จากที่เมื่อก่อนราวๆ 10 ปีได้มั้ง สมัยตอนทำงานที่ Tower Records สาขาแถว ๆ สุขุมวิท

พนักงานจะได้สิทธิหมุนเวียนเป็นดีเจเปิดเพลงตามช่วงเวลาที่เซ็ทกันไว้ และช่วงนั้นงานเพลงแบบ

ดีเจ แดนซ์ฟลอร์เรียกได้ว่าบูมมากกกกก ค่ายเพลง Impact creation คนฟังเพลงไม่มีทางไม่รู้จัก

เพลงที่หาฟังได้ยากจากค่ายเพลงเมเจอร์ ต้องที่ Impact เท่านั้น

และวันหนึ่ง ณ.เวลาหนึง ช่วงเปิดเพลงของรุ่นพี่ในร้านท่านหนึ่ง เขาก็เปิดเพลง River man

เวอร์ชั่นที่ไม่คุ้นหูเลย ฟังอยู่ไกล ๆ คิดว่าลำโพงเสียก็ไม่เอะใจอะไร และอัลบั้มนั้นก็ถูกรันไปเรื่อย ๆ

เอ๊ะ.. ไม่ใช่แล้ว งาน complied อะไรเนี่ย รีบปรี่ออกจาก office ข้างในไปที่บู๊ทดีเจทันที ด้วยความตื่นเต้น

"ซีดีใครอ่ะพี่" พี่คนนั้นก็ชูหน้าปกขึ้นมา เป็นฝรั่งหน้าตี๋ใส่เสื้อวอร์ม กางเกง Levi's Engineered รองเท้า

Adidas superstar ซึ่งเป็น Items ต่อมาเป็นของที่ฮิตระเบิดระเบ้อ "ดีเจอังกฤษ เลือกเพลงดีมาก" พี่

เขาตอบมาแค่นี้ นั่นเป็นการเริ่มต้นครั้งแรกกับการรู้จัก Gille Peterson แต่เราไม่ได้ซื้อหามาเก็บไว้

อาศัยฟังเพลงจากที่ทำงานเอา เพราะแผ่นนี้แพงมากตอนนั้นราคา 1,500 สำหรับเด็กน้อยเงินเดือน

6 พันก่า ๆ ซื้อคงได้กินแกลบ T_T

และโอกาสที่รอคอยก็มาถึงจนได้ (แต่เป็นโอกาสครั้งที่ 2 นะ) เพราะว่า Gilles Peterson 

เคยมาเล่นแล้ว 1 ครั้ง เมื่อหลายปีก่อนผับแถว ๆ หลังสวนบัตร 2,500 ฿ แต่เราไม่ได้ไป (ไม่ต้องถาม

นะว่าทำไม 555+) แต่ถือว่าโชคดีรู้สึกเหมือนดาวหางฮัลเลโคจรกลับมาอีกครั้ง มีผู้ใหญ่ใจดีเชิญเขา

มาเปิดที่ร้าน Sing Sing Theatre night club ที่เว่อร์วัง อลังการมาก เข้าไปยังกะหลุดไปในหนัง

เจ้าพ่อเซี่งไฮ้ ยังไงยังงั้น การไปดูครั้งนี้บอกเลยว่าคาดหวังน้อยและน้อยมาก เพราะเห็นสถานที่

แล้วตัวดีเจเอง ก็คงต้องเปิดเพลงเพื่อเอ็นเตอร์เทนคน มากกว่าจะเปิดอย่างที่เคยดูใน Boiler Room

แต่สิ่งที่กลัวผิดหวังมากกว่าคือ Gilles ไม่ได่เปิดเพลงจากแผ่น ซึ่งจะเสียใจมาก แต่ถือว่าโชคดีที่

เขายังแบกแผ่นมาเปิดให้คนฟังด้วยคาเร็กเตอร์ที่แฟน ๆ ของ Gilles ที่ติดตามเขา เพราะเขาเป็น 

Collector แผ่นเสียงตังยง และมีแผ่นหมอลำลูกทุ่งจังหวะเต้นรำดี ๆ อยู่ที่เขาหลายแผ่นหมือนกัน

อันนี้แผ่นที่ Gilles โพสต์ล่าสุดใน IG แผ่นเสียงอังคณางค์ กุลไชย ศิลปินหมอลำ ซึ่งเรารู้จักอังคณางค์

อยู่เพลงเดียวคือ รำตังหวาย เคยได้ยินแม่เปิดตอนเด็ก ๆ และมารู้จักความหมายเมื่อไม่นานมานี้

ที่นิทรรศการแคนล่อง คะนองลำ ที่ Jim Thompson ว่าเป็นเพลงใช้บูชาสิ่งศักดิ์สิทธิตามความเชื่อ

ของคนภาคอีสาน 

วันงานคนคึกคักมากเรียกได้เลยว่าแทบล้นออกมา ส่วนราคาบัตรสำหรับเราตอนนี้เรียกว่าคุ้มค่า

มากทีเดียว 800 บาท และความควาดหวังที่พกไปน้อย พอบวกลบคูณหารและมันเหมือนได้กำไรชีวิต

เหนาะ ๆ 

เพลงเปิดฟลอร์ด้วยการต้อนรับคนไทยด้วยเพลงหมอรำจังหวะสนุก ๆ แต่เราไม่รู้จักหรอก แค่

คุ้นหูว่าเพลงหมดลำสุดท้ายที่เปิดก่อนเข้าเพลงสากลเป็นเพลงของ Paradise Bangkok ฯ และก็ยิงยาว

ต่อด้วยแบบไม่มีหยุด คือเวลาที่ Gilles เปิดเพลงเขาจะคอยสังเกตุคนดูว่าเพลงที่เปิดคนโอเคไหม 

ถ้าดูแล้วจังหวะเพลงที่เปิดคนไม่เอ็นจอยด้วยเขาก็เริ่มเข้าบีทเพลงอีกแบบ คือโอยยยย ยิ่งชอบไปอีก

คือเขาทำหน้าที่เพื่อมาเอ็นเตอร์เทนคนจริง ๆ และเขาก็รักษาคาเร็คเตอร์ตัวส่วนไว้ไ้อย่างดีเยี่ยม 

มีแขกพิเศษของ Gilles คือ DJ Maft Sai จาก Zudrangma มาร่วมเปิดเพลงต่อแต่เพลงที่เลือก

มาเปิดก็เป็นแบบฉบับของ Maft Sai อยู่แล้ว แต่เรารู้สึกว่าคนไม่ค่อยอินกับการเปิดเพลงของเขาเท่าไหร่

เราก็ด้วยแหล่ะ เพราะเราเคยมีโอกาสได้ฟัง Maft Sai เปิดเพลงอยู่หลายครั้งเหมือนกัน แต่โดยรวมก็

โอเคนะ Maft Sai เปิดไปได้สัก 4 -5 เพลง ก็สละพื้นที่ให้ Gilles ต่อ จนจบงาน

คือวันนั้นเรียก Gilles นี่โคตรเอ็นเตอร์เทนเนอร์ คนเอ็นจอยกับเพลงที่เขาเปิดจน และเซอร์ไพรส์

มากเขาเปิดเพลงของ J.Lo เพลง Booty ด้วยคือได้ยินเราก็เหวอไปเลย โหยไรเนี่ย เท่านั้นไม่พอ

Drum & Bass ยัน Jungle ก็หยิบมาผสมเล็ก ผสมน้อยจนตีสาม อันเป็นอันเลิกรา

ถ้ามีโอกาสในชีวิตมีเงินเชิญดีเจมาเปิดเพลงจะขอเชิญ Gilles มาเปิดแต่คงขอรีเควสเอาแบบ

Boiler Room นะ ถ้ามาแบบนี้อีกไม่ไหว เพราะตอนนั้นสังขารคงไม่เอื้อแล้ว 

Maft Sai มาร่วม Jam

และขอชักภาพเป็นที่ระลึกตามเคย 

และพกซีดีมาขอลายเซ็น