ถนนสายนี้มีตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 120 2014 ในความทรงจำ
ถนนสายนี้มีตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 120 2014 ในความทรงจำ โจทย์โดยน้องเป็ดสวรรค์ ผู้อำนวยการงานตะพาบของเรานี่เอง ขอตั้งชื่อตอนนี้ว่า สักวันต้องได้ดี สักวันต้องได้ดี ปี 2014 หรือปี 2557 สำหรับผมแล้วเป็นปีที่มีแต่การเปลี่ยนแปลงทางความคิด มากที่สุดในชีวิตเลยก็ว่าได้ เคยได้ยินมาว่า ชีวิตเริ่มต้นเมื่ออายุ 40 ปี ถ้าเป็นจริง ในวัยแค่ 9 ขวบของผม ก็คงเป็นแค่เด็กน้อยๆ(แก่มาก ^^) ที่กำลังทดสอบและตรวจสอบความคิดความเชื่อการกระทำทั้งหมด ในช่วงชีวิตที่ผ่านมาเลยก็ว่าได้ และสิ่งที่ช่วยผมได้มากที่สุดแทบไม่น่าเชื่อเลยก็คือ งานเขียน"ถนนสายนี้มีตะพาบ"ของผม ตามโจทย์ทุกๆสองสัปดาห์นี่เอง เพราะแต่ละเรื่องที่ตั้งโจทย์มายากบ้าง ง่ายบ้าง ก็ทำให้เราค่อยๆรวบรวม ตรวจสอบ ขัดเกลาความคิด ในแง่มุมต่างๆของตัวเองให้แจ่มชัดและนุ่มนวลขึ้น จากความคิดที่เสมือนก้อนหินแกะสลักใหม่ๆเป็นแค่โครงร่างคร่าวๆมีเหลี่ยมมุมคมๆ หรือเครื่องเรือนไม้ที่ยังไสไม่เรียบมีเสี้ยนตำมือยังไม่ทาสีเคลือบเงาไร้ราคา ก็ถูกความคิดดีๆมาขัดเกลาให้เรียบร้อยมีค่าขึ้น ไม่ว่าจะเป็นความคิดจากประสบการณ์ตัวเอง จากการค้นหาข้อมูลจากอินเตอร์เน็ต หรือจากเพื่อนๆที่เล่าเรื่องราวต่อเติมคอมเม๊นท์มาให้อ่านเรื่อยๆ ล้วนมีคุณค่า ได้ให้แง่คิดดีๆชนิดเปลี่ยนความคิดกับผมทั้งสิ้น ให้ปล่อยมือที่กำความคิดความเชื่อต่างๆผิดๆ ที่อยากให้ใครอะไรเป็นไปอย่างใจเรา ไว้อย่างแน่นเหนียวจนบาดหัวใจเรามาช้านานออกไปได้ ความคิดที่ยังไม่ตกผลึกก็ยังคอยจะขุ่นเป็นตะกอนฟุ้งกระจายเมื่อถูกกวน ต่อเมื่อเรายอมรับ เข้าใจ ทำใจและรู้ถึงที่สุดของมันแล้ว ก็เหมือนได้ถอดสลักชนวนระเบิดเวลาออกได้ เหมือนถอนหนามพิษร้ายออกจากใจ ความจริงที่ปรากฏกับเราแม้มันจะเจ็บปวดรวดร้าวยาวนาน ที่แท้มันอาจเพียงรอเวลาอันสุกงอมที่เราพร้อมจะยอมรับความจริง ความเจ็บปวด ขณะบ่งหนามออกจากใจของเรา เพื่อจะได้ไม่เจ็บปวดกับมันอีก ความจริงก็คือความจริง ไม่มีใครผิดไม่มีใครถูก ไม่มีดีไม่มีชั่ว แต่มันเป็นเพียงสิ่งที่เกิดขึ้นตามเหตุที่สมควรก็เท่านั้น การปฏิเสธความจริงมีแต่จะเจ็บปวดหัวใจปวดร้าวไม่สิ้นสุด มันไม่ดี ไม่มีค่า ไม่มีความหมายกับเราอีกต่อไปแล้ว สุดท้ายเราก็สามารถทำใจปล่อยวางเรื่องราวร้ายๆลงได้ในที่สุด เมื่อเราเปลี่ยนความคิดได้ เราก็สามารถเปลี่ยนการกระทำได้ เมื่อทำบ่อยๆเราก็เปลี่ยนนิสัยของเราได้ แล้วอนาคตของเราก็จะเปลี่ยนไปจากกรรมดีใหม่ที่เราทำเป็นประจำ เราสร้างอนาคตของเราใหม่ได้ด้วยวิธีการเปลี่ยนความคิด นั่นเอง อยากเล่าเรื่องเพื่อเป็นตัวอย่างประกอบบ้างนะครับ ^^ คนเราทุกคนย่อมมีอดีต มีประสบการณ์ที่ไม่ดีในอดีตมาบ้างไม่มากก็น้อย ซึ่งถ้ามองแง่ดี ก็ต้องถือว่าเป็นโชคดีในโชคร้ายมากกว่า เพราะถ้าเราผ่านมาได้นั่นคือกำลังใจความเชื่อมั่นในตนเอง ที่จะอดทนต่อปัญหาต่างๆที่จะเข้ามาทั้งร้ายและดี หรือที่เขามักพูดกันว่า "ลำบากเสียให้เข็ด แล้วชีวิตก็จะไม่ลำบากอีก" เราไม่สามารถลบอดีตร้ายๆจากความทรงจำได้ เพราะว่าชีวิตเราสร้างขึ้นจากสิ่งที่ประทับใจ และสิ่งที่ทำให้เราเสียใจ สิ่งดีๆทำให้เรามีความสุข มีกำลังใจ มีความเชื่อมั่น สิ่งร้ายๆเป็นบทเรียนที่มีค่า สอนให้มีสติระมัดระวังตัวอย่าเผลอไปทำตัวผิดอีก ทั้งสิ่งดีและสิ่งร้ายถูกและผิด ล้วนหล่อหลอมรวมกันเข้าเป็นตัวเรานี่เอง "การทำความผิดพลาดคือวิธีที่เราจะได้เรียนรู้สิ่งต่างๆ ผู้ที่ไม่เคยทำอะไรผิดก็คือผู้ที่ไม่เคยทำอะไรใหม่ๆบ้างเลย" เราแก้ไขอดีตไม่ได้ แต่เราสร้างความรู้สึกดีๆให้แทนที่ความรู้สึกแย่ๆได้ ตัวอย่างเช่นการคิดบวกว่า การที่เราลำบากมากมายในวันนั้น ทำให้เราอดทนเข้มแข็ง และมีความสำเร็จในวันนี้เป็นต้น ถึงแม้ตอนนั้นเราจะรู้สึก"ทุกข์ยาก"สักเพียงใด แต่เมื่อย้อนมองกลับกลับรู้สึก"มีความสุข"มาแทนที่ และไม่ว่าตอนนั้นเราจะรู้สึก"มีความสุข"มากมายกับ"สิ่งผิดๆ"ที่เราทำมาในวัยเยาว์ แต่เมื่อมองย้อนไปเรากลับรู้สึก"ทุกข์ใจ"มาแทนที่ ทุกครั้งที่นึกถึง เป็นเรื่องแปลกแต่จริง ที่น่าสงสัยว่าเพราะเหตุใด อาจเป็นเพราะว่า... สุขและทุกข์เกิดขึ้นในปัจจุบันนี้เอง คิดดี พูดดีทำดี ก็มีความสุข คิดไม่ดี พูดไม่ดี ทำไม่ดีก็มีความทุกข์ "อดีตลบได้ด้วยความรู้สึกสุข รู้สึกพอใจและภูมิใจในปัจจุบัน"นี่เอง ถ้าอดีตทำให้ปัจจุบัน"มีความสุข" เราก็คิดว่าอดีตของเราดีและมีค่า ถ้าอดีตทำให้ปัจจุบันเรา"มีความทุกข์" เราก็คิดว่าอดีตของเราไม่ดีและไร้ค่า เพราะฉะนั้น"การกระทำที่รู้สึกเสียใจทุกครั้งเมื่อระลึกถึง ไม่ควรกระทำอย่างยิ่ง" เรากำลังเล่นตลกกับความคิดของเราเอง และเราจะได้รู้ความจริงว่า เจ้าความคิดของเรามันช่างโง่เง่าสิ้นดี ที่แค่เรารู้สึกมีความสุขในปัจจุบันก็ลืมทุกข์ในอดีตจนหมดสิ้น เพราะอดีตที่เราไม่ให้ค่ามัน ก็เป็นแค่ความฝันที่ดูเหมือนไม่ได้เกิดขึ้นจริงด้วยซ้ำไป ที่หลงเชื่อเจ้า ความคิด มานมนาน ที่แท้"ความคิด"ที่เราคิดว่ายิ่งใหญ่ของเรา เปลี่ยนแปลงได้เสมอทุกวินาทีเลยก็ว่าได้ แม้แต่ความคิดหลงไปว่า"มีเราอยู่คนหนึ่งในโลกนี้" ก็เป็นแค่"ความคิดความเชื่อ" ที่เราหลงเชื่ออย่างเป็นตุเป็นตะ ทึกทักเทาเอาเองอีกด้วย ที่แท้"ตัวเรา"เองนี้ไม่ได้มีอยู่จริง เกิดขึ้นเฉพาะเวลามีคนมาด่าว่า หรือมาชมเรา เป็นครั้งเป็นคราว เราจะคิดในใจว่า มันมาว่ากู มันมาด่ากู กู ดีเลิศประเสริฐศรี แต่ถ้าใช้ชีวิตตามปกติ "ตัวกูหรือตัวเรา" ไม่ค่อยจะออกมาหรือไม่มีเลย เป็นความรู้สึกเฉยๆสบายๆมากกว่า นี่คือความจริงกว่า และเป็นความจริงที่ทำให้ทุกข์เราลดลง เพราะไม่ต้องแบกตัวตน ว่าเราเป็นอย่างนั้นอย่างนี้ เป็นคนสไตล์นั้นสไตล์นี้ แบกความคิดความเชื่อเพื่อไม่ให้ใครมาลบหลู่ เพื่อไปทะเลาะกับใครต่อใคร ที่ไม่เข้าใจ"ความเป็นเรา"อีกต่อไป ความสัมพันธ์ของคนเรานั้น เป็นสิ่งที่ควรรู้และควรศึกษาอย่างยิ่ง ยิ่งสังคมเปลี่ยนแปลงไปไวแค่ไหน เราก็ต้องเข้าใจมันให้มากขึ้นเท่านั้น สังคมของคนปัจจุบันนั้นเป็นสังคมก้มหน้า คนส่วนใหญ่อยู่ในโลกออนไลน์ เขาอาจไม่อยากพูดคุยกับเราด้วยการ unfriend เราออกจากชีวิตของเขา ตัวเราซึ่งมีตัวตนอยู่ในโลกแห่งความจริง ก็ต้องยอมรับสภาพจากความคิดแบบนี้ เราก็ต้องทราบบทบาทสมมุติที่เขาจงใจมอบให้เรา และเล่นไปให้สมกับบทบาทที่ไม่ได้ตั้งใจรับมานี้ ให้ถึงที่สุด ด้วยความเมตตาสงสารให้อภัยและอุเบกขา ก็แค่นั้นเอง แม้ว่ามันอาจอึดอัดบ้าง แต่ก็เป็นเพราะเขาเลือกเองและเราเองทำดีที่สุดแล้ว ในที่ทำงานคนที่เคยแค่รู้จักพูดคุยกันในฐานะเพื่อนร่วมงาน เขามีกลุ่มมีพวกที่เขาสนิทสนมเฮฮาด้วยอยู่แล้ว เขาจะไม่เคยแสดงความเป็นมิตรกับเราที่ไม่ใช่หมู่ใช่พวกกับเขาก็คงไม่แปลก แต่ถ้าคนเคยสนิทสนมด้วยกัน ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน เคยเป็นพี่เป็นน้องกันมาก่อน แล้วแสดงความไม่จริงใจต่อเราครั้งแล้วครั้งเล่า "อันนี้เจ็บกว่า"คนไม่ชอบกันแล้วอยู่ห่างๆกันเข้าไว้ เราควร"อโหสิกรรม"ให้และควรอยู่ให้ไกลๆเขาเข้าไว้ อย่าไปสุงสิงกับเขามากนักจะเจ็บตัวน้อยลง ความเข้มแข็งในจิตใจสำคัญที่สุด คนที่ทำอะไรไม่สำเร็จ ไม่ใช่เขาไม่รู้ว่าอะไรดีไม่ดี ไม่รู้ว่าอะไรควรทำไม่ควรทำ ถึงจะเกิดผลดีกับตัวเอง อาจเป็นแค่เขาไม่มีความเข้มแข็งมุ่งมั่นพอที่จะเอาชนะตัวเองให้ได้ เพราะคิดแต่เพียงว่า เราทำไม่ได้ๆ อยู่ตลอดเวลาด้วยความท้อแท้ ซึ่งแท้ที่จริงแล้ว... ถ้าจิตใจเข้มแข็งมดแดงก็ชนะช้างได้ หนูก็ชนะราชสีห์ได้ หมาจนตรอกอย่างเราก็เป็นเสือร้ายได้ด้วยเขี้ยวและกำลังที่ยังมีอยู่ เพราะจิตใจไม่ได้ขึ้นอยู่กับว่าคุณมีรูปร่างเล็กหรือใหญ่ คู่ต่อสู้จะเป็นใคร ถ้าใจมุ่งมั่นและแน่วแน่เด็ดเดี่ยวว่า"จะทำในสิ่งที่ดีและถูกต้องให้ถึงที่สุด"แล้ว เราจะเป็นมาอย่างไร อ่อนแอ บอบช้ำ หรือเคยแพ้มาสักกี่สิบครั้ง ถ้าสู้กันแบบเต็มที่สักตั้ง โดยเอาชีวิตเป็นเดิมพัน ใครก็มาขวางคุณไม่ได้ แล้วใช้ปัญญากับความพยายามทะลุทุลวงไปสู่เป้าหมายให้ถึงที่สุด ไม่ว่าจะล้มลงสักกี่ครั้งก็ตาม ก็ยืนหยัดขึ้นสู้ใหม่ ครั้งแล้วครั้งเล่า ด้วยประสบการณ์จากความผิดพลาด สุดท้ายก็ต้องทำสำเร็จได้ในที่สุดแน่นอน ผมชอบชมรายการประกวดร้องเพลงทั้งลูกทุ่งและเพลงสากล หนึ่งในรายการโปรดที่เพิ่งจบไปหมาดๆเมื่อวันอาทิตย์ที่แล้ว ก็คือรายการ The Voice Thailand ตัวจริงเสียงจริงซีซั่นที่สาม ผู้ชนะคือน้องหนุ่ม สมศักดิ์ รินนายรักษ์ พนักงาน มาดเซอร์บุคลิกซื่อๆในร้านเคเอฟซีที่เชียงราย ที่สามารถถ่ายทอด เพลงได้ทั้งท่วงทำนองและอารมณ์เพลงแบบสุดๆจนสามารถเอาชนะใจผู้ชม แบบม้ามืดพลิกความคาดหมายได้คะแนนโหวต ชนะเลิศเป็นแชมป์เดอะว๊อยส์ซีซั่น 3ในปีนี้ ผมขอเอาคลิปพร้อมเนื้อเพลงมาฝาก เผื่อว่าเพื่อนๆจะได้มีแรงบันดาลใจ และไม่ท้อในการมุ่งมั่นทำตามความฝันว่า สักวันต้องได้ดีนะครับ ^^เพลงสักวันต้องได้ดี (เต๋อ เรวัต พุทธินันท์) คนบางคนชีวิต ช่างยากช่างเย็นเหลือเกิน เดินกันไปไม่เคยจะได้ดี แต่ตัวเราเองยังหวัง ด้วยพลังที่มี จึงทำความดีไม่เคยจะ ท้อใจ * อย่างน้อย สิ่งที่เรานั้นทำลงไป ไม่คิดอะไร ก็แค่ภูมิใจที่เป็นคนดี อย่างน้อย ก็บอกตัวเองหนทางยังมี แม้ว่าวันนี้ มันช่างโหดร้าย ก็ยังคงทำดีไม่เคยหวั่น รู้ว่าสักวัน ต้องได้ดี คนบางคนบางครั้ง ต้องทุกข์ต้องทนก็มี แต่คนดีๆไม่มีวันแพ้ภัย กาลเวลาเท่านั้น ที่ช่วยให้เราเข้าใจ ลงเอยยังไงก็คงจะ รู้เอง( * ) อย่างน้อย ก็บอกตัวเองหนทางยังมี แม้ว่าวันนี้ มันช่างโหดร้าย ก็ยังคงทำดีไม่เคยหวั่น รู้ว่าสักวัน ต้องได้ดี ........................................................................................... ในวาระดีถีปีใหม่ 2558 ที่จะมาถึงนี้ ผมขออวยพรให้เพื่อนๆทุกๆคนมีสุขภาพกายใจที่แข็งแรงสมบูรณ์ มองโลกด้วยทัศนะคติที่เป็นบวก แล้วลุกขึ้นมาทบทวนสิ่งที่ทำพลาดมาในปีนี้ มุ่งมั่นทำสิ่งดีๆให้กับชีวิตของตัวเองด้วยใจที่เด็ดเดี่ยวมุ่งมั่นกันนะครับ ^^ ขอบคุณเพื่อนๆทุกๆคนที่แวะมาอ่านและให้กำลังใจติชม ขอบคุณเพื่อนประจำบล็อกที่ห่วงใยและยังไม่เคยลืมกัน ขอบคุณโจทย์ดีๆโดนๆจากท่านผอ.เป็ดสวรรค์ ขอบคุณทุกๆช่วงเวลาในชีวิตที่นำพาทุกอย่างมาให้เราได้เรียนรู้ ^^
Create Date : 19 ธันวาคม 2557
Last Update : 24 ธันวาคม 2557 16:17:47 น.
56 comments
Counter : 2237 Pageviews.
โดย: วนารักษ์ วันที่: 19 ธันวาคม 2557 เวลา:22:57:47 น.
โดย: กาบริเอล วันที่: 19 ธันวาคม 2557 เวลา:23:59:47 น.
โดย: multiple วันที่: 20 ธันวาคม 2557 เวลา:3:27:52 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 ธันวาคม 2557 เวลา:6:12:47 น.
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 20 ธันวาคม 2557 เวลา:7:47:19 น.
โดย: mastana วันที่: 20 ธันวาคม 2557 เวลา:10:07:42 น.
โดย: mastana วันที่: 20 ธันวาคม 2557 เวลา:10:11:03 น.
โดย: mambymam วันที่: 20 ธันวาคม 2557 เวลา:14:21:05 น.
โดย: มิลเม วันที่: 20 ธันวาคม 2557 เวลา:20:59:54 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 20 ธันวาคม 2557 เวลา:21:03:17 น.
โดย: mambymam วันที่: 20 ธันวาคม 2557 เวลา:21:03:57 น.
โดย: nulaw.m (คนบ้า(น)ป่า ) วันที่: 20 ธันวาคม 2557 เวลา:21:12:13 น.
โดย: pantawan วันที่: 20 ธันวาคม 2557 เวลา:21:59:03 น.
โดย: lovereason วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:2:09:45 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:6:42:58 น.
โดย: มี๊เก๋ น้องซีทะเล (kae+aoe ) วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:7:14:52 น.
โดย: พรไม้หอม วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:12:16:58 น.
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:14:13:06 น.
โดย: oa (rosebay ) วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:14:25:51 น.
โดย: กาปอมซ่า วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:17:53:32 น.
โดย: กาบริเอล วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:19:53:09 น.
โดย: อุ้มสี วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:22:12:23 น.
โดย: lovereason วันที่: 21 ธันวาคม 2557 เวลา:23:25:44 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 ธันวาคม 2557 เวลา:7:59:56 น.
โดย: มี้เก๋ + ป๊าโอ๋ = ซีทะเล (kae+aoe ) วันที่: 22 ธันวาคม 2557 เวลา:8:50:38 น.
โดย: KeRiDa วันที่: 22 ธันวาคม 2557 เวลา:10:17:19 น.
โดย: tanjira วันที่: 22 ธันวาคม 2557 เวลา:13:31:24 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 22 ธันวาคม 2557 เวลา:18:05:48 น.
โดย: mambymam วันที่: 22 ธันวาคม 2557 เวลา:19:54:59 น.
โดย: Chic Bossy วันที่: 22 ธันวาคม 2557 เวลา:23:27:17 น.
โดย: Sweet_pills วันที่: 22 ธันวาคม 2557 เวลา:23:52:08 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 ธันวาคม 2557 เวลา:7:17:45 น.
โดย: multiple วันที่: 23 ธันวาคม 2557 เวลา:7:19:04 น.
โดย: มี้เก๋ + ป๊าโอ๋ = ซีทะเล (kae+aoe ) วันที่: 23 ธันวาคม 2557 เวลา:8:19:35 น.
โดย: Chic Bossy วันที่: 23 ธันวาคม 2557 เวลา:8:55:10 น.
โดย: มี้เก๋ + ป๊าโอ๋ = ซีทะเล (kae+aoe ) วันที่: 23 ธันวาคม 2557 เวลา:16:16:06 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 23 ธันวาคม 2557 เวลา:18:14:42 น.
โดย: mastana วันที่: 23 ธันวาคม 2557 เวลา:18:15:35 น.
โดย: Sweet_pills วันที่: 23 ธันวาคม 2557 เวลา:18:50:41 น.
โดย: mambymam วันที่: 23 ธันวาคม 2557 เวลา:19:30:40 น.
โดย: เนินน้ำ วันที่: 24 ธันวาคม 2557 เวลา:1:02:53 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 24 ธันวาคม 2557 เวลา:6:15:47 น.
โดย: วนารักษ์ วันที่: 24 ธันวาคม 2557 เวลา:16:16:45 น.
Location :
ปราจีนบุรี Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [? ]
ขอต้อนรับสู่บล็อกเล็กๆแห่งนี้มีมิตรภาพและความจริงใจให้กับเพื่อนๆทุกท่านที่แวะเข้ามาทักทายกัน ^^ บทความและรูปภาพนี้จัดทำขึ้นเพื่อเผยแพร่เป็นธรรมทาน พร้อมทั้งขอมอบเป็นน้ำใจกับเพื่อนๆทุกคนที่แวะเข้ามา สามารถคัดลอกนำไปเผยแพร่ได้ ยกเว้นเพื่อประโยชน์ทางการค้าซึ่งต้องขออนุญาตก่อนว่าเหมาะสมหรือไม่ เพื่อนบางคนมาครั้งเดียว นานๆมาที มาไม่บ่อย มาบ่อยๆ บางคนมาเยี่ยมทุกวันให้ชื่นใจ บางคนเคยมาทุกวัน บางคนเคยมานานแล้ว บางคนหายไปจากบล็อก บางคนก็จะไม่แวะมาทักทายกันอีก แต่ไม่ว่าอย่างไรก็จะขอเก็บความรู้สึกดีๆที่มีให้กันไว้ตราบนานเท่านาน เพราะเมื่อรักกันแล้วย่อมเข้าใจกันได้ไม่ยาก จขบ.เป็นคนซื่อๆง่ายๆจริงใจ ไม่มีเจตนาแอบแฝงในการทำบล็อก แต่บทความหรือรูปภาพก็อาจทำให้ผู้อ่านขัดใจได้ เพราะความรู้เท่าไม่ถึงการของ จขบ.หรืออาจเป็นเพราะเราไม่เคยรู้จักดีพอ จึงกราบขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วย และขอขอบพระคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยียนด้วยความจริงใจนะครับ ^^ ฝากข้อความหลังไมค์
1 2 3 4 5 6
7 8 9 10 11 12 13
14 15 16 17 18 19 20
21 22 23 24 25 26 27
28 29 30 31