Bloggang.com : Prune : แบกเป้ลุยเวียดนาม: ตอน 2 : เพิ่งโคราชเองน้า

แบกเป้ลุยเวียดนาม: ตอน 2 : เพิ่งโคราชเองน้า

<<<อ่านตอนก่อนหน้า l อ่านตอนถัดไป>>>

"ตีสองเพิ่งถึงโคราช!!!" ที่ผมต้องตกใจก็เพราะว่า โคราชอยู่ห่างจากกรุงเทพแค่สองร้อยกว่ากิโลเมตร แล้วมุกดาหารก็อยู่ไกลถึงเกือบเจ็ดร้อยกิโล นี่เหลือเกือบ ห้าร้อยกิโลเมตรที่เรายังต้องเดินทางต่อไป ผมเคยไปมุกดาหารมาเมื่อเร็วๆนี้ รู้ว่าช่วงร้อยกิโลเมตรสุดท้ายมันเป็นถนนสวนกันเพียงสองเลน รถคงจะทำความเร็วได้ลำบาก

"มีรถชนกันตลอดทาง" พี่โชเฟอร์แกบอกผม มันก็แน่นอนละ รถมาก อุบัติเหตุก็ต้องมากเป็นธรรมดา แต่นี่คงทำให้เราไปถึงช้ากว่าเดิม ผมจึงใช้โอกาสสอบถามข้อมูลจากพี่โชเฟอร์ว่าตรงกับข้อมูลที่เตรียมมามั้ย

พี่โชเฟอร์บอกว่ารถที่ต่อจากขนส่งมุกดาหารไปที่สะหวันเลยน่ะมี จะวิ่งข้ามสะพาน ระหว่างทางก็จะต้องลงไปทำเรื่องข้ามแดน ถ้าไม่มีพาสปอร์ตก็ต้องทำหนังสือผ่านแดนชั่วคราว อันนี้ผมไม่รู้ไปทำที่ไหน เพราะผมมีพาสปอร์ต ใช้ผ่านได้เลย แต่ที่พี่โชเฟอร์ก็จำไม่ได้คือ ไม่รู้ว่ามีรถเที่ยวอะไรบ้าง ผมกังวลเล็กน้อย รู้ว่ารถที่ออกจากสะหวันไปเว้นั้นมีเที่ยว 10 โมงเช้า ถ้ารถออกจากขนส่งมุกดาหารสาย ก็อาจไปไม่ทัน แล้วเราก็จะเสียเวลา 1 วัน เพราะรถมีวันละเที่ยวเท่านั้น

ตอนนี้คงต้องไปวัดดวงกับรถระหว่างประเทศ มุกดาหาร - สะหวัน ว่าจะพาเราไปทันมั้ย

"ไปกินข้าวกันก่อนเหอะ ยังไงก็เอาใจช่วยคนขับละกัน" เพื่อนผมบอก ถึงช้าแต่ก็ปลอดภัยละ ขอบคุณค้าบพี่โชเฟอร์ เอาใจช่วยครับผม

ตอนลงมาจากรถเข้าไปพักทานอาหาร ถึงได้รู่ว่าที่น้องคนสวยบอกหมายเลขรถนั้นมันจำเป็น ด้วยว่ามีรถหน้าตาเหมือนๆกันมากมายมาจอดเรียงๆ กันทำให้ดูคล้ายๆกันไปหมด ยิ่งรถที่มาจากบริษัทเดียวกัน ก็ดันเหมือนกันทั้งสี รุ่น โลโก้บริษัท คุณน้าคุณยาย ถ้าเดินทางก็อาจขึ้นผิดขึ้นถูกได้ง่ายๆ ยังไงก็จำหมายเลขข้างรถไว้นะครับ จะได้ขึ้นไม่ผิดคัน

"หางตั๋วแลกคูปองอาหาร หรือแลกเครื่องดื่มได้ค่ะ" เสียงพนักงานในศูนย์อาหารร้องบอกผู้โดยสารที่เข้าใช้บริการศูนย์อาหาร ผมก็เดินเอาหางตั๋วไปแลก ซึ่งก็ได้คูปองมา 20 บาท 3 ใบ แล้วเราก็เดินไปเลือกดูอาหาร

ไม่มีอาหารซักอย่างที่คูปอง 1 ใบจะสามารถซื้อได้ ราคาแต่ละอย่างต่ำสุด 30 บาท หรือ 35 บาท นี่มันเป็นคูปองส่วนลดสินะ มีสายอีสานนี่ละที่คูปองอาหารจากตั๋วรถต้องเพิ่มเงิน เคยนั่งสายเหนือสายใต้ อย่างน้อยต้องได้ข้าว หรือก๋วยเตี๋ยวซักจานแล้ว

ตั๋วสามใบ ซื้อได้สองจาน เรามีคูปองอยู่รวมกัน 60 บาท ตาก็เหลือบไปเห็นป้ายเขียนไว้ว่า ตั๋วรถธรรมดาแลกคูปองได้ 15 บาท รถป.1 แลกได้ 20บาท รถ VIP แลกได้ 25 บาท!! เอ รถที่เรานั่งมาเป็น VIP นี่ทำไมได้ 20 บาทล่ะ นี่โดนเล่นตั้งแต่ยังไม่ออกจากประเทศเลยเหรอเนี่ย ใจนึกถึงกิตติศัพท์การโดนฟัน โดนเบี้ยว โดนโกงของนักท่องเที่ยวที่ไปเยือนเวียดนาม แต่นี่เพิ่งถึงโคราชเองนะเว้ย

ว่าแล้วผมก็เดินเลียบๆ เคียงๆไปดูที่เคาท์เตอร์แลกคูปองว่าเค้าแลกให้เราผิดรึเปล่า ปรากกว่าพนักงานให้ 20 บาททั้งหมดทุกคน เฮ้อ แล้วจะเอาป้ายมาติดทำซากอะไรฟะ แกะออกไปเด้

"เอ้า กินแค่สองจานก็พอ" ว่าแล้วก็เข้าไปเลือกอาหารที่คิดว่าเข้าท่าที่สุดในศูนย์ ข้าวหมูแดงสอง จานละ 30 สองจาน 60 พอดี

"เอาน้ำซุป รึเปล่า" แม่ค้าถาม เพื่อนผมมันตอบว่าเอา
"กระดูกหมู ด้วยมั้ย" เออ ร้านนี้ดีแฮะ ซุปมีกระดูกหมูด้วย เพื่อนผมมันก็บอกว่าเอา

"100 บาท!!" หา ข้าวจานละ 30 แล้วอะไรมันเพิ่มมาเป็น 100 ฟะ แม่ค้าก็บอกข้าวจานละ 35 น้ำซุปกระดูกหมู มะระ 40!! แม่เจ้า จะไม่เอาก็เห็นสายตาอาฆาตของแม่ค้าที่แปลได้ว่าถ้าแกไม่เอา มีเรื่อง เลยต้องควักเงินให้ไปอีก 40 บาท แล้วไปนั่งกินข้าวหมูแดงที่รสชาติที่เชลล์ยังไม่อยากจะมาชิมเลย กับซุปราคาแพงที่กินเพียงเพราะเสียดายเงินเท่านั้น

นี่ยังไม่ถึงเวียนามเลยน้า