เปอร์ตี ทำหมัน บ๋าย บาย ไข่ที่รัก

ถึงเวลาที่ต้องเจื๋อนไข่แล้วหน่ะฮับ
สืบเนื่องมาจากน้องเปอร์มีไข่ใบเดียว(ทองแดง) ซึ่งหมาปกติ ไข่จะลงถุงอัณฑะ 2 ใบ ในกรณีของเปอร์ไข่ใบนึงลงถุง แต่ไข่อีกใบซ่อนอยู่ตรงขาหนีบ




หลังจากหาข้อมูลอยู่นาน ก็สรุปได้ว่า เราควรพาน้องเปอร์ไปเจื๋อนไข่ออกดีกว่า เพื่อสุขภาพที่ดีของน้อง เพราะหากทิ้งไว้นาน ไข่ที่อยู่ตรงขาหนีบจะบวมและใหญ่ขึ้น (( ซูโม่ก็เป็นทองแดงเหมือนกัน แต่กว่าจะพาไปผ่าตัดก็ปล่อยให้นานถึง 5 ปี ปรากฎว่า ไข่ที่อยู่ตรงขาหนีบ ก็เจริญเติบโตติดกับลำไส้ซะแว้ว ))


ก่อนที่จะผ่าตัดเราก็ไปปรึกษาคุณหมอก่อน

มีการตรวจเลือด (( 300 บาท ))
ผลเลือดออกมาแข็งแรงดี พร้อมผ่าตัด

คุณหมอบอกว่าจะใช้การดมยาสลบ ซึ่งจะปลอดภัยกว่าการฉีดยาเยอะเลย และระหว่างการผ่าตัดก็จะมีการให้ออกซิเจนเพื่อความปลอดภัยด้วยอีกต่อหนึ่ง

หลังจากผลเลือดออกมาว่า O.K. หลังจากนั้น 3 วัน ก็พาน้องเปอร์ไปส่งให้ถึงมือคุณหมอกัน


ขับรถไปส่งให้หมอตั้งแต่ 8 โมงเช้า เพราะต้องบึ่งไปทำงานต่อ จะผ่าจริงๆก็ประมาณเที่ยง ((ให้เปอร์ตีงดอาหาร ตั้งแต่เที่ยงคืน และงดน้ำตอน 6 โมงเช้า))

เปอร์ตียังไม่รู้ชะตากรรม ได้ขึ้นรถก็ลั่นล๊า ~




ถึงคลินิค ก็พูดคุยกับคุณหมอสักพัก โอ๋ ๆ เปอร์ตี เลิกงานพี่มารับนะน้องนะ

--------------------------------------------

ตัดภาพมาตอนที่น้องผ่าตัดเสร็จล่ะกัน ^___^
เพราะก่อนหน้านั้น หัวใจจะวาย จะเป็นลมให้ได้ เนื่องจาก บ่าย 3 โมงก็แล้ว น้องยังไม่ออกมาจากห้องผ่าตัดเลย มารู้ทีหลังว่ากว่าจะได้ผ่าจริงๆ ก็บ่ายโมงครึ่ง แหม..แอบโกรธคุณหมอนิด ๆ น้องไม่ได้ดื่มน้ำมาหลายชั่วโมงแว้วน๊ะ ! ฮึ่ม !
แต่มาคิดอีกที กว่าจะดมยาสลบ กว่าจะสลบอีก แล้วเปอร์ตีก็ดื้อซะด้วย ก็คงใช้เวลาเหมือนกันหล่ะเนอะ


ไปรับน้องเปอร์ที่คลินิคตอน 6 โมงเย็น
เจ้าหน้าที่อุ้มน้องมาหาพี่ น้องทำหน้าเบลอ ๆ แต่ตาโตมากๆ คงโกรธพี่มากหล่ะสิ โถ ๆๆ พี่ก็ไม่รู้ว่าจะอุ้มน้องเปอร์ท่าไหน ไม่ให้โดนแผลน้อง เงอะ ๆ งะ ๆ อยู่เหมือนกัน

จ่ายค่าหมอ ค่ายา ตัวเบากันเลย 2500 บาท (( ที่นี่ค่าใช้จ่ายแพงเหมือนกันฮับ )) หมอบอกว่า ไข่ที่หลบอยู่ตรงขาหนีบ ผ่า ยาก เหมือนกัน

ขากลับมีคนขับรถให้ พี่เลยอุ้มน้องเปอร์ไว้ จะได้ไม่กระเทือนแผล

ถึงบ้านน้องก็เบลอ ๆ ไม่ยอมเดินเลยด้วย จะวางไว้นอนที่เบาะก็ร้อง T^T น่าสงสารมากเลยอ่า ~ กว่าจะลงตัวทุลักทุเลพอสมควร



อาการวันแรก น้องเปอร์ไม่ยอมเดิน ไม่ยอมก้าวขา ต้องคอยพยุงตลอดเวลา เวลาฉี่ก็นอนฉี่อีกตะหาก ดุไม่ลงเลยหล่ะ แต่ก็ไม่ยอมนอนอยู่เฉยๆ จะเดินตลอดเลย คง งง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกะตรูหว่า คืนแรก ไม่ได้นอนเลย ทั้งพี่ทั้งน้อง ดูแล โอ๋กันสุด ๆ ซื้อไก่เคเอฟซีมาปลอบใจ ก็กินใหญ่เลย คงจะหิว

ตกดึก พี่ตื่นขึ้นมาไม่เห็นเปอร์นอนในกรง หายไปไหนหว่า?
เดินมาเจอ ท่านอนแปลกประหลาดของเปอร์ตี ตลกมาก ๆ








วันที่สองนี่ ก็ค่อยดีขึ้นมาหน่อยล่ะ ยอมเดินเอง ก็เดินไปฉี่เองได้แล้ว แต่ส่วนมากก็นอนตลอดวัน ดีที่เป็นวันหยุดเลยได้ดูแลน้องได้เต็มที่

มีทำแผลให้น้องด้วย คุณหมอบอกว่าต้องทำแผลด้วยหล่ะ ตอนแรกก็ไม่กล้าทำหรอกเพราะเปอร์ไม่ยอมให้แตะแผลเลย ก็ค่อยๆ ทำ เบามือสุด ๆ








กว่าจะแกะไอ้แผ่นเหนียว ๆ ออก ยากมาก เหนียวสุด ๆ ยิ่งเวลาติดแผ่นใหม่เข้าไปก็ยิ่งยากใหญ่ น่าตีเปอร์มากๆ ขัดขืนสุด ๆ เลย










ระหว่างนั้น อากาศก็หนาวมาก ๆ 19 องศา จับเปอร์แต่งตัวให้เข้ากะอากาศซะหน่อย




หลังจากนั้นเปอร์ตีก็ไม่ยอมให้ทำอะไรกับจุ๊มุ๊อีกแล้ว เริ่มแผลงฤทธิ์

ไม่ได้ติดผ้าก๊อซ ไม่ได้แปะแผ่นเหนียว ๆ
เลียแผลบ้าง ก็เสียว ๆ กลัวว่าจะกัดไหมออกเองอยู่เหมือนกัน แต่ก็ไม่ยักกะเป็นอย่างงั้นนะ




จนถึงวันที่ต้องไปตัดไหม คุณหมอบอกว่า แผลแห้งสนิทดีแล้ว แต่ก็ยังบวม ๆ อยู่ แต่ก็ไม่น่าเป็นห่วง เปอร์ตีขาสั่นแหง่ก ๆ

คงจะกลัวเจ็บตัวอีกหล่ะสิ อิอิอิ



ตัดไหมเสร็จแล้ว พาไปวิ่งเลยสนามหญ้าก็วิ่งจู๊ดๆๆๆเลย ซ่าเหมือนเดิมแล้วหล่ะ















ปล.1 : ก่อนตัดสินใจพาเปอร์ไปผ่าตัด ใช้เวลาคิดทบทวนประมาณ 1 ปี โอว..นานมากกกก เพราะกลัวน้องไม่ฟื้น แต่ก็ผ่านไปได้ด้วยดี ^___^ โล่งอกที่สุดในโลก

ปล.2 : เปอร์ตีกินยาเก่งมาก

ปล.3 : หลังจากทำหมัน รู้สึกว่าจะกินเยอะขึ้นมากทีเ่ดียว และสังเกตว่าเลิกปล้ำตุ๊กตาพี่หมีดำแล้วด้วย

Create Date : 21 มีนาคม 2554 Last Update : 21 มีนาคม 2554 1:08:21 น. Counter : 13168 Pageviews.		10 comments
Share Tweet