จงให้ความสำคัญต่อสิ่งที่ถูกต้อง มากกว่าสิ่งที่ถูกใจ
Group Blog
 
<<
มกราคม 2558
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
18 มกราคม 2558
 
All Blogs
 
ถุงมือประหลาด ตอนที่ ๕

นวนิยายสืบสวน สอบสวน ของนักสืบพราน เล่มที่ ๒ โดย ๔๔๑๑
เรื่องที่ ๕

เรื่อง ถุงมือประหลาด

ตอนที่ ๕

ลมทะเลโชยอ่อนๆ เข้าสู่ฝั่ง แสงแดดในยามบ่ายทอดเงาของบ้านพักไปชายทะเล

พราน เจนเชิง เอนกายลงบนเก้าอี้ผ้าใบ นัยน์ตาของเขาหลับ ความคิดกำลังสับสน ขณะที่ กัลยา ชาญวิทยา ค่อยๆ จรดปลายเท้า ยกถาดน้ำชามาวางข้างๆ ตัว

พราน ลืมตา

กัลยายิ้ม และพูดขณะทรุดกายลงนั่งพับเพียบข้างๆ
“ นึกว่าหัวหน้ากำลังหลับ ”

พราน ยิ้ม
“ หลับยังไงลง ” เขาว่า “ ผมกำลังคิดอะไรต่ออะไรอยู่หลายอย่าง... เกรียง หรือ พิชิต คนใดคนหนึ่ง ควรจะมาเย็นวันนี้ นี่ก็บ่าย ๔ โมงเข้าไปแล้ว... เรายังไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรต่อไป จนกว่าจะได้รับความรู้อะไรจากคนทั้งสองบ้าง ”

กัลยา รินน้ำชาใส่ถ้วย เติมน้ำตาลและนมตามส่วน แล้วส่งให้ พราน

“ ขอบใจ ” พราน รับถ้วย ทรงตัวลุกขึ้นในท่านั่ง มือข้างขวาจับช้อนชาขึ้นคนน้ำชา แล้วถือเฉยอยู่

กัลยา พูดขึ้น ขณะหยิบขนมปังส่งให้ พราน
“ หัวหน้าแน่ใจหรือคะว่า ศพเมื่อคืนนี้ คือศพของนายโรจน์ ”

“ หน้าเหมือนกับรูปถ่ายคู่กับ สายสุนี ไม่มีผิด ” พราน พูด “ แต่คนอาชีพอย่างสายสุนี อาจถ่ายรูปคู่กับใครก็ได้ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ทำให้ผมเชื่อว่า เป็นศพของนายโรจน์ ก็คือ ลักษณะเครื่องแต่งกาย เป็นเครื่องแต่งกายขณะนอน บอกลักษณะเป็นเจ้าของบ้าน และถ้าไม่ใช่สามีของสายสุนี เขาคงไม่มีรูปวางไว้อย่างโก้อย่างนั้น และอีกอย่างหนึ่งคือ มือข้างซ้ายของเขา... ”

“ ทำไมคะ... มือข้างซ้าย ” กัลยา ถามขณะเคี้ยวขนมปัง

“ มันเป็นมือที่ได้ขนาดกับถุงมือที่เราได้รับ ”

“ สมมุติว่า เป็นถุงมือของนายโรจน์จริงๆ ทำไมสายสุนี จึงต้องส่งมาให้เราเก็บ และทำไมจะต้องตกใจเมื่อโทรศัพท์มาถึงเรา... ”

“ นั่นนะซิ.. ” พราน ยกถ้วยน้ำชาขึ้นดื่ม แล้ววางลงกับพื้น
“ ผมก็กำลังคิดในแง่นี้อยู่ และยังคิดไม่ตก...ลักษณะที่ สายสุนี ตกใจ อาจไม่ใช่เพราะเห็น นายโรจน์ ลงมาจากสถานีตำรวจ แกอาจจะเห็นคนอื่น แต่พิจารณาดูจากการที่แกหลบออกจากสถานีตำรวจ ขณะที่ทางตำรวจกำลังสอบสวนนายโรจน์อยู่ ก็แสดงว่าแกไม่ต้องการให้นายโรจน์รู้ถึงการติดต่อระหว่างแกกับเรา...อะไรต่ออะไรมันยังสับสนอยู่ แกอาจกลัวว่า นายโรจน์จะรู้อะไรถึงเรื่องนี้ก็ได้ และการที่เราพบแต่ศพของนายโรจน์อยู่ในบ้าน แล้วสายสุนีหายไป นี่ซิ ที่ผมไม่ใคร่จะชอบ แต่ทั้งๆ ที่ไม่ชอบ ก็มีอะไรบางอย่างที่น่าค้นคว้าให้รู้ และเราจะต้องรู้ก่อนตำรวจ มิฉะนั้น เราจะลำบาก ”

“ ลำบากอย่างไรคะ ”

พรานหัวเราะเบาๆ
“ ตำรวจเขาจะต้องไปสอบสวนคดีนายโรจน์ถูกฆาตกรรม และเขาจะต้องรู้ว่า เราได้ไปที่สถานีตำรวจสามแยก สอบถามเรื่องของสายสุนี เขาจะต้องตามหาตัวเรา แล้วเจ้าถุงมือข้างนั้นยังอยู่ที่เรา ”

“ ทำไมคะ... มือข้างซ้าย ” กัลยาถาม ขณะกำลังเคี้ยวขนมปัง

“ มันเป็นมือที่ได้ขนาดกับถุงมือที่เราได้รับ ”

“ สมมุติว่า เป็นถุงมือของนายโรจน์ จริง ๆ ทำไม สายสุนี จึงต้องส่งมาให้เราเก็บ และทำไมจะต้องตกใจ เมื่อโทรศัพท์มาถึงเรา ”

“ นั่นน่ะซิ ” พราน ยกถ้วยน้ำชาขึ้นดื่ม แล้ววางลงกับพื้น
“ ผมก็กำลังคิดแง่นี้อยู่ และยังคิดไม่ตก ลักษณะที่ สายสุนี ตกใจ อาจไม่ใช่เพราะเห็นนายโรจน์ ลงมาจากสถานีตำรวจ แกอาจเห็นคนอื่น แต่พิจารณาดูจากที่แกแอบหลบออกจากสถานีตำรวจขณะที่ตำรวจกำลังสอบสวนนายโรจน์อยู่ ก็แสดงว่า แกไม่ต้องการให้นายโรจน์รู้ถึงการติดต่อระหว่างแกกับเรา อะไรต่อมิอะไร ยังสับสนกันอยู่ แกอาจกลัวว่า นายโรจน์ จะรู้อะไรถึงเรื่องนี้ก็ได้ และการที่เราพบแต่ศพของนายโรจน์อยู่ในบ้าน แล้ว สายสุนี หายไป นี่ซิ ที่ผมไม่ใคร่จะชอบ แต่ทั้งๆ ที่ไม่ชอบ ก็มีอะไรบางอย่างที่น่าค้นคว้าให้รู้ และเราจะต้องรู้ก่อนตำรวจ มิฉะนั้น เราจะลำบาก ”

“ ลำบากอย่างไรคะ ”

พราน หัวเราะเบาๆ
“ ตำรวจเขาจะต้องไปสอบสวนคดี นายโรจน์ ถูกฆาตกรรม และเขาจะต้องรู้ว่า เราได้ไปที่สถานีตำรวจสามแยก สอบถามเรื่องของสายสุนี เขาจะต้องตามหาตัวเรา แล้วเจ้าถุงมือข้างนั้นยังอยู่ที่เรา... ”

“ หัวหน้าเอามาด้วยหรือคะ ”

พราน สั่นศีรษะ
“ ถ้าเอามาก็ยิ่งแย่ใหญ่ ผมทิ้งไว้ในเซฟที่ทำงาน ตอนไปส่งคุณที่บ้าน ”

“ เขาอาจค้นที่ทำงานของเราก็ได้ ”

“ เขาจะไม่ค้นจนกว่าจะพบตัวผม ไม่ต้องกลัวข้อนั้น ”

รถยนต์คันหนึ่งเลี้ยวเข้าในเขตบ้าน

เกรียง ศักดา เปิดประตูที่นั่งคนขับลงมา สาวเท้าอย่างรีบเร่งขึ้นมาบนบ้านพัก

พราน ยิ้มอย่างดีใจ
“ ผมรอคุณอยู่แทบแย่ ”

เกรียง ลากเก้าอี้มานั่งตรงหน้า และพูดว่า
“ ไม่ได้นอนเลยทั้งคืน ตั้งแต่หัวหน้าเรียก ”

“ คุณพบกับ พิชิต หรือเปล่า ”

“ พบครับ... ผมพบเขาที่ลิโด้... เขาบอกผมว่า เขาจะถึงพรุ่งนี้ เพราะว่ากำลังตามข่าวอยู่ เรื่องมันถ้าจะสนุกกันใหญ่แล้วละครับ หัวหน้า... หัวหน้าคงรู้แล้วว่า ตัวผู้หญิงที่หัวหน้าต้องการทราบ ชื่อ สายสุนี ผัวของแกถูกฆ่าตายเสียแล้วครับ ”

พราน ยิ้ม พยักหน้า
“ มีข่าวอะไรที่คืบหน้าจากการตายของแกบ้าง ผมหมายถึง ทางด้านตำรวจด้วย ”

“ พิขิต เขาฝากให้ผมมารายงานหัวหน้าแทน เพราะมีเรื่องสำคัญหลายเรื่อง... คดีนายโรจน์ถูกฆ่า ตำรวจยังควานหาสาหตุไม่พบ ผมเชื่อว่า เขากำลังตามหา สายสุนี อยู่ เพราะก่อนหน้าจะตาย ทั้งสองคนได้ไปที่สถานีตำรวจ แจ้งความของหาย... หัวหน้าคงทราบแล้ว... ”

พราน พยักหน้า

กัลยา ลุกขึ้น หายเข้าไปในห้อง กลับออกมาพร้อมด้วยสมุดบันทึกและดินสอ

พราน พูดว่า
“ ได้รายละเอียดเรื่องของหายไหม ”

“ ผมได้รายละเอียดจากตำรวจแล้ว ”
เกรียงพูด หันไปหลิ่วตากับ กัลยา ซี่งนั่งพับเพียบพิงฝา จรดดินสอกับสมุดอยู่

“ มีถุงมือหรือเปล่า ”

“ อะไรครับ... ถุงมือ... ”
เกรียง รีบหันมามอง พราน

“ รายการของหาย ”

“ ไม่มีครับ ”

พราน ทำหน้าไม่สบายใจแว่บหนึ่ง แล้วพูดต่อไปเป็นปกติ
“ แล้วยังไงต่อไป ”

“ หัวหน้ายังไม่อยากทราบรายงานของห่ายทั้งหมดหรือครับ ”

“ ไม่ต้อง... ว่าเรื่องประวัติของนายโรจน์ ดีกว่า ”

“ นายโรจน์ เป็นนักเลงพนัน มีอาชีพอยู่ด้วยการพนัน เขาเคยหมดตัวมาครั้งหนึ่ง แล้วกลับรวยขึ้นมาอีก สายสุนี เป็นเมียลับๆ ของเขาคนหนึ่ง และเป็นคนที่นายโรจน์ ใช้ชีวิตอยู่ด้วยมากที่สุด ”

“ เขามีเมียเป็นหลักเป็นฐานหรือเปล่า ”

“ ไม่มีครับ เขาเที่ยวเรื่อยๆ ไป ชอบใจผู้หญิงคนไหน ก็เอาเงินทุ่มลงไป แล้วก็ได้มา ”

“ อายุเท่าไร ”

“ สามสิบเศษๆ ”

“ ต่อไป...”

“ ครั้งหลังนี้ นายโรจน์ เป็นเจ้ามือสลากกินรวบรายใหญ่ และมีผู้ร่วมมืออีก ๒ – ๓ คน เท่าที่ได้ชื่อมามี นายจำนงค์ ... เสี่ยนงค์ ที่เคยถูกจับหวย เมื่อ ๒ ปีก่อน... หัวหน้าคงนึกได้ ”

พราน พยักหน้า

เกรียง พูดต่อไป
“ แล้วก็มี นายวิรัตน์ ซึ่งเป็นผู้จัดการ บริษัท ไทยคอมเมิร์ส อีกคนหนึ่งที่รู้ชื่อ นอกจากนี้ ยังมีใครอีกบ้าง ยังไม่ทราบ ”

“ บ้านที่แท้จริงของเขาอยู่ที่ไหน ”

“ ไม่เป็นหลักเป็นแหล่งครับ แต่ส่วนมาก เขาอยู่กับ สายสุนี ที่บ้านที่ตาย... บ้านนั้นเป็นบ้านเช่า นายโรจน์ เป็นคนออกค่าใช้จ่ายทั้งหมด ”

“ มีร่องรอยอะไรที่เกี่ยวกับการฆาตกรรมบ้างไหม ”

“ ที่มีดปักอยู่ที่ศพ ไม่มีร่องรอยรายมืออะไรเลย... ในห้องนอน ถูกรื้อค้นทั้วๆ ไป แต่ยังทราบไม่ได้ว่ามีอะไรหายบ้าง เพราะเขาอยู่กันสองคน คนหนี่งตาย อีกคนหนึ่งหายไป ตำรวจก็ยังไม่รู้ว่าอะไรหายไปบ้าง เขากำลังควานหาตัว สายสุนี กันอย่างสุดเหวี่ยง แล้วเขาเอ่ยถึงชื่อหัวหน้าด้วยว่า ได้ไปที่โรงพักสายแยก ก่อนที่จะมีคนแจ้งว่า เกิดคดีฆาตกรรมรายนี้ ”

พราน หัวเราะ เขาพูดว่า
“ ว่าต่อไป... ”

“ นายโรจน์คนนี้ มีพี่น้องฝาแฝดอยู่อีกคนหนึ่ง ชื่อ นายรัตน์ เป็นพ่อค้าอยู่ทางจังหวัดราชบุรี มีการติดต่อการค้า ไปๆ มาๆ ระหว่าง ภูเก็ต สงขลา และราชบุรี ตัวไม่ใคร่อยู่เป็นที่เหมือนกัน ”

“ ขณะนี้ เขาอยู่ที่ไหน ”

“ พิชิต กำลังหาข่าวอยู่ครับ ”

“ ด้าน สายสุนี.. ”

“ สายสุนี เป็นดาราอยู่ที่ ลิโด้... แฟนแยะ...แต่ได้ยาก... เขาเรียกแกว่า นักขุดทอง คือ ขุดเงินจากพวกที่ติดแกเสียจนแทบจะหมดตัวไปตามๆ กัน ผมได้ความรู้มาจาก ลัดดา เพื่อนคู่หูของ สายวสุนี ว่า ในคืนวันเกิดเหตุ สายสุนี มาที่ ลิโด้ ตอนประมาณสามทุ่ม คิดเงินค่านั่งโต้ะจากแคชเชียร์ และเบิกเงินไปจากผู้จัดการจนหมด แล้วก็บอกลางาน ดูท่าทางรีบร้อนมาก แม้แต่กับ ลัดดา ก็ไม่ได้พูดอะไรกัน ลัดดา ถามเขาว่า จะรีบร้อนไปไหน สายสุนีบอกว่า ท่ามันจะอยู่ได้เสียแล้วที่นี่ บางทีเธอกับฉันอาจไม่ได้พบกันอีก แล้วก็รีบผลุนผลันออกไป ลัดดา ตามออกมาดู เห็นขึ้นรถแท็กซี่ไป มีผู้ชายคนหนึ่งคอยอยู่ในรถ จำได้คลับคล้ายคลับคลาว่าจะเป็น นายโรจน์ แต่เขาไม่กล้ายืนยัน ”

“ สายสุนี แต่งตัวอย่างไร ”

“ ใส่เสื้อสีขาว นุ่งกระโปรงสีม่วง ค่อนไปข้างแดง ”

“ เรายังควานไม่รู้หรือว่า สายสุนี หายไปไหน ”

“ พิชิต เขาบอกผมว่า สายสุนี มีญาติคนหนึ่งอยู่ที่นี่ ”

พราน ชะโงกตัวไปข้างหน้า
“ ที่ ศรีราชา นี่รึ ”

“ ครับ ที่ ศรีราชา นี่เอง ”

“ อยู่ตรงไหน ”

“ ในตลาด เลขที่ ๒๑๔ ซ. ”

“ พิชิต รู้ได้ยังไง ”

“ เขารู้จักกันดี และ พิชิต เป็นคนที่เข้าถึง สายสุนี ได้ดีกว่าบรรดาแฟนคนอื่นๆ เคยมาบางแสนด้วยกัน และ สายสุนี พาเขาไปพบกับแม่ซึ่งอยู่ที่บ้านหลังนี้ เขาเขียนแผนที่มาให้ผมด้วย ”

เกรียง ล้วงกระเป๋า หยิบกระดาษมีรอยขีดเขียนแผนที่อย่างหยาบๆ ส่งให้ พราน

พราน รับมาพิจารณาอยู่ครู่หนึ่ง แล้วลุกขึ้นยืน
“ ช้าไม่ได้เสียแล้ว เกรียง... พิชิตรู้ ตำรวจก็อาจจะรู้ และผมก็บังเอเญมาที่ ศรีราชา นี่เสียด้วย... เราจะเดือดร้อน ”

“ ผมก็ว่ายังงั้น ถ้า สายสุนี อยู่ที่นี่ และหัวหน้าก็บังเอิญมาที่นี่ ผมจึงต้องรีบมา ”

พราน พยักหน้าไปทาง กัลยา
“ กัลยา คุณไปกับผม... เกรียง คอยอยู่ที่นี่... ถ้าหาก พิชิต มา ให้เขารออยู่ ถ้าเป็นคนอื่น บอกว่า ผมเลยไปที่หาดพัทยา ยังไม่รู้จะกลับเมื่อไร คุณเข้าใจดีแล้วไม่ใช่หรือว่า คนอื่น ผมหมายถึงใคร ”

เกรียง ยิ้ม
" ครับ ”

พราน เดินนำหน้าลงบันได โดยมี กัลยา เดินตามลงไป

เกรียง ร้องตามหลังไปว่า
“ บรั่นดีมีไหนครับ หัวหน้า ”

“ อยู่ในตู้ ในห้องผมนั่น "
พราน หันมาชี้ ก่อนที่จะเปิดประตูรถให้ กัลยา





Create Date : 18 มกราคม 2558
Last Update : 18 มกราคม 2558 4:18:54 น. 2 comments
Counter : 625 Pageviews.

 
บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้

ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต
เนินน้ำ Food Blog ดู Blog
Close To Heaven Parenting Blog ดู Blog
ธารน้อย Literature Blog ดู Blog



โดย: ก้นกะลา วันที่: 20 มกราคม 2558 เวลา:0:23:13 น.  

 
ตามมาอ่านต่อ ขอบคุณค่ะ


โดย: ร่มไม้เย็น วันที่: 13 มีนาคม 2558 เวลา:9:53:44 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ธารน้อย
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 26 คน [?]




New Comments
Friends' blogs
[Add ธารน้อย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.