ตอนนั้นที่ตั้งของกองตรวจ ตำรวจนครบาล อยู่บนชั้นสี่ของโรงพักกลาง ซึ่งเป็นโรงพักพลับพลาชัย เดี๋ยวนี้

พวกคนจีนรู้จักคำว่าชั้นสี่ ดี พอเอ่ยถึงชื่อ “ ซี้เล้า ” ก็รู้กัน ไม่จำเป็นไม่ยอมขึ้นไป บนนั้นมีแต่คนตาขวางทั้งนั้น ดีไม่ดีลงมาไม่ได้ แต่ไม่หรอกครับ เขากลัวกันไปอย่างนั้นเอง

รูปของพวกผมมีปรากฏหราอยู่บนหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์แทบทุกฉบับ ส่วนมากเราก็ชวนพวกนักข่าวเขาไปด้วยเวลาไปทำงาน พวกนักข่าวสมัยนั้นจึงสนิทสนมกันดี ไปกับพวกเราก็ต้องได้ภาพได้ข่าวดีๆ ทุกครั้ง

ความที่มีรูปมีข่าวหราอยู่บนหน้าหนึ่งบ่อยๆ นี่เอง วันหนึ่ง พวกเราว่าง ก็คิดจะไปหย่อนใจกันซักวัน คิดกันว่าจะไปดูหนังที่ศาลาเฉลิมกรุง รอบบ่ายสองโมง กินข้าวเสร็จแล้ว ให้ไปพบกันที่นั่นก่อนบ่ายสองโมง ถึงเวลาก็ค่อยๆ ทยอยกันไปทีละคนสองคนเดินเตร่คอยเพื่อนอยู่หน้าโรง ดูหนังแผ่นคอยไปบ้าง คุยกันบ้าง ผู้คนที่จะมาดูหนังเขาก็ซุบซิบกัน แล้วหันมามองพวกเรา แล้วต่างก็กลับกันไปไม่ยอมซื้อตั๋วเข้าดูหนัง คนหนึ่งใจกล้าหน่อย เดินเข้ามาถามว่า

“จะมีอะไรแถวนี้หรือครับ จะมายิงใครอีกครับ ”

พวกเราก็เลยต้องอดดูหนัง พากันกลับดีกว่า เดี๋ยวโรงเขาจะเจ๊ง ทีนี้ก็ต้องมาดูหนังเซ็นเซอร์ เพราะมีเพื่อนอยู่กองเซ็นเซอร์หนังให้เขาบอกมาว่าวันไหนจะเซ็นเซอร์หนังเรื่องอะไร ถ้าดีก็ชวนกันไปดู

เรื่องดูหนังเซ็นเซอร์นี่แหละวันหนึ่ง ผู้กำกับฯ นัดประชุม พอดีวันนั้น มีหนังดีเข้าเซ็นเซอร์ต่างคนต่างก็หนีประชุมไปดู โดยไม่ได้บอกกันคิดว่าเพื่อนคงจะมีเข้าประชุมบ้างหรอก ที่ไหนได้ส่วนมากมาอยู่ในโรงหนังเสียหมด เรื่องนั้นมันสนุก ทุกคนก็อยากดู

พอหนังจบไปเปิด ก็มีเสียงดังมาจากที่นั่งแถวหลังว่า

“เอ้า หนังจบแล้ว ไปประชุมกันเสียทีได้แล้ว ”

เสียงนั้นคือเสียงของผู้กำกับฯเยื้อน ที่แอบเข้ามานั่งดูอยู่ด้วย เมื่อไรก็ไม่รู้นั่นเอง

วันนั้นเป็นการนัดประชุมเรื่องสำคัญ ผู้กำกับฯ เยื้อน ก็ไม่ได้บอกก่อนว่า เป็นเรื่องสำคัญถ้ารู้ก็คงจะไม่เกงาน นึกว่าเป็นการประชุมธรรมดา

วันนั้นเป็นเรื่องที่ต้องออกไปยิงคนอีก เพราะมีข่าวว่า จะมีการปล้นโกดังผ้าที่ถนนทรงวาด และหัวหน้าพวกปล้นเคยเป็นนายทหารบกมาก่อน จะคุมพรรคพวกมาเปิดโกดังผ้าของพ่อค้าใหญ่คนหนึ่งในคืนวันนั้น

ผู้กำกับฯเยื้อน ก็ปรึกษาวางแผนที่จะปราบคนร้ายพวกนี้ให้ราบให้ได้ เป็นการข่มขวัญโจรก๊กอื่นไปด้วย

พวกเราก็ต้องไปดูสถานที่ที่จะเกิดเหตุกัน และวางแผนที่จะวางกำลังไว้ตรงไหน สำรวจตามตรอกซอกมุมตั้งแต่หัวถนนจนถึงที่ตั้งโกดัง หาที่วางปืนไว้แต่ละจุด ดักยิงกันเป็นทอดๆไปพลาดจากจุดหนึ่งก็ต้องไปเจอกับอีกจุดหนึ่ง สำรวจทางหนีทีไล่กันอย่างละเอียดแล้วก็บอกทางท้องที่เขาว่า คืนวันนี้เราจะไปทำงานในท้องที่ของเขา และจะส่งตำรวจคนหนึ่งมาอยู่ที่โรงพักเมื่อจะเริ่มทำงาน แต่จะไม่รบกวนท้องที่

การที่พวกเราทำเช่นนั้นได้ก็เพราะท่านผู้บังคับการตำรวจนครบาลให้อำนาจไว้ เป็นการแบ่งเบาภาระของตำรวจท้องที่ไปในตัวด้วย และอีกประการหนึ่งเข็ดเสียแล้วที่จะเอาพวกที่ไม่รู้ใจ และไม่รู้ทางกันมาร่วมทำงาน

Create Date : 25 มิถุนายน 2560
Last Update : 25 มิถุนายน 2560 21:59:47 น.		1 comments
Counter : 791 Pageviews.
Share Tweet