เที่ยวพม่า ๕ วัน (๑) ฉันบังเอิญไปเจอเฟซบุค navigator thai เขาชวนไปเที่ยว ตามที่ต่างๆทั้งในและนอกประเทศ โดยเขาจะเป็นผู้รับผัดชอบ จัดทำแผนการเดินทาง จองที่พัก และ จัดการเรื่องพาหนะที่ จะใช้ในการเดินทาง รวมทั้งค่าเข้าชมสถานที่ต่างๆที่ระบุไว้ในแผน ซึ่งเขาจะคิดเหมาจ่ายเป็นเงินจำนวนหนึ่ง ยกเว้นตั๋วเครื่องบินที่ ต่างคนต่างซื้อ แล้วต้องไปเจอกันตามแผน หรือจะให้เขาซื้อให้ก็ได้ ฉันสนใจทริปไปพม่า ๕ วัน ระหว่างวันที่ ๒๘ ต.ค. - ๑ พ.ย. ตามโปรมแกรม ฉันสนใจ พิธีแห่พระบัวเข็ม สะพานก๊อกเต๊ก วัดกั๊กกู และสะพานอูเบ็ง จึงตัดสินใจขอร่วมทางไปด้วย ติดต่อกันทางเนทล้วนๆ ไม่เคยเจอหน้าค่าตากันเลย และผู้จัด คือ คุณพี ก็ออกทริปได้บ่อยมาก เวลาอยู่บ้านแทบจะไม่มี นี่ดูจากเฟซบุคนะ มีการโอนเงินกันเป็นธรรมดา โอนครั้งแรกจำนวนนึงเพื่อยืนยันว่าฉันไปแน่ และโอนส่วนที่เหลือในเวลา ต่อมาก่อนไปกี่วันจำไม่ได้ ของฉันฝากให้เขาจัดการเรื่องตั๋วให้ด้วย เพราะ คิดว่าถ้าซื้อเองแล้วเขาเบี้ยว ฉันขี้เกียจไปเอง แต่ถ้าให้เขาซื้อให้ เบี้ยวก็ ทำใจ ขี้เกียจหาข้อมูล และอยากมีเพื่อนไปมากกว่าไปเอง และแล้ววันที่นัดเจอกันที่สนามบินก็มาถึง ๒๘ ต.ค. เครื่องออกเวลา ๑๐๕๕ เขานัดเจอ ๐๙๐๐ นั่งอยู่ใกล้กันแต่ไม่รู้จักกันต้องใช้โทรศัพท์ แล้วทุกอย่างก็เป็นไปตามครรลองของมัน เช็คอิน ขึ้นเครื่องเดินทาง ไปด้วยกัน ๙ ชีวิต ี่ ครั้งแรกของการใช้บริการสายการบินนี้ ไม่สะดวกสบายและราคาก็ไม่ได้ถูก ถ้าไม่ได้โปรดีๆ รวมๆแล้วอาจแพงกว่าราคาปกติของสายการบินอื่นก็ได้ ภาพมุมสูงของเมืองมัณฑะเลย์ ผ่าน ตม. ออกมารับกระเป๋า แลกเงินและซื้อ ซิมสำหรับเล่นเนท อย่างเดียว ๕ วัน ค่ายสีแดงราคา ๓๐๐๐ จ๊าดบวกค่าซิม ๑๕๐๐ จ๊าด เพราะมองไม่เห็นค่ายสีฟ้า ได้แค่ ๕๕๐ mb ก็ยังดีกว่ารอคอยไวไฟ ในโรงแรม คุณพีก็จัดการหารถตู้หน้าสนามบินนั่นแหละ ไม่ได้เตรียมการ เราจึงได้คนขับที่ไม่สันทัดภาษาอังกฤษ แต่ไม่แล้งน้ำใจ งานนี้ทดสอบความแข็งแรงของคนแก่ ฉันกับสามีอายุมากที่สุดใน กลุ่ม จึงได้นั่งที่พิเศษ คือ ท้ายสุด ก็ไม่มีปัญหานั่งได้สบาย รถ เขาเบาะนิ่ม และขับดี มุ่งหน้าไปเมือง พินอูลวิน กันเลย เมืองนี้ห่าง จากมัณฑะเลย์ ๖๐ กม.อยู่ในเขตภูเขาสูง ๑๐๗๐ เมตร สภาพ อากาศเย็นตลอดปี อาคารบ้านเรือนสไตล์อังกฤษ มีสถานที่ท่องเที่ยว ที่น่าสนใจคือ สวนพฤษศาสตร์แห่งชาติ Kandawgyi เห็นรูปในเนท สวยดีน่าไป แต่เราไม่ได้ไปเพราะเวลาไม่พอ ระหว่างทางแวะกินข้าวกลางวัน กว่าจะสื่อสารกันได้ เพราะเราเข้าร้าน คนท้องถิ่นจริงๆ ได้ข้าวผัดมาแค่ ๗ จาน ผัดหมี่อีก ๒ จานไม่ได้ มี คนไม่ได้กินอาหารกลางวัน ๑ คน ฉันกินจานเดียวกับสามี เขามีเครื่อง เคียงให้ด้วย เป็นน้ำแกงถ้วยนึงรสชาติคล้ายต้มยำแต่ไม่มีความเปรี้ยว ถั่วงอกดอง และผักดองคล้ายกิมจิ จานนี้พอแก้ขัดได้กินกับข้าวที่แสนจืด แล้วดีงามทันที ข้าวผัดจานละ ๒๐๐๐ จ๊าด คิดง่ายๆ ๑๐๐๐ จ๊าด = ๑ ยูเอสดอลลาร์ น้ำขวดลิตรราคา ๓๐๐ จ๊าด จุดชมวิวระหว่างทางที่ยังคงสภาพเดิมๆ คนสะพายเป้แดง เขาล่ะ คุณพี ทางขึ้นเขาคตเคี้ยว แต่ไม่รู้สึกเมารถหรือหวาดเสียวเลย เพราะหลับ เอาแรงไว้ก่อน ประมาณ ๔ โมงเย็นถึงสถานที่ท่องเที่ยวที่แรกที่จะ แวะ น้ำตก Dat Taw Gyaik หรือ Anisakan มองเห็นน้ำตกจาก ลานจอดรถ ถ้าอยากใกล้ชิดต้องเดินลงเขาไปเลยจ้า มีทางให้เดินกว้างพอรถวิ่งได้ แต่ห้ามรถวิ่ง มีมอเตอร์ไซด์วิ่งได้ เป็นทางลูกรังเดินลงหัวทิ่มอย่างเดียว ไกลมาก ฉันใช้เวลาไป - กลับ ๒ ชม. ฉันเปิดหาข้อมูลน้ำตกนี้ ไปเจอเพจของนักท่องเที่ยวคนนึงชื่อ Tun Tun เขียนไว้ว่า My first stop of this trip was to visit giant waterfall (Dat Taw Gyaik) .People used to skip this place for two reasons. First , it is very tiring to visit the waterfall and not really suitable for elder. Second, time consuming. This place alone will take about 2 to 3 hours which causes insufficient time to visit other..... ขอบอกความเป็น ส.ว. ไม่ได้เป็นอุปสรรคอันใดเลย ค่อยๆเดินไปเรื่อยๆ เหนื่อยก็พักเป็นระยะๆไป เก็บภาพดอกไม้ เดินคุยกับชาวบ้าน ต่างคนต่างพูดภาษาของตนเอง แต่ก็ไปกันได้ ถึงแล้วน้ำตกใหญ่มาก ละอองน้ำกระเซ็นเปียกทางเดิน ใช้เวลา ชื่นชมแพร๊บเดียว ถ้าโอ้เอ้เดี๋ยวมืดค่ำเดินลำบาก กว่าจะออกจากน้ำตกก็มืดค่ำแล้ว เข้าเมืองพินอูลวิน บรรยากาศ ยามค่ำคืน คืนนี้เรานอนกันที่นี่ เจ้าของ รร มาต้อนรับเองเลยอดีตเป็นดารานักร้อง แจกแผ่นเสียงให้เพื่อนร่วมทางสาวด้วย เก็บของเข้าห้องออกไปกินข้าวเย็นกัน เป็นร้านปิ้งย่าง ตามสั่ง คล้ายโต้รุ่งบ้านเรา การสั่งอาหารก็เดินไปดูตามโต๊ะชอบใจแบบ ไหนบนโต๊ะก็จูงมือเด็กเสริฟมาชี้ๆ แค่นี้ก็ได้กิน มีการแบ่งหน้าที่ กันทำ น้องคนนึงเป็นฝ่ายเจรจาติดต่อ น้องอีกคนนึงเป็นฝ่ายการ ครัว แค่นี้คุณพีแสนสบาย ทริปนี้มี ๓ คนที่เป็นหน้าใหม่ หารกันแล้วตกคนละ ๒๕๐๐ จ๊าด อิ่มกันแล้วก็เดินดูตลาดผลไม้ฝั่ง ตรงข้าม เผอิญมีพม่าพูดไทยได้เนื่องจากมาทำงานที่เมืองไทย เขา คุยกับน้องคนนึงชี้ๆไปที่ผลไม้หลายชนิดบอกมาจากประเทศไทย ฉันซื้อส้มแมนดารินลูกละ ๗๐๐ จ๊าด ๓ ลูก ๒๐๐๐ จ๊าด หวานอร่อย แล้วก็เดินกลับ รร ห้องใครห้องมัน พรุ่งนี้เจอกันอาหารเช้า ๐๗๐๐ Create Date : 07 พฤศจิกายน 2558 Last Update : 7 พฤศจิกายน 2558 18:12:22 น. 0 comments Counter : 966 Pageviews.   Share Tweet