Wolf True Blood ตอนที่ 4 ฟรีเซีย



ตอนที่ 4. ฟรีเซีย

หญิงสาวหน้าตาหมดจดงดงามกรอกตาไปมาด้วยความเบื่อหน่าย..กลิ่นฉุนเฉียวของสมุนไพรเย็นๆที่แตะตรงบาดแผลบาดลึกจากการถูกลูกดอกของมนุษย์เล่นเอาสะดุ้งด้วยความเจ็บ..ความจริงบาดแผลแค่นี้ไม่ช้ามันก็จะประสานตัวเองแต่ทว่าครั้งนี้เธอโชคไม่ดีลูกดอกทำจากแร่เงินบาดแผลที่ควรจะหายได้เองจึงไม่อาจสมานตัวเองได้อย่างเช่นเคยดีไม่ดีอาจจะทิ้งร่องรอยแผลเป็นที่ระลึก จากการซุกซนของเธอก็เป็นได้..

ไพรอนจอมเวทย์แห่งหุบเขาสีเทา เขาเป็นเหมือนพ่อบุญธรรมของเธอ ไพรอนผู้พร่ำสอนอบรมความเป็นกุลสตรีเหมาะสมกับตำแหน่งราชินีในอนาคต สิ่งนี้ถูกปลูกฝังนับแต่เธอจำความได้ เมอาภรรยาของไพรอน เลี้ยงดูเธอพร้อมกับ คุณหนูจากหลายตระกูล รวมทั้งบุตรสาวของหัวหน้าแต่ละหมู่บ้าน แต่เธอคือคู่หมายของ เจ้าชายตระกูลราเมเซ็ทผู้สาบสูญ..ฟรีเซียจะเป็นผู้ให้กำเนิดทายาทสายเลือดบริสุทธิ์ เธอได้ถูกกำหนดมาเช่นนั้นนับแต่ลืมตาขึ้นมาบนโลก

เธอไม่ได้คิดว่านั่นถูกต้อง..รุ่นพี่หลายคนที่เข้าพิธีเลือกคู่ต่างก็ได้คนที่ถูกใจแต่เธอไม่อาจกระทำได้เช่นผู้หญิงอื่น แม้แต่เพื่อนสาวๆรุ่นเดียวกันก็รอคอยคืนแห่งการเลือกคู่..ทันทีที่ได้รับอนุญาต พวกเธอก็จะได้ออกเรือนสิ่งที่สาวๆคุยกันคงจะหนีไม่พ้น เรื่องของหนุ่มๆจากตระกูลต่างๆ และนายทหารคนสำคัญของฝูง..ตำแหน่งอันจะทำให้พวกเธอมีหน้ามีตาได้รับการยกย่องจากสมาชิกในฝูง มันเป็นสิ่งที่ ฟรีเซียไม่อาจได้เจอ..นั่นคือสาเหตุที่เธอต้องออกไปค้นหา เจ้าชายไคล์คู่หมั้นที่ถูกกำหนดให้เป็นคู่ของเธอ และมันจะไม่มีการเปลี่ยนแปลง หญิงสาวขยับเสื้อให้เข้าที่เมื่อแผลถูกพันผ้าเรียบร้อยพร้อมกับหยิบอาวุธประจำกายนั่นก็คือธนู..

“ฟีฟี่..สิ่งที่ลุงเตือน..เพราะลุงหวังดีกับหนูการต่อต้านกฎของสภาไม่เป็นผลดีอะไรกับหนูเลยหนูก็รู้ว่ากฎของสภามีอำนาจแค่ไหน..อย่างฝืนเลย..” ไพรอนปรามธิดาสาวคนเดียวของตระกูลเรเวน

“เรื่องนี้..เราพูดกันไม่รู้ต่อกี่ครั้งคุณลุงคะหนูไม่คิดต่อต้าน..เพียงแต่หนูแค่ขอเวลา..หากว่าเจ้าชายไม่ปรารถนาในตัวหนูหนูก็มีสิทธิ์ที่จะยกเลิกได้ไม่ใช่หรือคะ” เธอแย้งเสียงเบา ทั้งที่ใจเต้นไม่เป็นส่ำ เจ้าชายผู้งามสง่าสายตาที่อ่อนโยนมันละลายน้ำแข็งที่เกาะกุมหัวใจเธอไปจนหมด เมื่อคืนนี้..

“ชะตาของหนูกับเจ้าชายตระกูลราเมเซ็ทถูกกำหนดไว้ด้วยเวทย์มนตร์แห่งดวงดาว จะยื้อเวลาออกไปมันก็ไม่มีผลอะไรนักหรอก..เอาล่ะ..ลุงไม่คุยกับหนูเรื่องนี้แล้วป้าเมอาสั่งให้ไปหาแน่ะ..ทางทีดีหนูควรอยู่กับป้าเขาอย่าออกไปไหน”

“คุณลุงจะลงโทษหนูหรือคะ..ไม่ยุติธรรมเลย”หญิงสาวโวย สีหน้างอง้ำเมื่อรู้ว่าการอยู่กับป้าเมอา ก็ถูกกักบริเวณดีๆนี่เอง

ไพรอนหัวเราะกับกิริยานั้น..คุณหนูฟรีเซียผู้ซุกซนอย่างที่สุด..”จะว่าอย่างนั้นก็ไม่ผิด..กฏก็ต้องคือกฎหนูทำผิดที่ข้ามเขตออกไปจนเกือบทำให้มนุษย์จับได้..อีกทั้งยังทำให้เจ้าชายเกือบจมน้ำตายด้วย”

หญิงสาวทำปากยื่นเจ้าชายไคล์..ผู้เขย่าหัวใจของเธอ..แซค กับ แพม สองแฝดองครักษ์ของเธอช่วยไว้ได้นี่นาแล้วตอนนี้ เจ้าชายอยู่ที่ไหนกันล่ะแต่ลุงไพรอนจะมากักบริเวณเธอแบบนี้เห็นทีจะต้องต่อรองกันหน่อยแล้ว

“ก็ได้ค่ะ..หนูจะเป็นเด็กดี..แต่ว่าหนูขอมาเรียนขว้างบูมเมอแรงกับโลแกน ได้หรือเปล่าคะ..” หญิงสาวยิ้มประจบเรื่องอะไรจะนั่งเย็บผ้าอยู่กับ ป้าเมอาเล่าน่าเบื่อจะแย่

“ครั้งนี้เห็นจะไม่ได้หรอกสาวน้อย..หนูต้องอยู่กับป้าเมอาหนึ่งสัปดาห์..”ไพรอนหันหลังให้ ทันทีที่เห็นสีหน้าของสาวน้อยแสนซน เขาเคยใจอ่อนแต่ครั้งนี้เห็นจะไม่ได้เสียแล้วฟรีเซียแอบออกไปนอกเขตของดินแดนต้องห้ามมันเป็นอันตรายอย่างยิ่งสำหรับเผ่าพันธุ์หากสภาสูงรู้ คนที่ลำบากเห็นจะเป็นฟรีเซีย..

“คุณลุงคะ..”หญิงสาวทำเสียงอ้อน แต่ไพรอนโบกมือพลางง่วนอยู่กับการทำความสะอาดอาวุธประจำตัว..หญิงสาวเห็นดังนั้นจำเป็นต้องถอย..แม้จะขัดใจอยู่บ้างก็ตามไพรอนมองตามร่างโปร่งระหงเดินลับหายออกไปจากห้อง สายตามีร่องรอยขันระคนเอ็นดู ฟรีเซียเติบโตได้สง่างามอย่างที่ตั้งใจแม้จะดื้อดึงไปบ้างแต่นั่นก็ไม่ใช่สิ่งที่ต้องกังวลฟรีเซียเป็นผู้หญิงที่เพียบพร้อมและเหมาะสมที่สุดที่จะให้กำเนิดสายเลือดบริสุทธิ์ซึ่งนับวันจะลดน้อยลงทุกที….

ชายหนุ่มออกฝึกภาคสนามร่วมกับชายหญิงรุ่นเดียวกันนับจากที่ฟื้นก็เข้าสัปดาห์ที่สองแล้วเขาไม่รู้ว่าอยู่ๆทำไมถึงต้องมาฝึกหนักท่ามกลางอากาศที่หนาวเย็นจริงอยู่แม้หิมะจะเริ่มละลายแต่การที่ต้องตะลุยไปกับกองหิมะโดยมีเพียงกางเกงทหารรองเท้าบู้ตหนักนอกนั้นก็ไม่มีอะไรอีกเลยเล่นเอาเกือบแย่ อาหารที่ได้รับแจกในแต่ละมื้อล้วนให้พลังงานและเหมือนๆกับทุกคนไม่ว่าครูฝึกหรือพวกที่กำลังฝึกอยู่แต่ให้พลังงานมากมาย

ไคล์ถูกฝึกฝนหนักกว่าใครเพื่อนทั้งกลางวันและกลางคืน ในค่ำคืนเขาต้องฝึกซ้อมดาบกับไพรอน คนที่ให้ยาเมื่อแรกฟื้นตื่นขึ้นร่างกายที่แข็งแกร่งของเขาเหมือนจะแข็งแรงขึ้นอย่างรวดเร็วภายในเวลาอันสั้นอีกทั้งประสาทสัมผัสของเขาที่เคยรู้สึกว่าเหนือมนุษย์ทั่วไป บัดนี้พัฒนาไปไกลจนเขาแทบจะมองเห็นในเวลากลางคืนได้ราวกับกลางวันการจดจำแยกกลิ่นต่างๆ กลิ่นที่เป็นมิตร กลิ่นที่อันตรายเขาเริ่มคุ้นเคยและแยกแยะออกได้อย่างไม่ผิด คะแนนที่ครูฝึกให้ในแต่ละครั้งที่ปฏิบัติภารกิจเขาเป็นหนึ่งในคนที่ทำคะแนนให้กับทีม

มันเป็นสิ่งที่เขาเองแทบจะไม่ยอมรับในสิ่งที่ไพรอนและบรรดาอาวุโสซึ่งบอกแก่เขามันยากที่จะเข้าใจแต่หลักฐานที่ไพรอนจอมขมังเวทย์ซึ่งได้บอกกับเขาและรูปภาพต้นตระกูลราเมเซ็ท ผู้สืบเชื้อสายที่เหลืออยู่คนเดียวคือเขา..แรกทีเดียวเขาไม่อยากยอมรับแต่เพราะไพรอนตั้งคำถาม และพิสูจน์ให้เขาได้ประจักษ์เขาคือคนของ ตระกูลราเมเซ็ทผู้นำของชนเผ่าแห่งหุบเขาสีเทา..ดินแดนที่ซุกซ่อนอยู่ภายใต้หมอกอันหนาทึบไม่ปรากฏให้เห็นบนแผนที่โลกของประเทศไหนทั้งสิ้น ดินแดนที่เต็มไปด้วยเวทย์มนตร์อันเก่าแก่ยากที่ผู้ใดจะคาดถึงหลายสิ่งหลายอย่างที่ไพรรอนแจ้งแก่เขามันช่างเหนือคำบรรยายไคล์ดูภาพวาดสีน้ำมันของมารดาผู้งดงาม..เธอผู้ซึ่งเสียชีวิตหลังจากให้กำเนิดเขาไม่นานบิดาของเขาเจ้าชายเฟดเดอริคถูกเหล่าแวมไพร์จับตัวไปในคืนเดียวกับที่มารดาให้กำเนิดเขา..นั่นคือบันทึกที่เขาได้อ่าน..ตราสัญลักษณ์ของตระกูลที่ลุงดอนให้เขามาเป็นหลักฐานอย่างดีเพราะไม่ใช่แค่เหรียญหากแต่มันคือกุญแจไขตู้นิรภัย ประวัติและทรัพย์สมบัติของตระกูลถูกเก็บไว้ในห้องนิรภัยเพียงแค่เขาก้าวเข้าไปก็ตะลึงกับความใหญ่โตและอลังการล้นเหลือ..เปรียบได้ว่าเขาเป็นมหาเศรษฐีที่มีทรัพย์สมบัติมากที่สุดก็ว่าได้เพราะไม่แต่เพียงเพชรนิลจินดาที่กองในหีบมากมายหลายร้อยใบเท่านั้นแต่เขายังมีทรัพย์สินซึ่งอยู่ในเมืองใหญ่ๆอีกมากมาย..

จะว่าไปแล้วสมบัติของพ่อแม่บุญธรรมของเขาที่มีแทบไม่ถึงครึ่งที่เขามี..การที่เขาถูกเลี้ยงโดยมนุษย์ทำให้ความเป็นตัวตนของเผ่าพันธุ์เดิมหลบซ่อนเขาไม่ต่างอะไรจากมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่ง..ไพรอนได้รับคำสั่งจากสภาสูงให้เป็นผู้ถ่ายทอดและฝึกฝนให้เขาเป็นคนของตระกูลราเมเซ็ทผู้เกรียงไกรเหนือใครทั้งปวง..เขาผู้ซึ่งจะสวมมงกุฏผู้นำของเผ่าพันธุ์ไลแคน..และเพื่อหาหนทางไปช่วยเหลือเจ้าชายเฟดเดอริค ซึ่งไพรอนบอกกับเขาว่า..ยังมีชีวิตอยู่

ก่อนจะเป็นผู้นำไคล์ก็ต้องตากแดดตัวไหม้เกรียมล้มลุกคลุกคลานให้ทั้งทีมหัวเราะด้วยความขบขัน..ฐานะที่ไม่เปิดเผยขณะฝึกไคล์ก็แค่หนุ่มจากหมู่บ้านที่ไหนสักแห่งภายใต้การปกครองของจ่าฝูงเซย์ครูฝึกของเขาคือ..ทรอน ซึ่งมาจากดินแดนแอฟริกา

เจ้าหนุ่มที่เป็นตัวถ่วงของทีมเพียงแค่ไม่กี่วัน สายเลือดของผู้นำก็ฉายชัด..เมื่อไคล์ สามารถล้ม ซิกฟรีดหัวหน้าทีมA ในการแข่งชิงธงซึ่งแข่งกันถึงหนึ่งวันเต็มล้วนแต่โหดเหลือรับหากไม่อึดจริงยากนักที่จะผ่านในแต่ละด่าน แต่เขาและทีมDทีมซึ่งด้อยที่สุดในการฝึกก็ได้รับชัยชนะเป็นครั้งแรก และ ได้รางวัลคือเนื้อแกะย่างอย่างดีจากครูฝึกในค่ายฝึกบนเขา..มันเป็นความแข็งแกร่งซึ่งไคล์ได้พิสูจน์ให้ทุกคนที่เคยหัวเราะได้เงียบเสียงและส่งสายตายอมรับนับถือมาให้แทน ไม่เว้นแม้แต่คนในทีมอื่นก็เช่นกัน..

ไพรอนได้กล่าวแก่เขาในคืนหนึ่งเวทย์มนตร์ที่เขาต้องเรียนต้องฝึกสมาธิ..มันยากยิ่งที่เขาจะทำได้ไลแคนสามารถแปลงร่างได้อย่างอิสระแต่นั่นก็ต้องฝึกฝนอีกมาก..หากไม่แล้วเขาก็ไม่ต่างจากแวร์วูลฟ์ ต้องรอให้พระจันทร์เต็มดวงเสียก่อน ไพรอนบอกกับเขาว่าแวร์วูลฟ์ซี่งอยู่ในการปกครองของไลแคนนั้นมีมากมายพวกนั้นแพร่พันธุ์ได้เร็ว..และรอดชีวิตได้มากกว่าเด็กๆไลแคนมากมายนัก..ไคล์จึงเป็นความหวังเดียวที่จะดำรงสายพันธุ์บริสุทธิ์เอาไว้..เพื่อสืบทอดอำนาจและควบคุมแวร์วูลฟ์

คำที่ไพรอนบอกกล่าวสร้างความหนักใจให้กับเขาเป็นอย่างยิ่ง..เขานึกถึงสาวน้อยหน้าหวานผิวผ่องเธองดงามเหมือนดอกไม้แรกแย้มในยามเช้า..เจ้าหญิงแห่งแคว้นเทอริสตัน..แม้ไม่คิดกับเธออย่างชู้สาวทว่า เขาก็เอ็นดูเธอที่สุดเพราะบิดามารดาบุญธรรมของเขาหมั้นหมายเธอเอาไว้ให้กับเขา เจ้าหญิงไอริสสาวน้อยที่น่ารักและตอนนี้เขาคิดถึงเธอ..


* ขอบคุณที่แวะเข้ามานะฮ้าฟฟ





Create Date : 18 พฤษภาคม 2558
Last Update : 18 พฤษภาคม 2558 15:57:52 น.
Counter : 386 Pageviews.

0 comments
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

wynter289
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]