สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง.... มีกรรมเป็นของตน.... มีกรรมเป็นผู้ให้ผล....มีกรรมเป็นแดนเกิด.... มีกรรมเป็นผู้ติดตาม.... มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย.... จักทำกรรมอันใดไว้ ....เป็นบุญหรือบาป........ จักต้องเป็นผู้ได้รับผลกรรมนั้น ๆ สืบไป
ถนนสายนี้มีตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 111 “เฉียด”

ถนนสายนี้มีตะพาบประจำหลักกิโลเมตรที่ 111 “เฉียด”

โจทย์โดยน้องเป็ดสวรรค์ ผู้อำนวยการงานตะพาบของเรานี่เอง

ขอให้ชื่อตอนนี้ว่า “เฉียดจะไม่รอด” หรือ “เฉียดจะรอด”




"เฉียดจะไม่รอด” หรือ “เฉียดจะรอด"









ก่อนอื่นต้องหาความหมายของคำว่าเฉียดเสียก่อน

“เฉียดแปลว่า ใกล้, ชิด, เคียง, เกือบถูก, จวน.”

พจนานุกรม อ.เปลื้อง ณ.นคร

แต่จากประสบการณ์ชนิดเฉียดหรือร้ายแรงในชีวิตจริงของผม

มีอยู่สองความหมาย...

คือ “เฉียดจะไม่รอด” หรือ “เฉียดจะรอด”

ถ้าให้คุณเลือกคุณจะเลือกแบบไหน?

หลายๆคนคงเลือก “เฉียดจะรอด”เพราะฟังแล้วดูดีนะครับ

แต่ไม่ใช่เลย 555+++^^

“เฉียดจะรอด”นี่เจอไปแล้วเต็มๆ แต่“เฉียดจะไม่รอด”

นี่ถือว่าโชคดีนะครับเพราะยังไม่เจอจังๆรอดมาได้

ถึงเพื่อนๆจะชอบบอกว่าผมมองโลกในแง่ดี คงจะไม่เคยเจออะไรร้ายๆ

แต่ที่จริงผมเคยผ่านเรื่องราวร้ายๆมามากโขทีเดียว



ประสบการณ์”เฉียดจะรอด”ผมเคยถูกโกงไปหลายแสนบาท

เคยถูกขโมยเข้าบ้านหลายครั้งเสียทองที่เก็บไว้จนหมด

ไม่เหลือเลย(จนถึงปัจจุบันก็ไม่เคยคิดจะซื้อมาเก็บไว้อีกเลย)

จากสองครั้งนี้ทำให้เกิดความท้อแท้ห่อเหี่ยวในชีวิตและทรัพย์สิน

อย่างบอกไม่ถูก รู้สึกว่าทำงานมาแทบตายไม่เหลืออะไรเลย

แต่ก็ปลอบใจตัวเองบ่อยๆว่า

“ชาติก่อนเราคงเคยไปเอาของเขามาเมื่อชาติก่อน

ชาตินี้เขาเลยมาเอาคืน”

“เงินทองเป็นของนอกกายไม่ตายก็หาใหม่ได้”

คิดได้สองประโยคนี้แล้วก็รู้สึกดีขึ้นเรื่อยๆตามวันเวลา

ที่ผ่านเลยไป ตอนนี้ความรู้สึกเสียใจก็ไม่มีเหลือแล้ว



อีกประสบการณ์หนึ่งคือ “เกือบจะโดน”

หรือ “เกือบจะตาย” อันนี้ก็มีหลายเรื่องทีเดียว

ตอนเด็กๆบ้านอยู่ติดคลอง เดินไปเดินมา

บนทางไม้ผุๆ ตอนนั้นคงประมาณ 4-5 ขวบเผลอลื่น

ตกลงไปในคลอง สงสัยจะยังไม่ถึงฆาต ยมบาลยังไม่อยากเอาตัวไป

ตกไปเงียบๆแม่เผอิญมองเห็นเข้าพอดีเลยยื่นไม้ไปให้เกาะ

แล้วลากตัวขึ้นมารอดตายมาได้อย่างหวุดหวิด

เป็นประสบการณ์เฉียดตั้งแต่วัยละอ่อน

ภาพที่เห็นตอนอยู่ในน้ำยังจำขึ้นสมองอยู่

จนถึงทุกวันนี้เลย



แต่พอโตขึ้นมาหน่อยก็มีโรคประจำตัวคือไซนัสอักเสบเรื้อรัง

เป็นมาสามสิบปีตั้งแต่สิบขวบจนถึงอายุสี่สิบ

เป็นวังวนของความท้อแท้และสิ้นหวังในชีวิต

มีชีวิตอยู่ด้วยการกินยาที่ทำลายตับไตไส้พุงของเราเอง

เพิ่งหายเมื่อไม่นานมานี้เอง อันนี้ก็ไม่รอดอีกนะครับ ^^



เจอทุกขั้นตอนตั้งแต่กินยาทุกวันทำให้ง่วงนอน

จนเรียนหนังสือไม่รู้เรื่อง เจาะล้างไซนัส จนถึงเข้าห้องผ่าตัด

ดมยาสลบเพื่อเปิดล้างทำความสะอาดไซนัสแบบจะๆกันไปเลย

ผมเจอไปสี่ครั้งในช่วงหลายๆปีเรียกว่าน่วมกันไปเลย

หลังผ่าตัดเจ็บปวดทรมานชนิดต้องฉีดยาแก้ปวดอย่างแรงเลยทีเดียว

เรียกว่าเจ็บปวดแบบสุดๆ ทรมานแบบสุดๆ

เฮ้อคิดแล้วก็น่าสงสารตัวเอง

ไม่รู้ว่าชาติก่อนไปฆ่าหรือทำร้ายสัตว์มาอีท่าไหน

ถึงได้รับเคราะห์กรรมขนาดนี้



การที่เรามีโรคประจำตัว บางทีก็รู้สึกว่าทำให้เราเข้มแข็ง

เพราะไม่กลัวต่อความเจ็บปวด ความทรมานของร่างกาย

แต่ในอีกแง่มุมหนึ่ง โรคประจำตัวก็บั่นทอนทำลายสุขภาพจิต

ให้เป็นคนซึมเศร้า ท้อแท้ ไม่สนใจชีวิตของตัวเองเท่าที่ควร

รู้สึกว่าอยู่ไปแบบไร้ค่า ไม่ร่าเริงแจ่มใสเหมือนคนอื่น



แต่ที่แน่ๆทุกครั้งที่ชีวิตผ่านการเฉียดมาได้

ไม่ว่าจะ”เฉียดจะรอด” หรือ “เฉียดจะไม่รอด”

เราก็จะได้รับบทเรียนที่มีค่าที่สุดพอสรุปได้ก็คือ



ชีวิตนี้ไม่แน่นอนอะไร จะเกิดอะไรขึ้นมาตอนไหนก็ได้

เราจะตายตอนไหนก็ได้ ไม่เลือกว่าเด็ก หนุ่มสาวหรือแก่ชรา

เพียงแค่หายใจเข้าแล้วไม่ออกก็ตาย หรือหายใจออกแล้วไม่เข้าก็ตาย

แค่ไม่กี่นาทีที่หยุดหายใจก็ตายแล้ว

บางคนนอนหลับแล้วก็ไม่ตื่นขึ้นมาอีกเลย รู้อีกทีก็ตายไปเสียแล้ว

ความตายอยู่ใกล้ๆเรานี่เอง




พยายามใช้ชีวิตด้วยความไม่ประมาท

ทำให้ทุกๆวันเสมือนเป็นวันสุดท้ายของชีวิต

ที่ไม่มีอะไรคาใจที่ยังไม่ได้ทำให้สำเร็จ

ทำดีต่อคนที่เรารักและรักเราให้ดีที่สุด ทำดีต่อทุกๆคนที่เราได้พบอยู่เสมอ

เตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อมจะเดินทางสู่โลกหน้าอยู่เสมอจะดีที่สุด



เราต้องตั้งสติสัมปชัญญะให้ดีในขณะเกิดเหตุร้ายแรง

เข้ามาในชีวิตของเรา เพื่อผ่อนหนักให้เป็นเบา

เพื่อคลายความคิด ความกังวลในใจที่ร้ายแรงไม่แพ้กัน

บางคนพอรู้ว่าเป็นมะเร็งก็ตายเพราะเสียใจไปก่อนก็มีมาก

รักษาใจตัวเองให้ดีอย่าคิดมากจนเกินไป

ไม่ใช่ความทุกข์ที่ทำให้เราคิดมาก

แต่เป็นความคิดมากที่ทำให้เราเป็นทุกข์




อย่าท้อแท้สิ้นหวังถ้ายังวนเวียนอยู่ในความทุกข์นั้น

เพราะถ้าเราสิ้นหวังชีวิตเราก็เหมือนตายไปแล้ว

เหมือนคนที่ลอยไปตามกระแสน้ำเชี่ยว

ไม่ช่วยเหลือตัวเองเพราะสิ้นหวัง ปล่อยชีวิตให้ลอยไปตามกระแสน้ำ

ย่อมไม่มีโอกาสรอด ต้องพยายามให้ถึงที่สุดเท่านั้นจึงจะพอมีโอกาสบ้าง

แม้ว่าจะเป็นหนึ่งในร้อยหรือหนึ่งในพันที่จะรอดก็ต้องอดทนจนถึงที่สุด

สมดังคำพระที่ว่า"คนที่มีความพยายามขึ้นชื่อว่ามิได้เป็นหนี้ใคร"

เพราะเมื่อพยายามเต็มที่แล้วล้มเหลว ไม่มีใครมาตำหนิเราลับหลังได้นั่นเอง




เมื่อมีทุกข์หนักมีข้อดีก็คือ เราจะไม่อยากอยู่ในโลกนี้อีกต่อไป

โลกนี้ไม่ใช่ที่ที่จะมาตักตวงความสุขหลงระเริงไปวันๆ

เพื่อรอความทุกข์ระดับซึนามิมาถล่มใส่ลูกแล้วลูกเล่าอีกแล้ว

เราโชคดีที่ได้รู้ “ความจริงของชีวิต” ตั้งแต่อายุไม่มากนัก

ว่า"แท้จริงแล้วชีวิตนี้มีทุกข์มากกว่าสุข"

สุขอื่นใดเหนือกว่าความสงบไม่มี



นี่คือความรู้สึกลึกๆจริงๆในใจของคนที่ทุกข์หนักแรมปีอย่างผม

ไม่ได้อยากหนีโลกไปดาวอังคารหรือดวงจันทร์แต่อย่างไร

แต่อยากหนีความทุกข์ทั้งหมดที่เกิดกับชีวิต สังขารร่างกายนี้ไปเสียที

ไม่อยากแสวงหาความสุข เราจะไม่อยากแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกับใคร

เราจะมองคนทุกๆคนว่าเป็นเพื่อนร่วมทุกข์เกิดแก่เจ็บตายกับเราเหมือนกัน

ควรอยู่กันด้วยความรักเมตตาต่อกันมากกว่าที่จะทะเลาะกัน

ไม่รู้หรือว่าชีวิตนี้ทุกข์หนักกันแค่ไหน

หรือยังมองไม่เห็นความจริงกันมากพอ




ที่พึ่งเดียวในใจที่ดีที่สุดยามมีความทุกข์ก็คือธรรมะนี่เอง

มาปฏิบัติธรรมเพื่ออยู่ในโลกของสัจธรรม

ดีกว่าปล่อยชีวิตให้หลงระเริงไปกับวัยหนุ่มสาว

และหลงเพลินแสวงหาความสุขจนล่วงเข้าวัยชรา

ที่สังขารล่วงโรย พบเจอแต่ความทุกข์และความพลัดพราก

แล้วเพิ่งมาฉุกคิดได้ว่าชีวิตนี้ควรจะหาที่พึ่งทางใจเสียบ้าง

กว่าจะคิดเช่นนั้นก็อาจจะไม่ทันการเสียแล้ว




ทุกๆความทุกข์ที่เข้ามานั้นนำปัญญามาให้เราทุกข์ครั้ง

ถ้าเรารู้จักมองให้เห็นและใช้ปัญญานั้นเพื่อเปลี่ยนแปลง

ความคิดและการกระทำของเราไปในทางที่ถูกต้อง


ยิ่งมีปัญญา...

ก็ยิ่งมีสติระมัดระวังตัวมากขึ้น

ยิ่งมีปัญญา...

ก็ยิ่งปล่อยวางอะไรในชีวิตได้ง่ายขึ้น

ไม่มี ไม่เอา ไม่เป็นอะไร ไม่คิด ไม่หวัง ไม่อยาก ไม่ทุกข์

จงทำตัวเหมือนนกมีเพียงปีกบินไป



ไม่ว่าเรื่องร้ายหรือเรื่องดีในชีวิตก็ตามถือคติที่ว่า

"เรื่องทุกเรื่องที่เกิดขึ้นล้วนสมควรแก่เหตุทั้งนั้น"

ไม่ต้องไปโทษใคร ไม่ต้องมานั่งเสียใจคร่ำครวญถึงความลำบากในชีวิต

บางคนชอบเล่าพรรณนาถึงความทุกข์ยากลำบากในวัยเยาว์

บางคนก็เล่าว่าพ่อแม่ไม่รักตัวเอง พี่น้องสุขสบายตัวเองลำบากอยู่คนเดียว

บางคนก็ชอบเล่าถึงความเลวของคู่ของตน ญาติพี่น้อง ลูกหลานของตน

ยอมรับความจริงนั้นให้ได้ ไม่ว่ามันจะทุกข์ร้ายแรงเพียงใดมันเกิดขึ้น

และผ่านไปเป็นอดีตนานมาแล้ว ป่วยการที่จะไปคิดถึงมันอีก

ความสุขและความทุกข์อยู่กับการกระทำในปัจจุบันของเรา

ไม่ได้เกิดจากการกระทำของใครทั้งนั้น มีสติและใช้ชีวิตในปัจจุบันให้ดี

ชีวิตข้างหน้าก็จะพบแต่ความสุขอย่างแน่นอน



ไม่มีใครรู้ดีไปเสียทุกเรื่อง นี่คือสิ่งที่เราควรระวังตัวไว้เสมอ

ความไม่รู้และความประมาทล้วนนำเราไปสู่ประสบการณ์เฉียดได้ทุกรูปแบบ



บางครั้งเราอาจหลีกเลี่ยง “ประสบการณ์เฉียด” ไม่ได้

แต่เราใช้ประโยชน์จากมันเพื่อความสุข

และความสำเร็จในชีวิตของเราได้เสมอ


ต้นทุนชนิดนี้ถ้าเกิดกับใครในช่วงต้นๆ หรือช่วงกลางๆของชีวิต

ยิ่งเกิดขึ้นรุนแรงและเกิดเยอะๆบ่อยๆต้องถือว่าโชคดีมากว่าโชคร้าย

เมื่อวันเวลาผ่านไปเหตุการณ์"เฉียด"ทั้งหลายก็คล้ายเป็นแค่ความฝัน

เหลือไว้แต่ความฉลาดรู้เท่าทัน เข้าใจโลกและปล่อยวางได้

ชีวิตที่เหลือก็คือความสุขจากความเข้าใจชีวิตในแง่ที่เป็นสัจธรรม

คุณคิดแบบผมบ้างไหมครับ ^^



ตอนนี้มีงานเขียนร่วมกิจกรรมวันแม่ “รักแม่ให้โลกรู้”

ให้อ่านกันในเทศกาลวันแม่ด้วย คลิ๊กที่ลิงค์ข้างล่างได้เลยครับ ^^



“แม่”คำนี้มีความหมาย




ขอบคุณเพื่อนๆทุกๆคนที่เข้ามาอ่านและให้กำลังใจติชม

ขอบคุณเพื่อนประจำบล็อกที่ยังไม่ลืมกันและมาให้กำลังใจกันเสมอๆ

ขอบคุณหัวข้อดีๆจากน้องเป็ดสวรรค์รักคุณเท่าฟ้า

ขอบคุณทุกๆเหตุการณ์ในชีวิตที่ทำให้ชีวิตมีรสชาติขมขื่น

แต่หอมหวลเหมือนกาแฟชั้นดี

ขอบคุณบล็อกแก๊งค์ที่มีบ้านที่อบอุ่นให้เราอยู่

และยังมีกิจกรรมดีๆให้เราได้ร่วมกันทำอีกด้วย ^^








Create Date : 10 สิงหาคม 2557
Last Update : 15 สิงหาคม 2557 16:01:37 น. 52 comments
Counter : 1677 Pageviews.

 
เวลาอยู่ในช่วงครึ่งๆกลางๆของความรู้สึกว่าจะรอด หรือไม่รอดนี่มีค่าเท่ากันเลยค่ะ.....แต่ผลลัพท์ที่มีตามมาหลังจากนั้นนี่อีกเรื่อง แฮ่ะๆ
พี่มองโลกในแง่ดีมากๆค่ะ ไม่มีบ่นว่าถามหาว่าใคร ทำไม อะไร ถึงต้องมาเฉียดเจอวิกฤติแบบนี้
บางที ความเรื่ิองเจ็บๆก็สอนให้เราเข้มแข็งได้เหมือนกัน


โดย: กาบริเอล วันที่: 10 สิงหาคม 2557 เวลา:8:55:39 น.  

 
สวัสดีครับคุณอ๋า

โอ้โห คุณหมอพี่อ๋า เก่งนะครับ
ที่ทำใจได้เรื่องเงินทอง ทรัพย์สิน
อ.เต๊ะ เคยแต่ให้ยืมเงินแล้วโดนเบี้ยวประจำแต่ก้แค่หลักพัน ยังเสียดายไม่หายเลย นี่คุณหมอพี่อ๋า
โดนเป้นแสน ยังทำใจได้ นับถือเลยละครับ

ส่วนโรคประจำตัวนี่ ช่างเหมือนกันไม่มีผิด แต่ก่อนผมก็เป้นไซนัสตั้งแต่เด็ก ทั้งล้างทั้งเจาะ มาหลายหน
ทรมาณอยู่หลายปี

พึ่งมาหายตอนหนุ่มๆเพราะ
ผมไปทำรีแพร์ เย้ย ม่ายช่ายซี
ต้องเรียกว่า ผ่าตัดแก้ไข สันจมูก
โมดิฟายโครงกระดูกให้มันตรง ของเดิมมันคดนิดๆ แล้วขยายรูให้โล่ง

โอ้ คราวนี้สวรรค์เลยละครับ
จากที่เคยเป็นหวัด คัดจมูกบ่อยๆ
หายใจไม่ออก รูจมูกแน่นตัน
หายเป็นปลิดทิ้ง แล้วก้ ผมแทบจะไม่เป็นหวัด เป็นไข้เลยทีเดียว

10ปีจะเป้นสักครั้ง2ครั้ง
ถ้าคุณหมอพี่อ๋า ยังไม่หายขาด
ลองดุลองแก้ไขตรงจุดนี้ด้วยนะครับ

แล้วก้ เดี๋ยวนี้ คนเราตายกันได้ง่ายๆตายกันทุกๆวันทุกชั่วโมง ทุกนาที

เวลาอ.เต๊ะ ออกจากบ้านไปทำงานแต่ละวัน แล้วกลับบ้านโดยปลอดภัยนี่ ก้ดีใจมากแล้วละครับ อิอิ

ชีวิตไม่มีอะไรอแน่นอนจริงๆ
ทุกวันนี้ อ.เต๊ะ ไปแต่งานศพประจำ
ถ้าไม่ใช่คนใกล้ตัว เราก้จะไม่ค่อยรู้สึกอะไร เท่าไหร่

แต่ความจริงแล้ว
ความตายวนเวียนอยู่รอบตัว
ตามเราเหมือนเงาตามตัวเลยนะครับ
เผลอเมื่อไหร่ มันเอาเราแน่ครับ 555

วันหยุดยาวนี้ อ.เต๊ะขอให้คุณหมอพี่อ๋า
พักผ่อนอย่างมีความสุขแล้วก้เดินทางปลอดภัยนะครับ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
วนารักษ์ Dharma Blog ดู Blog








โดย: multiple วันที่: 10 สิงหาคม 2557 เวลา:9:07:31 น.  

 
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
วนารักษ์ Dharma Blog ดู Blog

----------------------

คุณอ๋าเฉียดหลายเรื่องเลยนะคะ
แต่ทุกอย่างก็ดูเหมือนจะจบลงด้วยดี
คุณพระคุ้มครองแล้วก็ได้พบ และปฏิบัติธรรมะจนเข้าใจชีวิตและปล่อยวางได้มากขึ้น

ขอคารวะด้วยความชื่นชมจริง ๆ ค่ะ
แอบรู้สึกว่าตัวเองก็โชคดีไม่น้อยเหมือนกัน
ในชีวิตแม้จะมีทุกข์มีสุขบ้าง แต่ก็ไม่เคยเฉียด
หรือทุกข์ทรมานอะไรมากมาย ยิ้มได้ทุกสถานการณ์

-------------------------

เราจะมองคนทุกๆคนว่าเป็นเพื่อนร่วมทุกข์
เกิดแก่เจ็บตายกับเราเหมือนกัน

ขอบคุณที่เป็นเพื่อนกันนะคะ อิอิ



โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 10 สิงหาคม 2557 เวลา:10:43:32 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่อ๋า ชีวิตคนเราทุกคนล้วนผ่านเรื่องดีเรื่องร้าย สุข ทุกข์ เศร้า หัวเราะไม่ว่าเด็กหรือผู้ใหญ่


โดย: zungzaa วันที่: 10 สิงหาคม 2557 เวลา:13:06:35 น.  

 
เฉียดจนเกิดธรรมะในใจ

ถือว่าวิเศษสุด
บางคนเฉียดคุกเฉียดตราง ยังไม่รู้สึกรู้สา ออกมาทำผิดอีก
อันนี้น่าเบื่อมากค่ะ


โดย: ซองขาวเบอร์ 9 วันที่: 10 สิงหาคม 2557 เวลา:13:25:16 น.  

 
อ่านบล็อกพี่อ๋า
แล้วรู้ัสึกตัวเองโชคดีมากเลยครับ

แค่วิธีรักษาไซนัสที่พี่อ๋าเล่าไว้
ผมก็สยองแล้วล่ะครับ

คงทรมานมากจริงๆครับพี่

รวมถึงเรื่องการโดนโกงด้วย
ไม่ง่ายเลยครับที่จะทำใจ







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 สิงหาคม 2557 เวลา:23:06:24 น.  

 
ทักทายดึกๆครับ คุณอ๋า
ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐครับ
ขอแค่กินอิ่ม นอนหลับ ทำดี ทำบุญ แค่นี้ก็สุขเล็กๆครับ
โหวตครับ วนารักษ์ Dharma Blog ดู Blog



โดย: เศษเสี้ยว วันที่: 10 สิงหาคม 2557 เวลา:23:55:45 น.  

 
สวัสดีค่า พี่อ๋า ^^

อ่านเรื่องของพี่อ๋าแล้วรู้สึกว่าเรื่องตัวเองนี่เด็กๆไปเลยค่ะ

พี่อ๋าตกสะพานใช่มั๊ยคะ นุ่นก็ตกค่ะแต่เป็นตกท่าเรือค่ะ พลาดตกไประหว่างเรือกับท่า ดีที่ไม่มีตอไม้ค่ะ ไม่งั้นคงไม่แค่เฉียดแต่ตายไปแล้วแน่เลย จำได้ว่าจมโคลนมิดหัวเลยค่ะ พอขึ้นมามีแต่รอยช้ำค่ะ คิดว่าคงฟาดกับเรือค่ะ ปื้นเบ้อเร่อเลย เท่าฝ่ามือได้ ช้ำชอกค่ะ ><

เรื่องขโมยนี่ก็หมาดๆ โน๊ตบุคหาย เศร้าไปหลายวัน อันนี้ไม่เฉียดค่ะ หายไปแบบไร้ร่องรอยเลย

ส่วนเรื่องสุขภาพนี่ดีหน่อย
จะให้ดีมากขึ้นโรคภัยอย่าได้มาเฉียดใกล้เลย บางทีโรคสมัยนี้ก็น่ากลัวเยอะนะคะ

ตะพาบวันนี้ให้ข้อคิดมากมาย
ขอบคุณมากๆค่ะ



โดย: lovereason วันที่: 10 สิงหาคม 2557 เวลา:23:55:58 น.  

 
อรุณสวัสดิ์ค่ะคุณอ๋า
ขอบคุณมากนะค่ะ สำหรับโหวตภาพถ่ายให้ค่ะ

โอ้โห... มี”เฉียดจะรอด” กับ “เฉียดจะไม่รอด”
น่าตื่นเต้นเยอะนะค่ะ แต่เราไม่อยากเลือกสักอันดีกว่ามั๊ย คริ คริ
อ่านสนุกกับเรื่องเล่า แฝงข้อคิดให้สติด้วย
ขอบคุณมากๆอีกครั้งค่ะ อ่านคนเก่งเขียน
งานตะพาบหลายบล๊อก...ขอจดคิวไว้ก่อนนะค่ะ


โดย: tui/Laksi วันที่: 11 สิงหาคม 2557 เวลา:5:55:58 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่อ๋า


โหวตบล็อกธรรมะให้พี่อ๋าเลยครับ
(อีกใจก็คิดว่าน่าจะโหวตบล็อก diarist ครับ 555)




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 สิงหาคม 2557 เวลา:6:26:42 น.  

 
บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ



บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
newyorknurse Klaibann Blog ดู Blog
วนารักษ์ Dharma Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น

สวัสดีค่ะพี่อ๋า
บุ๊งอ่านแล้วพอเข้าใจความรู้สึกของคนที่เป็นทุกข์มาก ๆ
จนมีความรู้สึกว่า ไม่อยู่ต่อไปก็ดี
คือมันคงจะเป็นความทุกข์มาก ๆ จน
ถึงขั้นปล่อยวางเลยใช่หรือเปล่าคะพี่อ๋า

ชีวิตไม่มีความแน่นอนจริง ๆ ค่ะ


โดย: Close To Heaven วันที่: 11 สิงหาคม 2557 เวลา:10:32:44 น.  

 
เพลงในบล็อกเพราะมากๆนะครับ รักไม่ต้องการเวลา เวอร์ชั่นนี้ของหนูนาหรือเปล่า อิอิ ^^

ของ Klear ค่ะ ชอบเวอร์ชั่นนี้มากกว่า
เสียงสวยคมชัดกว่า ความเห็นส่วนตัวนะคะ ^^
----------------------

บรรยายสรรพคุณได้เหมือนเลคเช่อร์เลยนะครับ 555++
มีแต่ศัพท์ยากๆทั้งนั้นเลย แสดงว่าเริ่มจะสรุปความคิดยากๆได้แล้ว อย่างนี้แจ๋วเลยครับ

----------------------

หมายความว่าไง ไม่เข้าใจอีกแล้ว อิอิ


โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 11 สิงหาคม 2557 เวลา:11:33:59 น.  

 
ขอให้คุณอ๋ามีสุขภาพแข็งแรงนะคะ



โดย: มี๊เก๋+ป๊าโอ๋=ซีทะเล (kae+aoe ) วันที่: 11 สิงหาคม 2557 เวลา:11:38:58 น.  

 
คุณอ๋ามีประสบการณ์...เฉียด ทั้งบวกทั้งลบมามากครั้งทีเดียว


แต่ก็ผ่านมาได้แบบใจไม่ตกหกคะเมนไปกับเหตุการณ์นั้นๆ


คงเพราะจิตได้รับการฝึกจนตามรู้ดูทันมาก่อน


เหตุการณ์ ...เฉียดที่ผลเป็นลบ น้อยคนที่จะปล่อยวางได้ง่ายๆ


ชอบคำนี้ของคุณอ๋าค่ะ.....


..."เรื่องทุกเรื่องที่เกิดขึ้นล้วนสมควรแก่เหตุทั้งนั้น"...


เติมกำลังใจค่ะ


บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ดอยสะเก็ด Literature Blog ดู Blog
ญามี่ About Weblog ดู Blog
เฉลิมลาภ ทราบแล้วเปลี่ยน Music Blog ดู Blog
วนารักษ์ Dharma Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น


โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 11 สิงหาคม 2557 เวลา:11:49:16 น.  

 
อ่านข้างบนแล้ว ทำให้รู้ว่าคุณอ๋า
เจออะไรมาเยอะ..

ผมไปริมคลอง หรือนั่งริมฝั่งเห็นเด็ก
เล็กมาก เดินไปมาริมคลอง กลัวเขา
ตกน้ำ แล้วคนมองไม่เห็น... บาง
ครั้งต้องตัดใจ... เด็กเขาชินเอาตัว
รอดได้ คิดไปแบบนั้น ค่อยดีหน่อย
ครับ


โดย: ไวน์กับสายน้ำ วันที่: 11 สิงหาคม 2557 เวลา:12:10:12 น.  

 
ขอบคุณค่ะ ปกติมี๊เก๋ไม่เคยเขียนอะไรยาวๆ แบบนั้นเลยค่ะ ^^


โดย: มี๊เก๋+ป๊าโอ๋=ซีทะเล (kae+aoe ) วันที่: 11 สิงหาคม 2557 เวลา:12:38:09 น.  

 
55555 งานตะภาพเรื่องแรกของมี๊ 2 บรรทัด ยังจำได้ดี


โดย: มี๊เก๋+ป๊าโอ๋=ซีทะเล (kae+aoe ) วันที่: 11 สิงหาคม 2557 เวลา:12:55:54 น.  

 
สวัสดีวันหยุดค่ะคุณอ๋า
อ่านแล้วก็ส่งกำลังใจให้เช่นเคยค่ะ
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
วนารักษ์ Dharma Blog ดู Blog


โดย: เนินน้ำ วันที่: 11 สิงหาคม 2557 เวลา:15:41:36 น.  

 
มหายานกับเถรวาทแม้จะมาจากรากเดียวกันคือพุทธ
แต่พอแตกกิ่งก้านสาขานิกายออกไป
ก็ทำให้ยากบ้าง ง่ายบ้างต่อการรับรู้จริงๆนะครับพี่อ๋า

ส่วนตัวผมเองชอบเซ็นและคำสอนทางมหายาน
จะถนัดกว่าทางบาลี สันสกฤตครับ




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 สิงหาคม 2557 เวลา:21:36:15 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณอ๋า ขอบคุณมากนะคะที่ไปโหวตให้กำลังใจงานตะพาบค่ะ

ตามมาอ่านแล้ว..โห..เสียดายเงินทองแทนคุณอ๋ามากมาย แต่ทำไงดีในเมื่อเงินสูญไปแล้วเรียกคืนก็ไม่ได้ก็ต้องได้แต่ทำใจนะคะ เริ่มใหม่หาใหม่ค่ะ

คุณอ๋ามีแต่เรื่องเฉียดตายทั้งนั้นเลยค่ะ ตอนตกน้ำนี่อันตรายมากเลยนะคะบุญเหลือเกินที่คุณแม่บังเอิญเห็นเข้า

แต่ละเรื่องให้ข้อคิดและสติแก่ผู้อ่านได้ดีค่ะ วันนี้ติดโหวตไว้ก่อนนะคะ ไว้กิ่งมาใหม่ค่ะ

หลับฝันดีค่ะ



โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 11 สิงหาคม 2557 เวลา:21:49:12 น.  

 
สวัสดีค่ะพี่อ๋า
แวะมาอ่านงานตะพาบ
สุขสันต์วันแม่นะคะ

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
วนารักษ์ Dharma Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น



โดย: pantawan วันที่: 11 สิงหาคม 2557 เวลา:22:34:19 น.  

 

Like ให้เป็นคนที่ 4
แหล่มเลยเพื่อนจงทำตัวเหมือนนกมีปีกบินไป
เพราะทุกวันนี้อุ้มมีเพียงพ่อและทีวี
คอม&อินเตอร์
แต่ถามว่าเบื่อไหม
ก็จะไม่ตอบ
ก็ทำตัวเหมือนนกที่มีปีกบินไป
และยอมรับในความจริงที่เป็นอยู่


โดย: อุ้มสี วันที่: 11 สิงหาคม 2557 เวลา:22:55:16 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่อ๋า

มหายานเองก็ยังแยกย่อยไปเป็นอีกหลายลัทธิครับ 555

ที่เชื่อในพระโพธิสัตว์ก็มุ่งช่วยเหลือเวไนยและสรรพสัตว์

ส่วนที่มุ่งมั่นสู่โลกุตระหรือนิพพาน
ก็ยังแบ่งเป็นสายใต้แบบฉับพลัน (เช่น เซ็น หรือ คำสอนของท่านเว่ยหลาง)

ยังมีสายเหนือที่เน้นการปฏิบัติแบบค่อยเป็นค่อยไปอีก
แต่ก็มุ่งสู่การตรัสรู้และปรินิพพานเหมือนกัน

นี่ยังไม่นับพุทธศาสนาสายวัชชิรญาณของธิเบตอีกนะครับพี่อ๋า 555

แต่ผมก็ชอบทั้งหมดเลย
อาจเพราะจริตตรงกันกับตัวผมครับ







โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 สิงหาคม 2557 เวลา:5:52:22 น.  

 
สวัสดีค่ะ
เรื่องเฉียดๆเนี่ย เชื่อว่าแต่ละคนน่าจะมีประสบพบเจอกันบ้างไม่มากก็น้อย
เรื่องเฉียดตายเนี่ย ส่วนใหญ่ก็เฉียดกันมาแล้วทั้งนั้น เท่าที่ฟังๆจากคนรอบข้าง ก็มีมาเล่าให้ฟังบ้างเหมือนกัน ส่วนตัวต่ายเองนี่ บ่อยค่ะตอนเด็ก
เพราะขี้โรคตั้งแต่เด็ก ญาติผู้ใหญ่
บอกอยู่เรื่อยว่าเฉียดจะรอดไม่รอดแหล่หลายครั้ง แต่ก็รอดมาได้จนทุกวันนี้ เหตุการณ์เหล่านี้มีข้อดีตรงที่
เป็นข้อเตือนใจให้เรามีสติมากขึ้น และไม่ตั้งอยู่ในความประมาทด้วยค่ะ

ตะพาบพี่อ๋า เป็นการเฉียดที่มุมมอง
และแนวคิดในทางธรรม ผสมรวมอยู่ด้วย



โดย: NENE77 วันที่: 12 สิงหาคม 2557 เวลา:8:31:14 น.  

 
ทำไมน้องรู้สึกตัวเองว่า
พอมีปัญหาแล้วเอาธรรมะมาช่วย
มันก็เป็นทางที่ยากค่อดๆ ก็ไม่รู้

เฮ้อ...

ปล. รูปแมลงน่ารักอะ


โดย: rommunee วันที่: 12 สิงหาคม 2557 เวลา:11:30:32 น.  

 
เคยอ่านเจอที่ไหนก็จำไม่ได้แล้วค่ะ ที่บอกว่า อะไรเกิดขึ้นแล้ว ดีทั้งนั้น
ไม่ว่าจะสุขหรือทุกข์ ... ปัญหาที่ผ่านเข้ามา ก็คงไม่พ้นกฎที่ว่า เกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไป
คิดได้อย่างนี้ก็จะไม่รู้สึกทุรนทุรายเท่าไหร่ ... แล้วมันก็ผ่านไป

ในวิกฤตก็มีโอกาสด้วยเสมอ
อยู่ที่เราจะเห็นโอกาสนั้นหรือเปล่าเท่านั้น
สุขสันต์วันหยุดอีกวันนะคะ


โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 12 สิงหาคม 2557 เวลา:11:39:26 น.  

 
ไซนัสอักเสบเรื้อรังเลยเหรอครับ ถ้าสูบบุหรี่ด้วยนี่จบข่าวเลยนะครับ

เรื่องปัญหาสุขภาพ ผมเคยดูโทรทัศน์เค้าคุยกับดาราคนหนึ่งที่เป็นมะเร็ง เค้าบอกว่าถ้าเราตายโรคมันก็ตายไปด้วย ผมว่าเค้าทัศนคติดีมากเลย

ตอนแรกนึกว่าพี่อ๋าจะโดดงานเขียนตะพาบซะแล้ว

+


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 12 สิงหาคม 2557 เวลา:14:59:43 น.  

 
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
วนารักษ์ Literature Blog ดู Blog
ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น
หวัดดีค่ะคุณ อ๋า ..
ไม่น่าเชื่อว่าผ่านเรื่องราวเฉียด ๆมามากมาย ขอชื่นชมในความคิดจิงๆค่ะ
คุณอ๋ามองแบบนี้ไงถึงได้อยู่อย่างเป็นสุข
มองเรื่องเฉียดๆ เปน ปสก ที่เราผ่านมาได้และต้องอยู่กับมัน..
ทุกข์ทั้งหลายทั้งปวง มันก็ได้ธรรมมะนี่แหละ ช่วยขัดเกลา
เอื้อเองก็ มีเรื่องทุกขฺ มากมาย ถ้าไม่ได้ธรรมมะ
คง หนักเหมือนกัน ทำใจให้ยอมรับแล้วเราจะอยู่ได้ด้วยความสุข..
คุณอ๋ามีมุมมองที่ดีมาก ชอบค่ะ แล้วก็ได้ข้อคิด จากการอ่ารนเรื่องนี้ด้วย
อีกบล็อกวันแม่เด๋วตามไปนะคะ ปีนี้ไม่ได้เขียน งานชนกันหลายอย่าง..
..เจอตะพาบก็จอดเลยค่ะ ทำไม่ทัน
สบายดีนะคะ คุณหมอ..


โดย: tifun วันที่: 12 สิงหาคม 2557 เวลา:15:43:45 น.  

 
ปอมกลับมาแล้วค่ะพี่อ๋า . . .

มาโหวตให้สถานการณ์เฉียดของพี่ . . .

ปอมเองก็เฉียดตายหลายหน . . .

หนแรกปอมอยู่ในวัยคลาน . . . ที่บ้านคุณตามีชั้นหนังสือ . . .

ปอมคลานแถวๆนั้น แล้วน้าเล่าว่า อยู่ๆ ปอมก็หันหลังกลับ แล้วคลานไปที่ประตูอย่างรวดเร็ว . . . หลังจากนั้นไม่กี่นาที ชั้นหนังสือทั้งชั้นก็ถล่มลงมา . . . ถ้าปอมยังคลานอยู่แถวนั้น . . ปอมคงไม่รอดจ้า

ปอมมีซาลาเปาไส้ ฟักทอง-ลำไยจากลำพูมาฝากพี่อ๋า นะคะ



ภาพ profile วันนี้ เป็นภาพ แม่กับปอม . . . เป็นวัยเดียวกับที่เคยเล่าว่า ปอมไปตัดผมกับพี่ชายใหญ่ แล้วโดนเข้าใจผิดว่าเป็นเด็กผู้ชายหน้าหวานค่ะ


โดย: กาปอมซ่า วันที่: 12 สิงหาคม 2557 เวลา:19:37:51 น.  

 
สวัสดีค่ะคุณอ๋า บุญมากมายที่รอดชีวิตมาได้ ถึงแม้จะเจอเรื่องร้ายๆอย่างไรเมื่อชีวิตเรารอดมาได้แล้วย่อมแข็งแกร่งสามารถทนได้กับทุกเรื่องที่เกิดขึ้นกะเรานะคะ

หลับฝันดีค่ะ





โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 12 สิงหาคม 2557 เวลา:22:10:42 น.  

 
ภาพชุดนี้ผมวาดให้เพื่อนครับพี่อ๋า
เพื่อนรอมาสองปี 555
อยากได้ภาพดอกไม้
แต่ผมอยากวาดพู่กันเดัียวครับ 5555




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 สิงหาคม 2557 เวลา:23:17:52 น.  

 
คนที่เจอทุกข์หนักๆมาก่อน
พอผ่านมาได้ทุกคนก็จะสู้โลกได้ทุกรูปแบบนะคะ
ตุ๊กก็เคยมีประสบการณ์เฉียดตายครั้งหนึ่งเหมือนกัน
ผ่านวันเวลานั้นมาได้ก็ได้คิดเยอะค่ะ
ว่าโลกนี้ไม่มีอะไรเที่ยงแท้ แทนที่จะอยู่เบียดเบียนทรัพยากรไปวันๆ
ก็น่าจะให้อะไรกับโลกและสังคมบ้าง
ทุกวันนี้ก็ไปบริจาคเลือดทุก 3 เดือน
และบริจาคร่างกายไว้ที่โรงพยาบาลม.อ.
แต่ถ้าเทียบวิธีคิด วิธีมองโลกของคุณอ๋า ตุ๊กก็คงยังห่างอีกเยอะ
ตุ๊กยังมีโกรธ มีหลงบ้างบางครั้ง แต่เรื่องโลภตุ๊กไม่ค่อยมีนะคะ

อ่านงานตะพาบบทนี้ของคุณอ๋าแล้ว
ได้คิดอะไรเยอะ และคงต้องกลับมาเตือนตัวเองบ้างในบางเรื่ิอง

ขอบคุณสำหรับงานเขียนดีๆนะคะ
วันนี้มาทางฝากเธอ2 เพราะล็อกอินอยู่พอดีค่ะ

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ที่เห็นและเป็นมา Music Blog ดู Blog
วนารักษ์ Dharma Blog ดู Blog


โดย: ฝากเธอ2 วันที่: 12 สิงหาคม 2557 เวลา:23:30:22 น.  

 

สุขสันต์วันแม่ค่ะพี่อ๋า




โดย: pantawan วันที่: 12 สิงหาคม 2557 เวลา:23:46:41 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่อ๋า




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 สิงหาคม 2557 เวลา:6:08:28 น.  

 

สวัสดีค่ะ
แวะมาอ่านตะพาบ
ได้ธรรมะสอนใจดีค่ะ

ไว้แวะมาใหม่ค่ะ


newyorknurse




โดย: newyorknurse วันที่: 13 สิงหาคม 2557 เวลา:8:13:15 น.  

 
โอ้โฮ.. คุณอ๋านอนดึกเหมือนกันนะคะ
แต่ยังไงก็ขอบคุณที่ไปเยี่ยมบ้านและให้กำลังใจด้วยค่ะ
วันนี้ทำงานอย่างมีความสุขนะคะ



โดย: เนินน้ำ วันที่: 13 สิงหาคม 2557 เวลา:10:35:11 น.  

 
555++ ขอบคุณที่ช่วยเสริมข้อความให้นะครับ

ต้องยืมคำพูดของคุณอ๋ามาใช้มากกว่า
เรื่องธรรมะกับฟ้าใสก็แค่ระดับอนุบาลเท่านั้น แหะ ๆ
เมื่อไหร่จะได้ขึ้นชั้นประถมยังไม่รู้เลย ซ้ำชั้นอยู่นานแล้ว 555




โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 13 สิงหาคม 2557 เวลา:11:18:00 น.  

 
สวัสดีตอนดึกครับคุณอ๋า

เรื่องโรงหนังในบ้านนี่
ถ้าคุณอ๋า ชอบพักผ่อนในบ้าน
ชอบดุหนังฟังเพลง

จัดห้องดูหนังฟังเพลงไปสักห้องนี่ รับรองครอบครัวสุขสันต์ มีความสุขพร้อมหน้าพร้อมตากันแน่นอนละครับ

พวกอุปกรณ์ต่างๆเดี๋ยวนี้ก้ ราคาถูกลงแยะ แถมยังมีให้เลือกหลายระดับ หลายราคาเลยละครับ

หัวข้อเทคโนโลยีนี่ อ.เต๊ะ ก้พึ่งจารู้ว่ามีหัวข้อนี้ด้วยนะครับ 555

ขอบคุณที่มาอุดหนุน Multiple cinema แถมโหวตให้อีกด้วยนะครับ


โดย: multiple วันที่: 13 สิงหาคม 2557 เวลา:22:51:54 น.  

 
ยาก ๆ ไม่...ง่าย ๆ ทำค่ะคุณอ๋า
อ้าวเพิ่งรู้นะเนี่ยว่ามันแซ่บตรงหนังหมู
คิดว่าแซ่บที่พริกซะอีกค่ะ 555
คืนนี้มาส่งคุณอ๋าเข้านอนค่ะ
งานเยอะงานยุ่งยังไงก็ต้องรักษาสุขภาพนะคะ
ราตรีสวัสดิ์ค่ะ


โดย: เนินน้ำ วันที่: 13 สิงหาคม 2557 เวลา:23:27:51 น.  

 
อย่าไปอยากจายเลยครับ คนที่เค้าไม่อยากมีเยอะ ต้องคิดถึงพวกเค้าให้มากๆ ครับ เหมือนบางครั้งขี้เกียจทำงาน ก็ต้องคิดว่าคนที่อยากทำมีเยอะ เราต้องทำเผื่อพวกเค้าที่ไม่มีโอกาสครับ แหะๆ ที่พูดนี่เตือนตัวเองด้วยครับ


โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 13 สิงหาคม 2557 เวลา:23:31:48 น.  

 
ขอบคุณสำหรับกำลังใจที่บล็อกนะคะ คุณอ๋า
ความจริงยังไม่ต้องก็ได้ค่ะ เก็บไว้โหวตบล็อกอื่น ^_^
แต่เมื่อคุณอ๋าโหวตให้แล้วก็ต้องขอบคุณมากนะคะ

เป็นกำลังให้เช่นกันค่ะ สำหรับงานเขียนคุณภาพ

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ALDI Food Blog ดู Blog
haiku Art Blog ดู Blog
วนารักษ์ Dharma Blog ดู Blog


โดย: ฝากเธอ วันที่: 13 สิงหาคม 2557 เวลา:23:33:25 น.  

 

บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
กิ่งฟ้า Literature Blog ดู Blog
วนารักษ์ Dharma Blog ดู Blog

>>>
ที่อเมริกา คนไทยตื่นตัว อยากให้ลูกๆได้เรียนภาษาไทย รำไทย ตอนลูกของพี่เล็กๆ พี่พาไปวัดไทยเรียนภาษาไทยเหมือนกัน แต่ไปไม่ทุกปี ลูกของพี่พออ่านไทยได้ และเข้าใจภาษาไทย พอสมควร ลูกสองคนของพี่ได้บวชด้วย (บวชประมาณ 10วัน) แค่นี้พี่ก็ภูมิใจพอควรที่เขามาบวชที่เมืองไทย เดินบิณฑบาตรด้วยค่ะ



newyorknurse
























โดย: newyorknurse วันที่: 14 สิงหาคม 2557 เวลา:2:54:46 น.  

 
การเขียนบล็อกก็ช่วยได้เยอะนะครับ เดี๋ยวนี้เวลามีคำถาม จะสรุปเรื่องอะไรง่ายขึ้นเยอะเลย
เพราะเราเขียนเอาไว้ การเขียนเป็นการทบทวนที่ดีมากๆครับ อยากรู้จริงต้องลองเขียนดูครับผม ^^

-------------------

นี่คือประโยชน์ของการเขียนบล็อก เพราะเหตุนี้ถึงยังไม่ไปไหนไงคะ แม้ว่าพักหลัง ๆ นี้ไฟเริ่มมอด ๆ ไปบ้างแล้วก็ตาม

อันนี้ก็ยกธรรมะมาใช้ได้เหมือนกันนะคะ เรื่องของการไม่ยึดติด การปล่อยวาง ...
เล่นบล็อกอย่างมีความสุข ไม่ยึดติด และปล่อยวาง อิอิ



โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 14 สิงหาคม 2557 เวลา:10:35:38 น.  

 
ผมประมาทกับชีวิตครับ
รู้หมด แต่มันอดไม่ได้จริงครับ
แหะ ต้องเข้าวัดบ่มนิสัยซักพรรษา


โดย: เป็ดสวรรค์ วันที่: 14 สิงหาคม 2557 เวลา:21:13:24 น.  

 
ขอบคุณสำหรับคะแนนโหวตด้วยครับพี่อ๋า




โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 สิงหาคม 2557 เวลา:22:58:07 น.  

 
สวัสดีค่าาาาพี่อ๋า
แอบไปเห็นบ้านพี่ตุ๊ก
เลยรีบมาเรียนเชิญพี่อ๋าไปชิมอาหารกันก่อนปิดเม้นท์ค่าาา


โดย: Close To Heaven วันที่: 15 สิงหาคม 2557 เวลา:1:16:24 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับพี่อ๋า





โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 สิงหาคม 2557 เวลา:6:04:26 น.  

 
ไม่ยึดในกาย ไม่ยึดในใจ
ปล่อยวางได้ทั้งบล็อกทั้งตัวเอง

-------------------------

สุดยอดวิชาอยู่ตรงนี้เอง อิอิ
ปล่อยวางได้ทั้งบล็อกและตัวเอง

เดี๋ยวนี้ก็ปล่อยวางได้มากขึ้นแล้วค่ะ เอาแค่สบาย ๆ
ทำอย่างที่ตัวเองอยากทำ ไม่กดดันทั้งตัวเองและคนอื่น
ขอบคุณข้อคิดดี ๆ นะคะ



โดย: ฟ้าใสวันใหม่ วันที่: 15 สิงหาคม 2557 เวลา:9:54:03 น.  

 
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ

คนแต่งรามายณะก็เป็นฤาษีฯ ค่ะพี่อ๋า
สงสัยคงจะอยู่แถวๆเมืองนี้จริงๆด้วย


โดย: กาบริเอล วันที่: 15 สิงหาคม 2557 เวลา:10:05:17 น.  

 
สวัสดีครับคุณอ๋า

แหม ถ้าคุณอ๋าสนใจเรื่องห้องดูหนัง ฟังเพลง ขนาดนี้ เดี๋ยวผมจัดให้เป็นพิเศษอีกตอนนึงเลย ดีมั้ยครับ
รับรองว่าไม่แพงกว่าทำคลีนิคทำฟันแน่นอน

แต่ เอ๊ะ หรือไม่แน่ 555
จริงๆมันขึ้นอยู่กับวัสดุ อุปกรณ์ที่เราเลือกใช้ด้วยนะครับ

แล้วก็ เดี๋ยวอ.เต๊ะ อัพบลอกใหม่เมื่อไร
แล้วจะมาเรียนเชิญนะครับ

ก่อนจากกันวันนี้ อ.เต๊ะ ขออวยพรให้คุณหมอพี่อ๋า อุดฟันได้เยอะๆ ถอนฟันได้แยะๆ
ปราศจากอุปสรรคใดๆเลยนะครับ555


โดย: multiple วันที่: 15 สิงหาคม 2557 เวลา:13:07:34 น.  

 
มาทักทายก่อนคุณอ๋าจะปิดเม้นท์บล็อกนี้ค่ะ
แหม อ.เต๊ะอวยพรให้คุณอ๋าทำงานหนักนะคะนั่นน่ะ ถ้าบอกว่าขอให้ไม่ต้องอุดฟัน ถอนฟันน่าจะดีกว่าเนาะ
ยกเว้นที่คลีนิคตัวเองค่ะ


โดย: เนินน้ำ วันที่: 15 สิงหาคม 2557 เวลา:14:32:46 น.  

 
สวัสดีครับเพื่อนๆ แหะๆแล้วก็ถึงเวลาปิดเม๊นท์บล็อกอีกแล้วคราว อาจจะไปทักทายเพื่อนๆได้ไม่ครบต้องขออภัยด้วยนะครับเพราะตรงกับวันหยุดยาวที่ผมก็เดินทางทำธุระเหมือนกัน ^^

แล้วเจอกันงานตะพาบหน้าวันอาทิตย์ที่ 24 สิงหาคมนี้นะครับ ขอให้เพื่อนๆทุกๆคนมีความสุข ดูแลสุขภาพด้วยนะครับ ^^


โดย: วนารักษ์ วันที่: 15 สิงหาคม 2557 เวลา:16:00:06 น.  

วนารักษ์
Location :
ปราจีนบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 31 คน [?]




ขอต้อนรับสู่บล็อกเล็กๆแห่งนี้มีมิตรภาพและความจริงใจให้กับเพื่อนๆทุกท่านที่แวะเข้ามาทักทายกัน ^^

บทความและรูปภาพนี้จัดทำขึ้นเพื่อเผยแพร่เป็นธรรมทาน พร้อมทั้งขอมอบเป็นน้ำใจกับเพื่อนๆทุกคนที่แวะเข้ามา สามารถคัดลอกนำไปเผยแพร่ได้ ยกเว้นเพื่อประโยชน์ทางการค้าซึ่งต้องขออนุญาตก่อนว่าเหมาะสมหรือไม่

เพื่อนบางคนมาครั้งเดียว นานๆมาที มาไม่บ่อย มาบ่อยๆ
บางคนมาเยี่ยมทุกวันให้ชื่นใจ

บางคนเคยมาทุกวัน บางคนเคยมานานแล้ว บางคนหายไปจากบล็อก บางคนก็จะไม่แวะมาทักทายกันอีก

แต่ไม่ว่าอย่างไรก็จะขอเก็บความรู้สึกดีๆที่มีให้กันไว้ตราบนานเท่านาน เพราะเมื่อรักกันแล้วย่อมเข้าใจกันได้ไม่ยาก

จขบ.เป็นคนซื่อๆง่ายๆจริงใจ ไม่มีเจตนาแอบแฝงในการทำบล็อก แต่บทความหรือรูปภาพก็อาจทำให้ผู้อ่านขัดใจได้ เพราะความรู้เท่าไม่ถึงการของ จขบ.หรืออาจเป็นเพราะเราไม่เคยรู้จักดีพอ จึงกราบขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วย และขอขอบพระคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยียนด้วยความจริงใจนะครับ ^^


ฝากข้อความหลังไมค์
Group Blog
 
<<
สิงหาคม 2557
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
10 สิงหาคม 2557
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add วนารักษ์'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.