เมื่อวานเป็น Volunteer ทั้งวัน..กลับมาเพลียเริ่มมะค่อยสบายเลยได้แต่ฝากรูปรวมเล็กๆให้น้องจุ๊บเอาไปแปะที่เฟส  วันนี้ไปหาปิงครึ่งเช้าก่อนจะกลับมาพัก เก็บข้าวของ  พรุ่งนี้จะออกจาก Ya'An แต่เช้า เข้าเฉินตู แวะไปดูพวกเจ้าแสบๆของศูนย์ที่เฉินตูบ้าง  ก่อนจะกลับบ้านตอนบ่ายๆ

วันนี้แก้ตัวเอารูปมาฝากให้เผื่ออยากดูของเต็มๆหลายร้อยรูปในเฟสปีหน้ากันบ้างน้า

รูปแรกที่ถ่ายของวันที่ 30 คือรูปนี้

และแล้วประวัติศาสตร์ก็ซ้ำรอย...จากตอนนั้นที่เจ้าถ้วยโดนยัยปิงเกี่ยวผ้าหลุดที่เชียงใหม่  คราวนี้หม่าม้าโดนยัยปิงเกี๋ยวถุงมือไปเคี้ยวหมับๆ...เสียดายต้องคืนเขา ไม่งั้นมีใส่กรอบ 5555

เสียชื่อลูกคุณนายย้วยแสนหวานโม้ดดดด...คาปากทั้งดุ้นได้งายยยเนี่ย

ก็ปิงลูกป๊ะช่วงด้วยนาก๊ะ....

แดดตอนเก้าโมงสิบโมง...แสงเหมือนยามเย็น...ปิงได้วิตามินเต็มที่เลย...ดีจังเลยน้า

พอปิงขึ้นไปนอนบ้านชั้นบน (เรียกซะหรูเยยมีตั้งสองชั้นแหนะ)  หม่าม้าซะอย่าง...ก็ลากเก้าอี้มาปีนถ่ายอะจิ....หึหึหึหึหึหึหึ

ไปหลายวันติดจนลุงกวาดใบไม้จำได้แล้ว  เดินเข้ามาคุยแบบไม่รู้เรื่องกัน  ขอดูรูปที่เห็นเราพยายามถ่าย  แล้วก็ยิ้มๆพูดเหมือนชมนะ 555  ขอบอกว่า...เขาดูแลพื้นสะอาดตลอดเวลา..ทุกที่เลย  นับถือๆ

ภาพนี้ดีใจที่ได้สักที  ไม่รู้ต้นไรหรอก  แต่อยากได้ปิงเดินผ่านแบบดีดีหน่อย...อาจจะไม่ใช่ภาพที่สวยที่สุด  แต่เป็นภาพที่อยากได้ เลยอยากอวดหงะ

และแล้วก็ต้องอำลากัน...ตอนแรกไม่ได้อะไรจริงๆ  ตอนถ่ายคลิปก็พูดเบาๆตอนจบ  แต่พอยกเก้าอี้หันหลังกลับ...อั้ยย่ะ..น้ำตามันไหล..ไหลได้ไงไม่รู้  แต่ดันไหลจริงจังเสียจนตัวเองก็ตกใจต้องวางถ้วยวางกระเป๋าหยิบผ้าเช็ดหน้าแทบไม่ทัน

ไม่รู้จะได้มาหาอีกมั้ย  หรือจะได้ไปเจอกันที่เชียงใหม่เลย  อะไรยังไงหม่าม้ากะพี่ถ้วยไม่รู้มากหรอกนะปิง  แต่ถ้ารักปิงมากนี่...เรารู้กันนะ

สี่วันได้มาพบ...มันก็จบเพื่อวันหน้า...ยังไม่รู้เวลา...รักษาตัวนะหลินปิง