BlogGang.com : : justice0009 : จังหวะและเหตุผล‘รัฐบาลเปลี่ยนผ่าน’"?

จังหวะและเหตุผล‘รัฐบาลเปลี่ยนผ่าน’"?

"รักบ้านเกิดเมืองนอนกันหนักหนา"

เพราะเมืองไทยของเราน่าอยู่น่าอาศัย

ก็มีอาการคิดถึง "Thailand" เสียแล้ว

ที่มีนักการเมืองส่วนใหญ่เห็นประโยชน์ส่วนตน

แถมออกมาทะเลาะกัน แบบมีธงว่าต้องชนะอย่างเดียว

แม้จะทำผิดกฎหมายนานาประการก็ตาม

จนส่งผลเสียหายแก่ประเทศแบบแสนสาหัส

จนเรานึกถึง "ทหาร" และเรียกร้องให้เขาออกมาทุกที

พอเขาออกมาสักพัก ก็ลุแก่อำนาจ

เห็นประโยชน์ของพวกพ้องและคอร์รัปชั่นเสียเอง

รวมถึงว่า..มือไม่ถึงชั้นที่จะเป็นผู้นำปกครองประเทศ

แม้ว่าการออกมาของทหารแต่ละครั้ง

ประวัติศาสตร์แนวนี้วนเวียนเสมอมาจนเป็นวัฎจักร

บัดนี้..รัฐบาลยุคนายกตู่ก็ออกอาการเสียเองแล้ว

เริ่มตั้งแต่..การร่างรัฐธรรมนูญ ที่มีเนื้อหาสาระแบบเหลือง-เขียว

ประชาชนก็มีอาการเหมือนจะเป็นไข้ เพราะรับไม่ได้หลายประการ

เรื่องของเรื่อง คนหมู่มากของประเทศ

ปรารถนาประชาธิปไตยแบบเต็มใบ

เราอยากเห็นบรรยากาศการเลือกตั้ง

...ผลไม้เน่าเสียของกระบวนการยุติธรรม

ท้ายที่สุดเหมือนเล่นขายขนมตอนเด็กๆ

แนวว่านายกตู่จะลากยาวเป็นผู้นำไปอีก 2 ปี

จะสนับสนุนให้เป็นนายกรัฐมนตรีต่ออีกหรือไม่

แถมพลพรรคออกมาขานรับเหมือนว่าคิดกันไว้แต่ต้น

แบบการพิจารณาคดีการเมืองที่ลุยเช็คบิล

ให้บรรลุเป้าหมายเพื่อเปลี่ยนผ่านรัฐบาลแบบง่ายๆ

........................................................................................................

คุณสุทธิชัย หยุ่น ค่ายกรุงเทพธุริจรายวัน

เปิดมุมมองต่อเรื่องดังกล่าว

"สูตรปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง กับ ‘รัฐบาลเปลี่ยนผ่าน’" ดังนี้

จะบอกว่าเป็นความบังเอิญ หรือเป็นเรื่องทำให้เห็นว่าบังเอิญก็แล้วแต่

ความเคลื่อนไหวของสมาชิกสภาปฏิรูปแห่งชาติ

(สปช.) บางกลุ่มให้มีการ “ปฏิรูป 2 ปีก่อนเลือกตั้ง”

กับคำพูดของนายกรัฐมนตรีที่ว่า

“ถ้าจะให้อยู่ต่อก็ไปถามประชาชนกันเอง” ช่างสอดคล้องต้องกันอะไรเช่นนั้น

แรกเริ่มที่ได้ยินข้อเสนอ “ปฏิรูป 2 ปีก่อนเลือกตั้ง”

ก็ยังงงๆ อยู่ว่าในทางปฏิบัติหมายถึงอะไร

แปลว่า คสช., สปช. กับ สนช. และรัฐบาลจะอยู่ต่ออีกสองปีแล้ว

จึงจะมีการเลือกตั้งใช่หรือไม่

และนายกฯจะต้องออกมาแก้ Roadmap ที่วางเอาไว้อย่างไร

และมีอะไรรับรองว่าสองปีจะเห็นผลการปฏิรูปอย่างแท้จริง

อะไรเป็นไม้วัดความสำเร็จหรือล้มเหลวของการปฏิรูปในสองปี?

ยิ่งจะมีความงงงันมากขึ้นเมื่อมีข้อเสนอจาก สปช.

บางท่านว่าการจะให้ปฏิรูปสองปีก่อนเลือกตั้งนั้นควรจะ

ถามความเห็นประชาชน และการถามความเห็นประชาชน

ก็ไหนๆ จะทำประชามติเรื่องร่างรัฐธรรมนูญแล้ว

ก็ใส่คำถามเรื่องปฏิรูปสองปีก่อนเลือกตั้งเข้าไปในประชามติเสียเลย

นี่คือข้อเสนอของ สปช. ที่ต้องการจะทำทั้งสองเรื่องควบคู่กันไป

เพราะ สปช. ที่ผลักดันเรื่องนี้ไม่อยากจะเป็นคนเสนอเอง

ต้องการให้เป็นเรื่องของประชาชน

ซึ่งบางเสียงก็บอกว่าอาจจะมีการล่ารายชื่อของประชาชนเพื่อให้มีการทำประชามติเรื่องนี้

คนที่ผลักดันเรื่องนี้ไม่ต้องการจะได้ชื่อว่าพยายามจะให้ คสช.

และรัฐบาลของ นายกฯ ประยุทธ์ จันทร์โอชา “สืบทอดอำนาจ”

นักข่าวถามนายกฯ เรื่องจะอยู่ต่อ นายกฯไม่ได้ปฏิเสธ

แต่บอกว่าท่านไม่ได้ต้องการสืบทอดอำนาจ

แต่ถ้าจะให้ทำงานต่ออีกระยะหนึ่ง

ก็พร้อม แต่ต้องให้ประชาชนส่งเสียงออกมาให้ชัดเจน

และยังบอกว่าใครก็ตามที่ผลักดันเรื่องนี้

ต้องไปช่วยอธิบายกับคนไทยและต่างประเทศให้เข้าใจเสียด้วย

เพราะแน่นอนว่าจะต้องมีคนที่คัดค้านเรื่องนี้

เพราะเท่ากับเป็นการทำผิดสัญญาที่เขียนไว้ใน Roadmap เดิม

ว่าจะมีการเลือกตั้งเมื่อรัฐธรรมนูญผ่านขั้นตอนทั้งหลาย

ซึ่งตีความกันมาตลอดว่าเร็วที่สุดคือไตรมาสแรกของปีหน้า

และช้าที่สุดก็คือไตรมาสที่สามของปีหน้า

แต่หากต้องทำการปฏิรูปสองปีก่อนแล้วจึงมีการเลือกตั้ง

ก็แปลว่าจะต้องมีการแก้ไขเรื่องใหญ่ๆ

ทั้งหมดโดยที่ยังไม่มีใครตอบได้ว่าจะขับเคลื่อนให้เกิดขึ้น

โดยได้รับฉันทามติของคนไทยส่วนใหญ่ได้อย่างไร

มีคำถามว่าถ้าจะทำอย่างนั้นก็เขียนระบุไว้

คำถามต่อมาก็คือว่าสองปีที่จะปฏิรูปให้เสร็จก่อนเลือกตั้งนั้น

ใครจะเป็นผู้ประเมินว่าการปฏิรูปทุกๆ

ด้านของประเทศได้บรรลุถึงเป้าหมายที่วางเอาไว้หรือไม่อย่างไร

เพราะไม่มีใครตอบได้ว่าการปฏิรูปที่จะทำให้เสร็จก่อนเลือกตั้งนั้น

จะวัดกันด้วยสูตรไหน ใครเป็นคนบอกว่าสองปีจะทำได้

และใครจะเป็นคนฟันธงว่าสองปีแล้วการปฏิรูป

ได้ตามเป้าหมายที่วางไว้หรือไม่อย่างไร

แน่นอนว่า มีคนไทยจำนวนไม่น้อยที่เป็นห่วงว่า

หากมีการเลือกตั้งตามกำหนดเดิม

นักการเมืองที่เข้ามาอาจจะเอาข้อเสนอเรื่องปฏิรูปทิ้งถังขยะเลยก็ได้

เพราะข้อเสนอปฏิรูปหลายข้อเป็นการปรับเปลี่ยนกฎกติกา

ที่มีผลกระทบต่อผลประโยชน์ของนักการเมืองอย่างปฏิเสธไม่ได้

ความห่วงกังวลเรื่องนี้มีผลทำให้เชื่อกันว่าหากทำตาม Roadmap เดิม

ความพยายามจะปฏิรูปบ้านเมืองก็จะไร้ผล

และการรัฐประหารครั้งนี้ก็จะ “เสียของ” อีกรอบหนึ่ง

ไม่ได้ช่วยแก้ไขปัญหาใหญ่ ๆ ของประเทศชาติ

อย่างที่อ้างเป็นเหตุผลของการก่อรัฐประหารแต่อย่างใด

แต่การกระทำใด ๆ ที่ตีความได้ว่าเป็นการ “สืบทอดอำนาจ”

ของ คสช. ก็จะเปิดจุดอ่อนให้มีการโจมตีอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้อีกเช่นกัน

ดังนั้น จึงควรจะต้องมีสูตรของ “รัฐบาลเปลี่ยนผ่าน”

ที่ประชาชนมีสิทธิมีเสียงในการทำให้การปฏิรูปเกิดขึ้นอย่างแท้จริง

เพื่อปูทางสู่การเลือกตั้งที่โปร่งใส,

ยุติธรรมและตรวจสอบได้อย่างเปิดเผย

สูตรที่ว่านี้เป็นอย่างไร ผมเชื่อว่าผู้รู้ในบ้านเมืองมีมากมาย

หากมีจิตใจมุ่งทำงานเพื่อผลประโยชน์ของชาติที่แท้จริง

ยอมเสียสละ และไม่ชิงความได้เปรียบทางการเมือง

คอลัมน์ สถานีคิดเลขที่ 12

นายกรัฐมนตรีและรัฐบาลควรอยู่ในตำแหน่งต่อไปอีก 2 ปีหรือไม่?

กลายเป็นคำถามทางการเมือง

ประเด็นใหม่ล่าสุดในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมา

โดยส่วนตัวเห็นว่าฝ่ายที่จะตัดสินใจเรื่องนี้ได้

ยังควรจำกัดวงอยู่แค่นายกรัฐมนตรี, คสช.

หรืออย่างมากที่สุด ก็รวมถึงองค์กรต่างๆ ในแม่น้ำห้าสาย

ท่านๆ เหล่านั้น ควรแบกรับภาระในการตัดสินใจประเด็นนี้

ไว้เต็มสองบ่า โดยต้องพร้อมรับชอบและรับผิด

กับผลลัพธ์ทุกทางที่อาจเกิดขึ้น

เพราะเมื่อได้อำนาจเข้ามา "แก้ไขปัญหาของประเทศ"

ด้วย "วิธีการพิเศษ"

ในโมงยามที่ระบอบประชาธิปไตยถูกมองว่าเป็น

"ตัวก่อปัญหา"จากสายตาของคนบางกลุ่ม

ถ้าท่านและผู้สนับสนุนเห็นควรว่า "ระบอบพิเศษ" นี้

ควรต้องเดินหน้าต่อไปอีกหน่อย

พวกท่านก็ควรใช้ "วิธีพิเศษ" เช่นเดิม

มาช่วยรองรับความชอบธรรมของการตัดสินใจดังกล่าว

โดยยังไม่จำเป็นต้องเร่งรีบผลักดันให้ประชาชนรับภาระเป็น

"ผู้เลือก"ในการลงประชามติใดๆ ตราบเท่าที่ "ตัวเลือก"

ยังไม่หลากหลายจริง และบรรยากาศทางการเมืองยังไม่เอื้อ

ให้พวกเขามีเสรีภาพในการเลือกสิ่งต่างๆ ด้วยเจตจำนงของตนเอง

มิฉะนั้น การลงประชามติต่ออายุรัฐบาล

จะนำมาซึ่งการทะเลาะ เบาะแว้ง แบ่งข้าง เลือกฝ่าย

ที่เสียเวลาเปล่า และอาจไม่ได้นำพาประเทศกลับคืน

สู่ระบอบประชาธิปไตยแต่อย่างใด

สู้รอเวลาให้ประเทศกลับคืนสู่ระบอบประชาธิปไตย

(ถึงแม้จะไม่เต็มใบ)ที่มีรัฐธรรมนูญ มีพรรคการเมือง

มีการเลือกตั้ง แล้วค่อยให้ประชาชนกลับมารับภาระ

เป็นผู้กำหนดชะตากรรมของประเทศให้ประชาชนทะเลาะกัน

อย่างสันติผ่านคูหาเลือกตั้ง

เวลานั้นคงไม่สายเกินไป

ส่วนในเวลานี้ถ้าท่านผู้มีอำนาจเห็นควรทำอะไร

ก็โปรดจงทำสิ่งนั้นด้วยตัวท่านเองเถิดครับ ไ

ม่มีใครสามารถไปขวางทางพวกท่านได้อยู่แล้ว

พูดเรื่อง "ประชาธิปไตย" แล้ว "ตลาด"

ก็เป็นอีกสิ่งสำคัญ ที่ไม่อาจ มองข้ามไป

ในปัจจุบัน รัฐบาลพยายามที่จะประชาสัมพันธ์ผลงาน

ผ่านพื้นที่และเวลาของ "ตลาดทีวีดิจิตอล"

ซึ่งกำลังตั้งไข่อย่างทุลักทุเล

ส่งผลให้ช่วงเวลา "ไพรม์ไทม์" ของสถานีโทรทัศน์ช่องต่างๆ

ทั้งในช่วงหัวค่ำวันศุกร์ และช่วงเย็นตลอดสัปดาห์

ต้องถูกแบ่งสันปันส่วนไปให้รายการของทางรัฐบาล

และ คสช. ด้านหนึ่ง เป็นที่เข้าใจได้ว่าบ้านเมืองยังอยู่ในสภาวะ

"ไม่ปกติ" รัฐบาลจึงต้องพยายามสื่อสารกับประชาชนให้ใกล้ชิด

และมากเป็นพิเศษ

เมื่อสื่อที่เข้าถึงมวลชนหมู่มากที่สุดคือโทรทัศน์

จึงไม่แปลกที่จะมีการประชาสัมพันธ์ผลงานของรัฐบาลผ่าน

ทีวีทุกช่อง ในช่วงเวลาสำคัญ ซึ่งสมาชิกส่วนใหญ่ของแต่ละครัวเรือน

พักผ่อนอยู่อย่างพร้อมเพรียงกันหน้าจอโทรทัศน์

แต่อีกด้าน รัฐบาลก็พึงตระหนักเช่นกันว่า

ตนเองกำลังใช้พื้นที่และเวลาของตลาดอยู่

ตลาดที่แข่งขันและประเมินค่ากันด้วยจำนวนเรตติ้ง

และอัตราค่าโฆษณา

ตลาดซึ่งวัดความสำเร็จกันด้วยความนิยมของผู้บริโภค

ที่มีต่อรายการใดรายการหนึ่งหรือช่องโทรทัศน์ใดช่องโทรทัศน์หนึ่ง

การเข้ามาแชร์พื้นที่และเวลาของตลาดทีวีดิจิตอล

โดยรัฐบาลและ คสช. จึงส่งผลให้สถานีช่องต่างๆ

ต้องปรับเปลี่ยนผังรายการ

เพื่อให้รายการที่ได้รับความนิยมเป็นอันดับต้นๆ ของแต่ละช่อง

ได้รับผลกระทบจากการขอพื้นที่และเวลาที่มิอาจปฏิเสธได้น้อยที่สุด

ส่วนรายการที่ได้รับความนิยมลดหลั่นลงไปก็ถูกเบียดบังพื้นที่

และเวลามากหน่อยจนบางวันอาจไม่เหลือเวลาในการนำเสนอเลย

จริงๆ เมื่อเข้ามาเล่นกับตลาดแล้ว ทีมงานของรัฐบาล

และ คสช. น่าจะลองสำรวจความเห็นจากผู้ชม

ว่ารายการของตนเองได้รับความนิยมมากน้อยเพียงใด

ถ้าเรตติ้งยังไม่เยอะ จะได้เร่งปรับปรุงทั้งรูปแบบและเนื้อหา

เพื่อให้สามารถสื่อสารกับคนดูอย่างมีสัมฤทธิผลเพิ่มมากขึ้น

อย่าลืมว่าการตอบสนองความพึงพอใจ

ให้แก่มวลชนจำนวนมหาศาลในตลาดนั้น

เป็นเรื่องยากเย็นพอๆ กับการควบคุมประชาชนพลเมือง

ในระบอบประชาธิปไตยนั่นแหละ

(ที่มา:มติชนรายวัน 8 มิ.ย.2558)

.......................................................................................................