หมุดหัก ตอนที่ ๑
นวนิยายสืบสวน สอบสวน ของนักสืบพราน เล่มที่ ๒
เรื่องที่ ๔
เรื่อง หมุดหัก
ตอนที่ ๑
เช้าวันนั้น อากาศแจ่มใส ลมหนาวปลายเดือนธันวาคม โชยผ่านหน้าต่าง เข้ามาในสำนักงานของนักสืบพราน
กัลยา ชาญวิทยา กระชับเสื้อกันหนาวเข้ากับตัว ฮัมเพลงเบาๆ อย่างมีความสุข ขณะที่กำลังเลือกซองจดหมายต่างๆ ออกเปิดอ่าน
พราน เจนเชิง ก้าวขึ้นบันไดสำนักงาน ถอดหมวกออกถือไว้ในมือข้างขวา เขาผิวปากเป็นทำนองเบาๆ
กัลยา เหลือบสายตาขึ้นมองดูหัวหน้าของหล่อน ยิ้มเล็กน้อย เมื่อประสบกับสายตาของ พราน
สวัสดีค่ะ หัวหน้า
สวัสดี กัลยา พราน กล่าวขึ้น ช่างเป็นเวลาเช้าที่สดชื่นเสียจริงๆ วันนี้
เขาโยนหมวกไปที่เก้าอี้ตัวหนึ่ง เดินมาท้าวแขนทั้งสองข้างที่โต๊ะของ กัลยา ตรงเบื้องหน้าของหล่อน ชะโงกหน้าไปถาม
มีเรื่องอะไรที่น่าสนใจบ้างไหม คุณ?
กัลยา สั่นศีรษะ
มีแต่จดหมายจาก บริษัทประกันภัย ลูกค้าของเราส่วนมาก มี ส.ค.ส. ปึกเบ้อเร่อพ่วงมาอีกด้วย ยังเหลืออีก ๔ ๕ ฉบับ ที่ดิฉันยังไม่ได้เปิด
พราน เอื้อมไปหยิบกองจดหมายจากที่ข้างตัว กัลยา มาพลิกดู เขาวางมันลงที่เดิม แล้วพูดว่า
ใกล้จะสิ้นปีแล้ว เราวางแผนจะไปเที่ยวงานฤดูหนาวที่เชียงใหม่ หรือ ลำปาง กันเสียทีเป็นยังไง ?
กัลยา ทำจมูกย่น สายตายังจับอยู่ที่จดหมายในมือ
ดิฉันไม่อยากจะพูดถึงเรื่องไปเที่ยว เชียงใหม่ เพราะเอ่ยขึ้นทีไร เป็นต้องมีเรื่องให้อดไปทุกที หัวหน้าจำได้ไหมคะว่า กี่ครั้งแล้วที่เรากะกันว่าจะไป แล้วก็เหลว
พราน หัวเราะ เหลือบตาดูปฏิทินบนโต๊ะ
อีกไม่กี่วันก็จะสิ้นเดือนแล้ว ปิดสำนักงานเสียทีเห็นจะดี มันจะให้บังเอิญยังงั้นไปเสียทุกทีก็ให้มันรู้ไป คราวนี้ ผมจะไปแน่ๆ เราจะได้ไปเยี่ยมเพื่อนฝูงของเราบ้าง งานฤดูหนาวที่เชียงใหม่ เขาว่าไม่เลวเหมือนกันนะ กัลยา
กัลยา วางมือที่ถือจดหมายลงบนโต๊ะ เงยหน้าขึ้น
หมายความว่า หัวหน้าจะไม่รับงานอะไรอีก ก่อนสิ้นปี ?
พราน พยักหน้า
ไม่ว่างานๆ นั้น จะสำคัญอะไร ยังงั้นหรือ ? กัลยา ถามอย่างคาดคั้น
พรานนิ่ง จ้องมองดู กัลยา อย่างสงสัย แล้วหัวเราะ
เอ๊ะ วันนี้ ดูคุณเอาจริงเอาจัง จะยังไงเสียแล้ว
กัลยา ยิ้ม
ดิฉันไม่อยากจะเตรียมตัวเก้อ เอาเป็นว่า โทรศัพท์จองตั๋วเครื่องบินเสียเลย เป็นยังไงคะ?
พราน จ้องจับสายตา กัลยา อยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงยิ้ม
ตกลง ผมก็จริงเหมือนกัน
กี่ที่คะ? กัลยา เอียงคอถาม
สองที่ เฉพาะคุณ และผม แล้วบุ๊คโรงแรมด้วย ห้องเดี่ยวสองห้อง
กัลยา มองหน้า พราน เฉยอยู่ ใบหน้าของหล่อนมีสีชมพูอ่อนขึ้นมาเรื่อๆ นัยน์ตาที่จ้องมองดู พราน กระพริบขึ้นมาถี่ๆ
พราน หัวเราะ เขาเลิกคิ้ว พูดว่า
ทำไมทำหน้ายังงั้น ? แปลกหรือ ถ้าเราจะไปกันแต่เพียงสองคน ?
กัลยา ยิ้มอีก แววขวยเขินหายไป
เปล่าค่ะ มันยังไงก็ไม่รู้ ตกใจ ไม่นึกว่า หัวหน้าจะตกลงใจเร็วยังงี้
ไม่น่าจะแปลก เอาซี คุณจัดการได้ตามที่ผมสั่ง ไปพรุ่งนี้ได้ยิ่งดี เตรียมตัวเสียเย็นนี้ก็เสร็จ เดี๋ยวจะมีเรื่องอะไรมาขัดจังหวะเสียอีก ถ้าขืนชักช้าอยู่อีกวันหนึ่ง
กัลยา หัวเราะร่วน อย่างจะขบขันอะไรสักอย่างหนึ่ง
พราน ขยับตัวจะผละออกไป เขากลับมามองดูหล่อนอย่างพิศวง
กัลยา ยื่นกระดาษจดหมายที่หล่อนถืออยู่ในมือ โบกอยู่ไปมา
พราน รับกระดาษนั้นมาอย่างงงๆ และอ่านข้อความในจดหมายฉบับนั้น ซึ่งเขียนด้วยลายมือยุ่งๆ
คุณพรานที่นับถือ
กรุณามาพบกับผมเป็นการด่วน ตำบลบ้านที่เขียนไว้ข้างต้นนี้ ผมไม่อาจจะมาพบกับคุณได้
ผมกำลังอยู่ในระหว่างอันตราย และป่วยหนัก ลุกขึ้นจากเตียงไม่ได้ ทุกคนมันอยากจะฆ่าผม
ขอให้คุณช่วยผมด้วย เร็วที่สุดที่จะเร็วได้ ค่าป่วยการ ผมไม่จำกัด ขอให้คุณช่วยผมจริงๆ
จำลอง ไกรพยนต์
พราน เหลือบตาขึ้นดูตำบลบ้านที่หัวจดหมาย ซึ่งเขียนไว้ว่า ๒๑๐ ถนนบริพัตร
เขาถือกระดาษจดหมายไว้ในมือ อย่างไม่รู้จะทำยังไงกับมัน เงยหน้าขึ้นมองดู กัลยา ซึ่งยังหัวเราะอยู่ พูดว่า
เล่นตลกกันก็ได้
เขาวางจดหมายฉบับนั้นลงบนโต๊ะตรงหน้า กัลยา แล้วเดินกลับไปกลับมาอยู่ในห้องนั้นชั่วขณะหนึ่ง ครั้นแล้วก็มาหยุดยืนอยู่ตรงหน้า กัลยา ซึ่งกำลังยิ้ม เอียงคอมองดูกิริยาของเขาอยู่
พราน ยกนิ้วชี้ไปที่หล่อน พูดอย่างเอาจริงเอาจังว่า
แผนของผมไม่เปลี่ยน คุณจองที่นั่งเครื่องบิน และที่พักได้ สำหรับวันมะรืนนี้ ตามที่ผมสั่ง เราจะไปกันสองคนเท่านั้น คุณคอยดูว่า ผมจะจริง หรือไม่จริง
กัลยา ทำนัยน์ตาโต
หัวหน้าจะทิ้งงานชิ้นนี้เสียหรือคะ ?
ไม่ทิ้ง... ไว้เป็นหน้าที่ของผม คุณเตรียมตัวของคุณไปก็แล้วกัน จัดการเรื่องการเดินทางให้เรียบร้อย มะรืนนี้ เราได้ขึ้นเครื่องบินแน่ๆ
เขาคว้าจดหมายฉบับนั้น ยัดเข้าไปในกระเป๋าเสื้อ หันมาหลิ่วตาให้กับ กัลยา ก่อนที่จะคว้าหมวก เดินลงบันไดไป
กัลยา มองตามหัวหน้าของหล่อน เมื่อเขาลับตัวไป หล่อนจึงยกมือขึ้นประคองแก้ม เลิกคิ้ว ทำตาวาวกับตัวเอง แล้วกลับหลับตาลงอย่างอ่อนอกอ่อนใจ พวงแก้มทั้งสองกลับมีสีชมพูเรื่อๆ ไล่ขึ้นมาอีกครั้งหนึ่ง
| Create Date : 22 ธันวาคม 2557 |
| Last Update : 22 ธันวาคม 2557 23:17:56 น. |
|
1 comments
|
| Counter : 519 Pageviews. |
 |
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [
ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
ธารน้อย Literature Blog ดู Blog