สิ่งหนึ่งที่แอบสังเกต
คือนักแสดงค่ะ ^^
น้องตัวเล็กที่เป็นลูกที่ติดมากับภรรยาของลูกชายคนรองก็ดูเหมือนว่าจะคุ้นตาจากเรื่อง HANA (เป็นผลงานอีกเรื่องค่ะ เพิ่งมีโอกาสได้ดูเมือนกันเมื่อไม่นานมานี้) และใน I wish ก็ดูเหมือนจะเป็นหนึ่งในกลุ่มเพื่อนๆของตัวเอกด้วยนะคะ นอกจากนั้น ก็มีรุ่นใหญ่ๆที่เราจะเห็นวนไปวนมา อยู่หลายต่อหลายคนเลยทีเดียวค่ะ

ความคิดของโนบูตะ คือ รู้สึกได้ว่า ผู้กำกับโคริเอดะ เป็นคนที่รักเด็กนะคะ
(ฮ่าๆ ไม่มีเหตุผลอย่างอื่นค่ะ แต่เท่าที่สัมผัสงานกำกับของท่านมาบ้าง ..มันรู้สึกได้แบบนั้น)
เป็นนักปรัชญา ดีดี คนหนึ่งนี่เอง : )

ปล. โนบูตะ ชอบเสียงดนตรีอะคูสติกชิลล์ๆที่มาพร้อมกับภาพบรรยากาศทะเล เสียงคลื่น ภาพถนนที่มีคุณตาเดินไปเรื่อยๆ..เดินไปเรื่อยๆ เช่นกันค่ะ

ไม่ได้ดูหรอกค่ะ
แต่ว่าก็...
พระอรหันต์ในบ้านกำลังรออยู่เช่นกัน

อยากหันมาดูหนังญี่ปุ่นดีๆบ้าง เรื่องนี้อ่านแล้วโดนใจน่าดูจิงๆคับ

^เชียร์สุดๆ เลยครับเรื่องนี้

เพิ่งได้ดูเป็นหนังที่ดีมากเล่าได้อย่างธรรมชาติครอบครัวที่ดูเหมือนครอบครับที่อบอุ่นแต่จริงๆแล้วไม่ใช่เลยแฝงไปด้วยปัญหาตั้งแต่ในอดีต พ่อผู้มีชู้แม่ที่อดทนเพราะผู้หญิงสมัยก่อนไม่มีทางเลือกมากนักลูกชายที่ถูกกดดันจนไม่ลงรอยกับพ่อทุกๆอย่างมันมีเหตุผลของมันเองว่าทำไมตัวเอกถึงไม่เลือกที่จะกลับมา ตัวละครทุกตัวล้วนมีความเป็นมนุษย์คนเป็นแม่ภายนอกดูเหมือนหญิงชราใจดีแต่ภายในกลับจมปักในอดีตยังยึดติดอยู่แถมยังลากคนที่ไม่ได้ทำอะไรผิดเลยอย่างเด็กที่ถูกลูกชายคนโตช่วยไว้บังคับให้มางานครบรอบทุกปีเพื่อที่จะให้เป็นบาปไปตลอดชีวิตอีกทั้งยังเห็นแก่ตัวในการบงการชีวิตคนอื่นฉากที่ลูกสะใภ้ได้กิโมโนมาแล้วก็ถูกให้ป้อนความคิดที่ห้ามมีลูกแสดงถึงความหัวโบราณและชอบบงการคนอื่นได้ดี ส่วนพ่อที่ยังยึดติดกับความเป็นหมอแม้ว่าจะไม่สามารถที่จะรักษาใครได้แล้ว จึงไม่เเปลกใจที่ว่าความรู้สึกบางอย่างเหล่านี้อาจทำให้ตัวเอกไม่อยากกลับมาที่บ้านก็เป็นได้ แต่อย่างไรก็ตามชีวิตของทุกคนก็ดำเนินไปแม่จะอยู่กับความทุกข์ก็ตาม