สุดตอนนี้ก็คือพ่อเพราะว่าพ่อวันก่อนไลน์มาบอกว่าไม่ค่อยอยากให้ไปทำ อยากให้ไปสมัครเป็นอาจารย์มหาลัยมากกว่า-_-'' พ่อนะพ่อไม่รู้หรอว่าเป็นอาจารย์เหนื่อยมากกกกกกกก และมันไม่เหมาะกับหนูเล้ยยยแต่มันก็น่าหงุดหงิดอยู่ตรงที่เราเถียงไม่ได้ว่าเราจะกลับมาเรียนต่อโททำไมแล้วไม่ใช้ความรู้ที่มีมา อืมมม กะว่าพรุ่งนี้จะคุยกับพ่ออีกที และต้องคุยกับทางบ้านป๊อกด้วยอาจจะโดนบ่นบ้างเรื่องทิ้งร้าน แต่ก็ต้องอธิบายให้ทุกคนเข้าใจว่าเจตนาเราเป็นยังไง

ที่เหลือตอนนี้ก็ยื่นเอกสารอีกนิดหน่อย

เดินทางวันที่ 3 พ.ค.นี้ละค่ะ เร็วมากจริงๆนะและต้องไปเทรนที่ ตปท ทั้งหมด 65 วัน ไม่ได้กลับบ้านตอนนั้นคงคิดถึงบ้านมากพ่อแม่ก็คงเหงามาก นทก็ไป เราก็มาไปอีกและตลอดเวลาที่เทรนนั้นอาศัยอยู่ที่โรงแรมที่แอร์พอร์ตที่โน่นยังไม่รู้ชะตากรรมว่าใครจะมาเป็นผู้โชคร้ายเป็นรูมเมทเรา อิอิขอให้ได้รูมเมทน่ารักนิสัยดีคุยกันง่ายๆเหอะสาธุๆๆๆ

อยู่ตรงที่เราเถียงไม่ได้ว่าเราจะกลับมาเรียนต่อโททำไมแล้วไม่ใช้ความรู้ที่มีมา อืมมม กะว่าพรุ่งนี้จะคุยกับพ่ออีกทีและต้องคุยกับทางบ้านป๊อกด้วย อาจจะโดนบ่นบ้างเรื่องทิ้งร้านแต่ก็ต้องอธิบายให้ทุกคนเข้าใจว่าเจตนาเราเป็นยังไง

ที่เหลือตอนนี้ก็ยื่นเอกสารอีกนิดหน่อย

เดินทางวันที่ 3พ.ค.นี้ละค่ะ เร็วมากจริงๆนะ และต้องไปเทรนที่ ตปท ทั้งหมด 65วัน ไม่ได้กลับบ้านตอนนั้นคงคิดถึงบ้านมาก พ่อแม่ก็คงเหงามาก นทก็ไป เราก็มาไปอีกและตลอดเวลาที่เทรนนั้นอาศัยอยู่ที่โรงแรมที่แอร์พอร์ตที่โน่นยังไม่รู้ชะตากรรมว่าใครจะมาเป็นผู้โชคร้ายเป็นรูมเมทเรา อิอิขอให้ได้รูมเมทน่ารักนิสัยดีคุยกันง่ายๆเหอะสาธุๆๆๆ