มิถุนายน 2558

 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
 
 
คุณกำลังเสพติดคำชมรึป่าว???
              วันนี้เจอบทความนึงที่น่าสนใจมากๆ  Are you addicted to praise? คุณเสพติดคำชมรึป่าว??

              จากประสบการณ์ส่วนตัวคิดว่า  มันเป็นสิ่งที่พบได้บ่อยมาก  คนเป็นกันเยอะ แต่จะรู้ตัวรึป่าวนั้นก็ไม่แน่เสมอไป  ดิชั้นคิดว่าตัวเองเป็นคนนึงที่เสพติดคำชมอย่างมาก (ตอนนี้ดีขึ้นบ้างแล้วค่ะ)

              อาการเสพติดคำชมเป็นยังไง  ถ้าเปรียบเทียบแล้วคล้ายๆกับอาการติดยาเสพติด หรือ ติดของหวาน มันเป็นสิ่งที่เสพแล้วมีความสุุข แต่มันแนบเนียนกว่าเพราะมันเป็นนามธรรม  (ดังนั้น เราก็จะรู้ตัวได้ยากกว่าค่ะว่าเรากำลังเสพติดอยู่)

              อาการเสพติดคำชมเกิดขึ้นได้อย่างไร  โดยมากแล้วก็เกิดจากการที่คนเราทำอะไรแล้วประสบผลสำเร็จ แล้วมีคนชื่นชมและให้การยอมรับเรา  แน่นอนค่ะ  มันทำให้หัวใจของเราพองโต  ปลาบปลื้มปิติ  อะดรีนาลีนหลั่ง!!  เมื่อรสของการถูกชมมันหอมหวานขนาดนั้น  มันก็ย่อมทำให้เราอยากได้อีก อยากได้เพิ่ม  เราก็จะเริ่มมีพฤติกรรมในการทำให้อะไรเพื่อให้ผู้อื่นชื่นชอบ  อยากให้คนชมเพิ่ม  ถ้ายกตัวอย่างจากตัวเอง ก็คือ ดิชั้นเป็นคนนึงที่ชอบทำเซอร์ไพรส์คนที่อยู่รอบข้าง  สร้างความประทับใจให้ผู้อื่น  เหมือนว่าที่ทำไปเป็นเพราะต้องการทำให้ผู้อื่นมีความสุข แต่ลึกๆมันก็เป็นเพราะเราอยากได้ความปลาบปลื้มใจจากพวกเค้ากลับมา  เมื่อวางแผนทำอะไร ก็อยากทำให้สำเร็จสวยงาม อยากให้คนอื่นชอบ เลยติดอาการ perfectionist และอาสาทำอะไรเองแทบซะทุกอย่าง  ผลคือเหนื่อยเหมือนกันค่ะ

               ฟังดูแล้วการที่เราอยากได้คำชมและการยอมรับจากผู้อื่น มันก็เหมือนจะเป็นแรงผลักดันที่ทำให้เรามุ่งสู่ความสำเร็จได้ดี  แต่ถ้าเสพติดคำชมมากๆ มันก็สร้างผลเสียคือ เราจะมุ่งทำทุกอย่างเพื่อให้ได้รับคำชม แต่ถึงแม้ว่าเราจะได้ความสำเร็จมามากเพียงไร  เราก็จะยังไม่รู้สึกพออยู่ดี ใจเราก็ยังไม่รู้สึกเต็มอิ่ม เหมือนยิ่งวิ่งหา ยิ่งห่างไกล  ทำให้นำมาสู่ภาวะซึมเศร้าได้ง่าย เช่นถ้าทำอะไรบางอย่างแล้วไม่ได้ feedback  ด้านบวกกลับมา ก็จะรู้สึกไม่สบายใจ พาลไปถึงรู้สึกว่าตัวเองไม่เป็นที่รัก (พาลไปจนถึงว่า คนที่อยู่รอบข้างเราไม่ดีอย่างโง้น ไม่ดีอย่างงี้) และยิ่งถ้าได้ feedback ด้านลบ ยิ่งไปกันใหญ่เลยค่ะ

               จากบทความที่ได้อ่านมา เค้าได้นำเสนอวิธีแก้ไขที่น่าสนใจมากค่ะ  มี4ขั้นตอนในการรักษาโรคติดคำชม ดังนี้

1. รู้ตัวและยอมรับว่าคุณกำลังมีอาการนี้ก่อน - ลองวิเคราะห์ตัวเองอย่างซื่อสัตย์ว่า คุณมีพฤติกรรมเสพติดคำชมหรือไม่ คุณคาดหวังอะไรเมื่อคุณทำอะไรสำเร็จบางอย่าง คุณรู้สึกยังไงเมื่อถูกชมและไม่ถูกชม  

2. ลองอดคำชม - เมื่อรู้ตัวว่าคุณกำลังเสพติดคำชมอยู่และต้องการจะหยุดอาการนี้  คุณต้องฝึกตัวเองโดยการอดคำชม หรือ ไม่หาคำชมให้กับตัวเอง   ลองเปรียบเทียบกับการอดกินของหวาน  จะเลิกกินได้เราก็ต้องอด หรือ หักดิบ   ดังนั้นวิธีฝึกการอดคำชม ก็ได้แก่ เราลองเลิกพฤติกรรมต่างๆ ที่เรารู้ว่าเราต้องการทำเพื่อให้คนอื่นชื่นชม เช่น อยากแต่งตัวสวยสุดๆให้คนอื่นชื่นชม ก็ลองมาแต่งตัวธรรมดาๆ    การฝึกแบบนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย  ยากพอๆกับการอดอาหารลดความอ้วน แต่ถ้าคุณมุ่งมั่น และมีวินัย คุณจะทำได้  

3. ปล่อยให้ใจได้พบสิ่งที่ต้องการ - เมื่อหยุดวิ่งหาคำชมมาระยะนึงแล้ว คุณจะรู้สึกโดดเดี่ยว และจะพบว่าใจคุณต้องการอะไรบางอย่าง   นั่นก็คือความรัก ความจริงใจ ความเอื้ออาทร ความปราถนาดี แต่ไม่ใช่คำสรรเสริญ เยินยอ ที่สร้างให้ตัวตนของคุณนั้นยิ่งใหญ่ขึ้น  เมื่อคุณลืมการสร้างความยิ่งใหญ่ให้กับตัวเองแล้ว เมื่อนั้นคุณจะพบกับหัวใจที่ว่างขึ้น และสามารถรับความรักจากผู้อื่นได้อย่างแท้จริง

4. ฝึกรักผู้อื่นอย่างแท้จริง - คนที่ชอบทำอะไรเพื่อมุ่งหาคำชม  ส่วนมากจะยังไม่รู้จักความหมายของคำว่ารักที่แท้จริง    การฝึกรักอย่างแท้จริง คือการฝึกที่จะอยู่ร่วมกับผู้อื่นโดยยอมรับในสิ่งที่เขาเป็น แต่ไม่ใช่อยู่โดยหวังอะไรจากเขา (ส่วนมากที่พบคือ การไม่ได้หวังอะไรที่เป็นสิ่งของตอบแทน แต่ยังมีความคาดหวังให้คนรอบข้างเป็นอย่างโน้น เป็นอย่างนี้ ตามที่เราคิดว่ามันดี)


               สุดท้าย บางคนจะมีคำถามว่า อย่างงี้ต้องหยุดชมกันเลยเหรอ  ก็ไม่ใช่แบบนั้นค่ะ  การชม การให้กำลังใจผู้อื่น เป็นสิ่งที่ควรทำต่อไป การชมนั้นดีกว่าการตำหนิมากมาย   และการที่เรารู้สึกปลาบปลื้มเมื่อได้รับคำชมจากผู้อื่นมันก็ไม่ผิดอะไรนะคะ    แต่ประเด็นที่สำคัญที่ควรฉุกคิดคือ การรู้เท่าทันใจตัวเอง และรู้จักวิเคราะห์ที่มาที่ไปของพฤติกรรมและความต้องการของตัวเองอย่างซื่อสัตย์  ซึ่งจะช่วยให้เราใช้ชีวิตอย่างมีความสุขมากยิ่งขึ้น และ ไม่ติดกับการสรรเสริญเยินยอค่ะ

ไม่ต้องมุ่งหาความรัก หากเปิดใจอย่างแท้จริง จะพบความรักอยู่ตรงหน้าคุณเอง

(ดิชั้นเขียนบทความนี้ตามความเข้าใจ และใส่ความคิดเห็นกับประสบการณ์ส่วนตัวเข้าไปนะคะ  ไม่ได้แปลมาตรงๆซะทีเดียว)










Create Date : 17 มิถุนายน 2558
Last Update : 17 มิถุนายน 2558 11:59:14 น.
Counter : 1128 Pageviews.

1 comments
  
ผมว่าผมเข้าเค้านะเนี่ย

ต้องไปถ้ำกระบอกหาทางเลิกละล่ะ
โดย: เป็ดสวรรค์ วันที่: 18 มิถุนายน 2558 เวลา:0:17:30 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

Mingles Me
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]