ตอนที่ 9. เดินทางกลับบ้านกับสายการบินน้องใหม่ Thai Lion Air
เผลอแป๊ปเดียววันที่ 29 ธันวาคม 2556 แล้ว ยังเที่ยวเชียงใหม่ไม่ครบทุกที่เลย แต่ก็คิดถึงบ้านละ เช้ามาก็รีบไปตลาดวโรรสซื้อของฝากให้ที่บ้าน ตอนเที่ยงนัดน้องบีกับคุณแม่ทานข้าวที่ร้านต๋อง เต็มโต๊ะ ถนนนิมมาห์เหมินทร์ ซอย 13 จากนั้นก็ต้องไปคืนมอไซต์ที่ร้านไบกี้ ตรงสามแยกฟ้าธานี และรีบต่อรถสองแถวแดงไปสนามบินค่ะ (กลายเป็นว่าสองแถวแดงขับไปส่งผู้โดยสารญี่ปุ่นกับฝรั่งก่อนแล้วถึงวนไปส่งเราที่สนามบิน อืม...นะไปถึงสนามบิน 15.00 น. พอดีเป๊ะ) รีบตรงไปที่เคาน์เตอร์เช็คอินก่อนเลย (กลัวไม่ได้เลือกที่นั่ง 
) ปรากฏว่ายังไม่มีใครมาเลยค่ะ เคาน์เตอร์สายการบินก็ยังไม่เปิดทำการ เลยลองเอากระเป๋าไปชั่งเช็คนำ้หนักดูดีกว่า ว่าแบกไปแบกมากี่กิโล
เอา 3 ใบนี้ชั่งก่อนดีกว่า
โอ้ว.... 3 ใบ 20.6 กิโล เป้หนัก แต่ถุงแดงมีแต่ของฝาก
ลองถุงที่มีของสำคัญ ที่แยกออกมาจากเป้มั้ง
ใช่ย่อยเหมือนกัน 2.4 โล
หันไปเจอป้ายพอดีเลยถ่ายมาค่ะ
เคาน์เตอร์เช็คอินเปิดทำการเวลา 15.15 น. ขากลับเลือกที่นั่งเดิมไม่ได้ เจ้าหน้าที่แจ้งว่าเป็นที่สำหรับสำรองให้ผู้สูงอายุ ผู้พิการ และพระภิกษุสงฆ์ (อดเลย โพยที่จดมาอดหมด) เลยได้นั่งแถวที่ 5 แทน แต่ก็นะ ขอเลือกแถว E และ F เหมือนเดิม รอบนี้เราบินด้วย Flight SL 8503 เวลา 17.05 น. ค่ะ กะว่าไปถึง กทม.
หัวค่ำกำลังดีไม่ดึกมาก เดินไปรอที่ Gate 3 กันเลยดีกว่่า
ที่สนามบินเชียงใหม่มีร้านขายของฝากเยอะนะ หนึ่งในนั้นก้คือ "ร้านวนัสนันท์" เหลือบไปเห็นเห็ดเผาะ หรือ เห็ดถอบ เลยรีบเข้าไปดู (ของโปรด)
ราคาสูงจัง
นี่เลยเจอจอมอนิเตอร์ทางเข้า Gate แล้ว
เจ้าหน้าที่เรียกแถวที่ 1-10 ก่อนตามเคย รอบนี้เรากับคุณแฟนยืนเข้าแถวก่อน
ใครเลย เพราะจะรีบมาถ่ายรูปบนเครื่องตอนคนไม่มี เย้!
แถวที่ 5 E และ F
ดูแคบจังเลย จะยืดขาได้ไหมเนี่ย แต่แค่ 50 นาทีเอง ช่างมันเถอะ
หากบินนานกว่านี้มีเมื่อยก้นแน่
อีกมุมให้เห็นชัดๆ ค่ะ
ขออีกรูป แต่พอลองนั่งจริงแล้วไม่แคบ ไม่อึดอัดอย่างที่คิดนะค่ะ
แอบซนสำรวจแถวที่นั่ง
ที่วางอเนกประสงค์
มีถุงกันอาเจียนพร้อม
เครื่องออกตรงเวลาเป๊ะ ไม่มีดีเลย์เลย บ๊าย..บาย เชียงใหม่
ตอนแรกแอบงีบ พอลืมตาขึ้นมารีบคว้ากล้องแถบไม่ทัน สวยมาก
นี่ไม่ได้บินเหนือเมฆนะค่ะ แต่มันคือหมอก
ทะเลหมอกอีกแล้ว กว้างใหญ่ ไกลสุดขอบฟ้าเลย
เห็นยอดดอยอยู่ลิบๆ (น่าจะเป็นดอยอินทนนท์นะ)
เมฆหมอกปกคลุมยอดดอยเต็มไปหมด
รูปนี้ยังกับธารน้ำแข็ง
ซูมชัดๆ อีกรูป
ว้าว...โรแมนติกที่สุด ธรรมชาติสรรค์สร้างได้งดงามที่สุด
พระอาทิตย์จะลับขอบฟ้าแล้วค่ะ
มืดแล้ว แค่แป๊ปเดียวสีของท้องฟ้าก็ต่างกัน
กลับมาถึงบ้านก็เอารูปตราประทับมาชื่นชม
พอ 7 วันให้หลัง โปสการ์ดที่เขียนและส่งที่ดอยอินทนนท์ก็มาถึงบ้านพอดี
เห็นโปสการ์ดแล้วอยากไปอีกจัง
พบกันในตอนสุดท้าย ตอนที่ 10. บทสรุปและประมาณการค่าใช้จ่ายในการเดินทางท่องเที่ยวทริปเชียงใหม่ ระหว่างวันที่ 26-29 ธันวาคม 2556 ค่ะ
วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2557 เวลา:3:08:23 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [