ศิลปิน : ไทธนาวุฒิ

ข้ามันลูกทุ่งข้านอนมุ้งสี่สาย
ผูกด้วยเชือกจูงควาย เอนกายแล้วสิ้นลำเค็ญ
ไม่ต้องสนใจมาดัดนิสัยข้าหรอกบานเย็น
ข้ามันลูกทุ่งเอ็งก็คงเห็น ข้าเป็นแค่คนชาวนา

ถ้าเอ็งมองข้าว่าหัวของข้าล้าสมัย
สุดที่เอ็งทนได้ ตามใจเอ็งเถิดแก้วตา
จะเปิ่นหรือเชย ข้าก็ยังเคยมุ้งแบบของข้า
เอ็งอยากจะรักข้าก็ไม่ว่า เอ็งจะเกลียดข้าไม่ว่าสักน้อย

ไอ้หนุ่มบางไหนมันใส่กางเกงหุ่นสวย
ถ้าเอ็งชังกางเกงขาก๊วย คนสวยไม่ต้องมาคอย
ถ้าเจ้าบานเย็นคิดไปเด่นในกรุงเลิศลอย
อยากจะทิ้งข้าให้เศร้าหงอย ข้าจะไม่คอยขวางตา

ข้ามันลูกทุ่งข้านอนมุ้งสี่หู
ข้าพูดเอ็ง มึ ง กู ฟังดูก็ตรงหนักหนา
ข้าชอบไทยเดิม ข้าส่งข้าเสริมคำพูดบ้านข้า
ข้าแต่งกับเอ็ง เอ็งเป็นของข้า
ใครเรียกภรรยา แต่ข้าเรียกเมีย...

ถอดเนื้อความจากเพลง

เพลงนี้แสดงให้เห็นถึงอารยธรรมความเป็นอยู่ของคนในสมัยก่อนที่ทำไร่ทำนานอนกางมุ้งสี่สายผูกด้วยเชือกที่ใช้ผูกควายซึ่งคนในปัจจุบันนี้นอนในห้องที่มีมุ้งลวด เหล็กดัดอย่างดีและอาจมองเห็นได้ว่าคนในสมัยก่อนนั้นมีความล้าสมัย เปิ่น เชยที่สำคัญแสดงให้เห็นถึงการแต่งกายของคนซึ่งอาจถูกเปรียบเทียบได้ว่าคนในสมัยก่อนนั้นใส่กางเกงขาก๊วยไม่เหมือนกับคน ณ ปัจจุบันนี้แต่งกายด้วยชุดหรูหราเปรียบเสมือนคนในเมืองกรุงจนลืมที่จะคิดมาเหลียวมองคนบ้านนอกอย่างเราๆสิ่งสุดท้ายนั่นคือการใช้ภาษาในการสื่อสาร คนสมัยก่อนอาจใช้ภาษาไม่ค่อยสุภาพมากนักเช่น การเรียกแทนตัวเราเองว่าข้า เอ็ง มึง กู ซึ่งเป็นภาษาบ้านๆที่คนในสมัยนั้นใช้เรียกกันจนเป็นความเคยชินแต่คนในสมัยนี้อาจมองว่าเป็นภาษาที่หยาบคายไม่เหมาะสมในการพูด นี่เป็นเหตุผลหนึ่งที่เลือกเพลงนี้มาเพราะมันทำให้เรามองด้านหลายแง่มุมเกี่ยวกับอารยธรรมของคนในอดีตสู่ปัจจุบัน

Create Date : 13 กรกฎาคม 2557
Last Update : 13 กรกฎาคม 2557 18:33:06 น.		0 comments
Counter : 2667 Pageviews.
Share Tweet