สวัสดีค่ะ
แวะมาอ่านงานตะพาบค่ะ

ตะพาบย้านนี้น่ารักฝุดๆ
ตเ้องเปิดเพลงพี่ชายที่แสนดีประกอบค่ะ

เข้ามาอ่านด้วยคนนะครับพี่แอม

บรรยาย จนเห็นภาพลอยออกมาเลยครับ

ยิ่งตอนเปลี่ยนม้วนหนัง เขาเปิดฝาบนออก
ระบายความร้อน แสงไฟส่องขึ้นฟ้า ใช่เลย

พี่เล่าเรื่องได้อบอุ่นมากค่ะ เห็นภาพตามเลย
หนังกลางแปลงเนี่ยถ้าฝนตกก็จบกัน
แล้วสำนวนม้วนเสื่อกลับบ้านมาจากแบบนี้รึป่าวคะ :)
โหวตงานเขียนค่ะพี่

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
คนบ้า(น)ป่า Music Blog ดู Blog
mambymam Home & Garden Blog ดู Blog
Rinsa Yoyolive Travel Blog ดู Blog
ร่มไม้เย็น Book Blog ดู Blog
peeamp Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


ตอนนี้แถวบ้านนิคก็มีนะ หนังกลางแปลง
ฉายที่วัดเวลามีงานสารท สงกรานต์น่ะพี่
เป็นแบบหนังแก้บนค่ะ

คิดถึงเหมือนกันค่ะพี่
แต่ความคิดถึงนี่บางทีก็เหมือนฝน มีตกก็มีหยุด
แดดออกมั่งรัยมั่ง

-- โม่ไม่ขึ้นเลย ส่งยิ้มนะคะพี่ ^_____^

สวัสดีค่ะ แต่งดีจังนะคะ

มาย้อนยุคกันครับ

ได้บรรยากาศดีเลยพี่
ฝนตก มานี่เสียเลย นิ. น่าฝนหนังจะน้อยนะสังเกต หน้าหนาว ดีที่สุด เย็นยะเยือกได้ใจเลย อิอิ

สวัสดีค่ะคุณแอม..

พี่ชายคนนั้น..ใครหนอ..?

ขอให้ มีความสุข กับ ปัจจุบันให้มากๆนะคะ

สวัสดีค่า ^^
มาอ่านตะพาบค่ะ
อ่านจบแล้วทำไมดูเศร้า
หรือจริงๆแล้วเป็นเพราะความคิดถึง T T

ขอบคุณสำหรับเรื่องดีๆค่ะ

มาอ่านค่ะคุณแอมอร

อากลับลงใต้ไปหลายวันเลยมาอ่านช้าหน่อยค่ะ

ความทรงจำดีๆของเด็กบ้านนอก แบบเรานะคะ

เด็กกรุงไม่มีแบบเราแระ

แวะมาอ่าน หนังกลางแปลง ของพี่แอมครับ พร้อมส่งความคิดถึงผ่านหน้าบล็อกด้วย

หนังกลางแปลงของบ้านนี้ทำให้นึกถึงบรรยากาศเก่าๆ นะ