Bloggang.com : สมาชิกหมายเลข 3258401 - ทดลอง (ไดอารี่หน้า1) : หมวดหมู่ อารมณ์แย่ๆ

Link

Bloggang.com

ทดลอง (ไดอารี่หน้า1) : หมวดหมู่ อารมณ์แย่ๆ

หมายเหตุถึงตัวเองในอนาคต เป็นแค่อารมณ์ชั่ววูบที่อยากจะเขียนเก็บไว้ให้รู้ว่าตัวเราในตอนนี้คิดยังไง

ก่อนที่จะเขียน คงต้องบอกก่อนว่าปกติเขียนแต่ไดอารี่เป็นเล่ม นี่เป็นครั้งแรกที่เขียนออนไลน์เพราะรู้สึกว่าคอมจะอยู่ติดมือและเปิดบ่อยกว่า เหมือนอย่างสมัยนี้

วันพุธที่ 19 เมษา 7.29pm เวลาท้องถิ่นของรัฐมิชิแกนในอเมริกา อากาศมึดครึ้มและมีฝนตกเป็นระยะ และพระอาทิตย์ตกช้า

อันที่จริงวันนี้ควรต้องเดินทางไปแข่งกับทีม แต่เพราะอาการบาดเจ็บที่ข้อต่อแกนสันหลังตั้งแต่สี่รายการก่อน และมาเจ็บหนักชนิดที่นั่งนานไม่ได้ จนหมอต้องสั่งให้หยุดพัก และทำให้สองรายการสุดท้ายของฤดูกาลโดนตัดสิทธิ์ไปโดยปริยาย

ไม่รู้ว่าเกิดจากอะไร อาการหักโหม? คนอื่นก็เป็นเหมือนกัน เรารู้สึกเหมือนกับว่าสำออยในบางครั้ง ทั้งที่รุ่นพี่ในทีมคนหนึ่งก็บาดเจ็บเข่าที่เคยต้องผ่าตัด และตอนนี้ก็มีรุ่นน้องในทีมที่เจ็บขาด้านใน เราบาดเจ็บทุกคน แต่เหมือนกับว่าเราสำออยสุดเป็นหนักสุดถึงขนาดต้องหาหมอและหยุดซ้อมและโดนพักการแข่งขัน

ถึงจะบอกว่ามันเป็นหนักจริงๆ แต่เราก็ยังรู้สึกว่าคนอื่นเป็นหนักกว่าเราอยู่ดี

การเป็นนักเรียนทุนกีฬานั้นไม่ใช่เรื่องง่าย คนในมหาลัยด้วยกันบางครั้งเขาก็ไม่เข้าใจ เพราะนักกีฬาไม่ต้องซื้อหนังสือ ได้ยืมฟรีและเอาไปคืนตอนจบเทอม และบางอย่างนักกีฬาก็ได้สิทธิ์ก่อน

แต่พวกเขาไม่เคยรู้ ว่าพวกเราต้องตื่นตั้งแต่ตีห้ากว่าเพื่อที่จะไปวิ่งบ้าง ไปเล่นยกน้ำหนักบ้างเพื่อเพิ่มความแข็งแรงของกล้ามเนื้อ และบางวันกว่าเราจะกลับก็พระอาทิตย์ตกดินไปแล้ว พวกเขาไม่รู้ว่าการที่เราหยุดเรียนไปแข่ง เราก็ต้องกลับมาตามงานให้ทัน การแข่งขันนั้นเป็นอะไรที่ยาวนานทั้งวันที่เมื่อกลับมาถึงโรงแรมก็อยากจะอาบน้ำและเข้านอน

เอาเถอะ... มันเคยชินไปแล้ว

แต่ที่ไม่เคยชิน คือเวลานี้เราควรจะอยู่บนรถ ไปซ้อม ไปแข่ง... ทั้งที่มันน่าจะดี และมันควรได้พัก แต่ไม่รู้สิ....

มันรู้สึกเฟลอย่างบอกไม่ถูก ทั้งที่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเฟลอะไร

ตั้งแต่เมื่อวานที่รู้สึกอึดอัดและรู้สึกว่ามันไม่อยากทำอะไร ไม่ค่อยมีกะจิตกะใจจะทำอะไร ทั้งที่อีกไม่ถึงอาทิตย์ก็จะได้กลับบ้าน ได้กลับไทยหลังจากที่ห่างมาแปดเดือนกว่า ทั้งที่อยู่ในช่วงไฟนอลและเราก็อ่านหนังสือทบทวน ทำโปรเจ็คปกติ แต่รู้สึกว่าอารมณ์มันต่ำกว่าทุกที และเมื่อมีเวลาพัก ก็ตัดสินใจจะมาเขียนไดอารี่บันทึกไว้เพื่อจดจำไว้เวลามีความรู้สึกที่แย่หรือดี ที่เขียนออนไลน์เพราะว่า.. จำได้ไหม ตัวเรา? ที่ไดอารี่หล่นลงไปในน้ำและหมึกหายจนอ่านไม่ออกสมัยเด็กๆ

วันนี้ก็แค่อยากจะเขียน ว่าได้คิดลองหาเว็บไดอารี่ออนไลน์มาตั้งแต่วันก่อน แต่วันนี้เพิ่งจะว่าง และเพราะมีสมาชิกพันทิปอยู่แล้ว แม้จะเล่นไม่ค่อยเป็นแต่มันก็ไม่เสียหายที่จะลอง ถึงได้เลือกเว็บนี้ขึ้นมา

ช่วงสองสามวันนี้ พักจากอ่านหนังสือ คงได้มานั่งเขียนเรื่องที่เก็บกดที่อยากจะปล่อยออกไป มีสาระบ้างไร้สาระบ้าง ก็คงไม่แปลกกับความรู้สึกมนุษย์

....แต่เราคิดว่าเราไร้สาระจริงๆนั่นแหละ (xD)

พายุสีคราม

Create Date : 20 เมษายน 2560
Last Update : 20 เมษายน 2560 6:36:47 น.
Counter : 252 Pageviews.

1 comments