คราวที่แล้ว ค้างไว้ที่ว่าทำไมแต่ละที่ถึงใช้ดาบหรือกระบี่ต่างกัน

ทั้งกระบี่มีสองคม ดาบปลายแหลมและงอน ดาบหัวตัด ซามูไร
ธรรมชาติเป็นตัวกำหนดให้มนุษย์ใช้ต่างกัน
หรือมนุษย์เป็นคนกำหนดลักษณะอาวุธขึ้นมากันเอง

เข้าเรื่องกันเลยดีกว่า
กระบี่เป็นอาวุธประจำกายของเราชนิดหนึ่งแบบอาวุธระยะสั้น
แล้วกระบี่ต่างจากดาบ มีด อย่างไร

ดูง่ายๆทางกายภาพแล้วกระบี่ต่างจากดาบ คือ
กระบี่มีสองคม ดาบมีคมเดียว มีสันอยู่ด้านบน
กระบี่ใช้ฟันและแทงได้ แต่ดาบมักใช้ฟันมากกว่าแทง

และกระบี่ส่วนใหญ่จะทรงเพรียว เบากว่าดาบ
ไม่หนาเหมือนดาบเพราะดาบบางชนิดของชาวตะวันตกมีคมสองคม
แต่จะหนาและหนักกว่ากระบี่

พูดถึงอาวุธประเภทดาบกระบี่ มีดแล้ว
ลองมาพิจารณาดูอาวุธโบราณที่ใช้ในภูมิภาคบ้านเรากันบ้าง



ดาบไทย
ว่ากันว่าถ้าดาบดีต้องตีที่อรัญญิก อยุธยา
แล้วใช้เหล็กน้ำพี้ที่อุตรดิตถ์ เมืองพระยาพิชัยดาบหัก
ที่เรียกว่าดาบ เพราะดาบไทยมีสันขอบ
และมีคมอยู่ที่ท้องดาบ ช่วงปลายดาบไทย
จะมีปลายแหลมและงอนขึ้นเล็กน้อย



โดยจะต่างจากดาบของพม่าและพวกเงี้ยวทางเหนือ
ที่มีปลายหัวแบบตัด

ประโยชน์ของการมีปลายแหลมก็คือ
ใช้ประโยชน์ในการฟันและแทงได้ด้วย

สันดาบของไทยเราก็มีความหนา
คือโคนดาบจะหนากว่าปลายดาบในช่วงสันดาบ
เพื่อเพิ่มความคงทนหักยาก
เพราะเทคโนโลยีในการตีดาบของเรา
ตีดาบจากเหล็กชนิดเดียวต้องมีสันหนาเพื่อกันดาบหักง่าย



เนื่องจากหากใช้เหล็กเหนียวทำดาบคมดาบจะอ่อน
ฟันอะไรก็ยู้(บิ่นง่าย) หมดความคมไว
แต่หากต้องการดาบที่มีความคมที่ดี
จำต้องใช้เหล็กกล้าซึ่งคงทน แข็ง
แต่..มีความเปราะบางในตัว จึงหักง่าย

จำต้องทำสันดาบให้หนากว่าตัวคมของดาบ
และต้องหนาในช่วงโคนดาบ
เพื่อเพิ่มแรงในการฟันอีกที่หนึ่ง
โดยช่วงปลายต้องบางกว่าโคนเพื่อเพิ่มอนุภาพในการแทง
และเกิดบาดแผลที่ฉกรรจ์กับศัตรู

"ดูดิ๊!เรื่องทำลายกันนี้มนุษย์ถนัดนัก”

แต่ถ้าเป็นดาบญี่ปุ่นที่เราเรียกกันว่าซามูไรนั้น
ถือว่าเป็นสุดยอดของดาบในโลกก็ว่าได้
เพราะเทคนิคการตีดาบของญี่ปุ่นถือได้ว่าชั้นยอด



ซามูไรประกอบด้วยเหล็กสองชนิด
คือเหล็กกล้าที่คม ดาบแข็งและคมตัดเหล็กกันได้
สวนสันไร้เหล็กเหนียว
นำเหล็กสองชนิดมาตีรวมกันเป็นดาบเล่มเดียว
ถือว่าสุดยอดจริงๆ

ว่ากันว่าที่ดาบญี่ปุ่นบางและคมนั้น เพราะพื้นฐานของเขานั้นกินปลา
การกินปลาทำให้พวกเขาต้องใช้มีดบางและคมในการแร่เนื้อปลา
ทำให้พัฒนาการเป็น ซามูไร
ผลข้างเคียงของการกินปลามากๆ
ก็อย่างที่เห็นถึงควมคิดของประชากรและพัฒนาประเทศ ด้วยความล้ำลึก
ทำกันด้วยสมองที่สั่งการด้วยจิตสำนึก แบบไม่ดราม่าเหมือนไฟไหม้ฟาง

แล้วเรามาดูดาบของเพื่อนๆบ้านเราบ้าง
พม่า มอญ กระเหรี่ยง เงี้ยวและกลุ่มคนทางเหนือที่ไม่ใช่กลุ่มชนชาติไทย
มักจะใช้ดาบหัวตัดเป็นหลัก
อาจเป็นเพราะความจำเป็นที่ต่างกันกับของเรา

ดาบพม่าไม่สะดวกในการแทง
แต่จะมีอนุภาพในการฟันมากกว่า
ที่เป็นเช่นนี้เพราะทางเหนือมีป่าไม้รกทึบมาก
ดาบหัวตัดจะมีความสะดวกในการเดินป่าใช้แผ่วถ่างได้สะดวก



ไม่เหมือนคนไทยที่อยู่ตามทุ่งท้องนา
รูปทรงของดาบจึงต่างกัน

ส่วนดาบของชนชาติขอมหรือเขมรมักจะใหญ่และมีปลายตัดเฉียง
ดูจากหลักฐานที่พบที่นครวัดตามรูปสลักทั้งหลาย
ดูคล้ายมีดหวดบ้านใช้ทั่วไป
อาจเป็นเพราะคนขอมมีรูปร่างที่บึกบึนล่ำสั้นกว่าคนไทยและพม่า
จึงใช้ดาบที่มีความหนาหนักใหญ่กว่าพวกเรา



ส่วนอีกที่ติดกับเวียดนามอาวุธจึงดูคล้ายคลึงกับดาบจีน
เพราในอดีตขอมและจามทำสังคมกับจีนตอนได้บ่อย
เนื่องจากชนชาติเวียดนามน่าจะมีเชื้อสายของคนจีน
มากกว่ากลุ่มคนในลุ่มสุวรรณภูมิ

ส่วนทางใต้ของไทยส่วนใหญ่นิยมใช้กริช
ซึ่งจริงๆแล้วกริชจัดว่าเป็นอาวุธชนิดหนึ่ง
เป็นอาวุธประจำกายแบบสั้น
โดยปัจจุบันแล้วเข้าใจกันว่าเป็นของวัฒนธรรมอิสลาม
แต่หากย้อนไปจริงๆน่าจะมาจากพวกฮินดูที่มาจากอินเดีย
พระในรูปเคารพโบราณของอินเดียก็มีกริชแล้ว



ที่ทางใต้ใช้กริชเพราะในช่วงอาณาจักรศรีวิชัยถือได้ว่า
เป็นกลุ่มชนที่ครองน่านน้ำทางทะเล
จากภาคใต้ของไทยไปจนถึงชวา ศรีลังกาบางส่วน

ในการเดินทางเรื่องทะเลอาวุธที่เหมาะสมคือกริช
เพราะสะดวกในการใช้งานใช้ได้ในพื้นที่แคบๆบนเรือ
ส่วนดาบน่าจะเป็นดาบโค้งงอนแบบดาบแขก
และต้องเบาบาง



ส่วนมีดถือเป็นอุปกรณ์พื้นฐานของบุคคล
ใช้เป็นอาวุธและเครื่องมือทำมาหากินได้

จบแล้วครับวันนี้น้าหนวดขอหยุดโม้เรื่องราวเอาไว้ก่อน
แล้วเที่ยวหน้าจะหาเรื่องมาคุยใหม่
....ถ้ายังไม่เบื่อกันเสียก่อนนะครับ

(ขอบคุณภาพประกอบจาก Internet)