Bloggang.com : ป้าโซ : บ้านนอกเข้าเมือง(ฟุกุโอกะ)

บ้านนอกเข้าเมือง(ฟุกุโอกะ)

กลางเดือนมิถุนายนได้เข้าตัวเมืองฟุกุโอกะซึ่งห่างจากอำเภอคุรุเม่ที่ป้าโซอยู่ประมาณสี่สิบนาทีในการขับรถ(ขึ้นทางด่วน) จุดประสงค์ก็คือพ่อลูกอยากจะไปดูนิทรรศการงานเขียนการ์ตูนเรื่อง "ซะซะเอะซัง" ซึ่งเป็นการ์ตูนที่ฉายทางโทรทัศน์ยาวนานที่สุดในโลก โดยเริ่มมาจากปี 1969 จนถึงปี 2013 มีทั้งหมด 7050

"ซะซะเอะซัง" เป็นผลงานของนักเขียนการ์ตูนผู้หญิงคนแรกของญี่ปุ่น "ฮะเซกาว่า มะจิโกะ" (January 30, 1920 – May 27, 1992 สิริรวมอายุ 72 ปี ) เป็นคนคิวชู เกิดที่จังหวัดซะกะ(ใกล้ๆบ้านอิฉันเอง) และได้ย้ายไปอยู่โตเกียวเมื่ออายุ 29 ปี    .. "ซะซะเอะซัง" เป็นเรื่องเกี่ยวกับชีวิตในครอบครัวธรรมดาของสาววัย 24 นาม "ซะซะเอะ ฟุกุตะ" ซึ่งเกิดที่จังหวัดฟุกุโอกะ(พล็อตเรื่องจะตามความเป็นจริงของผู้เขียนซึ่งภายหลังย้ายไปโตเกียว ตัวละครในเรื่องก็ย้ายไปด้วย นางสาวซะซะเอะจะเกิดต่างที่กับผู้เขียนนิดเดียวแต่ก็อยู่ใกล้เคียงกัน) ซะซะเอะเป็นคนที่คิดอะไรไม่ค่อยเหมือนผู้หญิงญี่ปุ่นในสมัยหลังสงครามโลกครั้งที่ 2 มีสามีชืี่อ "มะสุโอะ" ซึ่งแต่งงานและย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านของครอบครัวซะซะเอะ ทั้งคู่มีลูกชายคนเดียวชื่อ""ทะระโอะ" หรือ "ทะระจัง"

ตัวละครในเรื่องจะเน้นที่ครอบครัวฟุกุตะเป็นหลัก ซึ่งบุคคลในครอบครัวทั้งหมดจะมีชื่อเกี่ยวกับทะเลทั้งสิ้นนับจากชื่อสกุล "ฟุกุตะ" (ฟุกุ= ปลา) ไล่มาที่พ่อของซะซะเอะ "นะมิเฮ" (นะมิ=คลื่น) แม่ .."ฟุเนะ" (เรือ) "ซะซะเอะ" (หอย) สามีซะซะเอะ "มะสุโอะ" (มะสุ=ปลา) น้องชายซะซะเอะ "คัทซึโอะ" (ปลา) และน้องสาวคนสุดท้อง "วะกะเมะ" (สาหร่าย) นอกจากนี้ยังมีอีกหนึ่งสมาชิกแมวชื่อว่า "ทะมะ" ซึ่งเกลียดหนูมาก

นอกจากครอบครัวฟุกุตะแล้วก็ยังมีครอบครัวญาติๆและเพื่อนบ้านที่เป็นตัวละครเกี่ยวข้องกัน เนื้อหาในแต่ละตอนนั้นเป็นเรื่องราวธรรมดาตามปกติของชีวิตความเป็นอยู่ทั่วๆไปในญี่ปุ่น แต่การหยิบยกเอาความธรรมดาที่พบเห็นในชีวิตประจำวันนี่เองทำให้สนุก อบอุ่น รู้สึกเหมือนเราได้นั่งดูเรื่องราวของเราเองที่บางครั้งก็ไปสอดคล้องเข้ากัับเหตุการณ์นั้นๆ   ซึ่งดูแล้วก็ขำว่าเออ..เราเป็นอย่างนั้นจริงๆ เราจะไม่ค่อยได้มองตัวเองจากเหตุการณ์จริงๆแต่พอมาถูกนำเสนอเข้าเลยทำให้เราได้มองย้อนกลับไป.. นี่เองจึงเป็นเสน่ห์ของการ์ตูนเรื่องนี้ที่ทำให้สามารถดำรงความนิยมมาได้ยาวนานหลายสิบปี ซะซะเอะซังจึงเรียกได้ว่าเป็นการ์ตูนที่เข้าถึงความเป็นญี่ปุ่นมากที่สุดเพราะสะท้อนชีวิตคนญี่ปุ่นได้อย่างตรงๆและยังให้ความบันเทิงอีกด้วย..

ผลงานเรื่องนี้แรกเริ่มเลยถูกตีพิมพ์ในหนังสือพิมพ์ท้องถิ่นที่จังหวัดซะกะบ้านเกิดของผู้เขียน(ซะกะนั้นใกล้กับจังหวัดฟุกุโอกะซึ่งอยู่บนเกาะคิวชูเหมือนกัน ที่เน้นเรื่องนี้ก็เพราะคนญี่ปุ่นนั้นจะรู้สึกภูมิใจถ้าคนดังต่างๆมีภูมิลำเนาอยู่แถบถิ่นบ้านเกิดตัวเอง อิคนญี่ปุ่นที่บ้านก็เช่นกัน จึงเป็นที่มาของการเดินทางไปชมนิทรรศการนี้นอกเหนือจากเรื่องความชอบส่วนตัวในการ์ตูน) ต่อมาได้ถูกตีพิมพ์ลงหนังสือพิมพ์อะซะฮิชินบุน (Asahi Shinbun หนังสือหนังสือพิมพ์ระดับแนวหน้าของญี่ปุ่น) ในปี 1949 จึงโด่งดังระดับชาติ จากนั้นก็ได้ถูกนำไปดัดแปลงเป็นละครวิทยุเมื่อปี 1955 และเป็นผลิตเป็นการ์ตูนฉายทางโทรทัศน์ในปี 1969

เล่าเรื่องความเป็นมาของซะซะเอะซังมาซะยืดยาว แต่มีรูปลงแค่รูปเดี๊ยว Smiley

(เพราะข้างในห้ามถ่ายรูป) ลงให้เห็นคาแรคเตอร์ของเรื่องเผื่อใครจะคุ้นหน้ากันบ้าง ไม่ค่อยได้หวังว่าคนไทยจะคุ้นเรื่องนี้กันมากนักหรอกจ้ะ.. อ่อ ไอ้หนุ่มที่นั่งชูสองนิ้วอยู่ตรงกลางน่ะ ไม่ได้เกี่ยวข้องในการ์ตูนเรื่องนี้แต่อย่างใด Smiley

เดินวนดูภาพลายเส้นฝีมือผู้เขียนของจริงอยู่พักใหญ่ ที่นี่เค้าเก็บผลงานดั้งเดิมกันอย่างเอาเป็นเอาตายแม้กระทั่งของใช้ส่วนตัวอาทิเช่นดินสอ พู่กัน สีที่ใช้ลงระบาย แว่นตา ลิ้นชักแบบเก่า ฯลฯ ก็เอามาใส่ตู้เข้าพิพิธภัณฑ์ให้เราดูด้วย เห็นของจริงอย่างนี้แล้วนับถือความเป็นอัจฉริยะและอุตสาหะของผู้เขียนจริงๆที่จินตนาการล้ำเลิศ นอกจากจินตนาการแล้วยังต้องมีฝีมือในการนำเสนออีกด้วยไม่ว่าจะเป็นลายเส้น การลงสี เน้นรายละเอียดไปจนถึงกำกับด้วยลายมือว่าส่วนนี้ของปกหนังสือต้องมีสีอะไร กว่าจะมาเป็นการ์ตูนให้เราๆอ่านจบเล่มต้องทุ่มเทงานสร้างไปตั้งนานเท่าไหร่..

จบนิทรรศการซะซะเอะซังแล้ว ไหนๆมาพิพิธภัณฑ์ทั้งทีก็เดินให้คุ้ม เดินไปดูงานแสดงส่วนอื่นๆบ้าง ก็ได้เก็บรูปที่น่าสนใจๆมาฝากกัน เล่าตามรูปเลยจ้ะ..

รูปนี้เป็นเครื่องซักผ้ารุ่นเก๋ากึ้กส์เป็นระบบใช้มือหมุนๆ .. อิฉันจะเกิดทันหรือไม่ก็มิทราบแต่ไม่เคยเห็นรุ่นนี้ แต่ถึงอาจจะเกิดทันก็คงไม่มีปัญญาเห็นเนื่องจากครอบครัวฐานะยากจน(รันทดน้ำตาปริ่ม .. Smiley

..) ยี่ห้อเนชั่นแนลด้วยนะฮ้าาา.. ถูกเข้ากรงไว้ถ่ายรูปออกมานำเสนอได้ชัดแค่เนี้ย..

ส่วนโมเดลในตู้นี้คือ เครื่องเคราสำหรับพิธีแต่งงานตามแบบแผน สมัยก่อนต้องจัดเต็มที่แบบนี้ แต่ละอย่างก็คงมีความหมายต่างๆกัน คงคล้า้ยบ้านเราที่มีจัดขบวนขันหมากอะไรเทือกนั้น.. ของเยอะมากแต่เก็บมาเข้าเฟรมเ่ต็มที่ได้แค่นี้แหละ

เดินวนชมหลายนิทรรศการในพิพิธภัณฑ์ส่วนมากก็จะเป็นเรื่องโบราณๆในอดีต ถ้าจะดูแบบจริงๆจังๆวันนึงก็ไม่จบเพราะเยอะมาก อิลุงบอกเดินผ่านๆเหอะไม่งั้นหมดเวลาที่นี่ทั้งวันแน่ แหม่..อิฉันก็ไม่รังเกียจหรอกนะคะเพราะอยู่ในสถานที่เงียบสงบ แอร์เย็นกำลังดี มีที่นั่งพักอีกต่างหากมันน่านั่งงีบซะนี่ปะไร เอิ้กกกก.. Smiley

ออกจากพิพิธภัณฑ์ก็เกือบครึ่งวัน ไหนๆเข้าเมืองมาแล้วลุงก็เลยพาไปชมใจกลางเมืองอีกที่ จุดหมายก็คือ canal city ซึ่งคราวที่ไปพบปะกับเพื่อนบล็อกที่อัพเล่าไปเมื่อครั้งก่อน (ป้าแอ๊ก พี่แอ๊ก น้องแอ๊กที่เรียกขานกัน แต่เป็นยัยแอ๊ก..น้องหนูของพี่) ตอนนั้นมีเด็กรุ่นๆน่าจะเป็นนศ.ต่างชาติมาถามเส้นทางว่าจะไปที่ canal city เนี่ย มันเดินไปทางไหนเคอะ? โชคร้ายมาถามอิป้าคนพื้นที่(บ้านนอก)เข้าเลยไม่รู้เส้นทาง มาคราวนี้ลุงอาศัยคะนะบิเลยงมกันไปจนได้

สรุปแล้ว canal city มันก็คือตึกใหญ่ที่จัดเป็นช้อปปิ้งมอลล์ ตัวอาคารออกแบบให้มีคลองน้ำเล็กๆวนอยู่รอบอาคารด้านล่าง มีห้างสรรพสินค้า ร้านรวงรวมถึงมหรสพมากมาย กลิ่นอายก็คือเอ็มโพเรี่ยม หรือมาบุญครองบ้านเราดีๆนั่นเอง แวะกินราเม็งคนละชามเติมกำลังก่อนเดินสำรวจพื้นที่ ได้กระเป๋าถือลดราคาของอิป้ามาใบ ขยับจะไปซื้อต่างหูซะหน่อยดูราคาแล้ว... รอกลับเมืองไทยอีกสองสามเดือนข้างหน้าแล้วมาหาซื้อเหอะมีให้เลือกยัดตรูดตายหลากแบบและยังถูกกว่ากันอีกหลายเท่าตัว เลยได้แต่เดินผ่านๆดูเฉยๆ ของบางอย่างก็ลดราคาได้น่าสนใจมากแต่ต้องมีเวลาเลือกดู เอาไว้จิกอิลุงมากันใหม่สองคนอีกทีเพราะหนุ่มคนเล็กของเราเธอไม่ค่อยชอบรอแม่เลือกซื้อของนานๆ ..

เวทีกลางน้ำมีดนตรีเล่นด้วย เป็นนักดนตรีมีชื่อเสียงหรือไม่ก็มิทราบได้ ดูผ่านๆชักรูปแล้วก็เดินออก ทางออกมีหลายทางมาก ตึกนี้คงไม่เหมาะกับสว.อย่างอิป้าและลุงเนื่องจากอยู่นานๆแล้วเริ่มปวดขมับทั้งผู้คนทั้งพื้นที่ๆเดินวนไปนู่นมานี่ เอิ้กกก..ปล่อยลมสว้านมาหนึ่งพลั่กก่อนเดินออกไปข้างนอก

ระหว่างทางก่อนจะถึงอีกจุดหมายนึงก็พบเห็นเจ้านี่เข้า มันคือหาบเร่แผงลอย.. อิอิ.. เรียกให้งามหน่อยก็คือรถเข็นขายของตอนช่วงกลางคืนที่ภาษาญี่ปุ่นเรียกว่า "ยะไต" (yatai) ที่หลายคนรู้จักกันดี หลักๆก็ขายของกินพวกราเม็งอะไรเทือกนั้น จะเปิดทำการขายก็ต่อเมื่อแดดร่มลมตกช่วงเย็นย่ำไปจนถึงค่ำมืดดึกดื่นค่อนคืน พอช่วงกลางวันที่ปิดทำการก็จะมาจอดเก็บรวมๆกันไว้ จอดนิ่งเงียบสงบอย่างนี้ไม่น่าเชื่อเลยนิว่ากลางคืนมันจะมีชีิวิตชีวาแตกต่างกันมากมาย

ในที่สุดก็ถึงจุดหมายที่ลุงอยากพามาดู นั่นก็คือศาลเจ้าอันมีชื่อเสียงเก่าแก่ประจำเมืองฮะกะตะแห่งฟุกุโอกะ "คุชิดะ" ( Kushida Shrine ) นั่นเอง ช่วงที่ไปนี่เป็นช่วงเตรียมตัวสำหรับเทศกาลดังประจำปีเลยมีนั่งร้านสำหรับก่อสร้างขบวนแห่เกะกะตาอยู่บ้าง เดินตามก้นสองพ่อลูกนี่ไป..

Kushida Shinto Shrine แห่งนี้สร้างขึ้นเมื่อปีค.ศ.757 ได้รับความเสียหายจากสงครามและมาบูรณะใหม่เมื่อปี 1587 เป็นสถานที่จัดพิธีกรรมทางศาสนาในเทศกาล "ยะมะคะสะ" (Hakata Gion Yamakasa) เทศกาลเก่าแก่ประจำจังหวัดฟุกุโอกะซึ่งจัดขึ้นในวันที่ 1 - 15 กรกฏาคมของทุกปี

ยะมะคะสะ จะเป็นขบวนแห่ที่ประดับประดาด้วยตุ๊กตาที่เป็นตัวแทนของเทพเจ้า ขบวนแห่นี้มีความสูงถึง 10 เมตร นั่นก็คือทำไมถึงได้มีนั่งร้านสูงๆเกะกะในรูปแรกๆ ไฮไล้ท์ของเทศกาลจะอยู่ที่วันสุดท้ายซึ่งจะมีการวิ่งแข่งกันในระยะทาง 5 กม. โดยงานเริ่มตั้งแต่เช้ามืด 04:59 น.

ข้างล่างนี่เป็นโมเดลจำลองของขบวนแห่ยะมะคะสะซึ่งอยู่ในนิทรรศการที่พิพิธภัณฑ์

โมเดลจำลองให้เห็นว่าขบวนนี้สูงขนาดเลยหลังคาบ้านสองชั้นขึ้นไปอีก

ย้อนกลับมาดูบรรยากาศภายในศาลเจ้าแห่งนี้ดีกว่า ร่มรื่นมาก..

เห็นดอกไม้แล้วมันอดไม่ได้

ชมวัดเสร็จก็เดินย้อนกลับเข้า canal city อีกรอบเพราะจอดรถไว้ที่นั่น ขากลับเลยแวะเข้าเกมเซ็นเตอร์ให้คุณคนเล็กได้เล่นนู่นนี่นิดหน่อย จบลงด้วยการกระหน่ำกลองนี่แหละ..

จบเอ็นทรี่นี้ไว้เพียงเท่านี้ ขอให้ทุกท่านที่เข้ามาเยี่ยมชมมีความสุขถ้วนหน้ากัน พบกันใหม่ในบล็อกหน้า สวัสดีค่ะ.. Smiley

Create Date : 05 สิงหาคม 2557

Last Update : 5 สิงหาคม 2557 15:44:44 น.

39 comments

Counter : 21638 Pageviews.

อยากไปเล่นกลองด้วยจัง

โดย: เ จ้ า ช า ย น้ อ ย

วันที่: 5 สิงหาคม 2557 เวลา:16:38:23 น.

แปลกใจเรื่องซาซาเอะจัง ฉายมายาวนานขนาดนี้ แต่คนไทยยังไม่ค่อยรู้จักเท่าที่ควร

โดย: เ จ้ า ช า ย น้ อ ย

วันที่: 5 สิงหาคม 2557 เวลา:16:39:14 น.

ตอนแรกผมนึกไม่ออกเลยว่าเป็นตัวการ์ตูนตัวไหน แต่พอเห็นภาพแล้วนึกออก เรื่องนี้เคยเห็น แต่ไม่ได้รับชมอย่างจริงจังครับ ถ้าจำไม่ผิดผลงานของฟูจิโกะ คนวาดโดราเอมอนก็เก็บจริงจังไม่แพ้กันเหมือนกันครับ เป็นผมคงเดินได้เป็นวันๆ แน่

canal city ดูน่าสนใจดีครับ เป็นธรรมดาที่จะต้องมีการเล่นเกม เป็นผมก็แวะเล่นเหมือนกัน ประเทศที่ผลิตเกมเยอะๆ นี่นะ

รู้สึกว่าศาลเจ้าจะโดดเด่นน้อยกว่า 2 ที่แรกนะครับ

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 5 สิงหาคม 2557 เวลา:23:41:39 น.

...ซะซะเอะซัง สงสัยไม่มีเสียงภาษาไทย คนจึงไม่ค่อยรู้จักนอกจากเซียนการ์ตูน เป็นเรื่องชุมชนญี่ปุ่นน่ารักๆ ที่ต้องหยุดวาด เพราะสู้ดิจิตอลไม่ได้ ก็เลยปิดเป็นตำนานซะเลย.....พี่อุ้ยซังว่า....ค่ะ

โดย: aew - IP: 1.2.149.182 วันที่: 6 สิงหาคม 2557 เวลา:16:06:18 น.

ชอบดอกไม่สวยจังค่ะ

โดย: มี๊เก๋+ป๊าโอ๋=ซีทะเล (kae+aoe

) วันที่: 7 สิงหาคม 2557 เวลา:14:48:15 น.

ตามมาเที่ยวด้วยคนครับ

โดย: คนขับช้า

วันที่: 8 สิงหาคม 2557 เวลา:21:33:03 น.

อยู่บ้านป่า ภาพไม่ขึ้นครับ
ต้องกลับไปอ่านกรุงเทซ
คุณป้าโซสบายดีนะครับ

โดย: nulaw.m (คนบ้า(น)ป่า

) วันที่: 9 สิงหาคม 2557 เวลา:20:12:52 น.

ขอบคุณนะคะสำหรับเรื่องราวที่นำมาแบ่งปัน มีโอกาสคงได้ไปเยี่ยมชมบ้างค่ะ

โดย: Maeboon

วันที่: 12 สิงหาคม 2557 เวลา:16:02:57 น.

เขาวาดการ์ตูน ดูสอาดตา เส้นไม่รก... น่าอ่าน...
แม้จะไม่ค่อยได้อ่านหรือดูนะครับ 555

ที่แสดงดนตรีกลางน้ำ ผมว่าสวย ถ้าเป็นดนตรี
ไม่ดังมากแบบวัยรุ่น คงจะน่าฟังไม่ใช่น้อย

ตกลงเป็นดนตรีแบบไหนครับป้า แหะ ๆ เรียกป้าซะ
หน่อยเราจะได้หนุ่มขึ้น

โดย: ไวน์กับสายน้ำ

วันที่: 15 สิงหาคม 2557 เวลา:11:57:16 น.

สวัสดีครับคุณป้าโซ

อธิบายได้ดี ภาพก็สวยเหมือนได้ไปเที่ยวด้วยกันเลย

การ์ตูนไม่คุ้นเท่าไรครับแต่ หนุ่มน้อยนั่งกลางนั่นคุ้นมากเลย กำลังแตกเนื้อหนุ่มดังเปรี๊ยบ ๆเลย ว่าแต่ว่าพี่ชายเขาไม่มาด้วยเหรอครับ คงเรียนหนักนา

ห้างใหญ่ ๆปัจจุบันพอสูงอายุเข้าก็ไม่ค่อยอยากไปเดินชนหนุ่ม ๆสาว ๆเหมือนกันครับ แรงปะทะสู้ไม่ได้ฮ่า ฮ่า ฮ่า

โดย: find me pr

วันที่: 19 สิงหาคม 2557 เวลา:9:51:19 น.

คิดถึงป้าโซจัง
ป้าโซสบายดีนะคะ หนูไม่ได้อัพบล็อกนานแล้ว
ล่าสุดก็ไปอังกฤษ&เวลส์ กลับมาเมื่อต้นเดือนพฤษภาที่ผ่านมา
ช่วงนี้หนูเริ่มตระเตรียมนู่นนี่ สำหรับงานแต่งที่จะจัดเดือนตุลาคมที่บ้านค่ะ
งานเรียบๆ ง่ายๆ ตามสไตล์ที่หนูอยากได้แหละค่ะ
แต่ยังไม่รู้ว่าจะเรียบง่ายจริงไหม 5555
ป้าโซอวยพรให้หนูด้วยนะคะ

โดย: หกพันไมล์

วันที่: 28 สิงหาคม 2557 เวลา:0:36:51 น.

ป้าโซขาสวัสดีค่ะ
นาน ๆ จะแวะมาทักทายกันสักทีนะคะ
อยากบอกว่าไส้นี้ทำไม่ยากเลย
แต่แป้งสูตรนี้จะไม่นุ่มแบบฟูมากนะคะ
ไม่เหมือนแป้งสูตรที่ใส่ทั้งผงฟูและยีสต์จ้ะ
ป้าโซลองทำดูนะคะ เด็ก ๆ อาจจะชอบค่ะ

โดย: เนินน้ำ

วันที่: 19 กันยายน 2557 เวลา:21:36:43 น.

อื้อหือ ดอกไม้สวยๆทั้งนั้นป้า
ป้าๆช่วงใบไม้สีแดงนี่มันเดือนไหนพอรู้ไหม?
เผื่อจะได้ไปหาหลานที่นู่นบ้าง

โดย: สุริยาวดี

วันที่: 21 กันยายน 2557 เวลา:14:13:36 น.

สวัสดีครับคุณป้าโซ

พักนี้ไม่ว่างมาก ๆเลยครับ ขาดหายเป็นเดือนเลย

ขอบคุณมากสำหรับ..... ที่ฝากไว้หลังไมค์นะครับ

โดย: find me pr

วันที่: 25 กันยายน 2557 เวลา:12:04:06 น.

แวะมาเที่ยวด้วยคน
อยากตีกลองจัง

โดย: เริงฤดีนะ

วันที่: 27 กันยายน 2557 เวลา:13:57:51 น.

อุ้มล่ะชอบเรื่องราวในต่างแดนแบบนี้จังค่ะป้าโซ
ขอบพระคุณสำหรับของฝากค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เริงฤดีนะ Sports Blog ดู Blog
ป้าโซ Klaibann Blog ดู Blog

โดย: อุ้มสี

วันที่: 3 ตุลาคม 2557 เวลา:21:22:10 น.

แวะมาทักทายครับ มากดดันให้อัพบล็อกครับ

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 5 ตุลาคม 2557 เวลา:0:58:34 น.

สวัสดีค่ะป้าโซ

วันนี้ธัญแวะมาทักทายทางนี้บ้างค่ะ

ป้าโซคงลุ้นๆกับใต้ฝุ่นนะคะตอนนี้
ขอให้ผ่านพ้นไปด้วยดีนะคะ

โดย: tanjira

วันที่: 12 ตุลาคม 2557 เวลา:16:35:43 น.

สวัสดีครับคุณป้าโซ

แฟน ๆมาเยี่ยมจะเพจวิวจะเข้าหลักหมื่นแล้วละ งานคงยุ่งมากเนอะ

มีความสุขทุกวันนะครับ

โดย: find me pr

วันที่: 19 ตุลาคม 2557 เวลา:15:10:53 น.

ป้าโซ เฟซบุคของป้าคือไรอะ ส่งมาทางเมลก็ได้จ้ะ ไม่ค่อยได้อัพบล็อกเท่าไร จะพยายามมากขึ้นจ้า

โดย: พี่หมี (Bkkbear

) วันที่: 22 ตุลาคม 2557 เวลา:23:26:01 น.

สวัสดีครับคุณป้าโซ

มาดูลูกชายคุณป้าตีกลองครับ สงสัยกลองยาวนะเนี่ย คุณป้าเลยหยุดยาวเลย

โดย: find me pr

วันที่: 10 พฤศจิกายน 2557 เวลา:18:40:52 น.

หายไปไหนแล้วป้าโซ

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 7 ธันวาคม 2557 เวลา:13:13:03 น.

Happy New Year 2015

โดย: Rinsa Yoyolive

วันที่: 28 ธันวาคม 2557 เวลา:0:14:10 น.

สวัสดีปีใหม่ 2558
ขอให้น้องแอนและครอบครัวมีสุขภาพดี จิตใจแจ่มใส
ปราศจากโรคภัยอันตรายทั้งปวง
มีชีวิตที่ราบรื่นพบแต่สิ่งดีๆมีความสุขตลอดไปค่ะ

โดย: เปลี่ยนนามแฝงเป็น หมุยจุ๋ย

วันที่: 1 มกราคม 2558 เวลา:7:02:17 น.

สวัสดีปีใหม่ครับ

ขอให้ปีนี้เป็นปีที่ดีกว่าปีที่ผ่านมา สุขกายสุขใจ ปราศจากโรคภภัยนะครับ

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 2 มกราคม 2558 เวลา:1:03:23 น.

สวัสดีปีใหม่ครับคุณป้าโซ

ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเวลาเลยครับ ปีใหม่ก็ยังไม่ได้ไปไหนเลยละ

ขอให้คุณป้าและครอบครัวมีความสุข แข็งแรงกันทุกคนนะครับ

โดย: find me pr

วันที่: 4 มกราคม 2558 เวลา:18:05:45 น.

แวะมาเพราะคิดถึงค่ะป้าโซ

โดย: tanjira

วันที่: 9 มกราคม 2558 เวลา:16:37:10 น.

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ ป้าโซ เรียบร้อยแล้วนะคะ

โดย: smack

วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:7:11:58 น.

สวาทดีจร้า ป้าฯ
มาแปะทุกวันจร้า
-------------
คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ ป้าโซ เรียบร้อยแล้วนะคะ

โดย: smack

วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:14:43:00 น.

สวัสดีครับป้าโซ ป้าโซกลับมาเขียนบล็อกให้เพื่อนๆ น้องๆ หลานๆ อ่านเถอะ ชอบบล็อกนี้อะ

♥

โดย: คุณต่อ (toor36

) วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:1:10:42 น.

สุขสันต์ตรุษจีนครับป้าฯ
-----------------------------------
คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ ป้าโซ เรียบร้อยแล้วนะคะ

โดย: smack

วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:19:20:16 น.

มาอีกแระครับป้า
--------------------------------------

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ ป้าโซ เรียบร้อยแล้วนะคะ

โดย: smack

วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:13:13:27 น.

อุ้มมาแปะหัวใจให้ป้าโซ
ผ่านมือถือค่ะ

โดย: อุ้มสี

วันที่: 21 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:14:58:15 น.

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ ป้าโซ เรียบร้อยแล้วนะคะ

โดย: smack

วันที่: 22 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:16:01:10 น.

ดีจร้าป้า
-----------
คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ ป้าโซ เรียบร้อยแล้วนะคะ

โดย: smack

วันที่: 23 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:20:03:31 น.

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ ป้าโซ เรียบร้อยแล้วนะคะ

โดย: smack

วันที่: 24 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:20:00:34 น.

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ ป้าโซ เรียบร้อยแล้วนะคะ

โดย: smack

วันที่: 25 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:9:02:23 น.

คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ ป้าโซ เรียบร้อยแล้วนะคะ

โดย: smack

วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:7:45:46 น.

ดีจร้าป้าโซ
แวะมาแปะสุดท้ายของปี58จร้า
เด๋ว59 มาแปะกันใหม่จร้า

---------------------------------------
คุณได้ทำการแปะ ให้กับคุณ ป้าโซ เรียบร้อยแล้วนะคะ

โดย: smack

วันที่: 28 กุมภาพันธ์ 2558 เวลา:8:35:08 น.