ต้าเป็นแอร์สาวเจ้าแม่เบสไทย เธอเป็นลูกศิษย์แทบจะคนเดียวของพี่ ที่กวาดมาแทบทุกสายที่เบสไทยและเป็นLowcost ต้าเคยสมัครได้แอร์สายการบินต่างชาติด้วยนะ แต่เธอก็สะบัดบ๊อบขอเลือกสายในไทยเพื่อความอุ่นใจของตัวเองและครอบครัว ^^ ดังนั้นการที่เธออยู่มาหลายสาย แน่นอนชั่วโมงบินเธอย่อมสูงตาม แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอพบผู้โดยสารมีปัญหากับการกรอกVISA....

ต้าเล่าว่า ระหว่างทำไฟลท์อินเตอร์กลับเข้าไทย เมื่อสัญญาณแจ้งรัดเข็มขัดดับลง ลูกเรือแจกใบตรวจคนเข้าเมืองให้ผู้โดยทั้งหลายได้กรอก....หลังจากแจกเสร็จแล้วก็ถึงเวลาเซอวิส ขายของขายน้ำตามประสาสายการบินใครๆก็บินได้...

ผู้โดยบางท่านก็ง่วนกับการกรอกเอกสาร นี่ถ้าไม่บอกว่านั่งอยู่บนเครื่องบินจะไปเที่ยวละก็ อาจจะเข้าใจว่านั่งแข่งคิดเลขโอลิมปิกกันอยู่บนความสูงเหนือน้ำทะเล30,000กว่าฟุตก็เป็นได้ 

ระหว่างลูกเรือเข็นคาร์ทอาหารและเครื่องดื่มผ่านผู้โดยที่กำลังกรอกเอกสารแถวหนึ่ง สายตาลูกเรือที่อยู่ต้นคาร์ทก็เหลือไปเห็นบัตรเครดิตของท่านผู้โดยบนโต๊ะ 

"เอาละหวะ ได้ขายของแล้ว คุณพี่เขาต้องรอซื้อของจากคาร์ทเราแน่ เอ้าขายๆ" แอร์สาวคิดในใจ

เธอจึงเอื้อนเอ่ยถามไปตามประสาว่า...Would you like to purchase any food or drinks, ma'am? ผู้โดยคนนั้นไม่แม้กระทั่งมองหน้า สายตาจดจ่อกับการกรอกใบตรวจคนเข้าเมือง พลางเอามือขึ้นโบกและส่ายหน้าเป็นการปฏิเสธ ลูกเรือทั้งสองกำลังเข็นคาร์ทผ่าน แต่ด้วยความฉงนว่านางจะเอาบัตรเครดิตvisaขึ้นมาทำไม.....โชคดีที่พระเจ้าประธานความฉลาด(ในการเผือก)ในลูกเรือ แอร์สาวชำเลืองมองผู้โดยสารท่านนั้น สิ่งที่เห็นคือเขากำลังกรอกเอกสารการเข้าเมืองและแน่นอน ในช่องVISA number ก็ถูกเติมด้วยหมายเลขบัตรเครดิตvisaครบถ้วนเรียบร้อย 

เอิ่ม...คุณพี่ไม่เอาหมายเลขบัตรMaster Cardด้วยเลยหละคะ... Visa Numberในที่นี้คือวีซ่าเข้าเมืองค่ะคุณเพร่! เหม่

-------ความน่ารักของผู้โดยในสไตล์ใครๆก็บินได้--------