Bloggang.com : dansivilai : “ แรงบันดาลใจ “

“ แรงบันดาลใจ “

" Inspiration "

ในช่วงป.4 ความเป็นคนชอบวาดรูป หรือความชอบด้านศิลปะ
ไม่เคยถูกบันทึกไว้ในสมองมาก่อน นอกจากเอาแต่สนุกไปวันๆ
ทุกวันหลังกินข้าวเที่ยง ก็รวมแก๊งค์เจ้าประจำ หาเรื่องเล่นกันไป
ทั้งในห้องเรียนและนอกห้องเรียน ไม่เกี่ยงว่าจะเป็นจุดไหน
ถ้าอยู่ในบริเวณโรงเรียนก็ไปเล่นได้หมด
   ช่วงตอนกินข้าวกลางวัน ทุกคนมักมีข้าวกล่องใส่ปิ่นโตมาจากบ้าน
ถ้าจะให้เท่ต้องเป็นแบบกล่องอลูมีเนียมทรงสี่เหลี่ยม ไม่ใช่แบบชั้นเถา
การกินข้าวในห้องเรียนมันไม่อร่อย ต้องไปหามุมที่ได้บรรยากาศสุนทรีกว่านี้
ที่โรงอาหารของโรงเรียน ตัดออกไปได้เลย ไม่เหมาะกับพวกเรา 555
แม้ข้าวจะเย็น กับข้าวก็มักเป็นข้าวผัด หรือไข่ทอด
ไข่เจียวหรืออะไรที่แม่ทำง่ายๆในตอนเช้า ทุกอย่างอร่อยไปหมด
มุมประจำคือข้างๆโรงเรียน นั่งกันที่กองไม้เล็กๆ สามารถมองเข้าไปใต้ถุนโรงเรียนได้
ซึ่งมีน้ำขัง มีปลาธรรมชาติแหวกว่ายสารพัดชนิดให้ได้ชื่นชม ยามกินข้าว
นั่งกินไปคุยกันไป แป๊บเดียวข้าวหมดกล่อง
จากนั้นก็ย้ายกอง เข้าไปเล่นในห้องเรียนกันต่อ
พวกผู้หญิงก็จะจับกลุ่มกัน คุยกันจุ๊กๆจิ๊กๆ ไม่สนุกสำหรับแก๊งค์เรา
ไม่ยอมเสียเวลาที่เหลืออีกไม่มาก ใครอยากเล่นอะไรก็เล่นเลย
ผมก็สนุกกับเพื่อนไปตามความเคยชิน วิ่งเล่นส่งเสียงสนุกสนาน
อดไม่ได้ก็แฉลบไปแถวไกล้ไวงของพวกผู้หญิงบ้าง ให้ถูกด่านิดๆ
เพื่อเสริมความมันส์
   แต่วันนี้ผมรู้สึกว่ามันมีอะไรบางอย่างที่ทำให้ผมชะงักทุกครั้ง
ที่วิ่งผ่านโต๊ะของเพื่อนคนนึงที่นั่งอยู่ ก้มหน้าก้มตาไม่สนใจโลกภายนอก
ที่มันช่างสดใส น่าบันเทิงเป็นที่สุด
   ความแปลกใจจึงทำเป็นเดินเทียบเคียงไปใกล้ๆ
ชำเลืองดูซิว่า เขาทำอะไร จะไปทักเสียงดังแบบเพื่อนคนอื่นก็คงไม่เหมาะ
เพราะคนนี้ไม่ได้สนิทกันมากมาย แล้วเพื่อนก็ค่อนข้างเก็บตัว
ประมาณว่ามีโลกส่วนตัวอยู่บนดาวอังคาร
   อ๋อ... เพื่อนวาดรูป วาดแบบภาพเหมือนซะด้วย

   โห...เอ็งโครตเก่งเลยว่ะเพื่อน น่าสนใจว๊อยย

วันต่อมาค่อยเริ่มสังเกตุใหม่ว่า เพื่อนทำอย่างไร วาดอย่างไร
มีแค่กระดาษวาดเขียน ดินสอ ยางลบ ภาพต้นฉบับ

แล้ววาดให้เหมือนเป๊ะได้อย่างไร

อ๋อ..ใช้วิธีตีตารางสเกลภาพต้นฉบับ และบนกระดาษที่จะวาด
การวาดก็เพียงค่อยๆไล่ไปตามจุดของสเกล ไล่ไปทีละจุดละตำแหน่ง
เพียงแค่นี้เอง ไม่เห็นจะยากอันใดเลย
   กลับบ้านไปไม่รอช้า เตรียมอุปกรณ์ครบ
ลงมือทำตามขั้นตอนสิครับ จะช้าไปไย
เฮ้ย!! ทำไมวาดไม่ได้ วาดไม่เหมือนซักที
ทำไมเพื่อนมันวาดได้ง่ายจัง
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เพื่อนคนนี้ที่เป็น"แรงบันดาลใจ"
ที่ทำให้มุ่งมั่น มีอะไรก็สามารถเข้าไปถามได้เสมอ
สำหรับคนที่ชอบวาดรูปเหมือนกัน คุยกันได้
ช่วงเวลาที่ต้องวิ่งเล่นในห้อง นอกห้อง ถูกลดตัดทอนลง
หันมาเอาดีทางวาดรูป อันนี้แหละที่คิดว่านี่คือสิ่งที่เราชอบ
แม้จนกระทั่งมาเรียนระดับปวช.
เมื่อเลิกเรียนเพื่อนๆมักแยกย้ายกันกลับบ้านหรือไปเที่ยวต่อ
แต่ผมมักเข้าไปอยู่ในห้องพักครู ไปฝึก ไปหาความรู้เพิ่มเติม
จากอาจารย์หลายๆท่าน อาจารย์ทุกท่านไม่มีใครหวงวิชาเลยสักคน
คงเห็นว่าไอ้คนนี้มันเอาจริง ซึ่งก็เป็นประโยชน์ต่อเราเอง
เรียนศิลปะ ไม่มีครูคนไหนที่สอนแล้วลูกศิษย์เก่งได้ทุกคน
ต้องเป็นด้วยตัวเราเอง ที่ต้องฝึกฝนใฝ่หาความรู้ให้ตนเองมากๆเท่านั้น

Create Date : 07 พฤษภาคม 2563

Last Update : 7 พฤษภาคม 2563 16:02:43 น.

5 comments

Counter : 1183 Pageviews.