มณีดอกหญ้า : เจติยา
สำนักพิมพ์พิมพ์คำ (E-Book) พิมพ์ครั้งแรก : มีนาคม 2558
จำนวน 366 หน้า / ราคา 195 บาท
ซื้อเมื่อ : ???
อ่านจบ : 26 สิงหาคม 2559
:: คำนำนักเขียน ::
"สเลเต" เป็นหญิงสาวกำพร้าผู้มีชาติกำเนิดต่ำต้อย เติบโตขึ้นมาภายใต้การเลี้ยงดูของผู้เป็นยาย
ซึ่งเป็นคนรับใช้ในวังรุจิเวศน์ ความสดใสและความดีงามของเธอทำใหเธอชนะใจ "เอื้อกานต์" ...
ทายาทหนุ่มของวังรุจิเวศน์ที่เติบโตมาด้วยกัน แต่ด้วยความกตัญญูรู้คุณ สเลเตจึงไม่สามารถ
เปิดเผยความรู้สึกของตัวเองได้ และพยายามทำทุกวิถีทางให้เอื้อกานต์ได้พบกับหญิงสาวที่เหมาะสมกับเขา
สเตเต เป็นเด็กกำพร้า ที่อยู่ในวังรุจิเวศน์ โดยมีคุณยายซึ่งเป็นต้นห้องของหม่อมย่า คอยเลี้ยงดู
ในวังนั้นมี คุณหญิงใหญ่ คุณหญิงเล็ก และคุณแม่ ของ ม.ล.เอื้อกานต์ ทายาทเพียงคนเดียวของวัง
ทั้งสอง เตืบโตมาด้วยกัน ความรักแบบหนุ่มสาวก็แนบแน่นเรื่อยมา จนกระทั่งฝ่ายชายต้องไปเรียนต่อ
สเลเตกับเอื้อกานต์มีคำมั่นสัญญาต่อกัน โดยที่ไม่รู้ว่า ผู้ใหญ่ต่างมอง สังเกตุ และกีดกัน
เมื่อเอื้อกานต์กลับมาเมืองไทย "แม่ดอกไม้หอม" สเลเต ก็มีท่าทีมึนตึง และออกห่าง
ในขณะที่คุณป้าหญิงใหญ่ คุณอาหญิงเล็ก และแม่ของเขา ต่างหญิงสาวที่งดงามด้วยรูปโฉมและคุณสมบัติเพียบพร้อมมาเสนอ
และบอกกล่าวในทำนองว่า 3 สาวนี้คือ "คู่หมั้นคู่หมาย"
เมื่อเห็นท่าทีหมางเมินของสเลเต และความเป็นสุภาพบุรุษที่ไม่อยากตัดสัมพันธ์ให้ผู้ใหญ่ระคายเคือง
เอื้อกานต์จึงจำต้อง รับเอาสาวๆ เหล่านี้มาใกล้ชิด แต่วางระยะไว้อย่างเหมาะสม
เพราะเขารู้ดีแก่ใจว่า ตนเอง รักใคร
ฝ่ายสเลเต ก็เจียมตัว เพราะยายกำชับเสมอ แล้วยังออกหน้าให้ความช่วยเหลือสาวน้อย หนึ่งในสาม อีกด้วย
ทั้งรัก ทั้งเจ็บใจ ทำให้เอื้อกานต์ ออกอาการหวงก้าง และทวงถามถึงความรักในอดีต
จนเมื่อเรื่องทุกอย่าง ทำให้สเลเตอดทน อดกลั้นไม่ไหว เธอจึงประกาศความสัมพันธ์ในอดีต ให้ผู้ใหญ่รู้
แล้วก็หนีหายออกจากวังไป ....นั่นจึงทำให้ทุกคนได้รู้ว่า ที่ผ่านมานั้น หญิงสาวรักมั่นอยู่กับเอื้อกานต์
และไม่เคยคิดอาจเอื้อม และทำให้เอื้อกานต์ต้องบอกกับผู้ใหญ่ฝ่ายตนเช่นกันว่า เลือกใครเป็นคู่ครอง
เจติยา ยังคงบีบคั้นอารมณ์คนอ่านไปเรื่อยๆ จนอดเอาใจช่วยสเลเตไม่ได้ ว่าเธอจะมีทางออกอย่างไร
และเมื่อไหร่ เอื้อกานต์จะออกปากซะทีว่า รักใคร ปล่อยผู้ใหญ่ชักนำอยู่ได้
พอบทจะจบ ก็จบซะง่ายๆ แต่ก็หวานกินใจซะ ....แม่ดอกไม้หอมของพี่
คนอ่านก็เคลิ้มไปซิคะ
ตอบโจทย์ : ปกดอกไม้