สถานที่ฝึกโยคะที่ผมใฝ่ฝันและคิดว่าใครๆ หลายคนก็คิดเช่นนั้น ก็คือการได้ฝึกท่ามกลางธรรมชาติที่ร่มรื่น มีอากาศถ่ายเทสะดวก มีลมพัดเบาๆ ยามเคลื่อนไหว ช่วยให้การฝึกมีสติตระหนักรู้ได้มากขึ้น หากมีสถานที่ให้ฝึกแบบนี้ เชื่อว่าจะช่วยให้เราอยากไปฝึกบ่อยขึ้น การได้อยู่กับธรรมชาตินอกจากจะได้สัมผัสกับอากาศที่บริสุทธิ์ รับออกซิเจนแบบเต็มๆ เต็มปอด จึงช่วยให้จิตใจแจ่มใส ปล่อยวางได้ดี ลดความเครียดความวิตกกังวลต่าง ๆ  ดีกว่าการฝึกในห้องที่ปิดมิดชิด มีแค่แสงสีช่วยสร้างบรรยากาศ คนที่มีที่ฝึกตามสวนสาธารณะท่ามกลางต้นไม้ ดอกไม้ ถือว่าทำบุญมาดี เป็นที่น่าอิจฉา แต่เอาน่าในเมืองที่มีพื้นที่จำกัด บางครั้งก็ขอแค่มีที่ให้ได้ฝึก ได้ปลดปล่อยความตึงเครียดจากการงานที่อ่อนล้าก็เพียงพอแล้ว ขืนมัวแต่หาสถานที่แบบนั้นก็ไม่ต้องฝึกกันพอดีเลย...จริงมั๊ย??

แต่สถานที่จำกัด ก็ไม่ใช่ข้อจำกัดที่จะต้องทนอยู่กับความอุดอู้นี่นา เมื่อวันอาทิตย์ที่ผ่านมาได้มีโอกาสไปลองฝึกที่ "โยคะมุทรา" โยคะเปิดใหม่แถวดอนเมือง รังสิต ที่ฝึกโยคะเล็กๆ ฝึกได้ไม่น่าจะเกิน 20 คน แต่กลับรู้สึกประทับใจกับบรรยากาศของที่นี่ รู้สึกเหมือนฝึกอยู่ในบ้านที่อบอุ่น มีสวนน่ารักๆ ทำให้กลับมาคิดได้ว่า เออ...ทำไมเรามัวแต่นั่งรอนอนรอหาสถานที่ที่สมบูรณ์แบบ ทั้งที่ชีวิตมันก็ง่ายๆ เรียบๆ ถ้ามันหาอย่างที่ใจคิดไม่ได้ ทำไมเราไม่สร้างธรรมชาติขึ้นมาแบบนี้บ้าง ที่นี่ไม่ได้เป็นศูนย์โยคะที่ใหญ่โตอะไรเลย แต่ในความเล็กกระทัดรัดกลับได้เติมเต็มสิ่งที่เราต้องการได้อย่างดี ตั้งแต่ทางเข้าเล็กๆ มีเก้าอี้ไม้ให้เอนสบายๆ ต้นไม้เล็กๆ ที่เพิ่มความสดชื่น ทำให้รู้สึกผ่อนคลายช่วงนั่งรอฝึก ได้เห็นถึงความตั้งใจของเจ้าของสถานที่ที่มีความละเมียดละไม รู้จักเอาใจใส่ดูแลเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ที่ไม่ใช่เปิดมาเพื่อแค่เรื่องธุรกิจ รู้สึกชื่นใจจริงๆ อยากให้มีสถานที่แบบนี้เยอะๆ จะให้ทำให้คนกรุงมาใส่ใจสุขภาพกันมากขึ้น  ในห้องฝึกก็ยังมองเห็นต้นไม้รายรอบเหมือนอยู่ในสวนที่ไหนสักแห่ง แถมยังมีสายลมธรรมชาติโกรกเย็นๆ อีก รู้สึกผ่อนคลาย มีความสุขจริงๆ เวลา 1 ชม.ผ่านไปอย่างรวดเร็ว เสร็จจากอาสนะแล้วยังได้นั่งเอ้อระเหยต่อได้อีกนานจนไม่อยากกลับ... เพราะบรรยากาศล้วนๆ นะเนี่ย วันหลังมีโอกาสต้องมาอีกแน่นอน แบบนี้ไม่ Like ไม่ได้แล้ว...อิอิ  อ้อ ถ้าใครอยากจะ Like ก็เข้าไปช่วยให้กำลังใจที่เฟสบุ๊ค เสิรชหาคำว่า "โยคะมทรา" ก็เจอแล้ว