หลังจากหายไปเนิ่นนานก็โผล่มาแล้วค่ะ 555

สมุนไพรกร่าง มีชื่อท้องถิ่นอื่น ๆ ว่า นิโครธ หรือ ไทรนิโครธ(กรุงเทพฯ), ภาษาสันสกฤตเรียกว่า “บันยัน” (Banyan), ในภาษาฮินดูเรียกว่า “บาร์คาด” (Bargad), ส่วน “กร่าง” เป็นชื่อเรียกของคนภาคกลางทั่วไป (ส่วนในวิกิพีเดียใช้ชื่อสมุนไพรชนิดนี้ว่า “ไกร“)[1],[2]

ลักษณะของต้นกร่าง

• ต้นกร่าง หรือ ต้นนิโครธ เป็นต้นไม้ที่มีถิ่นกำเนิดในประเทศอินเดีย ศรีลังกา และปากีสถาน และได้แพร่กระจายพันธุ์ไปทั่วในแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โดยจัดเป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ มีความสูงของต้นประมาณ 10-30 เมตร ลำต้นตรงขึ้นเป็นพูพอน แตกกิ่งก้านหนาทึบ ลักษณะเป็นเรือดยอดแผ่กว้างปลายกิ่งลู่ลง เปลือกต้นเรียบเกลี้ยง ลำต้นและกิ่งมีรากอากาศห้อยย้อยลงมามากมาย และเมื่อหยั่งถึงดินแล้วจะทำให้เกิดเป็นหลืบสลับซับซ้อน เป็นฉากเป็นห้อง หรือเป็นลำต้นต่อไปได้อีก ทุกส่วนของลำต้นมียางสีขาว กิ่งอ่อนมีขนนุ่มอยู่หนาแน่น ขยายพันธุ์ด้วยวิธีการเพาะเมล็ด หรือโดยวิธีทางธรรมชาติที่ นก หรือ ค้างคาวจะกินผลแล้วถ่ายมูลที่มีเมล็ดติดอยู่ไปยังที่ต่าง ๆ หรือจะขยายพันธุ์ด้วยการปักชำ หรือการตอนกิ่งก็ทำได้เช่นกัน โดยสามารถเจริญเติบโตได้ดีในดินทุกชนิดที่ค่อนข้างมีความชุ่มชื้น[1],[2],[4]

สรรพคุณของกร่าง

1. เมล็ดใช้เป็นยาเย็นและยาบำรุงร่างกาย (เมล็ด)[2],[3]
2. เปลือกต้นทำทำเป็นยาชงใช้ลดระดับน้ำตาลในเลือด แก้โรคเบาหวาน (เปลือกต้น)[3],[4]
3. รากนำมาเคี้ยวเพื่อช่วยป้องกันโรคเหงือกบวม (ราก)[4]
4. ใช้เป็นยาแก้ท้องเสีย แก้ท้องเดิน (เปลือกต้น,ยาง)[1],[2],[3],[4]
5. ใบและเปลือกต้นใช้เป็นยาแก้ท้องร่วง (ใบ,เปลือกต้น)[4]
6. ยางและเปลือกต้นใช้แก้บิด (เปลือกต้น,ยาง)[3]
7. ผลสุกใช้รับประทานมีฤทธิ์เป็นยาระบาย (ผลสุก)[4]
8. ช่วยแก้อาการถ่ายเป็นมูกเลือด (ใบ,เปลือกต้น)[4]
9. ยางจากต้นใช้แก้โรคริดสีดวงทวาร (ยาง)[4]
10. ใบและเปลือกต้นใช้เป็นยาช่วยห้ามเลือด (ใบ,เปลือกต้น)[4]
11. ยางจากต้นใช้แก้หูด (ยาง)[4]
12. ยางใช้เป็นยาทาแก้ไขข้ออักเสบ (ยาง)[1]

ประโยชน์ของกร่าง

1. ผลใช้รับประทานได้[2],[3]
2. ผลแก่ที่เป็นสีแดงคล้ำใช้เป็นอาหารของนก[2]
3. นอกจากใช้ผลรับประทานแล้ว ในอินเดียยังใช้ใบสำหรับใส่อาหารรับประทานอีกด้วย[4]
4. ต้นกร่าง หรือ ต้นไทรนิโครธ จัดเป็นไม้มงคลตามพุทธประวัติที่พระกัสสปพุทธเจ้า ทรงได้บำเพ็ญเพียรอยู่ 7 วัน และได้ตรัสรู้ ณ ควงไม้นิโครธ จึงมีการนิยมปลูกไว้ตามศาสนสถาน หรือตามวัดวาอารามทั่วไป เพื่อเป็นไม้ให้ร่มเงาและเพิ่มความร่มเย็น แต่จะไม่นิยมปลูกไว้ในบ้านเนื่องจากต้นนิโครธมีขนาดเกินไป[4]
5. และยังมีข้อมูลอื่น ๆ ระบุว่ารากอากาศมีความเหนียวสามารถนำมาใช้ทำเป็นเชือกได้ ส่วนเปลือกด้านในนั้นใช้ทำกระดาษ