ถนนสายนี้ มีตะพาบ 147 "ที่เธอถาม"
มีน กุสุมา เขียนคำ
โจทย์ที่เธอถาม วางอยู่ตรงหน้า สิ่งแรกที่วิ่งผ่านเข้ามาในสมอง คือคำถามที่ผู้คนรอบข้างมักถามฉันอยู่เป็นประจำ ที่วันๆเมื่อมีเวลาว่างฉันจะนั่งอ่านหนังสือเล่มโตๆ ศึกษาหาข้อมูลโดยไม่รู้สึกเบื่อหน่าย และไปอบรมสัมมนาปีละหลายครั้ง ทุกครั้งที่มีโอกาสจะเข้าคอร์สนั่นนี่โน่นไม่ได้หยุดหย่อน
"ไม่เหนื่อยบ้างเหรอ"
แม้กระทั่งสมาชิกในครอบครัวก็ยังสงสัย
"เพิ่งค้นพบตัวเองเหรอ"
เจ้าตัวป่วนถามแบบไม่ปี่มีขลุ่ย ฉันเงยหน้าจากหนังสือ
"อยากพัฒนาตัวเอง แต่เพิ่งจะมีเวลา"
เขาทำหน้างงๆ"แล้วทำไมเพิ่งจะมาสนใจล่ะ"
ฉันมองสบตาเจ้าคนช่างสงสัย
"ก็เพิ่งจะว่างไง และอยากทำตัวมีประโยชน์กับเพื่อนร่วมโลกด้วย พอมีครอบครัวก็ต้องทุ่มเทเวลาไปกับการดูแลครอบครัว ให้เวลาอบรมสั่งสอนลูกเต้า ไหนจะงานนอกบ้าน ไหนจะงานในบ้าน ทำกับข้าวกับปลา ไม่เหลือเวลา มาคิดพัฒนาเรื่องอื่นหรอก"
"เหนื่อยมาเยอะแล้ว อยากให้หยุดได้แล้ว ไม่เบื่อเหรอ ที่มีคนมาหาไม่ได้หยุด มีเวลาพักผ่อนสบายๆไม่ดีกว่าเหรอ พักได้แล้ว"
ฉันหันไปกอดเขาเบาๆแทนคำขอบคุณ "ไม่ต้องห่วง แม่ไม่ได้รู้สึกเบื่อหรือว่าเหนื่อยเลย แต่รู้สึกสนุกและมีความสุขมากกว่า"
ทุกครั้งที่เราไปห้างสรรพสินค้า เมื่อเดินผ่าน ชั้นเครื่องแก้ว เขามักจะดึงมือหรือโอบไหล่เอาไว้ และล้อเลียนว่า "อย่าทำแก้วแตกนะ"
ฉันยินยอมแต่โดยดี "แม่ดูแก่ขนาดนั้นเชียว"
แต่ก็รู้สึกตื้นตันใจ
"แต่ตามหลักจิตวิทยา อายุมากขึ้นสมองจะเริ่มเฉื่อยชา น่าจะจริง แม่ไม่อยากทำตัวเฉื่อยชา หากขาดความสนใจในการเรียนรู้ จะทำให้สมองไม่ได้ออกกำลัง จะกลายเป็นคนแก่ที่หมดไฟ
สามีได้ยินแม่ลูกคุยกัน ก็เดินมาร่วมวง "เขามีสูตรที่ทำให้เราอ่อนเยาว์อยู่เสมอด้วยนะ โดยนำอายุจริง หารด้วยสอง แล้วบวกด้วยเจ็ด แล้วเราก็ถอยอายุตัวเองลงมา จะทำให้เรารู้สึกว่ายังเป็นหนุ่มเป็นสาวเสมอไง"
ลูกจึงเสริมขึ้นบ้าง
"เหมือนกับที่ Steve Jobs ว่าไว้นะแม่ จงอยู่อย่างหิวกระหายความรู้ จงอยู่อย่างน้ำชาพร่องถ้วยจะได้เติมเต็มความรู้ เราจึงต้องเรียนรู้สิ่งใหม่ๆตลอดเวลา วันนี้เราออกไปหาอะไรแปลกๆกินกันดีไหมแม่
"ตามตำราบอกว่าการกินอาหารซ้ำซากจำเจ อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน คือศัตรูตัวสำคัญของสมอง เพื่อเป็นการฝึกสมองให้ได้ออกกำลังไปอาบน้ำแต่งตัวกันเลย"
เราพูดขึ้นพร้อมๆกัน
"วันนี้แม่เลี้ยง ,วันนี้พ่อเลี้ยง, วันนี้ลูกเลี้ยง
จากนั้นการสนทนาก็เป็นไปในเรื่องพ่อเลี้ยง แม่เลี้ยง ลูกเลี้ยง เมื่อรถสตาร์ท จึงตกลงกันได้ ลูกอาสาเติมน้ำมันเต็มถัง พ่อขอจ่ายค่าอาหาร ส่วนแม่จ่ายค่ากาแฟและขนม เรื่องที่เธอถาม จึงมาจบลงที่ พ่อเลี้ยง แม่เลี้ยง ลูกเลี้ยง เพราะต่างคนต่างแย่งกันเลี้ยง ฮา ฮา
จบ
==============
แอมอร
| Create Date : 23 มกราคม 2559 |
| Last Update : 23 มกราคม 2559 12:00:04 น. |
|
23 comments
|
| Counter : 1573 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 61 คน [
