- ฟิฟตี้ เฉด ออฟ เกรย์  Fifty Shades of Grey -  by.......E.L. James

เชื่อว่าตอนนี้น้อยคนนักที่จะไม่รู้จักนิยายกระแสแรงเรื่องนี้ ดีใจและโล่งใจแบบบอกไม่ถูก หลังจากที่อ่านเล่มนี้จบ รู้สึกหลุดพ้นอย่างมาก บอกตามตรงว่าที่อยากอ่านเรื่องนี้เพราะกระแสที่มาแรงมากๆนั่นแหละ ยอมรับว่าเป็นสิ่งที่ทำให้อยากพิสูจน์ และที่สำคัญมีฉบับแปลด้วยนี่แหละ รีวิวนี้ คนที่หลวมตัวเข้ามาอ่านอย่าได้คิดว่าจะมีเนื้อหาสาระอันใดไม่ เพราะอยากบ่นมากกว่ารีวิว โอเค จบนะ!

แต่สิ่งที่คาดและคิดไว้ก่อนหน้านี้ดูเหมือนจะไม่ผิดเลย นั่นก็คือความมีศีลธรรมอันดีของสนพ. ที่อยากแปลงานอิโรติก BDSM ครั้งแรก แต่ยังคงไว้ลายตามสไตล์ คือ หั่น ตัด ลด ฉากที่สนพ. คิดว่าเกินที่คนจะรับได้ออกไป (คือ...ถามคนอ่านหรือให้คนอ่านตัดสินใจเองดีกว่ามั้ย!!!!) แล้วก็มาพร้อมกับบทบรรณาธิการยาวเหยียดที่มีถึง 6 หน้า ที่ยกแม่น้ำทั้งประเทศมากล่าวอธิบายแบบเวิ่นเว้อเกี่ยวกับบท ”เชิงสังวาสในนิยายเรื่องนี้” กราบ บ บบ บ บ บ บ ค่ะ!!!!!!!

เอิ่ม ม ม ม ไม่ทราบว่าเพื่ออะไรคะ? ใช้พื้นที่เปลืองไปมั้ยคะ? เป็นบทบรรณาธิการที่ยาวเหยียดยืดยาดมากเท่าที่เคยอ่านมา จะยกเอากลอนขุนช้างขุนแผน / ลิลิตพระลอ มาทำให้ยืดยาวทำไมนักหนาไม่ทราบอ่ะนะ คืออยากขายตามกระแสความดัง แต่ต้องมีมุมโลกสวยๆมาเบรกว่างั้น แบบว่าถ้าจะตั้งเรต 21+ ขนาดนี้แล้วยังจะมาเวิ่นเยอะ แถมเนื้อหาบางส่วนก็หั่นไปจนคิดว่าไม่มีอะไรให้หวือหวาสมเป็นอิโรติก BDSM เอาเสียเลย จริงค่ะไม่มีคำให้ ”น่าเกลียด วิปริต สัปดน” แต่อารมณ์ที่ออกมาอย่างกับตัวละครประดุจดั่งท่องสคริปกันมาเลย โอว วว ว วว แม่เจ้า!!1 จะเรียบร้อยดั่งผ้าพับไว้ไปไหนคะ นิยายอิโรติกที่อ่านแล้วไม่ได้ความฮอตแต่ได้แค่ระดับความวอร์มถึงวอร์มมาก มันไม่ใช่แล้วล่ะกิ๊บ บบ บ มันไม่ใช่

แค่เปิดอ่านมาได้ไม่กี่บทก็เริ่มเห็นว่านี่กรูจะต้องทนอ่านเล่มนี้ไปจนจบกี่วัน! นางเอกนักศึกษาด้านวรรณคดีที่ไม่เคยมองตัวเองว่ามีเสน่ห์ หรือสวยน่ารัก แน่นอนที่คนอื่นมองเห็นโดยเฉพาะพระเอก สงสัยว่านี่คือกฎเหล็กความแบ๊วของนางเอกสินะ ไร้เดียงสาแต่แร่ดเงียบดีจริงๆ ก้ากก ก ก ก อย่าแปลกใจเลย เพราะแอนัสเตเชีย (เวลาอ่านชื่อแล้วมันขัดใจดี แม้จะถูกตามคำที่ควรจะออกเสียงใช่มั้ย?) เธอก็คือเบลล่าแห่งทไวไลท์ ที่จำแลงกายกลับชาติมาเกิด ที่ต้องโลกสวยบ้องแบ๊ว โก๊ะใสซื่อ บริสุทธิ์  แต่ขอบอกว่า เพิ่งเห็นว่าเบลล่าดูดีกว่าแอนาเป็นไหนๆก็ตอนนี้แหละ(หรือเปล่าวะ)  แค่เปิดอ่าน ฟิฟตี้เฉดส์ ความรำคาญก็เริ่มถาโถม ทั้งคำอุทานของนางเอก “ให้ตายสิ” มีแทบจะทุกหน้า จะอะไรนักหนาเหรอวะคะ นี่เมิงเป็นบอทหรือไง สราดด  ดด ด ด  แต่เดี๋ยวก่อนซาร่า!!....

ความน่ารำคาญของเธอยังไม่จบเพียงแค่นั้นสำหรับแอนา การที่เธอเกิดเป็นแอนามันช่างงี่เง่าดีแท้ เพียงแค่เจอกันครั้งที่สองแล้วออกไปกินกาแฟกับพระเอก แล้วนางก็หวังอย่างยิ่ง ว่า โอ้ว ว ว จูบฉันสิจูบฉันสิ แต่พระเอกไม่ยอมจูบตามที่นางอยากเสนอ หลังจากนั้นนางระทมมากถึงกับต้องวิ่งหนีพระเอกเพราะโกรธมากที่พระเอกไม่ยอมจูบไปนั่งกอดเข่าร้องไห้ใต้ตึกกันเลยทีเดียว เฮ้ยย ย ดวก ก ก ก ส์ นางเอกโลกสวย ใส ไร้สติ แน่นอนที่ต้องมาเจอกับพระเอกที่หล่อมาก รวยมาก ล่ำ (มากมั้ยไม่รู้) และจะขาดปมปัญหาชีวิตอันบัดซบในอดีตไปไม่ได้ และเป็นผู้ชายที่มีหลายหลายอารมณ์หรือห้าสิบเฉดนั่นแหละ สิ่งนั้นทำให้เป็นที่มาของคำว่าคริสเตียน เกย์ เอ้ย เกรย์ คือคนบ้าอำนาจจอมบงการ (คำอุทานอีกคำของนางเอก) แต่หลังจากมีอะไรกันมาสามสี่รอบแล้ว นางเอกก็ยังใสซื่อ ไร้เดียงสา แอ๊บไม่เลิก เมื่อไม่รู้จักวิธีการใส่คอนด้อม

บวกกับการแปลที่ขอบอกว่ามันราบเรียบและเรียบร้อยมาก ก ก มันเลยทำให้เบื่อคูณ 2 และลืมไปซะเถอะว่ามันคือนิยายอิโรติก BDSM ถ้าจะพูดถึงความเป็นนิยายโรมานซ์ก็ยังห่างไกล เพราะการบรรยายมันไม่ใช่แบบอารมณ์นิยายโรมานซ์แล้วล่ะ ไม่แน่ใจว่าพล็อตต้นฉบับบรรยายได้น่าเบื่อ หรือ เพราะการแปลน่าเบื่อกว่ากันแต่สิ่งที่รู้ๆคือ เบื่อและรำคาญคำอุทานของนางเอกมาก เปลี่ยนบ้างไรบ้างก็ได้มั้ย?

การลงท้ายด้วยคำว่า ”เลย” ในแต่ละประโยค ก็เยอะพอๆกับคำอุทาน ”ให้ตายสิ” นั่นแหละเช่น....

- ฉันสวมเสื้อผ้ามาผิดอย่างแรงเลย

- กิจกรรมนอกหลักสูตรของเธอนี่จริงๆเลย

- เหยียบคันเร่งจนสุดก็พุ่งฉิวไปไกลเลย

- พระเจ้าช่วยด้วยเขายังหนุ่มมากเลย

- มือผมปวดมากเลย!

- ผิวคุณสวยที่สุดเลย

- เธอไปนานมากเลย

- สงสัยเรื่องนี้มาตลอดเลย

- ไมได้คาดหวังมาก่อนเลย

นี่แค่ตัวอย่างเล็กน้อยของประโยคหรือคำที่ลงท้ายด้วย “เลย” ของเล่มนี้ ลองคิดดูละกันว่าทั้งเล่มต้องเจอไปเยอะแค่ไหน ทำให้อยากอ่านผ่านๆข้ามๆให้มันจบเร็วๆมากกว่าจะตราตรึงหรือตื่นเต้นไปกับนิยายแนวนี้ที่สนพ.อุตส่าห์ลงทุนเกาะกระแสตีพิมพ์ ทั้งๆที่แนวโปรดของเราคืออิโรติกนี่แหละ แต่เรื่องนี้บอกตรงๆไม่ผ่าน อ่านแล้วแค่คิดว่านี่มันคือการติดใจในเซ็กซ์มากกว่าจะเป็นความรักจริงๆ (ในเล่มแรก) ของนางเอก ที่ตื่นตาตื่นใจไปมากมายกับบทรักที่ไม่เคยพบเจอ (ก็แหงล่ะสิ) นั่นทำให้นางอยากลองไปหมดกับการที่พระเอกนำเสนอจนถึงขั้นต้องทำสัญญาเพื่อการเป็นทาสสวาท

แต่....... ไม่หรอกยังไม่ได้เซ็นสัญญาทาสใดๆทั้งสิ้นในเล่มนี้ แต่นางเอกได้ลองอุปกรณ์และเจ็บตัวไปพอสมควร ทะลุทะลวงมากแล้วล่ะ 5555555+ แต่ม่ายย ย ย ย จริงๆแล้วนี่มันแค่บทบรรยายทางวิชาการชิม้ายยยยยยยย ย ยย ย ย ขนาดไปกันถึงไหนๆแล้ว การคุยกันของทั้งพระเอกนางเอกมันช่างตามสคริปเหมือนกับการสอบสัมภาษณ์งานกันเยี่ยงนี้ ไม่ไหวอ่ะ แม้จะไม่ค่อยคาดหวังกับสำนวนและอารมณ์ร่วมการแปลของแพรวมากกว่าที่เคยเป็นมา อันนี้ไม่รู้จะเป็นเพราะคนแปลหรือคนอีดิทอย่าง บก.กันแน่นะ

อีกส่วนหนึ่ง แม้ในหน้าบก.จะบอกว่าการหั่นเนื้อหาบางส่วนออกจะไม่ทำให้ความต่อเนื่องขาดหายไป แต่สำหรับคนอ่านอย่างเรามันหายไปแน่ๆ แต่คนอื่นเราไม่รู้ค่ะ ไม่ว่าจะหั่นน้อยหรือมาก อารมณ์ความต่อเนื่องยังไงมันก็หายไปแน่ๆ คุ้มมั้ยกับการเสียเงินซื้อมาอ่านแค่หน้าบก.ที่เปลืองพื้นที่โดยใช่เหตุก็เฝือแล้วล่ะ มีความจำเป็นอะไรขนาดนั้น ไม่งั้นก็อย่าใส่เรตมาเลย จะใส่มาทำไมเรต 21+ เล่มแรกนี้ทิ้งประเด็นไว้ไปต่อในเล่มสองแบบเป็นแพทเทิร์นนั่นแหละ ส่วนตัวเล่มสองขอมองอยู่ห่างๆละกัน ไม่รู้จะอ่านมั้ย (แต่คิดว่าคงไม่) แค่เล่มเดียวก็พอแล้ว และคงคาดว่าพล็อตคงไม่หนีห่างไปจากเล่มแรกเท่าไหร่ นอกจากจะค่อยๆคลี่คลายปมอันบัดซบในอดีตของคริสเตียนออกมาเรื่อยๆ และความเปลี่ยนแปลงในชีวิตหลังจากได้พบนางเอกอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน 

พระเอกแบบคริสเตียนจริงๆเข้าทางเรานะ ที่เป็นพวกมีชีวิตบัดซบในอดีตเนี่ยแถมเรื่องนี้เป็นแนว BDSM พระเอกควรจะต้องดูเข้มข้นในทางอารมณ์และความรู้สึกหน่อยหรือไม่ แต่นี่เรียบร้อยมากครับผม พี่เป็นท่านชายปลอมตัวมาหรือเปล่าคะ!!! เพราะงั้นเล่มสองไม่อยู่ในความคิดที่จะอ่านต่อในตอนนี้ (และยังไม่ได้ซื้อด้วย) โชคดีมากที่ตอนแรกจะสั่งแบบบ็อกซ์เซ็ต แต่เปลี่ยนใจในภายหลังให้เพื่อนซื้อแค่เล่มแรกส่งมาให้ลองอ่านก่อน ไม่งั้นอาจต้องตบปากนางเอกอย่างแอนาในจินตนาการมากไปกว่านี้ก็ได้ เพราะรำคาญ ”ให้ตายสิ” ของนางเหลือเกิน เรื่องนี้ เป็นคู่ที่เหมาะสมกันมากพระเอกโรคจิตกับนางเอกปัญญาอ่อน

เรื่องนี้เราให้ 1.5 ดาวพอละ  ✮ ✮ ✮✮ ✮ 

อนึ่ง นี่เป็นความคิดเห็นของคนอ่านอย่างเราหลังจากที่ได้อ่านเรื่องนี้จบไป ถ้าไม่เข้าใจกลับขึ้นไปอ่านวรรคแรกใหม่นะคะ