"บุคคลย่อมเข้าถึงความเป็นกษัตริย์ด้วยพรหมจรรย์ชั้นต่ำ ย่อมเข้าถึงความเป็นเทพด้วยพรหมจรรย์ชั้นกลาง ย่อมหมดจดจากอาสวกิเลสด้วยพรหมจรรย์ชั้นสูง"มฆเทวัมพสูตร

การสร้างบารมีด้วยการประพฤติพรหมจรรย์ เป็นหนทางที่นักปราชญ์บัณฑิตทั้งหลาย ประพฤติปฏิบัติสืบต่อกันมายาวนาน เพราะเป็นทางมาแห่งบารมีและความบริสุทธิ์ เป็นวิธีการที่จะชำระกาย วาจา ใจ ให้สะอาดบริสุทธิ์ที่สุด และเป็นหนทางลัดสู่อายตนนิพพาน ผู้ได้ประพฤติพรหมจรรย์ ถือได้ว่าประพฤติวัตรอันประเสริฐเช่นเดียวกับพระอริยเจ้าทั้งหลาย เป็นการบำเพ็ญตบะเพื่อป้องกันไม่ให้กิเลสฟูขึ้นมาอีก

การที่เรารู้สึกว่ามีความสุขความสบายนั้น อันที่จริงแล้ว เรายังมีความทุกข์ระคนอยู่ เช่น มีลูกมีครอบครัวคิดว่าน่าจะมีความสุข พอมีจริงๆเข้าก็มีแต่เรื่องกลุ้มใจให้ปวดหัวอยู่ทุกวัน ฤดูร้อนก็หงุดหงิด คิดว่าฤดูฝนจะสุขสบาย เมื่อถึงฤดูฝนน้ำท่วมอีกแล้ว เป็นทุกข์อีก หวังว่าฤดูหนาวจะสบาย สรุปคือ ไม่รู้ว่าสุขที่แท้จริงอยู่ที่ไหน เพราะจะฤดูร้อน ฤดูฝน ฤดูหนาว ก็ไม่เป็นสุขทั้งนั้น ผู้รู้เปรียบความสุขทางโลกว่า เหมือนพยับแดดในหน้าร้อน เวลาเรามองไปบนถนนไกลๆ จะเห็นพยับแดดระยิบระยับ ครั้นเข้าไปใกล้ๆกลับมีแต่ความว่างเปล่า

สุขทางโลกที่เป็นสุขจริงๆนั้นไม่มี ผู้รู้ทั้งหลายจึงได้ประพฤติพรหมจรรย์ เพื่อมุ่งหาสุขที่แท้จริง จนกระทั่งถึงเอกันตบรมสุข โดยการตั้งใจรักษาศีล ๘ ศีล ๑๐ หรือศีล ๒๒๗ และหมั่นปฏิบัติตามหลัก ศีล สมาธิ ปัญญา อธิศีล อธิจิต อธิปัญญา ดำเนินตามอริยมรรคมีองค์ ๘ ออกประพฤติพรหมจรรย์ ไม่ว่าจะเป็นช่วงสั้นหรือช่วงยาว ก็ต้องหาโอกาสเอง บางท่านตัดเครื่องกังวลใจได้ ก็ประพฤติพรหมจรรย์ไปตลอดชีวิต มีความตั้งใจประพฤติธรรมกันจริงๆ อานิสงส์ย่อมเกิดขึ้นมากมาย

Cr: https://goo.gl/Gs1tiR