 |
 |
 |
 |
 |
|
 |
 |
|
|
| | 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
| 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | |
|
|
| |
|
|
| 13 เมษายน 2557 |
|
|
 |
|
|
|
|
|
| |
|
 |
 |
 |
 |
|
|
|
|
|
| |
นิรโทษรัก บทที่ 4-พยานวัตถุถูกทำลาย
นิรโทษรัก
บทที่ 4
พยานวัตถุถูกทำลาย
การแข่งขันชกมวยนานาชาติที่อยุธยาทำให้ทุ่งโล่งๆ ในตัวเมืองเต็มไปแสงสีเสียง ท่ามกลางซากปรักหักพังของเมืองเก่า ร้านค้า ร้านอาหารเตรียมพร้อมรอลูกค้าที่จะมาจำนวนมากมาย
เมญาดา กับ เพื่อนร่วมงานคนใหม่ 'กันต์' ผู้ชายที่ทำให้เมญาดาดูตัวเล็กลงมากเมื่อเดินคู่กัน ทั้งคู่สวมป้ายคล้องคอระบุว่า'ช่างภาพ' พร้อมกล้องมือโปรที่มีเลนส์เทเลช่วงยาว เธอและเขานั่งตรวจสอบอุปกรณ์และใส่กล้องเข้ากับขาตั้งกล้องตรงที่นั่งสำหรับช่างภาพของทุกสำนัก เมญาดาพกกล้องมาสองตัวทุกครั้ง 1 ตัวสำหรับวิดีโอ อีก 1 ตัวสำหรับถ่ายภาพนิ่งโดยดูจากช่องมองภาพ
"คุณเมญ่า พก SD Card หลายอันเลยนะครับ" กันต์ถามเมื่อเห็นกระเป๋าใส่ SD Card ที่เธอพกมา ข้างในมีไม่น้อยกว่า 15 อัน
เมญาดามองมาที่กระเป๋าใส่ SD Card ของตัวเอง ก่อนจะยิ้มแล้วบอกว่า
"ใช่ค่ะ บางครั้งต้องไปถ่ายหลายงานติด ไม่มีเวลาโหลดรูปลงคอมพิวเตอร์ เลยต้องมี SD Card สำรองไว้หลายอัน ยิ่งเราถ่ายเป็น Raw File ด้วยภาพยิ่งใช้ความจุเยอะ เดี๋ยวคุณกันต์ก็ต้องมีเยอะเหมือนเมญ่าแน่ๆ ค่ะ"
กันต์มองตาเธอแล้วยิ้มเล็กน้อยเพื่อเป็นการเห็นพ้องกับสิ่งที่เธอบอก ทั้งคู่ใช้กล้องจากค่ายเดียวกัน ทำให้คุยกันเรื่องกล้อง เรื่องการวัดแสง รายละเอียดปลีกย่อยได้เร็วมาก
"คุณตำรวจนั่นตามคุณเมญ่าไปทุกที่เลยนะ" กันต์พยักเพยิดหน้าไปที่รองสารวัตรธีร์ซึ่งนั่งอยู่ในที่นั่งของผู้ชม
ทำให้เมญาดาหันไปตามทิศทางที่ช่างภาพหนุ่มบอกเธอ สารวัตรธีร์ดูหล่อและมาดเข้มแม้จะไม่อยู่ในชุดตำรวจก็ตาม
"ใช่ ก็คดีเพิ่งเกิดได้ไม่กี่วันนี่ค่ะ คนร้ายก็ยังลอยนวลอยู่ รองสารวัตรคงไม่อยากให้พยานอย่างเมญ่าเป็นอันตราย"
"แต่คุณก็ให้หลักฐานกับทางตำรวจหมดแล้วไม่ใช่เหรอ ตำรวจก็น่าจะจับผู้ต้องสงสัยได้โดยไม่จำเป็นต้องให้คุณเป็นพยาน" กันต์พูดอย่างที่เขารู้สึกจริงๆ
"ไม่รู้สิ ทางนั้นคงมีอิทธิพลมากๆ มั๊งค่ะ"
"ผมชักอยากเห็นภาพการฆาตกรรมที่คุณถ่ายได้ คุณเก็บไฟล์ไว้ใช่มั้ย เอาไว้ให้ผมดูบ้างนะ ผมคิดว่าต้องเป็นภาพที่ดังที่สุดแน่ๆ" กันต์พูดแล้วถ่ายรูปขณะที่พิธีกรออกมาพูดเปิดพิธี
การแข่งขันชกมวยนานาชาติวันนี้ เข้มข้นจริงๆ ชกทั้งหมด 5 คู่ มีหลายชาติ มีคนไทยชกถึงสามคู่ด้วยกัน เมญาดาเพลิดเพลินกับการถ่ายภาพ การจ้องคอยช็อตเด็ดๆ ที่บ่งบอกอารมณ์ความมุ่งมั่่นอยากจะชนะของนักมวย เธอกับกันต์ต่างสาละวนอยู่กับการถ่ายภาพอย่างไม่ให้พลาดสายตา
"วันนี้ดูนักชกแต่ละคู่ เมญ่าลุ้นแทบตายเลยคุณกันต์ คุณกันต์เชียร์ใครเป็นพิเศษไหมค่ะ" เมญาดาถามคู่หูหลังจากถ่ายรูปเสร็จ
"ผมไม่ค่อยได้ดูมวยเท่าไหร่ ตอนดูเลยไม่ได้เชียร์ใครครับ แต่ก็เก่งทุกคนเลยนะ" กันต์ตอบระหว่างที่หยิบกระเป๋ากล้องสะพาย ทั้งคู่เดินออกมานอกสนามเวที เมญาดาพยามมองหารองสารวัตรแต่คนเยอะทำให้มองไม่เห็นเขา
"หารองสารวัตรอยู่เหรอครับ"
"ค่ะ"
"ผมเห็นเดินอยู่ข้างหน้าเรา คงออกไปก่อนแล้ว เราไปรอแถวลานจอดรถดีกว่าครับ" กันต์ชวนเมญาดา เพราะเห็นว่าคนเริ่มออกมาเยอะจนดูวุ่นวาย เธอก็เห็นด้วยและคิดว่ารองสารวัตรอาจจะรอที่รถเลย
คนเยอะเบียดเสียดกันออกจากสนามมวยจนหลายครั้งเมญาดาเซจนเกือบล้ม กันต์จึงเดินมาด้านหน้าเธอ
เพื่อเป็นกำบังให้เธอเวลาเดินจะได้ไม่ถูกชนจนล้ม แต่ในขณะเดียวกันจึงทำให้เธอมองไม่เห็นทางเดิน เห็นเพียงแผ่นหลังของเขา กว่าจะถึงที่รถใช้เวลาเดินถึงสิบนาที แต่แม้จะถึงที่รถก็ยังไม่เห็นรองสารวัตรธีร์ ทั้งคู่รออยู่พักใหญ่จนเมญาดารู้สีกเป็นห่วง
"ช้าจัง" เมญาดากดโทรศัพท์ไปหารองสารวัตร แต่ดูเหมือนอีกฝั่งจะติดสาย
"ผมเห็นเดินมาก่อนแท้ๆ เลยนะ" คู่หูหนุ่มยืนยันในสิ่งที่เขาเห็น
"คงไปห้องน้ำมั้งค่ะ" ในขณะที่เธอกำลังวางกระเป๋ากล้องลงกับพื้น จู่ๆ มีเงาตะคุ่มๆจากด้านหลัง ทันใดนั้น! มือใครบางคนได้กระชากกระเป๋ากล้องออกจากมือเธอ!
"กรี๊ดดดดดดดดด!" เมญาดาร้องลั่นและพยายามดึงกระเป๋าคืนมา แต่ด้วยแรงที่น้อยกว่าทำให้ตัวเธอลอยไปตามแรงของอีกฝ่าย กันต์รีบวิ่งเข้ามาจะชกไปที่คนร้าย ซึ่งคลุมหมวกกันน๊อคสีดำปิดหน้าไว้ คนร้ายใช้อีกมือนึงหยิบปืนขึ้นมา
"ปัง!" เสียงปืนทำให้เมญาดาตกใจจนปล่อยกระเป๋าหลุดมือ เธอรีบหันไปดูเพื่อนร่วมงาน
"คุณกันต์! คุณกันต์! คุณกันต์!!!" เมญาดาตกใจที่เห็นคู่หูล้มลง ไหล่ขวามีเลือดออกมา
"กรี๊ดดดดด! ช่วยด้วยค่ะ! ช่วยด้วย! มีคนถูกยิง !!! คุณกันต์อย่าเป็นอะไรนะคะ"
รปภในพื้นที่ลานจอดรถวิ่งเข้ามา ประสานงานผ่านวอร์ไปแจ้งเจ้าหน้าที่ตำรวจที่ควบคุมงาน
"คุณเมญ่า!" เสียงรองสารวัตรดังขึ้นหลังจากเกิดเรื่องไม่นานนัก เขารีบเข้ามาดูเธอและช่างภาพหนุ่ม ในขณะเดียวกันตำรวจในพื้นที่ได้ตามมาสมทบ เมญ่ารีบบอกรูปพรรณสัณฐานคนร้าย ตำรวจสองสามนายจึงวิ่งออกไปดูรอบๆ บริเวณงานทันที
ไม่นานนัก รถตำรวจหลายคันเข้ามาพร้อมกับหน่วยกู้ภัยพาคู่หูของเธอไปที่โรงพยาบาลใกล้ๆ ตำรวจ สน พื้นที่เข้ามาสอบปากคำเธอและเธอก็ให้ความร่วมมืออย่างดี
"คุณเมญ่าเป็นอะไรมากไหมครับ" รองสารวัตรธีร์จับมือเธอมาดูมีร่องรอยแดงๆ รอยบาดที่เกิดจากการกระชากกระเป๋า เขามองเธอด้วยสีหน้าไม่สบายใจ
"ผมขอโทษ ที่ละสายตาจากคุณแค่ไม่ถึงนาที มองอีกทีคุณก็หายไปแล้ว แทนที่ผมจะรีบเดินไปอยู่ข้างๆคุณ" ชายหนุ่มรู้สึกผิดมากที่ทำงานพลาดและที่สำคัญกว่านั้นทำให้เธอและเพื่อนของเธอต้องเจ็บตัว
"ไม่เป็นไรค่ะ รองสารวัตร ตอนนี้เป็นห่วงอุปกรณ์กล้องที่ถูกเอาไปค่ะ มีไฟล์ภาพคดีฆาตกรรมด้วย กลัวคนร้ายจะเอาไปใช้ในทางที่ไม่ดี" เมญ่าเล่าเหตุการณ์ให้รองสารวัตรธีร์ฟังระหว่างเดินทางไปที่โรงพยาบาลซึ่งกันต์ถูกส่งไปรักษา เขาเองก็แปลกใจที่คนร้ายวิ่งราวทรัพย์ พกปืนติดตัวด้วย
แต่ไม่อยากให้เมญาดาไม่สบายใจจึงเงียบไม่พูดในสิ่งที่ตนสงสัย...
กันต์อยู่ในห้องผ่าตัดนานราวชั่วโมง คุณหมอจึงออกมาแจ้งว่าปลอดภัยแล้ว โดนแค่หัวไหล่ข้างขวา
ไม่ทะลุไปถึงลำตัว จึงผ่าตัดเอาหัวกระสุนออกเรียบร้อยและย้ายช่างภาพหนุ่มไปห้องผู้ป่วยแล้ว
เมญาดาตัดสินใจไม่กลับกรุงเทพฯโดยเธอยืนยันจะอยู่ดูแลคู่หูของเธอตลอดทั้งคืนนี้
"พี่โต้ง คุณกันต์ถูกยิงค่ะ....
....ไม่เป็นไรแล้วค่ะ แต่คงต้องพักฟื้นที่ โรงพยาบาลคืนนี้....
....ค่ะ... ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ"
เมญาดาโทรรายงานหัวหน้าพร้อมกับแจ้งว่าพรุ่งนี้เธอคงยังไม่ได้ไปทำงาน เพราะคงต้องดูแลคนป่วยที่มาบาดเจ็บเพราะเธอ เขายังไม่ฟื้นเลย 'หมอคงให้ยาสลบแรงมาก สองชั่วโมงแล้วคุณกันต์ยังหลับอยู่' เธอคิดก่อนจะเผลอหลับไปในขณะที่รองสารวัตรธีร์ออกไปซื้ออาหารมาให้คนเฝ้าไข้และติดต่อให้อีกทีมสืบการเคลื่อนไหวของผู้ต้องสงสัยคดีฆาตกรรมชิงพระ เพราะลึกๆ เขาคิดว่าการชิงทรัพย์เมญาดาในครั้งนี้ น่าจะเกี่ยวข้องกันกับคดีนั้น
'ถ้าไม่อยากตาย ห้ามเป็นพยานเด็ดขาด!' ลุงฆาตกรถือปืนจ่อมาที่หัวของเมญาดา ก่อนจะเหนี่ยวไกปืน ปัง!!!!! กรี๊ดดดดด!!!
เมญาดาร้องกรี๊ดและสะดุ้งตื่นด้วยความตกใจ เหงื่อแตกพลักๆ หัวใจเต้นถี่และรัวด้วยความหวาดกลัว
"คุณเป็นอะไร?" เสียงกันต์ถามเธอซึ่งนอนอยู่ตรงที่นอนคนเฝ้าไข้ เมื่อคืนเธอจำได้ว่าเผลอหลับไปทั้งๆที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ข้างๆ คุณกันต์ แต่ตอนนี้เก้าอี้ตัวนั้นไปอยู่มุมห้องมีรองสารวัตรนั่งอยู่และมองเธอมาอย่างตกใจเช่นกัน
"ไม่เป็นอะไรค่ะ เมญ่าแค่ฝันร้าย" คงเพราะช่วงนี้ เธอเจอแต่เรื่องร้ายๆ เห็นการฆาตกรรมอีก ยิ่งทำให้ฝังใจเก็บเอากลับมาฝันทุกคืน
"คุณกันต์ยังเจ็บอยู่ไหมค่ะ" พอเมญาดารู้ตัวว่าฝันและเห็นว่าคู่หูตื่นแล้ว เธอจึงรีบลุกไปยืนข้างๆเตียงผู้ป่วย
"เมญ่าขอโทษนะคะที่ทำให้คุณเจ็บตัว" เธอทำหน้าเศร้าๆ รู้สึกสงสารคนป่วยแทบจับใจ
"ไม่ใช่ความผิดคุณสักหน่อย คนร้ายต่างหากที่จ้องจะชิงทรัพย์คุณ แล้วคุณเป็นอะไรรึเปล่า" กันต์ยิ้มน้อยๆ ตามสไตล์ของเขา ก่อนจะใช้มือข้างซ้ายจับมือเธอขึ้นมาดูร่องรอยจากการกระชากกระเป๋า แววตาของเขามีประกายระยิบระยับระหว่างจับและมองมือเล็กๆ ของเธอ
"อะฮึ่ม" เสียงรองสารวัตรกระแอม ทำให้กันต์ปล่อยมือเมญ่าและทั้งคู่หันไปมองเจ้าของเสียง เจ้าของเสียงลุกขึ้นและเดินมาที่เตียง
"เดี๋ยวผมไปตามหมอให้มาตรวจอาการคุณกันต์อีกทีนะครับ เผื่อจะได้กลับ
หรือจะได้ย้ายไปโรงพยาบาลที่กรุงเทพฯกันวันนี้
ผมคิดว่าอยู่ที่กรุงเทพฯน่าจะปลอดภัยดีสำหรับคุณทั้งสองคนมากกว่า"
รองสารวัตรธีร์พูดจบก็เดินไปออกไป
สักพักใหญ่ๆ คุณหมอจึงเข้ามาตรวจแผลและแจ้งว่าไม่ต้องเข้านอนพักที่โรงพยาบาลก็ได้แต่ต้องไปให้หมอที่โรงพยาบาลตรวจทุกๆสองวันและนัดตัดไหมกับทางโรงพยาบาลที่กรุงเทพฯได้เลย เมญาดาจึงอาสาจะเป็นคนพาช่างภาพหนุ่มไปหาหมอด้วยตนเองเพื่อเป็นการขอบคุณที่เขาพยายามจะช่วยเธอ
ขากลับรองสารวัตรทำหน้าที่เป็นคนขับรถ เพราะช่างภาพที่ทำหน้าที่คนขับรถตอนขามาอยุธยาถูกยิงบาดเจ็บ แถมทำหน้าอ่อนแรงเสียจนรองสารวัตรหมั่นไส้อยู่เนืองๆ
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น รองสารวัตรรับสายก่อนจะขับรถชิดซ้ายจอดเข้าข้างทางกระทันหัน! จนเมญาดาและกันต์ตกใจ แต่ไม่กล้าถาม...
"มีอะไรเสียหายบ้าง" ตำรวจหนุ่มถามปลายสายด้วยเสียงเครียด
"ครับ" เมญาดาไม่ได้ยินว่าอีกฝ่ายตอบอะไร แต่เสียงรองสารวัตรดูขรึมผิดปกติ
"ผมกำลังกลับกรุงเทพฯ แล้วผมจะรีบเข้า สน."
"ครับ ครับ แล้วเจอกัน"
รองสารวัตรธีร์วางสาย ถอนหายใจก่อนจะหันมาถามเมญาดา
"ไฟล์รูปฆาตกรรมอยู่ในกระเป๋าที่โดนกระชากไปเมื่อวานหมดเลยเหรอครับ"
"ใช่ค่ะ...มีอะไรเหรอค่ะ รองสารวัตรธีร์"
"ครับ เรามีปัญหาแล้วหล่ะ...ห้องเก็บหลักฐานของ สน. ถูกเผา..."
รองสารวัตรหันมาจ้องตาของเมญาดา ก่อนจะกล่าวต่อว่า
"ต้นเพลิงมาจากหลักฐานคดีฆาตกรรมที่คุณเมญ่าเป็นพยาน!!!"
**************************************************
จบตอนที่ 4 ค่ะ
ในเมื่อหลักฐานไม่มีแบบนี้ จะจับคนร้ายได้อย่างไร?
โปรดติดตามตอนต่อไปในวันอาทิตย์หน้านะคะ
ขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านค่ะ 
| Create Date : 13 เมษายน 2557 |
| Last Update : 17 เมษายน 2557 22:31:42 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 463 Pageviews. |
 |
|
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
