จุดนั้นดีใจมากๆๆๆๆๆ รีบโทรบอกแม่ แม่ก็ดีใจไปกะเราด้วย แต่ว่าดีใจได้ไม่นานกรรมการก็เข้ามาบอกให้ทุกคนเตรียมตัวเราขออีกขั้นตอนนึงเพื่อความมั่นใจ ขอสัมภาษณ์เดี่ยวทีละคนอีกครั้งนึงใช้เวลาไม่เกินคนละ 8 นาที เราก็ออกมานั่งรอหน้าห้อง รอเรียกตามนัมเบอร์

พอถึงคิวเราเดินเข้าไป กรรมการคุณจิลเลียตเธอกำลังนั่งคุยกะคุณเดมี่และคุณลอล่าอยู่ไม่ได้สนใจเรา เราเลยHello ทักทายเธอ เธอตกใจสะดุ้งเบาๆ 555555 เหมือนเราไปจ๊ะเอ๋เธออะไรประมานนั้น เราเลยรีบขอโทษเธอ เธอก็น่ารักเธอบอกว่าไม่เป็นไรชั้นไม่เห็นว่าคุณเดินมาแล้ว เราก็ยิ้ม แล้วก็ดูที่ CV ของเรา 

จากนั้นเธอก็ถามเราเรื่องที่เป็นติวเตอร์ศิลปะให้เด็ก นี่คืออะไรอธิบายให้ฟังหน่อย เราก็เลยบอกว่าเออจังหวัดบ้านเกิดของชั้นนะ เป็นจังหวัดที่ยังไม่ค่อยพัฒนา เด็กๆก็จนมาก ไม่มีเงินเรียนหนังสือ สำหรับตัวชั้นพอจะมีความรู้ด้านศิลปะจากการเรียนมาบ้าง พอมีเวลาว่างหรือปิดเทอมชั้นก็เลยกลับมาช่วยสอนหนังสือให้กับเด็กๆพวกนั้น เค้าก็ถามว่าสอนอะไรบ้าง เราก็บอกสอนพวกอาร์ท พวกเพ้นท์ติ้ง และก็แนะแนวเกี่ยวกับการศึกษาด้านสถาปัตย์ ด้านอินทีเรีย ไลต์ติ้งดีไซน์ อะไรพวกนี้ค่ะ เพราะว่าชั้นจบสถาปัตย์มาก็พอจะมีความรู้อยู่บ้าง เค้าก็ถามว่าแล้วคิดเงินไม๊ เราก็บอก ไม่ได้คิดค่ะ เพราะพวกเค้าไม่มีเงินหรอก ชั้นก็คิดว่าทำการกุศลบ้างไม่เป็นไรคืนกำไรแก่สังคมบ้าง ไม่ได้เสียเงินเสียทองมากมายอะไร แลกกับความสุขใจ (เพื่อนเราบอกเราตอบเว่อวังงงงมาก 5555555555) หลังจากนั้นเค้าก็พยักหน้าเข้าใจ แล้วก็ถามเราว่ามีไรจะถามไม๊ เราก็เลยบอกว่า เราไม่มีไรจะถามหรอก แต่เราอยากจะขอบคุณพวกคุณทั้ง3คนนะคะ ที่ให้โอกาสชั้นมาถึงจุดนี้อีกครั้งหนึ่ง เค้าก็ถามขึ้นมาว่าครั้งที่แล้วสัมภาษณ์กับใคร เราก็บอกว่าเราจำชื่อไม่ได้แต่จำได้ว่าเธอมาจาก Poland คุณจิลเลียตก็เลยบอกว่าอ๋อคนนั้นเธอไปแต่งงานแล้ว เราก็เลยพูดต่อว่าไม่ว่าผลในครั้งนี้จะออกมาเป็นยังไง ชั้นเข้าใจแล้วยอมรับในการตัดสินใจของพวกคุณ แต่ชั้นไม่ยอมแพ้แน่ๆ ชั้นจะกลับไปพัฒนาตัวเองแล้วจะกลับมาใหม่แน่นอนค่ะ พูดจบก็ยิ้มหวานหนึ่งที กรรมการคุณจิลเลียตก็บอกว่าโอเคคุณไปทานข้าวหรืออะไรก่อนก็ได้นะเดี๋ยวเราจะเรียกรวมอีกที เราก็ขอบคุณแล้วก็เดินออกมา

ตอนนั้นรู้สึกโล่งอกมาก ไลน์บอกเพื่อนๆในกลุ่ม เพื่อนก็ถามว่าแกรู้สึกโล่งแบบสบายใจไม๊ ถ้าใช่ก็ไม่ต้องห่วงอะไรแล้ว เราก็รุ้สึกแบบนั้นจริงๆนะ ว่ารู้สึกเราพูดได้ดี พูดรู้เรื่อง 555555 ไม่ลิ้นรัวเวลาพูด555555 ไม่ตื่นเต้นเวลาอยู่ต่อหน้ากรรมการ ถือว่าโอเค แต่เราก็ไม่รู้ว่ากรรมการจะโอเคไม๊ ก็ต้องรอจนเพื่อนๆที่เข้าสัมภาษณ์ครบทุกคน หลังจากนั้นกรรมการก็เรียกทุกคนให้เข้าไปรวมกันในห้องอีกครั้ง....................

ตอนนั้นเรากับไอซ์ก็นั่งจับมือกันด้วยความตื่นเต้นอีกแล้ว ในห้องเงียบกริบ กรรมการคุณลอล่าก็เดินเข้ามาอีกครั้งแล้วเรียกนัมเบอร์ผู้สมัครอีกครั้งว่าใครมีเลขที่ต่อไปนี้ให้ออกไปหน้าห้องนะคะ ก็เรียก....ไปประมาน10กว่าคน เรากับไอซ์ไม่มีนัมเบอร์อยู่ในนนั่น ทุกคนในห้องก็มองหน้ากันว่าสรุปเค้าให้ผ่านแค่นี้หรอ หรือว่าเราคือคนที่ผ่าน หรือเราคือคนที่ตก ไม่มีคำตอบจากรรมการ สักพักคุณจิลเลียตก็เดินเข้ามาแล้วบอก อ้าวคุยกันได้นะ อย่าเงียบซิ ทุกคนก็เงียบอยู่ คุณจิลเลียตก็บอกว่าพวกคุณผ่าน ไม่ดีใจหรอ จุดนั้นทุกคนกรี๊ดดดดดดดดดดสลบโผเข้ากอดกันนนนน 

ตอนนั้นเราดีใจมาก ใจเต้นแบบไม่เคยเป็นมาก่อน เห้ย นี่คือเรื่องจริงใช่ไม๊ ไม่ใช่ฝันไปใช่ไม๊ แล้วกรรมการก็ให้กรอกแบบฟอร์ม แล้วรออีเมล์จากสายการบินคอนเฟิมให้กรอก short form-long form

ตอนนี้เรากรอกฟอร์มเรียกร้อยแล้ว กำลังรอเมล์ให้ไปตรวจร่างกายจากสายการบิน เราดีใจและรู้สึกโล่อกปนกับความยินดีที่ความพยายามของเราเดินมาเกินกว่าครึ่งทางแล้ว ตอนนี้ก็ได้แต่ภาวนาให้เมล์ตรวจร่างกายมาเร็วๆ พร้อมกับกินยาบำรุงเลือดที่อึเป็นสีดำ (อิ๋วววววววว) 555555555555