Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2548
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
27282930 
 
18 พฤศจิกายน 2548
 
All Blogs
 
"ความรู้สึกดี...ที่เรียกว่ารัก 17: คุณเจ้านาย...แผนร้ายเพื่อรัก"

"รชานนท์ กับ ภาณุมาศ"

...คิดไม่ผิดเลยจริงๆ ที่วางแผนนี้ขึ้นมา แผน...ที่ต้องเอา ‘รัก’ ไปแลก ’รัก’ คืนกลับมา...



เรื่องราวกับเจ้านายหนุ่มเจ้าอารมณ์โรคจิตหน่อยๆ (ไม่ขนาดน้านนน) กับเลขาฯ สาวจอมซุ่มซ่าม เรื่องราวจะเป็นอย่างไร เมื่อตอนที่เขาตัดสินใจรับเธอเข้ามาทำงานเพียงเพราะได้ยินชื่อ...ที่ทำให้เขาเข้าใจว่าเธอเป็น "ผู้ชาย"


ที่มา

ชื่อของน้องสาวลูกอา ฮา เอามันมาทั้งดุ้น เพราะเราเป็นคนตั้งให้เอง (ตอนนี้เพิ่ง 10 ขวบเองน้า) ชื่อเล่นว่า "เร" ชื่อจริงอยากให้ใช้ "ภาณุมาศ" แต่ตอนที่ไปตั้งชื่อที่อำเภอ เจ้าหน้าที่เขาไม่ยอมให้ใช้ เพราะบอกว่า "ภาณุมาศ" คือชื่อของผู้ชาย เศร้า ป๋าก็เลยตั้งชื่อใหม่ให้ทันใด แถมหลังจากนั้นไม่นานก็ได้พบเจอชายหนุ่ม (รู้สึกจะเป็นคนมาติดต่องานกับที่บ้านหรือไงนี่ล่ะ จำไม่ได้แล้ว) ที่มีชื่อจริงว่า "ภาณุมาศ" จริงๆ ด้วย ก็เลยนะ ฮา มันชื่อผู้ชายจริงๆ ด้วยแหะ

แต่เรื่องนี้เราก็เอามาตั้งเป็นชื่อนางเอกซะงั้น ทำไงได้ก็ชอบอ่ะ บวกกับว่าอยากจะให้ชื่อนี้เป็นจุดเริ่มต้นของพระเอกกับนางเอก โดยเป็นการสร้างความสับสนให้พระเอก และเพื่อแผนการณ์นี้ (ของคนเขียน) เราก็ต้องหาชื่อของผู้ชายที่ฟังดูแล้วเป็นชื่อผู้หญิงมาร่วมด้วย และนั่นก็คือ "..." ที่น้องติ้นช่วยคิด ฮา

เอาฉากตึกสูงกลางเมืองของบริษัททั่วๆ ไปมาเขียน แล้วก็เอาแมวตรงบันไดหนีไฟที่มหาวิทยาลัยฮอกไกโด campus Hakodate มาเขียน คิดถึงมันมัน ตอนนี้มันมีน้องออกมาอีกสามตัวแล้ว แต่ย้ายมาอยู่นี่ไม่ได้เจอหน้าเลย อดถ่ายรูป แต่คิดถึงมันจริงๆ นะ เจ้าพวกนั้น

พล๊อตที่วางเอาไว้ก็ประมาณนี้ เล่นกับความเข้าใจผิดเกือบตลอดเรื่อง เริ่มแรกจากความเข้าใจผิดของพระเอกก่อน แล้วก็เลยตามเลย แล้วด้วยมาด้วยความเข้าใจผิดของนางเอก ที่ทำให้พระเอกสวมรอย แล้วก็รู้สึกว่ามัน...เจ้าเล่ห์ไปเปล่าอ่ะน้า พี่รัช คนนี้

พระเอก: รชานนท์

พี่รัชของน้องพีในเรื่อง "สานหัวใจฯ" เล่มก่อนหน้านี้ วางบุคลิกไว้ประมาณนี้นั่นล่ะ บ้างานแบบหนุ่มไฟแรงทั่วไป แล้วก็เจ้าเล่ห์หน่อยๆ และเป็นพวกรู้ว่าตัวเองต้องการอะไร และจำทำเพื่อให้ได้มา เป็นพวกสู้คนน่ะ (เกี่ยวมั้ย ฮา )

แอบคิดว่าปากจัดไปหน่อยหรือเปล่านะพี่รัช แถมยังดูโวยวายๆ แต่ก็นะ โวยวายแต่ในใจนี่ แบบคิดเอาเองโวยวายเอาเองในใจ ไม่ได้เผยออกไปให้ใครรู้ เพราะว่าเขาต้อง "เก็ก" ฮา แต่ชอบนะ พระเอกคนนี้

รู้สึกสงสารพี่รัชเล็กน้อย เพราะว่าคุณแม่ของพี่แสบมาก แต่จริงๆ เราว่าคุณพี่ก็ได้เชื้อคุณแม่มาไม่น้อยเลยนะ ไอ้พวกชอบแกล้ง จอมวางแผน ทำให้คนอื่นเดือดร้อนโดยไม่สนใจน่ะ หรือว่าไง ก็ประมาณลูกไม้หล่นไม่ไกลต้นไงเนอะ ^^


นางเอก: ภาณุมาศ หรือ เร

นางเอกสาวซุ่มซ่าม จริงๆ เราว่าเธอไม่ซุ่มซ่ามหรอก เพียงแต่ว่าสายตาของใครบางคนทำให้มือสั่นใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเท่านั้นเอง ทั้งๆ ที่ตอนแรกเกือบจะเป็นคนคุมเกมแล้วเชียว แต่พอรู้ว่าเขาเป็นเจ้านาย ก็เลยประหม่าไปซะงั้น

สาวน้อยชอบแมว จริงๆ อยากเอาหมามาใส่มากกว่า แต่บังเอิญอย่างที่บอก คิดถึงเจ้าแมวน้อยที่บันไดหนีไฟในฮาโกะดาเตะ ก็เลยจับแมวมายัดใส่มือให้หนูเรไปซะงั้น

เลือกให้เป็นสาวมีน้ำมีนวล ไม่อวบมาก แต่ไม่ผอมเป็นหุ่นสมัยนิยมของสาวๆ สมัยนี่ แถมยังพอดีเป็นเสปกพระเอกด้วย ฮา ก็บอกแล้วว่าพระเอกชอบอะไรไม่เหมือนใคร

"เพราะฉันรักเธอ ในแบบที่เธอเป็น"

นี่คือสโลแกนของหนังสือเล่มนี้ค่ะ

สรุป...ชอบในระดับหนึ่ง แต่ก็ยังคิดว่ามันยังไม่ดีพอ อืม เราว่ามันสั้นไปหน่อย จริงๆ เขียนเอาไว้ยาวกว่านี้ เขียนปูพื้นของรชานนท์กับพริมาตอนต้นเรื่อง เขียนไปเขียนมาให้มันสมบูรณ์ เข้าไปเกืบครึ่งเรื่องแล้ว (ตามกำหนดโดยทั่วไปเต็มที่แค่ 25 หน้า A4) ก็เลยต้องลบออกตัดโน่นตัดนี่ เพราะไม่งั้นหมดที่สำหรับพระเอกกับนางเอกพอดี ตอนกลางๆ เรื่องก็ตัดออกไปอีก แต่โดยมากที่ตัดออกไปจะเป็นบทของพี่รัชกับน้องพีนะ แล้วก็เอาเนื้อที่มาเพิ่มใส่ให้คุณรัชกับเรแทน แต่คนเขียนเองก็ยังรู้ว่าระหว่างการดำเนินเรื่องมีการเขียนเรื่องการพัฒนาความสัมพันธ์ของพระเอกกับนางเอกน้อยมาก เลยอาจจะทำให้คนอ่านไม่คล้อยตามและเกิดการต่อต้านได้ว่า พระเอกมันเริ่มรักนางเอกตั้งแต่เมื่อไหร่กัน และรักได้ยังไง อืม...ก็ขอแก้ตัวแบบน้ำขุ่นๆ ว่า

...บางทีเราก็หาเหตุผลให้ความรักไม่ได้หรอกนะ แต่ความรักบางครั้งก็ใช้เป็นเหตุผลหลักของการกระทำหลายๆ อย่างได้เป็นอย่างดี...

(น้ำเน่าไปป่ะ โทษทีนะคะ )

Special thanks: น้องติ้นคนเดิม สำหรับชื่อเรื่อง และชื่อ "..." นะจ๊ะ ขอบคุณมาก

ว่าแล้วก็ขอเอารูปเจ้าเหมียวมาลงให้ดูกันดีกว่าเนอะ

เจ้าเหมียวกับคุณแม่



(เมื่อกี้ลงรูปผิดไป ขอโทษค่ะ แถมกว่าจะเข้ามาแก้ได้ก็นานมาก เพราะเนตดาวน์ -_-')


พี่น้องเหมียวอีกสองตัว



เด็กทะเล
(ผู้ทำตัวเหมือนว่าง...มาก :p)
05.11.18



Create Date : 18 พฤศจิกายน 2548
Last Update : 18 พฤศจิกายน 2548 18:03:54 น. 13 comments
Counter : 909 Pageviews.

 
พี่อ้อม (ขออนุญาตเรียกชื่อนะคะ เรียกพี่เด็กทะเล แล้วมันยาวๆอ่ะ)
เครียดๆเรื่อง thesis เลยมาระบายออกด้วยการอัพบล็อครึเปล่าคะ
(555 แซวเล่นน้า เห็นช่วงนี้ขยันอัพบล็อค)

เพิ่งรู้เหมือนกันว่า ที่อำเภอเขามีสิทธิ์ห้ามไม่ให้เราตั้งชื่อที่เราชอบด้วย
ตอนเด็กแม่ตั้งชื่อจริงให้ว่า "วิชยา" เหมือนผู้ชายเลยอ่ะ ไมเจ้าหน้าที่
ไม่ทักท้วงแม่บ้างเลยนะ T_T

ดีหน่อยที่พอ 3 ขวบ พระท่านทักว่า ชื่อไม่ถูกโฉลกเลยจับเปลี่ยนซะ
ค่อยเหมือนผู้หญิงหน่อย เฮ้อ โล่งอก


โดย: W i n t e r b e r r y วันที่: 18 พฤศจิกายน 2548 เวลา:14:27:55 น.  

 
ดีจ้าพี่อ้อม ไม่ได้คุยกันเลยเน้อ ยังจำกันได้อยู่ป่าวเอ่ย คิดถึงนะคะ ตอนนี้บีก็ทำ blog ที่ bloggang บ้างแล้วหล่ะ จากที่เมื่อก่อนเขียนที่ olbfc อะ ก็พี่อ้อมลองเข้ามาเยี่ยมกันบ้างละกันค่ะ

bee_beam.bloggang.com
//blog.olbfc.com/?bam_bam
(แอบโปรโมทนี้ดนึงจ้า)


โดย: น้องบีคนเดิม (bee_beam ) วันที่: 18 พฤศจิกายน 2548 เวลา:15:35:12 น.  

 
อิอิ เรื่องนี้ได้อ่านแล้ว นานมากตั้งแต่วางแผงเลย
เรื่องนี้ต่อจากหนังสือเล่มก่อนหน้าใช่ป่ะ
แวะมาเยี่ยมพี่อ้อมคร่า
มาเยี่ยมเค้าบ้างน้า


โดย: YUI - MUNMOO (YUI_MUNMOO ) วันที่: 18 พฤศจิกายน 2548 เวลา:15:49:49 น.  

 
เคยเหมือนกันที่เจ้าหน้าที่ที่อำเภอไม่ยอมให้ตั้ง
ตอนแรกตั้งชื่อหลานว่า ทัชชานนท์ เค้าถามว่าแปลว่าอะไร พอเราบอกว่าไม่รู้เค้าก็ไม่ยอมบอกว่าต้องมีความหมาย อ้าว...ที่ชื่อเราเองเรายังไม่รู้ความหมายจนถึงทุกวันนี้


โดย: เบน IP: 202.28.21.4 วันที่: 18 พฤศจิกายน 2548 เวลา:15:58:28 น.  

 
...อ๊ะโย๋...แวะมาส่งความคิดถึงค่า จะไปไกลถึงญี่ปุ่นมั้ยน้อ...


โดย: แพงเมือง IP: 203.114.113.18 วันที่: 18 พฤศจิกายน 2548 เวลา:17:30:25 น.  

 
เป็นอีกเรื่องที่หนูก็...ยังไม่ได้อ่านอีกตามเคย 555


โดย: nurin IP: 61.90.75.185 วันที่: 18 พฤศจิกายน 2548 เวลา:17:34:39 น.  

 
ขอบคุณที่แวะไปทักทายค่ะ

..อ่านแล้วยังงงๆ กับเรื่องราว เพราะยังไม่ได้อ่านตั้งกะต้นอ่ะค่า


โดย: jan_tanoshii วันที่: 18 พฤศจิกายน 2548 เวลา:22:44:55 น.  

 
ตามพี่บี มาอ่า อิๆๆ ....น้องแมววเหมียวววน่ารักที่สุดเลยยยยยยยย


โดย: แมวน้อยของเสี้ยวเทียน วันที่: 19 พฤศจิกายน 2548 เวลา:0:06:48 น.  

 
คืออ่านมานานแล้วล่ะค่ะ เรื่องของพริมา เลยจำไม่ได้ว่ารชานนท์ไปเกี่ยวอะไรด้วยคะ สงสัยจริงๆ ค่ะ

อ่านเรื่องนี้แล้วชอบมากเลยค่ะ ขำที่เข้าใจว่าเป็นผู้ชาย ชอบมากๆ เลยค่ะ ไม่เศร้าด้วย

อ่าน Itoshii hito ... สุดที่รักของหัวใจ แล้วชอบที่เอาไปเกี่ยวกับเรื่องคู่กรรม เพราะความบ้าพี่เบิร์ดของยายรดาค่ะ ชอบที่นางเอกไม่เหมือนใคร กินเก่งมากเลย รวมทั้งใช้แรงงานเก่งอีกด้วย

ช่วยตอบข้อสงสัยเรื่องรชานนท์กับพริมาด้วยนะคะ มันสงสัยจริงๆ ค่ะ หรือว่าเป็นคนที่พ่อแม่จับคู่ให้ จำไม่ได้จริงๆ ค่ะ อาจเป็นเพราะอ่านสองเรื่องนี้ห่างกันไปนานเกินไป เลยลืมจนได้ว่ามีใครบ้าง เรื่องเป็นยังไง


โดย: lovekalo วันที่: 19 พฤศจิกายน 2548 เวลา:17:18:13 น.  

 
น่ารักๆ น่ารักมากๆ เลยล่ะเรื่องนี้ รชานนท์เจ้าเลห์ได้น่ารักมากๆ เลยล่ะค่ะ ชอบอีกแล้ว ชอบมากๆ ชอบทุกเรื่องที่พี่อ้อมเขียนเลยล่ะค่ะ


โดย: ปลากัด (LonelySeason ) วันที่: 19 พฤศจิกายน 2548 เวลา:23:43:00 น.  

 
มายืน ก๊อก ก๊อก ก๊อก หน้าบ้านตั้งนาน ไม่เห็นอ้อมเลย

ชื่อ ภานุมาศ เป็นชื่อผู้ชายจริง ๆ นะ น้องที่ทำงานแหม่มก็ชื่อนี้ ตอนอ่านที่อ้อมเขียน ขอบอกเลยยังคิดสับเลยว่าพระเอกชื่อนี้ ส่วนนางเอกคิดว่าเป็น รชานนท์ซะอีก สำหรับการตั้งชื่อที่อำเภอ ตอนพี่สาวแหม่มเปลื่นชื่อ ชื่อที่เลือกไปนั้นทางอำเภอไม่ยอมเหมือนกัน เค้าบอกว่าชื่อไม่มีความหมาย เดี๋ยวนี้จะเปลี่ยนชื่อแหม่มอบอกว่า ขึ้นอยู่กับอำเภอและจนท. ที่เรื่องมากกับไม่เร่องมาก

แหม่มมีโอกาศอ่านงานอ้อมที่เป็น "ความรู้สึกดี...ที่เรียกว่ารัก" น้อยมาก แต่ไม่ถึงกับไม่เคยอ่านนะแต่น้อยกว่า ส่วนเรื่องยาว แทบจะอ่านครบเกือบทุกเรื่องเลย

ก็อย่างที่อ้อมบอกนั้งละ มันเรื่องสั้น ที่อ่านแล้วอารมณืเราไม่คล้อยตาม จนบางครั้งอยากให้กลายเป็นเรื่องยาวมากกว่า และอีกอย่างเรื่องพวกนี้เพื่อน มี"รากแก้ว" เลย ที่ขยายมากขึ้น

แบบว่าโรคจิตนะ ถ้าได้อ่าน"ความรู้สึกดี...ที่เรียกว่ารัก" แล้วมีการเกริ่นนำว่าเรื่องนี้ มาจากหรือมีบททาบจาก "ความรู้สึกดี...ที่เรียกว่ารัก" เล่มที่ผ่านมา มัต้องไปตามล่าหาอ่านต่อนะ 555 นี่เลยทำงให้ไม่ได้อ่านเท่าไหร่

ปล...วันนี้แหม่มมาคุยด้วยยาวมาก เป็นการบ่งบอกถึงความคิดถึงมาก (ไม่รู้มากไปหรือเปล่าด้วยสิ) เมื่อไหร่อ้อมจะมีเรื่องยาวมาให้แหม่มอ่านบ้างละ รออ่านอยู่ ส่งข่าวบอกกันบ้างก็ดี


โดย: donutty (Donut_ty ) วันที่: 20 พฤศจิกายน 2548 เวลา:3:51:43 น.  

 
ชอบน้องเหมียวมากๆ เมื่อก่อนที่บ้านมีเกือบ 20 ตัว พอมันโตหนีหายไปกับสาวหมด ตอนนี้เหลือตัวเดียว กับน้องหมาอีก 4 ตัวแน่ะ

อ่านเรื่องนี้แล้วชอบประโยคที่ว่า 'เพราะฉันรักเธอ ในแบบที่เธอเป็น' เพราะถ้ารักเพราะเธอสวย หรืออะไรก็ตามแต่ พอเธอหมดสวย แปลว่าจะเลิกรักงั้นสิ

เพราะงั้นรักเธอเพราะเธอเป็นเธอดีที่สุดเนอะ

ป.ล. พี่อ้อมรักษาสุขภาพด้วยนะคะ และก็พยายามเข้านะคะ สำหรับเรื่องทีซิส เชื่อว่าพี่อ้อมทำได้ค่ะ

สู้ สู้


โดย: เนตรนภัส IP: 203.170.228.172 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2548 เวลา:11:01:04 น.  

 
น่าสนใจนะครับต้องติดตามต่อไปใช่มั้ยครับ


โดย: ผีทะเล (kaman ) วันที่: 22 พฤศจิกายน 2548 เวลา:9:20:40 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ลิปิการ์
Location :
ตอนใต้ Japan

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 9 คน [?]




สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537

ห้ามผู้ใดละเมิดลิขสิทธิ์ โดยการนำรูปภาพ และบทความงานเขียน รวมทั้งข้อความต่างๆ ไม่ว่าส่วนใดส่วนหนึ่ง หรือทั้งหมดในบล็อกแห่งนี้ไปใช้ โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร มิฉะนั้นจะถูกดำเนินคดีตามที่กฏหมายบัญญติไว้สูงสุด
Friends' blogs
[Add ลิปิการ์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.