|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ขอเขียนถึง ปี่แก้วนางหงส์...บ้างนะเจ้า
คุณราชและพิกุล กับปี่แก้วของเธอ
ละครเรื่องนี้ ตอนแรกที่ได้ยินชื่อเรื่องฟังแล้วดูไพเราะมากค่ะ ปี่แก้วนางหงส์ อืม มันจะหมายถึงปี่แก้วของเจ้าหญิงอะไรรึเปล่าหนอ นางหงส์ น่าจะตีความถึงพวกราชนิกุลนะเนี่ย (คิดเองเออเอง) และจากการดูข่าวบันเทิง เห็นแดนกับพลอยในชุดแต่งงาน เอ เรื่องนี้เป็นละครย้อนยุคนี่นา เราชอบละครย้อนยุคพอดี อิอิ จะตั้งตารอดูล่ะกัน
แต่กาลกลับกลายเป็นว่าละครเรื่องนี้เป็นละครแนวสยองขวัญนี่คะ (พ่อบอกว่าคุณเสน่ห์ ผู้ประพันธ์เรื่องนี้ แต่งแต่นิยายแนวนี้แถมน่ากลัวอีก) เป็นการฉีกแนวมากเลย เพราะว่าในช่วงนี้ไม่มีละครแนวนี้เลย เราก็ว่าจะดู...
ปรากฏว่า เรื่องนี้จะเน้นยุคพีเรียดมากกว่ายุคปัจจุบันนะคะ ซึ่งก็สมเหตุสมผลอยู่ เพราะว่าเป็นการเริ่มต้นมูลเหตุที่มาที่ไปว่าเหตุใดจึงเกิดเรื่องอันน่าสลดใจเกี่ยวกับตัวนางเอก คือพิกุล จากสาวงามจิตใจอ่อนโยน เป็นภูติสาวที่เต็มไปด้วยความแค้นได้
พิกุลและสิน ชายหนุ่มที่หลงรักเธอมาตลอด
เพื่อนๆ คิดเหมือนเราไหมคะว่า ถ้าเราเป็นพิกุลเราจะดีแสนดีไปตลอดรอดฝั่งหรือไม่ ในเมื่อโดนรุมรังแกซะขนาดนี้ แต่อย่างว่าแหละค่ะ นางเอกผู้เพียบพร้อมแสนดี ฟ้าน่าจะอวยพรให้เธอสุขสมหวังกับความรัก แต่ดันทำให้เธอพบจุดจบเนื่องจากความรักซะได้
ส่วนคุณราช ผู้ชายใจโลเล ดูแล้วนึกถึงเรื่องคุณราชันย์จากละครเรื่องดอกแก้วเลย (ใครรู้จักบ้างยกมือขึ้น) ที่พระเอกเป็นคนไม่หนักแน่นมั่นคงเท่าใด อ่อนแอ ใช้แต่อารมณ์ตัดสิน (แต่ตัวคุณราชันย์เค้ามั่นคงต่อนางเอกนะคะ เพียงแต่เชื่อคำนางอิจฉามากไปนิด) กลับมาที่คุณราชต่อ คุณราชน่ะใจโลเลกว่า หลงรูปคนแต่ภายนอกมากกว่า และเจ้าเล่ห์ที่สุด
คุณราชเป็นสาเหตุให้พิกุลต้องตายอย่างทรมาณ และคือคนที่เธอรักมากที่สุดเช่นกัน แต่สงสัยจังเลยค่ะว่าในเมื่อทำชั่วขนาดนั้น ใยยังกลับมาเกิดเป็นคนได้อีก
สารภีก็เช่นเดียวกัน เธอร้ายมากๆ กับแม่สามีและคนอื่นๆ เธอคร่าชีวิตผู้อื่นไปหลายคน เธอเก่งที่จับจุดคุณราชได้ ในเมื่อทำกรรมไว้ขนาดนั้น กลับมาเกิดเป็นคนอีกได้ไงเนี่ย แถมชาติใหม่เป็นคนดีซะอีกแน่ะ
คุณราชกับสารภี
ตอนจบทำได้ประทับใจอีชั้นมากๆ ค่ะ นิราชยอมสละตัวเองเพื่อให้วิบากกรรมครั้งนี้จบลง (ดูตอนนี้แล้วนึกถึงเรื่อง ดารายัณ เลยค่ะ) ตามความเห็นเราคิดว่าเขาน่าจะรักและสงสารพิกุลบ้างเหมือนกันนะคะ ไม่งั้นจะทำแบบนี้ทำไม ถึงใครๆ จะว่าเค้ารักนิสามากกว่า แต่อย่าลืมนะคะว่าคนเรามีรักได้หลายครั้ง
ย้อนมาถึงตอนคัดตัวนักแสดง ถ้าพี่หนุ่ม ศรรามมาเล่น บทคุณราชก็คงดูเลวกว่านี้ ตอนเป็นคุณนิราช ก็น่าจะดีแสนดีมากๆ แต่ไม่ว่ากัน เพราะอย่างไร น้องแดนก็น่ารักน่าหยิกน่าหมั่นไส้เหมือนกันค่ะ ยิ่งตอนอวสานนะคะ โห ซึ้งมากๆ
ข้อคิดจากเรื่องนี้คือ 1. นางหงส์ ไม่ใช่หมายถึงพิกุล แต่หมายถึงเพลงนางหงส์ (หรือนางโหง หว่า) ซึ่งเป็นเพลงที่ใช้ตอนงานศพต่างหาก 2.ผีในเรื่องนี้มีเยอะมากเกินไป ดูรกตามากกว่าน่ากลัว 3.ผีทุกตนเป็นแพนด้า มีแต่พิกุลที่สวยที่สุด 4.คนเราทำชั่วยังไง ชาติใหม่ก็ยังกลับมาเกิดเป็นคนได้อีก 5.นิสาเป็นคนที่อึดมาก ทรมาณยังไงก็ไม่ตาย 6.พิกุลก็อึดมากเช่นกัน เป่าปี่ตั้งข้ามอาทิตย์ ยังไม่ตายเลย
ข้อคิดเรื่องนี้อ่านขำๆ นะคะ ไม่ได้มีเจตนาลบหลู่ทั้งผู้สร้าง ผู้แสดง และผู้ประพันธ์ค่ะ อยากบอกว่าชอบละครเรื่องนี้มาก เพราะชี้นำให้เห็นถึงความรักอันบริสุทธ์ของลูกผู้หญิงคนนึง ที่ต้องตายและพบแต่ความช้ำใจ ไม่ว่าจะตอนเป็นหรือตอนตาย
และในที่สุดความรักก็สามารถทำให้เธอ หลุดพ้นจากบ่วงกรรมนับร้อยปีได้สำเร็จ จากคนที่เธอรักสุดหัวใจและรอคอยเขาตลอดมา...นิราชนั่นเอง
พิกุลเป่าปี่แก้ว ฉากเด็ดที่ฉันไม่มีโอกาสได้ดู
ปล.ฉากเด็ดที่รอคอยมานานกลับไม่ได้ดู ฉากพิกุลเป่าปี่แก้วจนตาย ฉากคุณราชและสารภีตาย น่าเสียดายจริงๆ
เพลงประกอบละคร ภพรัก โดยสุทธิพงษ์ วัฒนจัง
Create Date : 22 มกราคม 2551 |
Last Update : 22 มกราคม 2551 23:22:46 น. |
|
21 comments
|
Counter : 6615 Pageviews. |
|
|
|
โดย: แพร (bookofpear ) วันที่: 22 มกราคม 2551 เวลา:23:13:35 น. |
|
|
|
โดย: รวิษฎา วันที่: 22 มกราคม 2551 เวลา:23:43:03 น. |
|
|
|
โดย: dogamania วันที่: 23 มกราคม 2551 เวลา:1:23:04 น. |
|
|
|
โดย: ปอออออ... IP: 222.123.233.228 วันที่: 23 มกราคม 2551 เวลา:21:14:13 น. |
|
|
|
โดย: กิมตึ๋ง วันที่: 24 มกราคม 2551 เวลา:10:21:43 น. |
|
|
|
โดย: a_mulika วันที่: 27 มกราคม 2551 เวลา:23:19:42 น. |
|
|
|
โดย: bench วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:21:54:17 น. |
|
|
|
โดย: a_mulika วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:05:18 น. |
|
|
|
โดย: แพร (bookofpear ) วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:2:43:56 น. |
|
|
|
โดย: แพร IP: 222.123.24.89 วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:23:05:55 น. |
|
|
|
โดย: a_mulika วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:17:52 น. |
|
|
|
โดย: bookofpear วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:1:15:12 น. |
|
|
|
โดย: รวิษฎา วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:10:12:12 น. |
|
|
|
โดย: ใจดี (jaidee.jaidee ) วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:08:16 น. |
|
|
|
โดย: bench วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:20:03:25 น. |
|
|
|
โดย: a_mulika วันที่: 20 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:13:52:02 น. |
|
|
|
โดย: ณัฐ อมลณัฐ เจนจิตร์ IP: 222.123.198.164 วันที่: 10 มีนาคม 2551 เวลา:18:24:43 น. |
|
|
|
โดย: แพร (bookofpear ) วันที่: 16 มีนาคม 2551 เวลา:22:43:56 น. |
|
|
|
โดย: a_mulika วันที่: 4 เมษายน 2551 เวลา:21:55:42 น. |
|
|
|
โดย: เธซเธเนเธญเธข IP: 58.9.140.126 วันที่: 10 พฤษภาคม 2551 เวลา:9:02:02 น. |
|
|
|
โดย: นู๋ ลูกปัด IP: 125.24.80.71 วันที่: 30 เมษายน 2553 เวลา:12:51:28 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ปี่แก้วนางหงส์ ไม่ได้ดูค่ะ แต่เพื่อนบอกว่าสนุกดี อืมอารมณ์ละครหลายๆ เรื่องที่เคยดูมาปนกันเลยค่ะ เอ่อ จะมีใครหาว่าแก่มั้ยเนี่ยถ้าบอกว่าเคยดูดอกแก้ว 555
จะว่าไปมันก็แปลกอย่างที่พี่นุ่นว่าจริงๆ แหละ คนเลวยังสามารถเกิดเป็นคนได้อีก แต่แพรเคยได้ยินว่าถ้าคนเราคิดถึงสิ่งดีๆ ตอนตาย บางทีอาจได้ไปในภพภูมิที่ดี
โชคดีจัง ที่คุณราชยอมสละชีวิตเพื่อจบบ่วงกรรม แล้วพิกุลก็ได้สมหวังซะที