Group Blog |
เมื่อ GU12 บุรีรัมย์ยูไนเต็ดไปเยือนถิ่นเชียงรายยูไนเต็ด 03-04-2-15 สวัสดีจ้าาาาา...กราบบบบบ งามๆเลยทีเดียว  วันนี้ก็มีรีวิวการเดินทางไปดูฟุตบอลที่สนามจริงครั้งแรกของชีวิต ฮ่าฮ่า นี่อายุ 21 แล้วนะแต่มันครั้งแรกจริงๆ ตื่นเต้นสุดๆ เลยค่ะพูดเลย เล่าหน่อยๆ ความเป็นมาของการบ้าบอล บอกก่อนเลยว่ามีทีมที่ชอบอยู่นะ ต่างประเทศจะเป็น FCBarcelona ส่วนในไทยลีกก็ Buriram United นับว่าเป็นผู้หญิงที่เข้าขั้นบ้าบอลเลยล่ะค่ะ ฮ่าฮ่า (หัวเราะแบบบ้าบอ) ตอนแรกกับฟุตบอลนี่ไม่ค่อยอะไรเลยจริงๆนะ เฉยมากกกก ไม่ได้สนใจเลย แต่ทุกอย่างมันก็ต้องมีความเป็นมาเป็นไปเน๊อะๆ เดี๋ยวไว้บอกทีหลังดีกว่าปล่อยให้อ่านไปก่อน ฮิฮิ ทุกคนคงกำลังบ่นในใจว่ากวางแกจะเวิ่นอีกนานไหม? ใช่ป่ะล้าาา...ขอโทษ เข้าเรื่องเลยเน๊อะ อย่างที่บอกเลยจ้า...รักฟุตบอล ชอบดูฟุตบอลเป็นชีวิตจิตใจ ความใฝ่ฝันอยากไปดูที่สนามจริงบ้าง...แล้วก็ได้ลองทำถึงทีมจะแค่มาเยือนก็เถอะ บุรีรัมย์ยูไนเต็ดมีโปรแกรมแข่งวันที่ 4 เมษา ตอนแรกก็คิดว่าไม่ได้ไปแล้วล่ะ เพราะวันที่ 5 ต้องไปอบรมผู้บังคับบัญชาลูกเสือแต่เช้า(มากกก) พูดเลยว่าตอนนั้นเฟลมากกก... คืออยากไป คืออยากดู หลายคนคงสงสัยว่าทำไมถึงต้องเป็นที่เชียงราย บอกเลย!! มันใกล้ค่ะ เพราะเราเรียนที่ ม.พะเยา ค่ะ แต่โชคเข้าข้าง ฮ่าฮ่า #หัวเราะดังมาก เลื่อน เลื่อน เลื่อน!! มาเป็นวันที่ 3 เมษาค่ะ..เพราะบุรีรัมย์มีแข่ง AFC คือดีใจมากกกก ได้ไปละโว๊ยยยย...แล้วรออะไรล่ะ? ก่อนอื่นตั๋วไงคะ? ครั้งแรกจะไปกลัวมากตั๋วจะหาจากไหน แต่ด้วยความที่อยากจะไปเหลือเกิน..เลยแอดไลน์ไปที่เมกกะสโตร์เชียงใหม่ค่ะ ขอให้พี่เขาหาตั๋วให้เพราะป้าต่ายบอกในเพจว่าทางนี้เขาจะจัดทัวร์ให้ชาวเชียงใหม่และลำปาง พอแอดไปคุยกับพี่เขา...ชื่อพี่เก๋ค่ะ ใจดีมากกกก เมื่อเจรจาเสร็จสิ้นก็ได้ตั๋วสมใจค่ะ ทีนี้ก็คือที่ซุกหัวนอนเจ้าค่ะ...ที่ไหนดีละให้มันใกล้ๆ สนามค่ะ ด้วยความพยายามอย่างมากล้นก็ได้มาซึ่งที่นอนค่ะ เพราะแข่งเสร็จประมาณ 3 ทุ่ม อ้อ!! บอกก่อนเลยว่าขึ้นรถตู้ไปค่ะไม่มีรถยนต์ส่วนตัวแต่อย่างใดทั้งสิ้น และเราก็หากันจนเจอ...มันนานแค่ไหนที่คอยเธอมา เอิ่มมม!! ไม่ใช่ล่ะ ได้ที่พักแล้วค่ะ...ทุกอย่างมันช่างลงล็อกดีจริงๆเสียนี่กระไร เมื่อวันที่ 3 มาถึง อ๊ากกกก ตื่นเต้นๆๆๆๆ ออกหอตั้งแต่ 7 โมงกว่าๆ ค่ะเพื่อไปขึ้นรถตู้ และไปถึงที่ขนส่งใหม่เชียงรายประมาณ 9 โมงกว่าๆค่ะ เพราะรถตู้ออก 8 โมง แล้วก็ต่อรถไปขนส่งเก่าค่ะ ฮ่าฮ่า พูดเลยว่าตอนนั้นไม่รู้จริงๆ ว่ามันตรงไปที่ที่พักได้เลย...เลยนั่งยิ้มอย่างโง่ๆต่อรถไปที่ขนส่งเก่าค่ะ โง่มากกก ฮ่าฮ่า เมื่อไปถึงขนส่งเก่าหารถต่อไปที่ที่พักค่ะ...อ่าาา เดินไปถามรถได้รถของลุงคนหนึ่ง เราก็ขึ้นรถค่ะเพื่อไปที่พัก ย๊ากกก ฉันจะถึงที่พักแล้วนะ คือดีใจ พอเข้าไปถนนเส้นไปสนามบินแม่ฟ้าหลวงลุงเจ้าของรถก็พาเราไปเที่ยวชมสนามก่อนแข่งค่ะ ถุ้ย!! ลุงพาหลงงงง =.,=!! ไหนตอนแรกลุงบอกลุงรู้จัก ลุงเข้าใจไงคะ? หลงจ้าาาา ลุงพาไปโน้นนนน ถนนที่มีแต่ลูกรังอะไรไม่รู้ หัวนี่แดงเลยจ้าาา สักพักเลยให้ลุงส่งหน้าสนามจ้ะ แหม!! ถ้าไปต่อนี่มีหวังไม่น่าถึงที่พักอ่ะ พอลงรถก็จ่ายตังค์ตามที่ตกลงก่อนมา 150 บาทค่ะ...พอลงรถจ่าย 200 ลุงขับรถไปเลย อ้าว!! แล้วพวกหนูล่ะลุง... คือลุงพาหลงเอง..ค่ารถเพิ่มขึ้น ต้องหาทางไปต่อเอง ดีงามจ้าาาา ทำไงล่ะจ้ะมือถือมีเราไม่กลัว T^T ค่ะ  เปิด GPS หาแผนที่เลยแต่ที่พักที่เราจะไปยังไม่ขึ้นไงจ้ะ ทำไงล่ะ?? เดินไปหาจุดที่เด่นที่สุด ศึกษามาว่ามันอยู่ใกล้ๆ ร้านอาหาชมเดือนอะไรสักอย่างนี่แหละ หลังจากนั้นหาเลยจ้ะ แล้วผลปรากฏว่าต้องเดินอีก 600 เมตร คือไรอ่ะ? ต้องเดินสิจ้ะทำไงได้ ก็เดินกันไป สมกับที่เป็นกองเชียร์ขุนพลเซราะกราวสมชื่อจริงๆเลยพวกฉันเนี่ย > เดินกันอย่างง๊องแง๊งมากกก..แต่ฮาดีนะคะ เจ๋งดีมาเที่ยวทีนี่ครบรสเลย และแล้วเราก็ถึงที่พัก...ปรบมือสิค่ะ ฮ่าฮ่าาาา  ที่ๆ พวกเราไปพัก (ลืมบอก (อีกแล้ว!!) ไปกัน 5 คนค่ะ) คือที่แห่งนี้ค่ะ @Airport Inn ค่ะ   บอกเลย....เตียงนุ่มมากค่ะ โดนดึ๋ง ดึ๋ง เลยยย      ห้องน้ำสวยมากกกก...สวยจนอยากจะยกมาไว้ที่ห้องเลยค่ะ พนักงานพูดเพราะมาก...รู้สึกเหมือนตัวเองเป็นคุณหนูยังไงยังงั้นอ่ะค่ะ ฮ่าฮ่า แล้วเราก็หารถค่ะ...เพราะจากสนามมาถึงที่พักซึ่งพวกเราลองเดินแล้วไม่โอเคเลยยยย ก็เลยตัดสินใจเช่ารถมอเตอร์ไซด์ค่ะ  บอกเลยๆ เจ้าของรถเช่าน่ากลัวมากกก...แต่!! ใจดีมากกกกกกกกกกก เมื่อได้รถก็ออกขับรถไปหาอะไรกินค่ะ...ว่าก็ว่าเถอะหาร้านข้าวไม่เจอจ้าาาาา หิวก็หิวเพราะข้าวเช้าไม่ทันได้กินไปกันสักคน =.,=!! เข้าตลาดเลยจ้าใกล้ๆขนส่งเก่านั่นแหละ ก็ขับรถมั่วๆกันไป ไปเจอป้าขนรถสองแถวเลยถามป้าแก ป้าบอกเดี๋ยวจะไปทางนั้นเดี๋ยวตามป้าไป ก็เลยโอเคจ้าป้าาาา ขอบคุณคร้าาาา แล้วเราก็ขับรถตามป้าไปถึงตลาดก็หาข้าวกินเสร็จ เพื่อนอยากได้ของไปให้นักฟุตบอล แถวในตลาดจะมีร้านดอกไม้ ร้านตุ๊กตาไรงี้ ไปถามดอกไม้เขา เจ้าของร้านเชียร์เชียงรายบอกตามมาเชียร์บุรีรัมย์แล้วเดี๋ยวเจอกันในสนามนะคะ พอเจอลุงอีกคนจ้าาา เดี๋ยวเจอกันบุรีรัมย์ เอ่อออ!! คือรู้สึกเหมือนถูกมองด้วยสายตาพิฆาต ฮ่าฮ่าาาา ลุงแกดูโหดๆซะด้วยซิ...พอพูดจบเหมือนโยนระเบิดไว้แล้วแกก็เดินจากไป ลุงข๋าาาา พวกหนูทำไรผิดดดด T^T ส่งสายตาอ้อนวอน แต่ว่ามันก็ฮาดีนะคะ เพราะลุงเขาคงแค่แซวๆ เล่นนั่นแหละค่ะ แต่หน้าตาอาจจะจริงจังไปหน่อยเน๊อะ พอได้ของก็กลับที่พักเพื่อรอดูบอลตอนเย็น แต่!!! จะไม่เที่ยวหน่อยเร๊อะ บอกเลยเป็นคนชวนเที่ยวเลยค่ะ เพราะได้แผนที่มาจากเจ้าของที่พัก กางดูเลยยยย เวลามีน้อยบวกกับอากาศที่ร้อนแทบจะเผากันให้ละลายไปกับแสงแดดเลยได้ไปแค่ที่เดียว ที่นั่นคือ คือ....ลุ้นๆ คือ... คือ... ขัวศิลปะค่ะ ทางผ่านก่อนกลับที่พัก          เราชอบรูปแนวนี้นะ...มันดูเป็นธรรมชาติ วิถีชีวิตแบบเรียบง่าย สบายๆดี  รูปข้างบนนี่คือคนวาดนะคะ ชื่อ อาจารย์ถวัลย์ ดัชนี ลืมบอกไป เข้าชมฟรี...ชอบเลยทีนี้ ฮ่าฮ่าาา ไปแบบมีงบน้อยค่ะเลยชอบของฟรี พอออกมาก็กลับที่พัก เปิดแอร์นอนอย่างสบายยยยย เพื่อรอเวลาดูบอลตอนเย็น เมื่อนอนที่นอนนุ่มๆ แอร์เย็นๆ จะเกิดอะไรขึ้น หลับจ้าาาา แต่!! พนักงานโทร.เข้าห้องบอกต้องซ้อมไฟสักครู่ขอดับไฟ 30 นาที แงงงงง T^T ก็ต้องตื่นสิค่ะ แต่ก็ดีล่ะค่ะเพราะตื่นมาก็เป็นเวลา 4 โมงกว่าๆแล้วเตรียมตัวไปดูบอลกันนน ก็ขับรถพากันออกมาจากที่พักแล้วก็ตรงดิ่งไปที่สนาม...ไม่ใช่สิต้องไปกลับรถก่อน ใครถามหรอ? นั้นสิ เขาแค่อยากบอกเฉยๆ ก็ไปถึงสนามจอดรถไว้ข้างๆ สนามกองเชียร์บุรีรัมย์กลุ่มหนึ่งเดินผ่าน กองเชียร์บุรีรัมย์บอกสาวบุรีรัมย์นี่งามแท้ อ๊ากกกก!!!เขินนนนน แต่ประเด็นคือ...เขาชมเพื่อนค่ะไม่ได้ชมเรา คือดีงามมม พอจอดรถเสร็จก็จัดการล็อคล้อรถค่ะ ไม่รู้ว่าเรียกอะไร ก็เลยล็อคตามที่เขาสอนมา พอล็อคเท่านั้นแหละ ขยับตัวกำลังจะออกมาดังจ้าาาาาา  ทุกคนรอบข้างหันมอง  ด้วยสายตาชื่นชม จะบ้าเรอะ!!! หาทางปิดสิจ้ะ ปิดเองไม่ได้ให้เพื่อนปิดช่วยกันอยู่สามสี่คน ตอนดูเขาสอนมันง่ายนะ แต่!!!พอทำเองยากชะมัด ใครเดินผ่านไปผ่านมาก็มองแล้วยิ้ม ขอบพระคุณค่ะ...สำหรับกำลังใจอันใหญ่หลวง  ที่ทั้งยิ้มและขำไปด้วยพอปิดเสร็จก็ลุกขึ้นมายืนอย่างสง่างาม  เหอะ!! อายไปพร้อมๆกันกับเพื่อนค่ะ ไม่แคร์ก็ยืนเอ่อกับตรงนั้นสักพักค่ะ รอตั๋วเข้าสนามอยู่ที่ทัวร์ของบุรีรัมย์จากเชียงใหม่กับพี่เก๋นั่นแหละค่ะ ก็มองหารถทัวร์คันใหญ่พอเห็นก็บอกเพื่อนสงสัยจะมาแล้วไปรอเอาตั๋วเข้าสนามเหอะ แต่พอเพื่อนหันไปตามที่เราบอก...เพื่อนคนนึงบอก (ขอโทษนะคะที่ต้องใช้คำไม่สุภาพ) "มึงนั่นมันรถนักเตะเปล่าว่ะ? กูว่ามันเหมือนในคลิปเลยนะ" บอกเลยว่าติดตามคลิปบุรีรัมย์อย่างเหนียวแน่นค่ะ ฮ่าฮ่าาาา เราก็ดูนะแต่ไม่ได้สังเกต พอรถผ่านหน้าเท่านั้นแหละ!!! กรี๊ดดดด!!! ไม่ต้องถามแล้วว่าใช่ไหม วิ่งจ้ะ...วิ่งตามมมม คือไม่ได้อยากจะวิ่งตามหรอกเรียกว่าเพื่อนลากน่าจะดีกว่า ก็ลากกันไป...พอไปถึงก็ไปยืนเกาะรั้วที่เขากั้นไว้เป็นทางเดินนักเตะ เพื่อนเราก็ยืนมือไปจับมือนักเตะตามปกติสุขของแต่ละคน ส่วนเรายืนนิ่งค่ะ ไม่รู้จะว่าไง แต่เราก็ถลาเข้าไปหาวินเซนต์นะเพื่อไปถ่ายรูปค่ะ แม่เจ้า!!! ตัวห๊อมหอม (กูว่ามึงหื่นล่ะ!) ส่งมือถือให้วินเซนต์เป็นคนถ่ายรูปคู่ค่ะ ขุ่นพระ!!! มือถือทรยศจ้าาาา รูปที่ได้เบลออออ...แล้วกว่าจะกดติดน้ำตาแทบเล็ด  พอนักเตะเข้าห้องแต่งตัวเสร็จเราก็เดินกลับไปยังหน้าสนามทางเข้าฝั่งเยื่อนเพื่อรอตั๋วตามเดิม พอได้ตั๋วจากพี่เก๋ (ตัวจริงสวยและน่ารักมาก) ใครถามอีกเรอะ!! ไม่มีบอกเฉยๆ จ้าาา ก็ต่อแถวเข้าสนาม...อยากจะบอกว่าแฟนบุรีรัมย์ก็มาเต็มความจุเลยนะจ้ะ ฮิฮิ พอขึ้นไปหาที่นั่งก็มีพี่คนหนึ่งบอก "น้องค่ะ ตรงนี้จะเป็นแถวที่ยืนเชียร์นะคะ ถ้าน้องจะนั่งเชียร์พี่ว่าด้านบนน่าจะเห็นมากกว่านะคะ" แล้วมาถึงสนามมีเรอะจะมานั่งเชียร์เราก็ตอบพี่เขาไปว่า "หนูมาถึงสนามแล้วต้องยืนเชียร์ค่ะถึงจะสนุก ขนาดอยู่ที่หอหนูยังส่งเสียงอยู่หน้าจอเลยค่ะ" พี่เขาก็หัวเราะแล้วก็บอก "งั้นดีเลยค่ะเรามาเชียร์ไปด้วยกันนะคะ" แล้วก็ยิ้มค่ะ พอได้ที่นั่งสำหรับรอ ตอนเชียร์ถึงจะยืนค่ะ ก็นั่งเด๋อด๋าตามสภาพคนไม่เคยไปค่ะ แต่กองเชียร์บุรีรัมย์ที่มาจากบุรีรัมย์นี่เขาคึกคักดีนะคะ จัดทรงผมกันอย่างสนุกสนาม ดูแล้วก็ฮาไปอีกแบบนะคะ... แล้วมีป้าคนหนึ่งค่ะ มาชวนคุยถามว่า "อีหนูป้าถามจริงๆเถอะ พวกอีหนูเป็นคนที่ไหนลูก" เราก็ตอบไปว่า "เป็นคนสุโขทัยค่ะ แต่มาเรียนที่พะเยาค่ะ" ป้าก็ถามอีก "แล้วอีหนูมีใครที่รู้จักอยู่บุรีรัมย์หรอ? ถึงมาเชียร์บุรีรัมย์" เราก็ตอบไปว่า "ไม่มีค่ะ หนูรักของหนูเอง" ป้าก็บอก "จริงรึเปล่า!!" ด้วยสีหน้าตกใจ "อีหนูพูดจริงไหมนิ่" เราก็ตอบ "พูดจริงค่ะป้า" แล้วก็หัวเราะ ป้าก็บอก "โอ๊ย!! ป้าน้ำตาจะไหล ขอบใจพวกอีหนูมากนะลูกที่ชอบบุรรีมย์ ป้าซึ้งใจจริงๆ" เราและเพื่อนอีกคนก็บอก "ค่ะ" พร้อมๆ กัน แล้วก็เลยบอกป้าแกไปว่าปีนี้มีแพลนจะไปดูที่สนามที่บุรีรัมย์เท่านั้นแหละค่ะ ยาวววววเลย ฮ่าฮ่า ป้าแกก็แนะนำให้รู้จักคนนู้น คนนี้ ให้รู้จักหลายคนมากเลยค่ะ บอกว่าถ้าไปจริงจะพาไปเที่ยว จะให้นายก(จำไม่ได้ว่า อบจ. หรือเทศบาลค่ะ) พาเที่ยว จะซื้อตั๋วให้ดูฟรี จะให้อีกคนละขวด จะอะไรต่างๆนาๆค่ะ เยอะมากที่ป้าแกจะให้ ก็เลยคุยกันไป ฮากันไปค่ะ ป้าแกก็วนกลับมาประโยค "ป้าน้ำตาจะไหลที่พวกอีหนูรักบุรีรัมย์ ไปจริงๆนะ ไปจริงๆห้ามหลอกป้านะ" พวกเราก็เลยยืนยันไปกับป้าแก มารู้ชื่อหลังคุยกับจบว่าแกชื่อ "ป้าบัว ค่ะ ก็เลยได้เบอร์กันไว้ค่ะ ป้าแกบอกถ้าจะไปโทร.บอกแกด้วยเดี๋ยวแกจะต้อนรับ พวกเรานี่นั่งยิ้มเลยค่ะ คนบุรีรัมย์ใจดีชะมัดเลยยยย แล้วก็ถึงเวลาที่นักเตะจะออกมาวอร์มก่อนแข่ง  สนามจากมุมที่เรานั่งอยู่ค่ะ ตอนนั้นกองเชียร์เชียงรายยังไม่ค่อยเยอะ แต่พอหันไปอีกที...เดี๋ยวนะ!!! มากันตั้งแต่เมื่อไหร่เยอะมาก เต็มสนามเลยค่ะ ฮ่าฮ่า    นี่คือตอนที่กองเชียร์เชียงรายเริ่มทยอยกันมาอย่าหนุนหนาฝาคลั่ง ตอนเต็มสนามไม่ได้ถ่ายค่ะ  ผู้ชายที่ยืนอยู่นี่ขวัญใจเราเลยจ้าาาา...พี่อุ้ม ธีราทร ^^ ด้วยความที่มีแค่กล้องมือถือที่ชอบทรยศ เลยได้รูปมาสุดความสามารถเพียงเท่านี้จริงๆ จ้า ฮ่าฮ่าาา พอวอร์มเสร็จลุงเนก็เดินมาหน้ากองเชียร์ฝั่งบุรีรัมย์แล้วโชว์ท่าประจำ กองเชียร์ก็ช่วยกันตะโกนค่ะ 3 แต้ม 3 แต้ม 3 แต้ม ไปเรื่อยๆ ค่ะ แล้วนักเตะก็มากอดคอยืนเรียงแถวค่ะเพื่อร้อง "เรามีเรา ไปพร้อมๆกับกองเชียร์ค่ะ  เราก็กอดคอกันกับเพื่อนนะคะ แล้วก็ร้องแบบถูๆไถ นี่พูดกันตรงๆเลยค่ะ เพราะไม่ทันหัดค่ะ ร้องได้เท่าที่จำได้ ส่วนรูปก็มีแต่ตอนที่แยกย้ายแล้วค่ะ เพราะว่าทำตามที่กองเชียร์เขาทำกันเลยไม่ได้ถ่ายรูป ข้าน้อยผิดไปแล้วที่พลาด ข้าน้อยสมควรตายเป็นหมื่นครั้งแต่ครั้งนี้ข้าน้อยขอยกเว้นไว้ก่อน   ร้องเพลงเสร็จก็ปรบมือให้กำลังใจค่ะ แล้วก็ถึงเวลาการแข่งขัน... ไม่ได้ถ่ายรูปอีกนั่นแหละ  มัวแต่ดูการแข่งจริงๆค่ะ แล้วส่งเสียงเชียร์แต่เพลงเชียร์นี่เราร้องได้เกือบทุกเพลงเลยนะ แค่เกือบนะคะ ฮ่าฮ่าาาา ยิง ยิง ยิงแม่งเลย...บุรีรัมย์แข้งทองของเมืองไทย... พวกเรามารวมใจร่วมกันร้อง มาร่วมกันเชียร์ มาร่วมกันร้อง เชียร์บุรีรัมย์ แล้วก็อีกมากมาย...บอกเลยว่าการเชียร์บอลข้างสนามนี่มันดีกว่าเชียร์หน้าจอเป็นไหนๆ มันสนุก มันมาก เชียร์อย่างสุดใจจริงๆค่ะ ส่งเสียงกันสุดพลังค่ะ จบเกมส์ก็เป็นเชียงรายเปิดบ้านแพ้บุรีรัมย์ไป 0-1 ค่ะ พอจบเกมส์นักเตะที่ไม่ได้ลงหรือลงแล้วโดนเปลี่ยนออกก็มากอดคอร้อง "เรามีเรา อีกครั้งหนึ่งค่ะ   พอร้องเพลงจบ ก็เดินเข้าห้องแต่งตัวเพื่อจะรีบเดินทางออกนอกสนามไปขึ้นเครื่องกลับบุรีรัมย์ค่ะ เที่ยวบินของนักเตะถ้าจำไม่ผิดน่าจะเวลา 21.45 ค่ะ พอเราออกจากสนามก็รีบบึ่งมอเตอร์ไซด์เลยจ้าไปรอนักเตะที่สนามบินให้ไปเพื่อนเพื่อนเอาของขวัญไปให้นักเตะค่ะ เพราะไม่ทันได้ให้ เปล่าหรอก!! นั่นข้อรอง ข้อหลักไปเพื่อถ่ายรูปคร้าาาา ฮ่าฮ่าาา ส่วนรูปขอไม่ลงนะคะ...เขินนนน ฮ่าฮ่า ไม่น่าจะมีไรเขินใช่ม่ะ? ถ้าย้อนไปดูคลิปที่ไปส่งนักเตะที่สนามบินบุรีรัมย์ก็จะเห็นพวกเราเยอะมากค่ะ ฮ่าฮ่า นักเตะก็รีบ ไอ้เราก็จะถ่ายรูป แต่นักเตะก็ยังให้ถ่าย นักเตะทีมนี้จะไม่ให้รักได้ไงเน๊อะ ^^ แล้วประเด็นคืออออ...กับวินเซนต์คนเดิม ถ่ายรูปด้วยเสร็จ ไม่พลาดค่ะคราวนี้ให่เพื่อนถ่ายให้ เราขอกอดเลยจ้าทีนี้ ฮ่าฮ่า แล้วมือเจ้ากรรมดันไม่อยู่สุขค่ะ ไปสัมผัสแผงอกและกล้ามท้องเขา เลือดกำเดาพุ่งพรวด แผงอกและกล้ามท้องแข็งมากค่ะ  อ๊ากกก ชะนีดิ้นค่ะ ฮ่าฮ่าาาาแล้วอีกคนที่ปลื้มมมมมมากเป็นพิเศษ พี่แชมป์ ศิวรักษ์ ค่ะ เพราะอะไรนะหรอคะ? เพราะคนอื่นเขาให้ถ่ายรูปด้วยเสร็จก็จะรีบเดินไปค่ะเพราะต้องเช็คอิน แต่พี่แชมป์นี่ถือน้ำมาเป็นแพ็คๆ กระเป๋าอีก พี่แชมป์วางทุกอย่างลงหมดเลยค่ะ แล้วยืนถ่ายรูปกับพวกเราอย่างใจเย็น และยิ้มแบบน่ารักมาก พี่แชมป์ใจดีที่สุดเลยยยย มีอีกนะ...โอปป้าาาา โก ซุล กิ ค่ะ ฮ่าฮ่า จำได้ว่าโอปป้าถือกล่องสปาเก็ตตี้ด้วยกลิ่นนี่ยังจำได้อยู่เลย รูปแรกถ่ายแล้วเบลอค่ะ เลยขอถ่ายอีกชนิดที่ควงเลย แขนแข็งแรงมากเลยค่ะโอปป้า ฮิฮิ ที่เรียกโอปป้านี่เรียกตามเพื่อนค่ะ พอถ่ายรูปเสร็จนักเตะก็เข้าไปเช็คอิน พวกเราก็ขับมอเตอร์ไซด์ออกมา ด้วยรอยยิ้มพิมใจที่แทบจะฉีกถึงหู เพราะแต่ละคนได้ใกล้ชิดนักเตะที่ตนรักและชอบ เลยสุขใจไปตามกันค่ะ พอออกมาก็ไปหาข้าวเย็นกินค่ะ อยู่ในสนามได้กินแค่น้ำแก้วเดียวเองงงง หิวววว ตาลายยยย  ไปหาข้าวกินกันนนนนก็ขับรถออกมาหาข้าวกินค่ะ อ้อ!! ลืมบอกไปว่าก่อนออกจากสนามบินเจอสาวเชียงราย 3 คน ที่เป็นแฟนบุรีรัมย์ค่ะ ฮ่าฮ่า ก็เลยว่าแถวนั้นมีร้านข้าวตรงไหนบ้าง เขาก็ตอบค่ะ มารู้ทีหลังเป็นรุ่นน้องค่ะเรียนราชภัฎเชียงรายค่ะ ก็ขับรถออกไปตามทางที่เขาว่า แต่มันดึกค่ะ ตลาดก็เก็บแล้วววว ดีนะที่เจอเซเว่น!! เพราะตั้งแต่มาเพิ่งเจอเซเว่น ร้องหาตั้งแต่มาถึงเมื่อกลางวัน ก็ซื้อขนมกันไปค่ะ แต่ไม่กลับเพราะเราจะกินข้าว ก็ไปหาข้าวกินกันแถวๆนั้นแหละค่ะ แล้วก็กลับมาที่พักอย่างสวัสดิภาพ...โอ๊ยยย!! ชีวิตดี๊ดี เช้าวันรุ่งขึ้นก็ต้องกลับพะเยาค่ะ เพราะอย่างที่บอกไปตอนต้นว่าวันที่ 5 เมษา ต้องไปอบรม #ร้องไห้หนักมาก แต่ก่อนกลับก็ไปหาข้าวกินค่ะ ตกลงกินร้านเดิมที่กินเมื่อคืนค่ะ พอกินข้าวเสร็จก็โทร.บอกเจ้าของรถเช่าว่าเราจะคืนรถแล้ว เขาก็มารับรถก่อนเราจะเช็คเอาท์ค่ะ แล้วเราก็จะตรงไปที่ขนส่งใหม่เลยเพื่อขึ้นรถกลับ ตอนแรกเจ้าของที่พักจะไปส่งเองค่ะ บอกแล้วใจดีมากกกก โฆษณาให้เขาไปในตัวเลยแล้วกันเน๊อะ ฮ่าฮ่าาาา แต่!! เจ้าของรถเช่าอ่ะค่ะเขาจะไปทำงานในเมืองพอดีเลยอาสาจะไปส่งให้ค่ะ ใจดีอีกแล้ววววว...พวกเราก็เลยยกมือไหว้ขอบคุณเขาไปค่ะ โฆษณาอีกที รถเช่าที่เราเช่านี่เช่าจาก สีสันน้ำกรณ์ รถเช่า S.K. CARRENT เราชอบคนใจดีค่ะ...เลยโฆษณาแฝงให้เลยยย (แบบนี้ไม่แฝงแล้วมั้ง ฮ่าฮ่า)     ก็นั่งรถออกมาค่ะ เป็นรถเก๋ง นั่งสบายมากค่ะ... พี่เขาเปิดเพลงเพราะมาก ชอบ ชอบ ^^ พอถึงขนส่งใหม่ก็ลงรถแล้วก็ยกมือไหว้ขอบคุณเขาอีกครั้งหนึ่งค่ะ คนที่มาส่งนี่เป็นผู้หญิงนะคะ แต่อีกคนที่ใจดีไม่แพ้กันเป็นผู้ชายค่ะ ตัวใหญ่ สูง สักเต็มแขนเลยค่ะ แต่!!! ใจดีมากๆๆๆๆ กอไก่ล้านตัวเลย แล้วเราก็ขึ้นรถตู้กลับตามเดิมค่ะ ปลอดภัยโดยสวัสดิภาพคร้าาาา การไปเชียงรายครั้งนี้ของเราและเพื่อนๆ ไม่เหมือนทุกครั้งที่เคยไปค่ะ เพราะทุกครั้งจะไปแค่ไปดูหนัง เดินห้าง ซื้อของ บลาๆ ไร้สาระไป แต่คราวนี้เราไปทำตามสิ่งที่เราอยากทำค่ะ ไปดูบอล โว้ โว ไปดูบอล ลั้ลลาาาาา บอกเลยว่าพวกเราลั้ลลาสุดๆ เลยค่ะกับการไปเชียงรายครั้งนี้ สมกับเป็นกองเชียร์ของขุนพลเซราะกราวจริงๆ ฮ่าฮ่า มันสนุก มันฮา มันลำบากนิดๆ (เพราะต้องเดินเนื่องจากลุงปล่อยไว้หน้าสนาม) แต่มันล้วนเป็นความทรงจำและประสบการณ์ของพวกเราค่ะ แล้วอย่างที่บอกกับป้าบัวไว้ว่าจะไปที่บุรีรัมย์ เราจะทำตามสัญญา ของเวลาอีกไม่นาน...โทษค่ะๆๆๆ อย่าด่าหนูเลยน้าาา แต่ก็จะไปจริงๆค่ะ กำลังเก็บตังค์คาดว่าน่าจะเป็นช่วงมิถุนายนหรือไม่ก็กรกฎาคมแหละค่ะ ไว้จะมาเวิ่นให้ฟังอีกนะคะ อย่าเบื่อเขาเลยน้าาาา จุ๊บ จุ๊บ ถ้ามีถ้อยคำไหนที่ทำให้ไม่พอใจ หรืออะไรก็ตามแต่ต้องไว้ด้วยขอโทษนะคะ ส่วนเรื่องรูปไว้ไปที่สนามบุรีรัมย์จะมาแก้ตัวใหม่นะคะ เพราะคราวนี้มันค่อนข้างกระทันหันและตื่นเต้นด้วยค่ะ อยากจะสัมผัสบรรยากาศและไม่คิดว่าจะมาเขียนรีวิวแบบนี้ เลยไม่ได้ตั้งใจถ่ายรูปมากนัก แต่ที่เขียนเพราะชอบน้ำใจของคนเชียงรายและคนบุรีรัมย์ค่ะ ไม่รู้จะเรียกรีวิวได้หรือเปล่านะคะ หรือจะเรียกบอกเล่าประสบการณ์ก็ได้ค่ะ ฮ่าฮ่า ไว้คราวหน้ามาแก้ตัวใหม่เน๊อะ มีอะไรมาคุยกันได้นะคะ... อยากติ อยากถามอะไร ถ้าตอบและบอกอะไรได้ยินดีค่ะ ...ขอบคุณค่ะ... #GU12# นางสาว 'มโน 11 - 05 - 2015
|
Alvinia Valdus
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] # ชะนี'มีหนวด # ขอขวด ขอไข่...ไม่เกี่ยวๆ ~ รักการท่องเที่ยวเป็นชีวิตจิตใจ แต่ตังไม่ค่อยเป็นใจเท่าไหร่เลย ~ ชอบดูหนัง ชอบฟังเพลง ชอบครื้นเครงในทุ่งลาเวนเดอร์ ^____^ | ||||||||||||
