มีมานานแล้ว แต่ไม่ได้อ่านซะทีเลยค่ะ

เรื่องภาษาอีสาน สำเนียงจริงๆ จะออกเสียงแบบงงๆ ค่ะ
จะฟังสลับกันไปมา
เหมือนเพื่อนแป๋ว ชื่อเจี๊ยบ แต่เพื่อนอีกคนเนียกเจี๊ยบไม่ได้
จะเรียกเป็นเกี๊ยบ แต่ๆๆๆ
ถ้าฟังดีๆ จะออกเสียง จ กับ ก ควบกันค่ะ
อธิบายยากอ่ะค่ะ

สงสัยเรื่องจอจานกับกอไก่ของแม่เหมือนกัน ตอนรีวิวในกระทู้ก็มีข้อสังเกตเรื่องนี้

เรื่องพีช ที่บ้านก็ไม่อยากให้มาติดต่อหรอกค่ะ แต่ดูเหมือนเจ้าตัวยังเป็นคนมาติดต่อเองมากกว่า เหมือนโตแล้วก็มีดื้อกับพ่อแม่บ้าง แล้วเจ้าตัวก็รู้ว่า ที่เกิดขึ้นมันไม่ใช่ความผิดของตัวเอกอย่างเดียวน่ะ

สำหรับเรา อ่านเรื่องนี้แล้วเหมือนว่า ตัวเอกอยากเล่าความลวงที่สวยงามไว้ และสกัดเอาความจริงบางอย่างออกไป (เหมือนการสร้างรูปปั้นที่เห็นเพียงลักษณะรูปในก้อนหิน สิ่งทีสะกัดออกไปคือความจริง และเจ้าตัวให้เหลือแต่ตัวรูปปั้นที่มันเป็นความจริงบางส่วนเสี้ยงแต่เป็นความลวงด้วย ทว่า..มันสวยงามกว่าความจริงที่เป็นจริงๆ)

เราตีความว่างั้นนะคะ

เรื่องนี้หวานเย็นเคยไปฟังเสวนาวิชาการมาค่ะ จุดมุ่งหมายจะมีเฉลยอยู่ในตอนท้าย ๆ ค่ะว่าเขียนขึ้นเพราะอะไร ต้องหารสื่อเรื่องอะไร คุณอ้อมลองเปิดอ่านดูนะคะ อาจจะเจอ เพราะหวานเย็นว่ามันน่าจะอธิบายสิ่งที่คุณอ้อมสงสัยได้อะค่ะ

อุทิศสกัดสำนวนให้ชวนติดตาม
ขัดเช็คความลวงที่คงค้าง
ออกจากใจผู้อ่าน
มิน่าเล่า เขาถึงได้เสียเอกฉันท์
จากคณะกรรมการ