พระเครื่อง : แหล่งข้อมูลบทความพระเครื่อง เครื่องรางของขลัง และวัตถุมงคล
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2557
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
232425262728 
 
24 กุมภาพันธ์ 2557
 
All Blogs
 
เพื่อนเป็นผี! ขนหัวลุก ใบหนาด

เพื่อนเป็นผี!

ขนหัวลุก
ใบหนาด



"รัตนา" เล่าประสบการณ์ขนหัวลุกจากบางกรวย



"วิน" เป็นเด็กวัย 8 ขวบรุ่นเดียวกับตอง-ลูกสาวดิฉัน บ้านเราอยู่ติดกันในหมู่บ้านจัดสรรย่านบางกรวย น่าสงสารที่พ่อแม่เลิกกันเมื่อแกอายุได้ราว 4-5 ขวบ ยังดีที่วิไลแม่ของวินมีงานทำเป็นหลักเป็นฐาน และรักลูกชายคนเดียวของเธอจนไม่ยอมยุ่งเกี่ยวกับใคร



"เด็กๆ หลายคนที่บ้านอยู่ใกล้ๆ กัน ถ้าไม่ออกไปวิ่งเล่นในซอยก็จะเข้าบ้านนั้นบ้านนี้ เล่นกันบ้าง ทะเลาะกันบ้าง บางทีโกรธกันจนวิ่งกลับบ้านมาฟ้องแม่ แต่ไม่ช้าก็กลับไปเล่นด้วยกันใหม่...ใจจริงดิฉันอยากให้ตองชวนเพื่อนๆ มาเล่นที่บ้านเรามากกว่า จะได้ใกล้หูใกล้ตาดีกว่าไปเล่นบ้านคนอื่น ต้องเอาขนมกับของเล่นมาล่อค่ะ



ส่วนมากพวกแกจะวิ่งไปวิ่งมา เดี๋ยวไปบ้านแล้ว กลับมาเล่นใหม่ บางทีขนมหมดก็ชวนกันยกโขยงไปเล่นบ้านอื่น



เด็กผู้ชายซนๆ อย่างวิน ต๋อง โจ้ มักจะชวนเด็กผู้หญิงเล่นผีหลอกกันเป็นประจำ



ทั้งเล่นจ๊ะเอ๋บ้าง เอาผ้าคลุมหัวบ้าง ไม่มีอะไรก็ใช้วิธีง่ายๆ คือแลบลิ้นปลิ้นตาแล้วทำเสียงโหยหวน...ผีมาแล้ว! กลัวมั้ย? ผีตาโบ๋มาแล้ว...พวกเด็กผู้หญิงก็ร้องวี้ดว้าย วิ่งหนีก็มี ไล่ทุบตีกันเกรียวกราวก็มี...



บางครั้งเห็นแล้วก็อดยิ้มไม่ได้ค่ะ เพราะทำให้นึกถึงวัยเด็กของตัวเอง!



วิไลชอบพาลูกชายไปเยี่ยมพ่อแม่ของเธอที่นครสวรรค์บ่อยๆ ได้ข่าวว่าสุขภาพไม่ค่อยสมบูรณ์ทั้งคู่...ดิฉันลืมเล่าไปว่าเธอได้ญาติห่างๆ ชื่อป้าชื้นมาเป็นแม่บ้าน แถมยังรับหน้าที่ไปส่งไปรับวินที่โรงเรียนใกล้ๆ หมู่บ้านอีกต่างหาก



จนกระทั่งครั้งล่าสุดที่วิไลพาลูกชายไปนครสวรรค์เมื่อเดือนที่แล้วก็เกิดเหตุร้ายขึ้น



ขณะนั้นเริ่มเข้าฤดูหนาวแล้ว จำได้ว่าเป็นตอนเย็นวันเสาร์ พวกเด็กๆ ถูกพ่อแม่เคี่ยวเข็ญให้ท่องหนังสือ ทำการบ้าน แต่พวกแกก็ผัดผ่อนขอเป็นวันอาทิตย์ แล้วก็หลบแวบออกไปเล่นกันครึกครื้นที่ถนนหน้าบ้าน เสียงเอะอะเจี๊ยวจ๊าวดังลั่นไปหมด แต่ถ้าเงียบเสียงก็แปลว่าเข้าไปเล่นในบ้านใดบ้านหนึ่งแน่นอน



ดิฉันกำลังทำกับข้าว สามีนั่งดูถ่ายทอดสดกีฬาทางเคเบิล...ถึงยังไงก็ไม่วายเป็นห่วงลูกจนต้องเงี่ยหูฟังอยู่บ่อยครั้ง...



ได้ยินเสียงยัยตองวี้ดว้ายทีก็โล่งใจไปที!



ใกล้จะเสร็จจากงานครัว คิดว่าเดี๋ยวต้องไปตามลูกสาวมาอาบน้ำกินข้าว ก็พอดีได้ยินเสียงเฮๆ ตามด้วยเสียงหัวเราะของพวกเด็กๆ อยู่ใกล้เข้ามา แน่ใจว่ายัยตองพาเพื่อนๆ เข้ามาเล่นในบ้านก็หมดห่วงไปได้ชั่วคราว



ตอนที่ยกยำเนื้อย่างไปให้สามีในห้องรับแขก อดหันไปมองหน้าบ้านไม่ได้...เพื่อให้แน่ใจว่าลูกสาวเข้ามาแล้วจริงๆ



แหม! กำลังล้อมวงกันอยู่ที่โต๊ะม้าหินริมสนาม ทั้งผู้หญิงผู้ชายราว 4-5 คน เสียงยัยตองดังแจ้วๆ กว่าเพื่อน...ขี้เกียจเล่นผีหลอกแล้ว ผลัดกันเล่าเรื่องผีดีกว่า ใครเคยถูกผีหลอกมั่งยกขึ้น?



ดิฉันมองสบตาสามีแล้วอดหัวเราะไม่ได้ บอกว่าใกล้ค่ำแล้ว เดี๋ยวช่วยไปตามลูกสาวมาอาบน้ำเถอะ จะได้กินข้าวกินปลาพร้อมกัน อากาศยิ่งเย็นๆ อยู่ด้วย



ทันใดนั้นเอง เสียงยัยตองก็ดังแหวขึ้น!



"ไม่เอา ไม่ให้เล่น...อาบน้ำมาแล้วห้ามเล่น เดี๋ยวโดนแม่ดุไม่รู้นะ"



ฉุกใจวูบ...ใครอาบน้ำแล้วมาเล่นด้วย? พอดีลูกสาววิ่งตื๋อจากม้าหินมาที่เฉลียงพลางร้องไปด้วย...คุณแม่ขา! วินเขาอาบน้ำตัวเปียกโชกมาเชียวค่ะ บอกให้กลับบ้านก็ไม่ยอม!



ดิฉันนึกเอะใจ...วินไปต่างจังหวัดกับแม่นี่นา! นี่ยังไม่ถึงวันอาทิตย์ก็กลับมาแล้วรึ? ปราดออกไปที่ประตู ยัยตองวิ่งเข้ามาหาแล้วหันไปชี้มือไปที่ม้าหิน



"ดูวินซีคะ ไปอาบน้ำมาเปียกโชกแล้วจะมาเล่นด้วย แกล้งสลัดน้ำใส่อีกค่ะ!"



คุณพระช่วย! ไม่มีร่างของวินอยู่ที่นั่น นอกจากเด็กคนอื่นอีก 3 คนที่ยังนั่งห้อยขาอยู่ที่โต๊ะม้าหินมองมา...ดิฉันหลุดปากครางว่า...แม่ไม่เห็นวินนี่นา! พอดีสามีลุกออกมาดู ยัยตองก็ชี้มือไปที่นั่นพร้อมกับยืนยันเสียงแข็ง



"โธ่! วินก็นังอยู่นั่นไง ตัวเปียกโชกเชียว!



ดิฉันขนลุกเกรียวไปทั้งตัว สามีรีบอุ้มลูกเข้าบ้าน พวกเด็กๆ ซุบซิบกันแล้วก็ทยอยออกไปท่ามกลางความเยือกเย็นและมืดสลัวลงอย่างรวดเร็ว...



รุ่งขึ้นก็ได้ข่าวว่าวินตกน้ำตายที่นครสวรรค์ตอนเย็นวันวานนั่นเอง วิญญาณแกโลดลิ่วมาหาเพื่อนๆ ทันที...นึกถึงแล้วขนหัวลุกค่ะ!



Create Date : 24 กุมภาพันธ์ 2557
Last Update : 24 กุมภาพันธ์ 2557 9:22:18 น. 0 comments
Counter : 1376 Pageviews.

amulet108
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 96 คน [?]








Friends' blogs
[Add amulet108's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.