กลอนแปด “พรจากฟ้า พลาแผ่นดิน” โดย เดชา เวชชพิพัฒน์

บทที่ ๑ พรจากฟ้า พลาแผ่นดิน

        ภูมิพลคือพลังแผ่นดินขวาน

เป็นตำนานโลกร่ำลือโลกแซ่ซ้อง

เป็นกษัตริย์แห่งกษัตริย์ผู้ปกครอง

คนทั้งผองตระหนักในพระปรีชา

        ๕ ธันวาฟ้าให้พรชาวสยาม

ให้นิยามพ่อลูกล้ำเลอค่า

หลายสิบล้านที่พระองค์ทรงเมตตา

ใช้นภาจารึกไม่เพียงพอ

        เดือนตุลาทรงเสด็จสู่สวรรค์

เหมือนดวงจันทร์พลันดับลับแล้วหนอ

เหมือนตะวันด่าวดิ้นสิ้นแสงทอ

ดาวระย่อยอแสงดั่งเปลวเทียน

        เราร่ำไห้ดังไปถึงฟากฟ้า

หลั่งน้ำตาดุจใจไร้เสถียร

เราโหยหาอาลัยองค์มณเฑียร

เราจวนเจียนขาดใจด้วยอาดูร

        ขอพวกเราเปลี่ยนเศร้าเป็นมุ่งหวัง

เป็นพลังสืบสานนเรศูร

เพื่อเมืองไทยก้าวไกลบริบูรณ์

เพื่อเพิ่มพูนพระประสงค์ทรงตั้งใจ

        ขอน้อมนำแนวคิดทรงต้นร่าง

อีกแบบอย่างวางพระองค์นิรัติศัย

ขอตามรอยพระบาทภูวไนย

ถวายไท้ให้พระองค์ทรงรื่นรมย์

###

ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ

ข้าพระพุทธเจ้า นายเดชา เวชชพิพัฒน์

(เครดิตภาพประกอบ Thai PBS News)