เลี้ยงแมวในกรงไม่ได้เท่ากับกักขังเสมอไป
แนะนำตัวกันสักหน่อยนะครับ ผมเป็นพ่อของน้องตาหวาน หรือเพจ ตาหวาน แมวกรง ในเฟซบุ๊คนะครับ
ผมขอบล๊อคนี้ขึ้นมาเพื่ออยากเป็นส่วนนึงในความคิดว่า เลี้ยงแมวในกรงไม่ได้เท่ากับกักขัง หรือ ทรมาณน้องเขาครับ เพราะประสบการณ์ที่ผ่านมาทำให้รู้ว่าความคิดนั้นค่อนข้างผิดไปเลยทีเดียว
....แมวผมชื่อน้องตาหวานนะครับ ผมรับตาหวานมาเลี้ยงจากการแชร์ประชาสัมพันธ์ของโครงการรักษ์แมว ปันน้ำใจให้แมวจร ตอนนั้นอายุตาหวานประมาณ 2-3 เดือนครับ มาอยู่ห้องด้วยกันวันแรก แมวเด็กมักจะมีนิสัยชอบเดินมาดักเท้าบ้างละ ชอบกระโดดขึ้นมาบนเตียงบ้างละ ตอนนั้นเครียดมาก เครียดว่าจะทับตาหวานตาย ทำแผงกั้นก็แล้วกระยังกระโดดข้ามมาได้อีกจนสุดท้ายต้องเลือกสิ่งที่เป็นทางออกสุดท้ายคือ "ใส่กรง"
ผมใส่ตาหวานเข้าไปในกรงครั้งแรกตาหวานก็ร้องบอกประมาณว่าอยากจะออก แต่วันแรกครับเราต้องใจแข็งเพราะมีเหตุผลที่ต้องให้ตาหวานอยู่ในกรง เฉพาะตอนที่ไม่ได้อยู่ในสายตาดูแลตาหวาน เพราะ... 1. กลัวจะเผลอไม่ได้อยู่ในความดูแลตาหวานจะวิ่งออกนอกบ้านตอนที่เปิดประตูแค่แปปเดียวก็อาจจะไม่กลับมาอีกได้ 2. ตาหวานวิ่งซนมากกลัวจะทำของในบ้านหล่นแตกเสียหาย 3. ตาหวานมีนิสัยชอบกัดกลัวว่าจะไปกัดสายไฟทำให้ช๊อตตาหวาน 4.ที่บ้านเป็นบ้านสองชั้นและระหว่างบันไดก็มีช่องที่ตาหวานจะตกลงมาได้
ผมก็ไม่รู้ว่าคิดเยอะไปรึเปล่านะครับแล้วก็กลัวว่าตาหวานจะไม่ชอบแต่ผลที่ได้คือ...  ตาหวานหลับหน้าตาสบายซะงั้น
ส่วนตอนที่เราอยู่ที่บ้านตาหวานอยากออกเมื่อไหร่ก็จะเอาหน้ามาถูกรงเหมือนจะเป็นสัญญาณว่า "อยากจะออกไปวิ่งแล้ว" แบบนี้...
เราก็เปิดให้เขาได้วิ่งเล่นทุกวันจนเหนื่อย และพอเขาเหนื่อยก็จะเข้ากรงเพื่อไปพักผ่อนตรงที่นอนประจำ ใช้ที่ลับเล็บเป็นหมอนครับ 
ผมก็ทำแบบนี้ทุกวันเป็นเวลากว่า 3 เดือน
และเมื่อตาหวานตอนนี้อายุประมาณ 6 เดือนกว่าๆ เปิดเทอมผมก็พาตาหวานมาที่หอพักด้วย ผมก็คิดว่าตาหวานควรจะเป็นอิสระสักทีในพื้นที่หอที่กว้างๆ แต่กลับไม่เป็นอย่างที่ผมคิดเลยครับ มาวันแรกตาหวานซึมมากๆ น้ำไม่กิน อาหารไม่กิน หลบใต้เตียงทั้งคืน ก็คงเป็นเรื่องปกติของการเอาแมวย้ายที่อยู่นะครับ แต่พอผ่านมา 2 สัปดาห์ อาการนี้ก็ยังไม่หาย ตาหวานผอมลงๆเรื่อยๆ เหมือนเป็นโรคซึมเศร้าด้วยแบบชัดเจน สุดท้ายก็ทนเห็นตาหวานเป็นแบบนี้ไม่ไหวพากลับบ้านแล้วใส่เข้าไปในกรงเดิม แล้วรอดูอาการ เหลือเชื่อมากครับกว่า 10 วันที่ตาหวานไม่ยอมกินไม่ยอมเล่น เข้ากรงปุ๊บหายทันทีเลย กลยเป็นตาหวานที่ร่าเริ่งเหมือนเดิมแล้ว เห็นแล้วก็ดีใจและก็คิดว่า
"แมวคงไม่ได้คิดว่ากรงเป็นเหมือนคุกที่กักขังเขานะครับ แต่เขาอาจจะมองว่าเป็นบ้านหลังนึงที่อบอุ่นและปลอดภัยเลยก็ได้ "
นี่ก็เป็นประสบการณ์การเลี้ยงแมวที่อาจจะมองว่าแปลกก็ได้นะครับ แต่ทุกวันนี้ผมเองก็เลี้ยงตาหวานแบบนี้นะ ตาหวานอยากจะออกเมื่อไหร่ก็จะส่งสัญญาณมาให้เราเปิดให้เราก็เปิดกรงไว้แหละครับ พอตาหวานเหนื่อยก็จะเดินเขากรงเองแล้วรอเราปิด ถ้าไม่ปิดไม่นอนด้วยนะ
รูปตาหวานตอนปัจจุบันครับ 
ตาหวานมีเพจด้วยนะชื่อเพจว่า ตาหวาน แมวกรง นะครับ มาแชร์ประสบการณ์กันได้นะ ^^
| Create Date : 03 กันยายน 2557 |
| Last Update : 3 กันยายน 2557 7:53:15 น. |
|
5 comments
|
| Counter : 25529 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
