เมื่อสาวเหนือแอ่วบางกอก ไป กิน กัน ที่ร้านอาหารเกาหลี จังวอน

ชื่อร้าน : จังวอน
รายการอาหาร : อาหารเกาหลี
เวลาเปิดบริการ : ทุกวัน 9.00-23.00 น. แนะนำว่าควรโทรไปจองล่วงหน้า
ที่ตั้งร้าน : ลงสถานี BTS อโศก ออกทางประตู 2 เดินเลียบทางเดินลอยฟ้าเข้าห้างไทม์สแควร์ เดินลงชั้นล่างแล้วเลียบทางเดินไปสุขุมวิท 12 ตึกโคเรียทาวน์ ร้านอยู่ด้านหน้าทางเข้าพอดี, กรุงเทพมหานคร คลองเตย Thailand
พิกัด GPS : 13° 44' 17.66" N 100° 33' 29.03" E

ร้านนี่เพื่อนเป็นคนเลือกให้เองค่ะ มาจากว่าไปร่วมมินีมิตติ้งกับเพื่อนสมัยเรียนเมื่อวัยละอ่อน ตอนแรกว่าจะกินร้านอาหารที่เทอร์มินัล เซาเอ็ด (21) แต่เพื่อนซึ่งเป็นคนขายเสื้อผ้าในชั้น London บอกว่าขอเปลี่ยนบรรยากาศไปกินร้านอาหารข้างนอกดีกว่า กินอยู่ในห้างแล้วเหมือนไม่ได้ออกไปไหนเลย

ว่าแล้วก็เดินจากเทอร์มินัล เซาเอ็ด ไปทางออกประตู 2 ของ BTS เดินเลียบไปตามทางเชื่อมลอยฟ้า ผ่านโรงแรมเชอราตัน เข้าห้างไทม์สแควร์ แล้วเดินลงชั้นล่างของห้างไปทางสุขุมวิทซอย 12 ซึ่งเป็นที่ตั้งของตึก โคเรียทาวน์

ใช่แล้วค่ะ เราจะมากินอาหารเกาหลีกัน ที่ร้านอาหารเกาหลี จังวอน

ถึงแม้จะดูด้านหน้าของร้านกว้างขวาง แต่พอเข้าไปข้างในแล้ว เริ่มสัมผัสบรรยากาศของความเป็น 'บ้านกระต่าย' ของชาวเกาหลีจริงๆ คือรู้สึกมันแคบมาก ==" ชั้นล่างของร้านเต็มไปด้วยลูกค้าหมดแล้ว และเรามาแบบไม่ได้จองโต๊ะไว้ล่วงหน้าด้วย...แต่ก็มีความโชคดีว่า ผู้จัดการร้านบอกว่า มีห้องนึงชั้นสองที่ลูกค้าจองเอาไว้ แต่เขาจะมาหลังพวกเรา 1 ชั่วโมง...นั้นคือ เราจะมีห้องว่างได้กิน แต่จะต้องกินให้เสร็จเรียบวุธภายใน 1 ชั่วโมงเท่านั้น! แต่เวลาเท่านี้ก็น่าจะเพียงพอกับการกินแล้ว...เพราะฉะนั้นแนะว่าถ้าจะมากินร้านนี่ โทรจองโต๊ะล่วงหน้าดีกว่าค่ะ เราไปคราวนั้นนี่ฟลุคมากๆเลย 088-894-6641

เมื่อขึ้นไปชั้นสอง บันไดแคบมากจนหวาดเสียวว่าถ้าใส่ส้นสูงมา อาจพลาดตกลงไปคอเคล็ดได้ ==" แล้วเราก็ได้ยินเสียงคุยอัน(โครต)ดังเป็นภาษาเกาหลี พร้อมทั้งพนักงานก็ยังพูดภาษาเกาหลีอีก ทำให้เราเข้าใจแล้วว่า นี่ตรูหลุดเข้ามากินร้านอาหารที่เน้นขายคนเกาหลีโดยเฉพาะ อย่างที่เพื่อนบอกว่า จะกินรสชาติแต้ๆของชาติใด ก็ต้องไปกินร้านอาหารที่เน้นขายกลุ่มคนชาตินั้นๆ

ห้องที่กินอาหารนั้นเป็นแบบห้องที่คล้ายจะเข้าไปในบรรยากาศของราชสำนักโชซอนเลยค่ะ >< เห็นแล้วชอบมากเลย เดินเข้าไปในห้องต้องถอดรองเท้าก่อน แล้วพนักงานก็ทำหน้าที่เก็บรองเท้าให้ (พนักงานดูจะเป็นขแมร์ แต่บริการดีน่ารักมาก) พื้นที่ปูเสื่อก็เจาะช่องกับตำแหน่งโต๊ะให้นั่งห้อยขาได้

ดูๆไปคงจะแสนสบายดี แต่ฝากั้นห้องนั้นก็ไม่อาจกั้นเสียงอันโครตจะดังของชาวเกาหลีที่คุยมาจากทุทกทิศทุกทาง...เพื่อนบอกว่า นี่เป็นร้านที่เน้นขายคนเกาหลีที่พำนักอาศัยอยู่ในประเทศไทย ดังนั้นร้านนี่มีคนเกาหลีมากินเยอะ...และเราก็พอจะรู้ด้วยว่า คนเกาหลีนั้นพูดจาเสียงดังมากๆ พอๆกับคนจีนเลย...เล่นเอาอิฉันคิดว่า คงไม่คิดจะเอาหนุ่มเกาหลีมาทำน้ำยาอะไรเด็ดขาด ต่อให้หล่อขั้นเทพแบบป๋าแบยองจุนก็ตาม เพราะอิฉันรับไม่ได้ ถ้าคู่ชีวิตจะมาเสียงดังกว่าอิฉัน ฮิฮิฮิ

แต่ถึงไม่ชอบการพูดจาเสียงดังของชาวเกาหลีแค่ไหน แต่เรามากินอาหาร เพราะฉะนั้น ทน ฟัง ได้ เหอๆ (แต่ก็คงดีเหมือนกันว่า งั้นตรูจะคุยดังไม่เกรงใจได้เหมือนกันล่ะฟร่ะ เอิ๊กๆ)

ดังนั้นร้านนี่ไม่ค่อยเหมาะกับคนชอบทานแบบไทยนี่รักสงบ (แนะนำว่าให้ไปกินร้านอาหารฝรั่ง ไทย หรือญี่ปุ่นจะเหมาะกว่า) แต่ถ้าเป็นไทยถึงรบไม่ขลาด ประมาณว่าตรูก็เสียงดังสู้ได้เหมือนกัน ก็ร้านนี่ได้ตามสบายค่ะ

ปลาลิง ขออนุญาตเบลอหน้าเพื่อนนะค่ะ

              

 ยังไม่ทันเปิดเมนู น้ำท่าและผ้าเย็นก็มาบริการแล้วค่ะ ดูคล้ายๆการบริการของญี่ปุ่นเลย แต่น้ำในถ้วยชานั้นเป็นน้ำเย็นนะค่ะ ไม่ใช่ชาร้อนแบบญี่ปุ่น (แหงดิ มากินเนื้อย่าง จะให้ดื่มชาร้อนได้ไง) ส่วนผ้าเย็นนั้น ตอนแรกเราคิดว่าจะเอาซับหน้าค่ะ...แต่นึกได้ว่าแต่งหน้ามา อุตส่าห์โป๊ะคอนซีลเลอร์มาแล้ว เดี๋ยวถ่ายรูปไม่สวย(แฮ่) เลยเอาเก็บไว้ก่อน...ไม่นึกเลยว่าต่อมาถึงได้รู้ว่า ผ้าเย็นนั้นเอาไว้มาเช็ดปาก! เพราะในห้องไม่มีกล่องใส่ทิชชู่แบบร้านอาหารไทยค่ะ ==" ส่วนน้ำเย็นนี่ก็ไม่มีน้ำขวดมาเปิด ต้องเรียกน้องๆมาเสิร์ฟให้ เรียกบ่อยมากจนน้องพนักงานไม่รู้ใจดีหรือประชดหรือเปล่าไม่รู้ ยกมาวางบนโต๊ะให้ทั้งเหยือกเลย (ฮา)

ภาชนะบนโต๊ะที่มีวางไว้ คือจานแบน(เพิ่งรู้ว่าเอาไว้ทิ้งเศษกระดูกประมาณเนี่ย หรือที่จริงจะใช้เทข้าวแล้วกินก็ได้) แล้วก็ช้อนเงินตักซุป...ดูจนเหมือนจะครบเซทเกาหลีแล้ว แต่ดันมาตกม้าตาย เป็นตะเกียบไม้ใส่ซองพลาสติกแบบใช้แล้วทิ้งซะงั้น ซึ่งที่จริงควรจะเป็นตะเกียบเงิน จะได้ครบธีมเกาหลีแต้ๆนะค่ะ...แต่ช่างเถอะ  ใช้ตะเกียบไม้ก็ดีเหมือนกันค่ะ เพราะที่น้องสาวเคยบ้าเกาหลีครั้งหนึ่งถึงขั้นซื้อตะเกียบเงินมาใช้เพื่อความอินเทรน...แต่แม่เจ้า ข้าเจ้านี่เกือบหักตะเกียบเงินทิ้งวันละหลายรอบ เพราะไม่ถนัดใช้เลย เวลาคีบบะหมี่ทีก็ลื่น แล้วพอคืบได้ ความร้อนของบะหมี่มันถ่ายเทไปที่เงิน กินแล้วลวกปากไปอีก ==* อ 

มาเปิดดูเมนูกันค่ะ (แต่ภาพที่ถ่ายนี่จากมือถือ มันเลยไม่ชัดเจน ขออำภัยด้วยค่ะ T T) นี่เป็นหน้าเมนูแนะนำอาหาร 3 อย่างเด่นของร้านค่ะ อีกเล่มเป็นเมนูทั่วไป แต่ถ่ายไม่ทัน เลยไม่ได้เอามาลง (ต่อให้ถ่ายทัน กล้องมือถือก็กากเหลือหลาย T T*)

ชื่อเมนูนี่เวลาเพื่อนสั่งมีแอบฮา เพราะแต่ละคนจะพยายามออกสำเนียงเกาหลีเสียงเหลือหลายเหลือกินเหลือเกิน แบบกลัวน้อยหน้าพนักงานที่ถูกเทรนด์มาให้ฟัง-พูดเกาหลีได้ ไม่เชื่อลองดูเมนูแล้วลองสั่งเมนูด้วยสำเนียงเกาหลีซิค่ะ ฮามาก

ส่วนจะสั่งอะไรมา กิน กัน จัง ไปดูในภาพต่อไปค่ะ

 แค่เมนูแรกของร้านก็เสิร์ฟมาแบบแปลกๆแล้วค่ะ คือเอาถาดอาหารวางไว้ที่ช่องทางเข้าห้องอาหารที่เรากินกัน คือถ้าเราไม่หันหลังไปสั่งเมนู ก็ไม่รู้แล้วว่าเขาเอาเนื้อมาวางไว้ (เอ๊ะ หรือเค้าจะเอามาวางไว้ก่อน แล้วรีบไปหยิบเครื่องเคียงมา แต่ตรูกระแดะหันไปเห็นก่อนซะงั้น)

มาเมนูแรกก็เนื้อซี่โครงหมูติดมัน โรยผักชี...เห็นตอนแรกเราก็คิดว่า จะให้ตรูกินทั้งก้อนนี่หรือไงหว่า เพราะเวลาไปกินหมูกะทะนั้น เค้าแล่เนื้อเป็นชิ้นๆมาให้แล้วนิ

 แล้วพนักงานก็เปิดฝาเตาออก พร้อมกับยกถ่านร้อนๆสีขาวนวลสวยเชียว เห็นเตาถ่านนี่อย่าประมาทค่ะ มันร้อนเร็วกว่าเตาหมูกะทะไฟฟ้าอีก วางเนื้อไว้แป็บเดียวสุกเลย ถ้าวางนานมีเกรียม (ตอนเรากินเสร็จ เขายังเอาถ่านร้อนๆนี่ไป reuse ใช้ใส่เตาให้ลูกค้าอีกห้องด้วยแหละค่ะ ประหยัดดีแท้)

 แล้วเอกลักษณ์ของอาหารเกาหลีที่ไม่เหมือนใครในโลก ก็คือ มหาโครตะระเครื่องเคียงทั้งหลายแหล่ที่เข้ามาเสิร์ฟเต็มโต๊ะเลย ==" เยอะจนกินเสร็จแล้วเครื่องเคียงเหลือนี่ อยากห่อกลับบ้านมาก เวลาเรากินอาหารเกาหลีเชียงใหม่ ถ้าไม่พยายามกินให้หมด จะขอห่อกลับบ้านทุกครั้งเลยค่ะ...แบบเสียดายของมาก ถ้ากินไม่หมด

เครื่องเคียงที่อร่อยของร้านนี่คือ ยำหอยแครง และ เส้นบุกค่ะ อร่อยจนขอเติมบ่อยๆเลยค่ะ เติมนี่ได้ฟรีค่ะ ไม่คิดเพิ่ม

เครื่องจิ้มเหมือนจะเป็นซีอิ๊วกับซอสข้นๆ ส่วนที่เห็นเป็นก้อนสี่เหลี่ยมขาวๆ นั้นแหละค่ะ คือเส้นบุก ส่วนปลาแห้งนั้น เค็มๆมันๆ (แต่รู้สึกเค็มไปหน่อยนะ)

ข้าวนี่มาถ้วยนึงประมาณถ้วยข้าวญี่ปุ่น แต่ก็เป็นข้าวไทยหอมมะลินี่แหละค่ะ ใส่ถ้วยสแตนเลชเงินแบบเกาหลีอีกแล้วค่ะ (ตอนแรกนึกว่าจะเป็นถ้วยข้าวยักษ์แบบเกาหลีอีก แบบแอบกลัว ==" ถึงอิฉันจะชอบกิน แต่เห็นอาหารใส่ภาชนะยักษ์ๆจะแอบกลัวค่ะ)

 

แล้วเราก็เพิ่งมารู้ว่า เรื่องเนื้อกะทะที่คิดว่าต้องกินทั้งก้อนนั้น...เพิ่งจะมาบ้านนอกเปิดหูเปิดตาก็ตอนเมื่อพนักงานเค้าเอากรรไกรสำหรับตัดเนื้อ มาแล่ก้อนเนื้อหมูซี่โครงนั้นอย่างคล่องแคล่วชำนาญมากๆ แล้วเนื้อหมูก็ถูกตัดแบ่งเป็นชิ้นๆ วางโป๊ะลงบนเตาถ่านร้อนๆ

 แต่ถึงขนาดอาหารเต็มโต๊ะก็ยังสั่งเมนูอื่นมากินอีกค่ะ มีซุปหมูกิมจิร้อนๆ สีเหมือนแกงส้มไทยยังไงอย่างนั้น...แต่ดูจะอร่อยกว่าแฮะ! มีรสชาติเผ็ดหน่อยๆแต่ได้รสกลมกล่อมของการต้มเนื้อหมูด้วย ส่วนแกงส้มนั้นเพราะในชีวิตนี่อิฉันยังไม่เคยได้กินแกงส้มที่ไหนอร่อยเล้ย อย่างที่เค้าบอกแหละค่ะว่า แกงส้มเป็นแกงปราบเซียน ที่ว่าใครทำแกงส้มอร่อย ก็ทำอาหารอื่นอร่อยโม้ดแหละ

ส่วนเมนูสุดท้ายที่เราสั่ง คือผัดกิมจิปลาหมึก หรือที่เรียกว่า โอจิงออคูรูชีเก (จะตั้งชื่อเรียกยากไปไหม ==*) แต่นี่เป็นเมนูโปรดของเราเลยค่ะ เพราะเราชอบทานเผ็ดมากๆ เผ็ดชนิดกินแล้วธาตุไฟจะแตกซ่านนี่ยิ่งชอบ (โรคจิต 555) แต่อันนี้ก็เผ็ดระดับปานกลางค่ะ อร่อยดี เป็นผัดปลาหมึกกับกิมจิ พริกเขียว หอมใหญ่ และงาขาว

กินเสร็จก็มีแตงโมผ่า 4 ลูก เอ๊ย 4 ชิ้นมาให้กินล้างปาก เหมือนร้านอาหารญี่ปุ่นเด๊ะ อร่อยหวานฉ่ำเลยค่ะv

มื้อนี่หมดไป 800 กว่าบาท หาร 3 ก็ตก 280 พอดิบพอดี

มากันสามคน กินอะไรไม่ค่อยเยอะมากค่ะ แค่นี่ก็เต็มโต๊ะจนจะล้นอยู่แล้ว แถมมีเวลากินแค่ 1 ชั่วโมงเท่านั้นด้วย...แต่ก็กินแล้วอิ่มอกอิ่มใจดีค่ะ อาหารอร่อย บริการดี บรรยากาศใช้ได้ (ถ้าไม่ติดจะได้ฟังซาวแทร็กเกาหลีจากลูกค้าจากทุกทิศทาง)แถมมากินกับเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันมา 10 ปี ถึงเป็นมินิมีทติ้งเล็กๆ แต่ก็สุขใจสำหรับสาวเหนือที่มาแอ่วเยี่ยมเพื่อนเก่าค่ะ

สาวเหนือยังไม่หมดการรีวิวร้านอาหารทั่วบางกอกค่ะ ติดตามชมกระทู้หน้า เมื่อมีเวลาและสังขารพอจะนำมาลงให้ชมอีกค่ะ

Create Date : 10 กันยายน 2555 Last Update : 10 กันยายน 2555 22:45:28 น. Counter : 4572 Pageviews.		7 comments
Share Tweet