ลาพักร้อนมุ่งหน้าสู่เมืองมรดกโลกอีกแห่งหนึ่ง เกาะปีนัง ประเทศมาเลเซีย
เหตุผลของการเดินทางไม่มีอะไรมาก มันขึ้นอยู่กับประโยคที่ว่า
"เธอไปไหน ฉันไปด้วย จองไปเหอะ ถึงเวลาเดินทาง ฉันจัดการเขียนใบลาได้"
นั่นแหละ เพื่อนเราก็เลยจองโปร O บาท (ซึ่งก็ไม่ใช่ว่าไม่ต้องจ่าย) ของแอร์เอเซีย "ข้ามปี"
และกว่าเราจะมานั่งจัดการภาพและไล่เรียงความทรงจำมาเขียนบล๊อก ก็ "ข้ามปี" อีกเช่นกัน
ทริปนี้ เรียกได้ว่า "ไร้ข้อมูลโดยสิ้นเชิง" ไม่มีจุดหมายปลายทางอะไร หรือคู่มือใดๆ ในมือเลย
ปล่อยให้เพื่อนจัดการจองที่่พัก และแนะนำที่เที่ยวเอาตามสะดวก
เราถือว่า ไปต่างบ้านต่างเมือง แค่เดินดูบ้านเมือง ดูวิถีชีวิต และกินอาหารบ้านเขา เราก็โอเคแล้ว
สายๆ วันที่ 10 พฤษภาคมก็เลยนัดหมายเพื่อนร่วมหารค่าแท็กซี่ 1 คนมุ่งหน้าสู่สนามบินนานาชาติสุวรรณภูมิ
ไปถึงเร็วหน่อย เพื่อไปกินอาหารกลางวันที่ศูนย์อาหาร ก่อนจะไปพบกับเพื่อนร่วมทริปอีก 2 คนที่เคาน์เตอร์เช็คอิน
ผ่านด่านศุลกากรเข้ามาโดยเรียบร้อย ไม่ต้องทิ้งสัมภาระอะไร เพราะเริ่มจัดกระเป๋าเดินทางเป็นแล้ว
แล้วก็พากันลากกระเป๋าไปยัง King Power Lounge เพื่อดื่มกาแฟสักหน่อย
ปรากฏว่าที่นี่มีอาหารคาว คือ เกี๊ยวน้ำ ไว้รับรองลูกค้าด้วย รู้งี้ไม่กินราดหน้าก็ดีหรอก ...ประหยัดได้อีกหน่อย
เราก็เลยตอบแทนความใจดีของคิงพาวเวอร์ด้วยการ "ชิม" ทุกอย่างที่จัดไว้ให้ เผื่อมาคราวหน้าจะได้เน้นตักถูก
นั่นหมายความว่า เราต้องมากับเพื่อนที่ถือบ้ตรสมาชิกคิงพาวเวอร์ด้วยนะ
มัวแต่โอ้เอ้เอ้อระเหยกัน ก็เลยต้องตาลีตาเหลือกลากกระเป๋าจากอาคารผู้โดยสารด้านนึง ไปยังอีกด้านนึง
ไกลมาก ....แต่พวกเราก็มาถึงที่เกททันเวลา
ครั้งนี้ไม่ได้ขึ้นเครื่องผ่านงวงช้าง แต่ต้องนั่งบัสออกไปขึ้นกลางลานจอด
แล้วก็เป็นเหมือนทุกครั้งที่เราได้นั่งติดหน้าต่าง ...ขึ้นเครื่องบินก็หลายทีแล้ว
ถึงยังไง เราก็ยังอยากมองทาง มองฟ้า มองเมฆ อยู่ดีแหละ
เพราะแต่ละครัั้ง วิวทิวทัศน์ คล้ายๆ จะเหมือนเดิม ถึงยังไงก็ไม่เหมือนเดิม
บ่ายวันนั้น ฟ้าใส เมฆเป็นก้อนสวยงามตลอดการเดินทาง และในเมื่อเราไม่มีหนังสือคู่มืออะไรให้ศึกษา
ก็เลยได้แต่นั่งมองเมฆผ่านจอ LCD แล้วหามุมกล้อง กดชัตเตอร์ไปเรื่อยๆ ตลอดทาง
พอเริ่มมองเห็นแผ่นดีน ก็เริ่มขยับตัว เตรียมตัวลงจากเครื่อง ข้อมูลสำหรับกองตรวจคนเข้าเมืองก็เขียนไว้เรียบร้อยแล้ว
และแล้วกัปตันก็นำเครื่องลงจอดที่สถานบินเมืองปีนังได้เป็นที่เรียบร้อยโดยสวัสดิภาพ
คราวนี้ก็ต้องหาทางเข้าเมือง ไปให้ถึงที่พัก ....เพราะอาหารเที่ยงเริ่มย่อยซะแล้ว
โปรดติดตามตอนต่อไป