Bloggang.com : CinnamonGal : ตอนที่ 8....เขรอะงิงุ.....มา.... แว้ววว.....

ตอนที่ 8....เขรอะงิงุ.....มา.... แว้ววว.....

เขรอะหมู...เขรอะหมู...เขรอะหมู ... เจ้าเขรอะหมูเอ๋ย ... เจ้าเป็นเหมือนเพื่อนคู่กายข้า ... เจ้าเหมือนเป็นเพื่อนเล่น คลายเหงาทุกข์เศร้าใจ ... หมูเขรอะดูเจ้า เฝ้ามองคอยระวังภัยให้ข้าเสมอ ...

-.........

นับตั้งแต่ เจ้าเขรอะหมู ได้ย้ายสัมมะโนครัว มาอยู่กับเราก็ นานโข หล่ะ มันก็แปลกดีนะค่ะ ที่ เราและมัน มามีชีวิตร่วมกันได้อย่างบังเอิญแต่ก็ลงตัวอย่างเหมาะเจาะ ค่ะ ....และเดี๋ยวนี้ เจ้าเขรอะหมู ก็เป็นเหมือนหนึ่งในสมาชิก ของครอบครัวเราไปซะแล้ว ..แหมก็บางที ทั้งคุณแม่ คุณพ่อ โทรมาหามด เนี๊ยะ ..ไม่ได้ถามสารทุกข์สุข มด ก่อนนะ แต่ จะถาม ถึงเจ้าเขรอะหมู ก่อน ว่าเขรอะหมูเป็นไงบ้าง .....ทำเอา มด นะงง ซะงั้นค่ะ.....เจ้าเขรอะหมู นิมันก็ไม่เบานะค่ะ มันจะมีเรื่องราว แปลกใหม่ๆ มาให้ได้นำเสนอแก่สาธารณะชน ได้เสมอ....

-ที่นอนเขรอะ ต้องนอนในนี้เท่านั้น ไม่งั้น ป่วนไม่เลิก

ก็ มีอยู่วันหนึ่ง แขกประจำปี ที่มาพัก เดินมาหาทำสีหน้าเครียด ถามมด ว่า ” หมา ยู นะ อยู่ไหน ” เอาหล่ะสิ ( เจ้าเขรอะไปก่อเรื่องอะไร รึเปล่าเนี๊ยะ ) มดนิ่ง ชั่งใจ ว่าจะตอบ แต่แขกฝรั่งนั้น ก็ ถามซ้ำมาอีกที เหมือนต้องการเร่งเอาคำตอบ และต้องการเจอเจ้าหมาเขรอะ โดยด่วน ยิ่งทำให้มด ตอบลำบากขึ้น ค่ะ แต่ มด ก็ตัดสินใจตอบ ไปว่า “ เจ้าเขรอะ อยู่บนห้อง นอนหลับอยู่ ค่ะ” แขกฝรั่งทำหน้าเซ็งๆ มดเลยตัดใจถาม ความประสงค์ของแก ซะ .....คุยกัน อยู่สักพัก ก็ได้ความว่า แขกคนนี้ เห็นเจ้าเขรอะมาหลายครั้งแล้ว คุ้นเคย ชอบเล่นกะเจ้าเขรอะมาก และตอนนี้ คือ เค้าอยาก จะขอซื้อเจ้าเขรอะ ...เออ....ขอซื้อเจ้าเขรอะจากเรา....หา ! ...เจ้าเขรอะ เนี๊ยะนะ...ฮูวววว์ ...เจ้าเขรอะของเรา นิ ขายออก ด้วยเหรอ...

-หน้าตาบ้านๆ ขนาดนี้ ขายออกด้วยเหรอ เนี่ย

คำถามของแขกฝรั่งนิ ทำเอาเรางง เป็นไก่ตาแตก แต่ก็ มิลืม..ที่จะถาม แกกลับไปว่า ..แกจะขอซื้อมันเท่าไหร่...เอ่อ...ท่านผู้ชม ค่ะ .....เอ่อ..ท่านผู้..อ่านค่ะ ....ท่านค่ะ แขกฝรั่ง ขอซื้อเจ้าเขรอะ สองหมื่น ค่ะ สองหมื่น ไม่น่าเชื่อค่ะ คร่านี้เรายิ่งกว่า งง จนไก่ตาโถลน อีกค่ะ...โฮย เจ้าประคูณ ....เขรอะหมู มีราคา ตั้ง สองหมื่น แน๊ะค่ะ อาการ งง ของเรานิ ลุงฝรั่งแกคงเห็นอยู่ แก เลยย้ำว่า แก ขอซื้อจริงๆ น่ะแก ชอบมันมาก รู้เรื่อง รู้ภาษา แก ยังถามอีกว่า ตกลงว่า เราพอใจในราคานี้ไหม .... เอ้า เอา สิ ...เอากะแก ...ลุงแก จะทุ่ม อีกแน๊ะ ....เออ ไม่รู้ ลุงฝรั่งแก ไปทานอะไรมาผิด รึเปล่า ถึงหลง เจ้าเขรอะหมู ขนาด นี้ .....(มดก็กะลังเคลิ้มเลย ขาย เขรอะหมู ไปสอย LV มาใช้ดีกว่า ก๊ากกกกกกก ขายหมาซื้อหลุยส์) ……..แต่ ก็เอา เถอะ ค่ะ ..ไม่ว่า แก จะ เมาเหล้า หรือ โดน เสน่ห์ ยาแฝด หรือ หลง คารม...บรูว์ๆๆ ..ของเจ้าเขรอะหมู ก็ ตาม มด ได้เคยตั้งใจ ว่ามดจะดูแล เจ้าเขรอะแล้ว .... มดก็ต้องดูแล มันตลอดไป ค่ะ....มด ก็เลย ตอบแก ไปว่า ขายไม่ได้ค่ะ เท่าไหร่ ก็ไม่ได้ขาย ค่ะ( กัดฟันเลือดกลบปากสุดยิด เพราะเป๋าหลุยส์ลอยมาตรงหน้าแล้ว) ...ลุงฝรั่ง แก ก็เลย ไม่ตื้อ ต่อ ....แหม จริงๆ ...มันก็ น่าสน นะเนี๊ยะ ขายไป นิ ได้เครื่องสำอางค์ อีกเพียบ เลย ..555 ....อะล้อเล่ง ล้อเล่ง ค่า....

-รูปร่างแบบนี้ มีราคา เท่า LV ที่มดจะสอยเลยรึนี่

ยังไม่ทันจะปลื้ม กะมันได้เท่าไร ผ่านมาไม่กี่เดือนก็มีวีรกรรม ดีเด่นอีก หล่ะค่ะ ก็ เจ้าเขรอะ มันไปกัดแมว ร้านหน้าซอย ซะเละ เจ้าของวิ่งมา บอกเด็กที่ร้าน เอา ไปส่ง รพ. แต่ไม่ทัน สิ้นใจ ไประหว่าง ทางก่อน โหย .. มด นิ ต้อง ไป ขอโทษ ยอมรับผิดแทน มันซะอ่วม เลย ค่ะ พอกลับมาเห็น เจ้าเขรอะมัน เหมือนมีความสุขที่ ได้ล่าแมว ได้อย่างภูมิใจ นิมด ยิ่ง จี๊ด ค่ะ ...เจ้าเขรอะก็เลย โดน อีสาวอบเชย ฝาด ให้ไป หลาย ป๊าบ ...ไม่ รู้ มันจะสำนึก บ้างไหม แต่ยังว่า หมา กะ แมว เจอกันทีไร ก็ต้องฟัด กัน ทูกที ...เฮออ...

-อาการหมาโดนทิ้ง เวลาทำผิดต้องโดนแบบนี้

มีอีกค่ะ วีรกรรม ของลูกสาว เขรอะ เนี๊ยะ มีอีก ค่ะ ลูกสาว หมั่น เขี้ยว อะไร ไม่ รู้ ค่ะ ไป กัด ฝรั่ง คือ แก ทำท่าทางพิรุธ ด้อมๆ มอง ใส่ หมวก แต่ง ตัว รุ่ยร่าย มาค้นๆ อะไรอยู่หน้าร้านไม่รู้ เจ้าลูกสาวเห็นเข้า เลยวิ่งไป ง้ำ เข้าให้ ซะ ก็เลยเป็นเรื่อง.....แล้ว ฝรั่ง เนี๊ยะ คุย ยาก มากค่ะ เลย ต้องเสีย ค่า พยาบาลให้ ไป ห้าพัน ค่ะ แก ถึงยอมได้....

-เฝ้าประตู ระวังภัยสุดๆ

เราก็ ทำใจ กะมันค่ะ เพราะ บางที เจ้าเขรอะ ทำให้เรา มีความสุข บางที มันก็ทำให้เรา มีความทุกข์ ได้เหมือนกันค่ะ ...มันเป็นอนิจจัง ...ไม่แน่นอนค่ะ......แต่ มีอยู่อย่างหนึ่ง ที่เจ้าเขรอะหมู มันแน่นอน มาก และ แน่นอนทุกๆ ครั้งเ ลย ค่ะ ...คือ อาการ ดีใจของเจ้าเขรอะ ค่ะ ทุกครั้ง ที่เรา จะกลับ กรุงเทพ ถ้าเจ้าเขรอะรู้ มันจะตามติด ยิ่งถ้าเห็นเตรียมกระเป๋าลงมาแล้ว ด้วยมัน จะตามประกบติดแจเลยค่ะ เรียกว่า ตามติดทุกลมหายใจ เราขยับตัวปั๊บ เจ้าเขรอะวิ่ง ไปนั่งรอหน้าประตู ปุ๊ป ..กระดิก หาง เรียก ให้เราตาม มันไป ...เหมือนจะชวน เรากลับ กรุงเทพ กะมัน อีกซะงั้น และถ้าเห็นรถ คันที่เจ้าเขรอะเคยขึ้น นะค่ะ ... มันจะมีพลังช้างสาร เลยค่ะ ฉุดไม่อยู่.. มันจะตะกุย ตะกาย หา ทาง มุด ไปขึ้น รถ คันนั้นซะให้ได้ค่ะ บางทีก็ต้องยอมมัน คือให้มันขึ้นรถ แล้วพาขับ วนสักรอบ แล้วก็พาลงเหมือนกลับเข้าร้าน ถึงจะยอมค่ะ

-อันนี้ไม่ได้จัดฉาก แต่เป็นอาการจะตามไปด้วยเปิดท้ายปุ๊ป กระโดดขึ้นปั๊บ

-เลยต้องเอาขึ้นรถไปด้วย ขับรถเล่น 1 รอบ

พอเรากลับมาจากกรุงเทพ นะ เจ้าเขรอะ มันจะมี สเต๊ป การดีใจ ของมันค่ะ คือ สเต๊ปวัน มันจะมองแบบ สงสัย ก่อนสักพัก เหมือน มองว่าใครหว่า สเต๊ปทู พอรู้แล้วว่า ใช่ มันจะติดใบพัดหาง เลยค่ะ หมุนติ้วๆ เลย สเต๊ปทรี หาทาง ค่ะ จะต้องหาทางเข้ามาประชิดตัว ให้ได้ ใครแกล้งดึง ไว้ นิ มันจะเพิ่มพลังช้างสาร หนีออกมาจนได้ สเต๊ปโฟร์ ถึงตัวแล้วเป็นต้องเสร็จ มันทุกราย ค่ะ ทั้งกระโดด ตะกายหน้า ตะกุยหลัง วิ่งวน ชนแข้งชนขา พัวพัน อีรุงตุงนัง พัลวัน สุดๆ ใครที่เขรอะเค้าเลิฟมากๆ ก็ต้องแถมการขบกัด มือกัดขา เอาบ้างค่ะ ผลสรุป คือ เละค่ะ เนื้อตัวเราจะมีรอย เล็บ รอย ฟันของเจ้านี่ กันถ้วนหน้าค่ะ.....สเต๊ป สุดท้าย คือ ถ้าเขรอะไม่ชวนเล่น เจ้าเขรอะ ก็จะมุดมานอนหลับ อยู่ใกล้ๆ เรา เหมือนว่าได้ จัดการเราจนหนำ ใจแล้ว ...... เฮอ..เอากะมันสิ ...และเจ้าเขรอะก็จะเป็นอย่างนี้ ทุกครั้งค่ะ ...ยิ่งหายไปนาน มันก็จะยิ่งมีอาการมากค่ะ ...ก็เจ้าเขรอะมันเป็นอย่างนี้ ....รักเราขนาดนี้ ...แล้วเราจะทิ้งมันลงได้ไง ชิมะ ....เราก็รักแก มาก เหมียนกาน นะ เจ้าเขรอะหมู ชิมิ.....

-ชุลมุน วุ่นวาย เวลาเจอกัน

-งับ งับ แขน พร้อม ส่งเสียงร้อง ฟัง ไม่รู้เรื่อง แต่เหมือนเขรอะเล่าว่า ตอนมดไม่อยู่ มันทำอะไรบ้าง

-อ่า พัลวัน

-นี่ แหน่ะ จับได้แล้ว

-ท่าทางเขรอะหมูจะกินอีสาวอบเชยให้ได้ งับ งับ ไม่ เลิก

-หายไปแค่ 10 นาทีก็กอดกัน เขรอะดีใจเหมือนไม่ได้เจอกันมา เป็นเดือน แล้วที่ตลกที่สุดคือเวลาเขรอะไปฉี่หรืออึแล้ว ต้องวิ่งมาบอกอย่างตื่นเต้นมากมาก ไม่รู้น้องหมาตัวอื่นจะเป็นแบบนี้อ้ะเปล่า

Create Date : 13 กันยายน 2550

Last Update : 14 กันยายน 2550 1:06:43 น.

28 comments

Counter : 1622 Pageviews.

น่ารักจังเลยอะเจ้าเขรอะ คิดถึงหมาเราเมืองไทยจัง ฮา

โดย: michigirl IP: 68.250.0.130 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:2:09:39 น.

น่ารักจัง..

โดย: หวานใจนายโหด

วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:2:13:59 น.

น่ารักจังเลยค่ะคุณพี่มด(ขอเรียกพี่นะค่ะ)
มันผูกพันกันจริงๆนะค่ะ คนกับหมาเนี่ยยย อ่านแล้วซึ้งงงง....คิดถึงหมาน้้อยที่ล่วงลับของ
หนูจังงงง

โดย: cubic

วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:2:40:23 น.

ชอบตอนกระโดดขึ้นนั่งรถจัง เขรอะหมูอยากเที่ยว ^^

โดย: akikosang IP: 61.90.150.170 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:8:26:48 น.

น่ารักจัง ... จ้ำหม้ำด้วยสิ น้องเขรอะ ... ที่นอนเล็กไปแล้วม้างง

โดย: ป้ากิโล (Geerorogunso

) วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:10:37:53 น.

เจ้าเขรอะ น่ารักจริงๆ

ลูกๆมันไปไหนหมดแล้วเอ่ย

โดย: โอ้กิฟ99 IP: 124.121.127.35 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:10:59:50 น.

ฮ่าๆๆ เขรอะวุ่นวายน่ารักจริงๆ
หมาที่บ้านเราก็ชอบกระโจนเข้าหาแบบนี้ค่ะ
ต้องคอยจับขามันไว้ไม่ให้ตะกุยๆ เด๋วจะเป็นรอยเล็บข่วน (แต่ก็สู้แรงมันไม่ไหวหรอก)

โดย: s.o.s

วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:11:19:25 น.

ชอบหมาเลยเข้ามาดูค่ะ
ที่นอนต้องขยายแล้วมังคะ อิอิ

โดย: นะจัง IP: 124.120.223.223 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:11:38:20 น.

น่ารักจังค่ะ เข้าไปนั่งท้ายรถหน้าตาเฉยเลย

โดย: หนีแม่มาอาร์ซีเอ

วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:11:52:33 น.

เจ้าเขรอะน่ารักมากๆ ฟังคุณมดเล่าแล้วนึกถึงลูกชายที่บ้านเลยค่ะ เจ้าอาชิวีรกรรมเยอะเหมือนกัน เลี้ยงเองก็รักมันมากๆ เหมือนกันใช่มั๊ยคะ แค่หายไปแป๊บเดียวเจ้าเขรอะยังดีใจขนาดนั้น 5555555555 น่ารักจริงๆ

โดย: Nu~pa-pEE IP: 117.47.4.211 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:12:01:09 น.

อิๆ เจ้าเขรอะขายออกด้วยอ่ะค่ะ เห็นเขรอะแล้วนึกถึงเจ้าหมาน้อยที่บ้านเลยล่ะค่ะ...แต่มันจะไฮเปอร์ทุกเวลาเลย ประมาณไม่เจอกันแป๊บนึงก็ทำท่าเหมือนไม่ได้เจอเป็นปี 555 แต่เจ้า'จ่างที่บ้านมันขึ้นรถไม่ได้อ่ะค่ะ...เมารถ แต่ก็ชอบกระแดะอยากจะไปด้วย ขำมันมาก

ป.ล. คุณมดมีร้านเค้กด้วยใช่ไหมคะ...เปิดอยู่แถวไหนเอ่ย ว่างๆ จะพาเพื่อนๆ (ผู้ชอบกิน) ไปถล่มค่า

โดย: มิถุนา(ยน) IP: 58.8.72.132 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:12:39:00 น.

เอาเรื่องเศร้าก่อน.. อ่านมาถึงตอนเจ้าเขรอะไปกัดนุ้งแมวแล้วอดนึกถึงเจ้าช้อคโก้ลูกแมวที่หลงมาอยู่ที่บ้านเราไม่ได้เลย เพราะมันก็โดนหมาหน้าบ้านกัดจนตาย เศร้ามากๆ ตอนนั้นร้องไห้ไปหลายวันเลยล่ะ

แต่พอได้เห็นรูปเจ้าเขรอะตอนไปนั่งจุมพุกอยู่ในรถแล้วก็อดขำไม่ได้ หน้าตาช่างดีใจตื่นเต้นกะการได้ออกไปเที่ยวจังเลยอ่ะ แล้วงี้จะไม่ให้รักได้ไงเนี่ย

โดย: แมวจอมกวน

วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:13:18:22 น.

นึกว่าจะขายหมา เอาเงินมาแต่งหน้าซะแล้วเพื่อน
น้องเสื้อแดงอ่ะ คือมดปลอมตัวเป็นปู้ชายชิมิคะ ยิ่งแก่ยิ่งเหมือนกันเข้าไปใหญ่

โดย: ติเพื่อก่อเรื่อง IP: 222.123.90.123 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:14:03:55 น.

เขรอะน่าร้ากกกกกกกก ยิ่งอ่านยิ่งรักเขรอะเลยค่ะคุณมด ^^

โดย: eskimo IP: 58.9.159.183 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:18:09:57 น.

เจ้าเขรอะน่ารักมากๆ เลยค่ะพี่มด

งับแขนซะ 555+

หมาบ้านเอ๋เวลาอึหรือฉี่ไม่เห็นวิ่งมาบอกเลยง้ะ

แต่ตะกุยหญ้าซะกระจุยให้รู้แทน - -"

ปล. เด็กสตรีวิทย์เหมือนกันเลยค่า
เอ๋รุ่น 100 ตอนนี้ ( ถ้าไม่ซิ่ว ) อยู่ปี 3 แล้น ^^

โดย: น้องเอ๋ IP: 58.9.128.137 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:19:25:18 น.

วุ้ย เสียดายสองหมื่นอ้ะ

โดย: แมวดื้อ IP: 58.8.23.6 วันที่: 14 กันยายน 2550 เวลา:21:30:38 น.

อืมมม ไปหัวหินแล้วจะแวะไปกอดเขรอะ อุอุ

โดย: patt IP: 125.25.151.100 วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:1:18:20 น.

น่ารักทั้งแม่ทั้งลูกเลยค่ะ

โดย: sorceressnt IP: 58.136.95.239 วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:8:48:54 น.

มาหลงรักมู๋ เขรอ อีกคนค่ะ น่ารักมากๆขอให้คุณมดมีความสุขมากๆสมกับความใจดีนะคะ

โดย: จุ๊หมาน้อยขึ้นดอย IP: 203.156.117.33 วันที่: 15 กันยายน 2550 เวลา:23:04:49 น.

สวัสดีครับคุณมด ติดตาม blog มาระยะแล้วครับ ฝากกระทู้นี้ให้คุณมดช่วยกระจายข่าวด้วยครับ //www.torakhong.org/kratoo.php?t=10477

โดย: Nutsuki IP: 125.24.76.158 วันที่: 16 กันยายน 2550 เวลา:14:49:46 น.

K.Nutsuki อ่านแล้วจะร้องไห้อ่ะ เพราะเจ้าเขรอะหมูก็เห่าคนแปลกหน้าเหมือนกัน เศร้า

โดย: CinnamonGal IP: 125.26.33.238 วันที่: 17 กันยายน 2550 เวลา:23:44:43 น.

อ่านเรื่องของเขรอะหมูทีไร ไม่เคยเบื่อเลย ชอบเขรอะหมูคะ มันน่ารักดี แล้วก็ดีใจแทนเขรอะหมูที่มีเจ้าของใจดีอย่างคุณมด ถ้าเป็นหมาที่บ้านเราไปกัดคนอื่นแล้ว สงสัยโดนตีแถมโดนทิ้งแน่เลย
พ่อโกรธมันมากเวลาที่ไปเห่าแล้วก็จะกัดคนอื่น บางทีเราก็ไม่เข้าใจพ่อเหมือนกัน ถ้ามันไม่เห่าไรเลย แล้วจะให้มันเฝ้าบ้านทำไมเนี่ย

โดย: beebee IP: 210.86.135.15 วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:12:06:52 น.

อ่านแล้ว ลุ้นแทบแย่ กลัวจะขายเจ้าเขรอะให้โกอินเตอร์ซะแล๊นน น่ารักเนอะ ทั้งเจ้านาย และลูกน้องเลย

โดย: mobile IP: 58.64.105.169 วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:23:33:45 น.

โดย: แม่นายโน๊ต

วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:17:30:22 น.

น่ารักที่สุดเลยจ้ะ

โดย: ปาน IP: 222.123.157.58 วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:20:27:41 น.

คุณมดเขียนเล่าได้น่ารักมากเลยค่ะ ตามอ่านจนครบแล้ว เจ้าเขรอะน่ารักมากมาย เล่าให้ฟังอีกนะคะ

โดย: ไข่แดงลอยฟ้าตอนเช้า

วันที่: 30 ธันวาคม 2550 เวลา:0:09:36 น.

^_____^

โดย: nanata IP: 125.24.228.149 วันที่: 8 มีนาคม 2553 เวลา:16:24:02 น.

ตามอ่านมาตั้งแต่ตอนแรกเลยค่ะ ประทับใจมากๆ คุณมดกะเจ้าเขรอะได้เจอกันเพราะพรหมลิขิตแน่ๆเลย เล่าเรื่องราวได้ดีจังเลยค่ะ นึกภาพตามไปด้วยเลย อ่านไปยิ้มไปน้ำตาคลอไป 5555 คุณมดน่ารักมากๆเลยดูแลเจ้าเขรอะด้วยความรักจิงๆ เขรอะก้อคงรักคุณมดมากแน่ๆ น่ารักมากเลยค่ะ จะตามอ่านต่อไปนะค่ะ ^^

โดย: pu-ga-ball IP: 118.173.71.132 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2554 เวลา:17:51:35 น.