อีกตำนานหนึ่ง “พระปิดตา”คือพระมหากัจจายน์เถระปางอธิษฐานเนรมิตกายแต่เดิมพระมหากัจจายน์เถระท่านเป็นเอตะทัคคะในการขยายความย่อพิสดารอละเป็นผู้วางหลักฐานพระบาลีมูลกัจจายน์คือการสอนพระบาลีไวยากรณ์ในสมัยก่อนเกิดในวรรณะพราหมณ์ในสกุลกาญจนโคตรมีผิวพรรณวรกายคล้ายองค์พระบรมศาสดาเจ้าผู้คนมักจะจำผิดพากันคิดว่าเป็นองค์พระพุทธเจ้าแม้แต่เทพยดาก็พากันหลงผิด พากันถวายฉายาว่า “ควัมปติ”แปลว่าผู้มีวรกายแลละม้ายคล้ายพระศาสดาเมื่อมีเหตุการณ์เช่นนี้เกิดขึ้นจึงได้รำพึงว่าอันความสวยทำให้เทพยดาและผู้คนพากันหลงใหลเป็นของมีโทษเรียกว่ากามวิตกเป็นหนทางแห่งการมัวหมองควรจะแปรเปลี่ยนสรีระเสียใหม่ให้สิ้นซึ่งความสง่างามรำพึงดังนั้นแล้ว ทรุดลงนั่งคู่บัลลังก์ยกพระหัตถ์ขึ้นปิดพระพักตร์อธิษฐานเนรมิตวรกายให้รูป ร่างอ้วนมีอุทรพลุ้ยสิ้นความสง่างามลักษณะเช่นนี้เรียกว่าบุคลาอธิษฐาน มิใช่ธรรมาอธิษฐานพระควัมปติเป็นพระนามตรงและเรียกมาแต่ครั้งโบราณพระควัมปติได้อธิษฐานเปลี่ยนสรีระแล้วผลบุญกุศลในอดีตชาติได้ส่งผลเป็นที่รักใคร่นิยมยินดีมุีแต่ผู้ให้ลาภสักการะสรรเสริญมิได้ขาดด้วยความนิยมในพุทธสาวกรูปนี้จึงได้จำลองลักษณะแห่งพระควัมปติในรูปพระ เครื่องอันเป็นเอกลักษณ์