โจทย์ตะพาบ 175 :ฉันจะไม่กลัวอะไรอีกแล้ว
ฉันจะไม่กลัวอะไรอีกแล้ว
โจทย์ตะพาบครั้งที่ 175 กลัวทำไม กลัวอะไร ใจเราคิด กลัวความผิด กลัวความพลาด กลัวผิดหวัง กลัวความจน กลัวความป่วย กลัวม้วยมรณัง กลัวทุกขัง กลัวหมดตังค์ กลัวจากลา อันความกลัว ก่อเกิด มาจากจิต พะวงคิด พะวงเพ้อ พะวงหา ใจไม่สุข ต้องหาทุกข์ สู่อัตตา แสวงหา ความกลัวมา ทับจิตใจ ยังไม่รู้ ยังไม่ลอง ก็ร้องจ้า เหมือนเด็กน้อย ไร้เดียงสา แสนหวั่นไหว อันตัวเจ้า ผ่านโลกนี้ มายาวไกล แล้วไฉน ไม่ลองดู ที่ใจตน ที่น่ากลัว มากกว่า พวกผีร้าย คือข้างใน จิตใจ แสนฉงน เราคือเรา สร้างความกลัว หลอกตัวตน คิดสับสน อลหม่าน รนรานใจ มองให้ดี คิดให้แน่ ถึงสาเหตุ เฝ้าสังเกตุ พบความจริง สิ่งเหลวไหล ไอ้ที่กลัว ใช่เราสร้าง หรือเพราะใคร ทุกฉากตอน ยอกย้อนไว้ ทำลายตน บอกตัวเอง ว่าจะ ไม่กลัวอีก ไม่หลบหลีก ไม่อ่อนไหว ไม่สับสน ไม่โง่เขลา เบาปัญญา หลอกตัวตน จะผ่านพ้น ความกลัว สู่ความจริง
Create Date : 26 มีนาคม 2560 |
Last Update : 26 มีนาคม 2560 12:32:12 น. |
|
15 comments
|
Counter : 968 Pageviews. |
|
|
เป็นครั้งแรกที่ได้อ่านกลอนบ้านนี้
แฝงข้อคิดได้อย่างไพเราะและงดงามค่ะ
โหวตงานเขียนและบทประพันธ์ค่ะ
ปูลู อยากอัพตะพาบวันนี้เหมือนกันแต่จนใจคอมพ์เจ๊งอะ ไว้พรุ่งนี้คงได้อัพ แต่งกลอนแปดเหมือนกันแต่แค่ 3 บทเอง อ่านบ้านนี้เสร็จเกิดความละอายใจ แต่ก็ไม่รู้ว่าจะเพิ่มบทไหวรึเปล่านี่สิ หมดมุกล่ะ