Bloggang.com : อัสติสะ - ๔๗๐ - เงาของตัวตน

Bloggang.com : weblog for you and your gang

ภัยแห่งสังสารวัฏนั้น น่ากลัวยิ่งกว่าภัยอื่นใด - อัสติสะ

Group Blog

All blogs

๔๗๐ - เงาของตัวตน

"เราทั้งหลายต่างยึดถือว่าตัวเราเป็นของเรา นั่นเป็นของเรา นี่เป็นของเรา" เคยได้ยินได้ฟังหรือแม้กระทั่งได้อ่านประโยคตามแนว ๆ นี้มามาก โดยเฉพาะเวลาที่ฟังพระเทศน์โดยหลวงพ่อพุทธทาสท่านสรุปได้ว่าสิ่งนั่นเป็น "ตัวกู ของกู" อย่างที่เรา ๆ ท่าน ๆ ที่เคยได้อ่านได้ฟังธรรมะมา

คำว่า "ตัวกู ของกู" เป็นคำชัด ๆ ที่ใช้ได้กับคนไทย เพราะทำให้เรามองให้ภาพของอัตตาชัดเจนขึ้น จากที่เคยเห็นลาง ๆ หรือไม่เคยรับรู้สิ่งที่เรียกว่าตัวตนนี้เลย

การยึดถือตัวตนว่าเป็นของตน เป็นความเห็นผิดอย่างหนึ่ง ความเห็นผิดในความหมายนี้ คือ การมีมุมมองและทัศนะคติต่อธรรมะที่เป็นสัจจะความจริงผิดเพี้ยนไป เช่น เห็นสิ่งที่ว่าไม่เที่ยงเป็นเที่ยง เป็นต้น

ตัวตนที่เราเข้าใจ ก็อาจจะเป็นร่างกายหรือรูปร่างของเราเอง อย่างนี้ทำให้สังเกตง่ายขึ้น แต่สิ่งที่เป็นตัวตนที่อยู่ลึก ๆ เป็นกระบวนการที่ซ่อนอยู่ภายใน ทำงานอยู่เบื้องหลังม่าน ก็คือ จิตของเรา จิตที่มีสภาพรับรู้อารมณ์ความปรุงแต่ง ซึ่งเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วจนเราไม่อาจระลึกได้ทัน เมื่อระลึกไม่ทันก็เข้าใจว่า สิ่งที่จิตรับรู้เป็นของเที่ยงและสร้างเป็นตัวตนให้เรายึดติดขึ้นมา

ครั้นตัวตนหรือสิ่งหนึ่งสิ่งใดที่เรายึดถือ ถูกธรรมชาติหรือสิ่งปรุงแต่งแปรไปอย่างอื่น ทำให้มันมีอันต้องเปลี่ยนแปลงไป คือ มันไม่คงรูป คล้าย ๆ กับ เครื่องปั้นดินเผา เวลาถูกแช่น้ำนาน ๆ ก็ย่อมสลายกลายเป็นดินดังเดิม สิ่งที่เรียกว่าเครื่องปั้นก็ไม่มีอีกต่อไป เป็นต้น

ชีวิตของเราก็ไม่ต่างกับเครื่องปั้นดินเผาตามที่ยกตัวอย่างมา วันหนึ่งเมื่อรูปนี้ถูกกระทบจากปัจจัยภายนอก เช่น ความป่วย อุบัติเหตุ ความชรา เราจำเป็นต้องเปลี่ยนรูปร่าง เข้าสู่กระบวนการย่อยสลายตามธรรมชาติ

เมื่อสิ่งที่อยู่หน้าม่านคือรูปกายของเรา ไม่อาจจะประคองจิตให้อาศัยอยู่ได้ จิตนี้ก็ย่อมเคลื่อนไปสร้างรูปใหม่ ไม่ว่าจะเป็นรูปกายหยาบหรือละเอียดก็ตาม นั่นเป็นธรรมชาติของจิตที่ต้องมีรูปเพื่อรองรับการปรุงแต่ง คราวนี้สิ่งที่เป็นตัวแปรให้เกิดรูปกายใหม่นั้น ก็อยู่ที่อำนาจของจิตว่ามีคุณลักษณะอย่างไร ยกตัวอย่าง จิ๊กซอรูปทิวเขาก่อนพระอาทิตย์กำลังขึ้น บนสุดคือเส้นขอบฟ้าขึ้นไป ย่อมมีแสงสว่างไล่ระดับกัน ในส่วนตีนเขาก็ย่อมมีความมืดมนอยู่ หากจิตนี้มีคุณลักษณะเป็นส่วนที่ต้องต่อที่ตีนเขา คือเป็นส่วนที่มืดอยู่ มันจะนำไปต่อกับส่วนที่เป็นเส้นขอบฟ้าได้อย่างไร จิตเราสั่งสมคุณลักษณะอะไรมาในอดีต อนาคตต่อไปมันก็เป็นอย่างนั้น

ตัวตนแท้จริงของเราจึงเป็นธรรมชาติแห่งการปรุงแต่งที่สืบทอดกันมาอย่างไม่ขาดสาย เพราะความไม่เข้าใจในข้อนี้ เราจึงมีความยึดถือนั่นเรา นั่นเป็นของเรา เป็นกระบวนการสร้างภพสร้างชาติอย่างไม่จบสิ้น

....

เงาของตัวตนจึงยังคงมีอยู่สืบไป

Thank you image from '//activerain.trulia.com/image_store/uploads/3/1/8/3/7/ar123864955273813.jpg'

Create Date : 27 กันยายน 2557

Last Update : 27 กันยายน 2557 5:59:45 น.

4 comments

Counter : 1118 Pageviews.

บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
phunsud Food Blog ดู Blog
พรไม้หอม Health Blog ดู Blog
mariabamboo Parenting Blog ดู Blog
อัสติสะ Dharma Blog ดู Blog
ดอยสะเก็ด Literature Blog ดู Blog

ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
-----------
ทักทายเช้าวันหยุดขอรับ

โดย: ขุนเพชรขุนราม